Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
AAAAA..........ขอขอบคุณ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องทุกๆคน..ขอบคุณทุกกำลังใจและความห่วงใยที่มีให้ค่ะ.............AAAAA ติดต่อทีมงาน

กลับมาถึงบ้านแล้วค่ะ  กลับมาด้วยใจที่กะเว้ากะแหว่ง  กลับมาด้วยความไม่เต็มร้อยเหมือนอย่างวันที่ไป ขี้แง ขี้แง ขี้แง

ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกๆกำลังใจและความห่วงใยที่มีให้นะคะ  มีพี่ๆน้องๆหลายคนที่พยายามโทรหาแต่โทรไม่ติด เพราะอยู่ที่เกาะสมุยก็โดนปล่อยเกาะเหมือนกัน

ไม่มีไฟใช้ ไม่รับรู้ข่าวสารอะไรเลย พอไฟติดก็รีบมาดูข่าว ได้สักพักก็ดับไปอีกวันนี้ก็ยังดับอยู่  แถมใกล้ที่พักก็มีน้ำท่วมด้วย บ้านที่ไปพักก็มีเข้านิดหน่อยพอให้วุ่นวายเล่นๆ

วันนี้พยายามหาทางออกจากเกาะให้ได้ตั้งแต่เช้า แต่ไม่สามารถเลย เครื่องบินก็ขึ้นไม่ได้ เรือไม่วิ่ง จบเห่เอวังอยูที่เกาะ แต่ตอนบ่ายๆได้ข่าวว่ามีเรือออกได้    ก็มีคนที่รับเหมาบ้านเค้าอยู่หาดใหญ่เหมือนกัน

เค้าก็จะกลับมาดูเอกสารต่างๆนาๆ เราก็จะมาดูบ้าน ก็เลยเสี่ยงออกกันมา โชคดีเค้าไปเช็คเรือก่อน เห็นว่าออกได้ก็นั่งเรือเที่ยวสี่โมงออกมาก่อน มาจองตั๋วรถทัวร์ที่จะกลับเอาไว้ให้และมาคอยอยู่ที่ท่ารถอีกฝั่ง

ตอนหกโมงมีเรือออกอีกเที่ยวก็ไปขึ้นเรือออกตามมาด้วย  วันนี้เริ่มมีรถวิ่งเที่ยวนี้เป็นเที่ยวแรกที่วิ่งสมุย-โกลกแต่ผ่านหาดใหญ่ ก็ได้กลับบ้านตามที่ต้องการ

มาถึงสงขลาใจหวิวๆ คิดว่าถ้ากลับมาถึงบ้าน  เราจะเป็นลมก่อนรึชักแหง๊กๆก่อนดีนะ (แต่มาถึงแล้ว อยากเป็นลมซั๊กแปดตลบไปเลย)

มาลงที่ขนส่งก็นั่งรถสองแถวเล็กๆ  หรือที่หาดใหญ่เรียกว่ารถตุ๊กๆกลับบ้าน นั่งคุยกับเค้า  เค้าก็น่าสงสารมากๆเหมือนกัน ฟังแล้วใจชื้นขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยเราไม่ได้เจอมรสุมคนเดียว ทุกคนก็เจอเหมือกันหมด

แวบแรกที่เห็นบ้านมันเหมือนใจหล่นไปอีกวูบ วันที่ออกไป ไปด้วยความฮึกเหิม   ไปด้วยความมุ่งมั่น ไปด้วยความมานะบากบั่น

แค่ไม่กี่วัน  กลับมาทุกอย่างพลิกจากหน้ามือเป็นหลังเท้า  เปิดประตูเข้าบ้าน  นี่มันบ้านหรืออะไรกันแน่ เดินสำรวจดูแล้ว แทบทุกอย่างจบหมด

ไม่ได้เห็นภาพที่มีน้ำอยู่ในบ้าน มีแต่ภาพที่  นี่บ้านเราบ้านเรารึนี่  เป็นอะไร ทำไมเป็นได้ถึงเพียงนี้

ถึงแม้น้ำจะลดเร็วแต่ก็ทิ้งความเสียหายเอาไว้ให้อย่างไม่น่าเชื่อ ทำใจอยู่พักใหญ่แล้วมีความรู้สึกว่า อยากเอารถสิบล้อมาจอดหน้าบ้านแล้วก็ขนทุกอย่างใส่รถเอาไปทิ้งให้หมด   มันจะได้ไม่ต้องอะไรมากมายดี

อยากจะนอนก็ข่มตาไม่ลง จะจัดของ ก็ไม่รู้จะหยิบจับอะไร น้ำก็ไม่มี มีแต่ไฟฟ้าที่ใช้งานได้

ของที่นักเลงคนเล็กอุตส่าห์ขนขึ้นเอาไว้ที่สูงในความสามารถของคนคนเดียว แต่ไม่สามารถจะรอดพ้นได้  เห็นแล้วสงสารในความพยยามเค้าเหมือนกัน  

แต่ก็ยังโชคดีที่ดูแลตัวเองให้ผ่านพ้นวิกฤตมาได้ด้วยตัวคนเดียว  กับแมวห้าหมาสี่   ได้แค่นี้ก็อ่ะน่ะ

 
 

จากคุณ : bualoy
เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 53 04:07:38

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com