ช่วงเริ่มต้น ก็เรียนเกษตร จบม.ปลายสายอุตสาหกรรม.. หันไปเรียนม.รามคิดได้ว่าอย่างไรเสียก็ต้องไปทำไร่ทำนาอยู่แล้ว..ก็เลยไม่เรียนต่อ(ที่จริง ..เริ่มเบื่อ...)
ออกมาหาประสบการณ์ทำงานโรงงานอยู่หลายปี ช่วงที่ฟองสบู่แตกก็ยังไม่กลับบ้านคิดว่าน่าจะหาอะไรทำไปก่อน...
ทนอยู่เปลี่ยนอาชีพไปหลายอย่าง แต่ก็อยู่ได้ไม่นานเพราะจิตใจใฝ่แต่ทางการทำไร่ ทำนา ปลูกต้นไม้
สุดท้ายปัญหาสารพัดที่กดดันทางจิตใจก็ผลักให้กลับบ้าน.. เหมือนจะไปรักษาจิตใจที่ในที่ที่เราชอบ..
กลับมาแล้วก็เริ่มทำอย่างที่คิด แม้จะได้ไม่เต็มร้อย แต่ก็ได้ทำ
ทุกอย่างอยู่ที่เราจะกล้าพอที่จะเปลี่ยนมันรึเปล่า..
อากาศดีๆ อาหารดีๆ สิ่งแวดล้อมทีเราเเสวงหา อิสระที่เราต้องการ
ถ้าไม่กล้าที่จะทำหรือแม้แต่คิด เราก็ไม่อาจจะหลุดพ้นจากสิ่งพันธะนาการที่เราหามาผูกมัดตัวเราเองได้..
สิ่งที่คุณไม่ชอบแต่อยู่กับมันได้เป็น สิบปี ..เหลือเวลาบั่นปลายไว้เพื่อตัวเอง ..บางครั้งมันอาจสายไป...
....