ความคิดเห็นที่ 1 Title :  เพื่อ... สุนัขจรจัด   Description : เพื่อ... สุนัขจรจัด กรกฎาคม 2551    ข้าพเจ้าชื่อนาง วารีพร มหารวย ได้เอาชีวิตของต้วเองเข้าไปสัมผัส และช่วยเหลือสุนัขจรจัด และแมวจรจ้ตมา เป็นเวลา 10 ปี หมดไป 4 ล้านบาท ทั้ง อาหารแห้ง อาหารเม็ด อาหารกระป๋อง ยารักษาโรค วัคซีนค่ารักษาพยาบาล บางตัวเป็นหมึ่นสองหมึ่น ค่าทำหมัน ทุกอย่าง เป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด ตั้งแต่หมาริมถนน และหมาทึ่วัด มีแต่คนมาปล่อย ทำไมต้องเป็นข้าพเจ้าด้วย ข้าพเจ้า ก็เหมีอนคนไทยคนหนึ่งที่รักสวย รักงาม อยากอยู่บ้านเดึ่ยว อยากขับรถป้ายแดง แต่นั่นเหมือนเป็นความทุกข์ การที่ได้ เข้าไปช่วยเหลึอพวกเขาถึงจะหมดตัวแต่ ก็มีความสุข ปัจจุบันรถปีกอัพของ ข้าพเจ้าที่ให้ข้าวหมาเกือบจะพังแล้ว ผืนแผ่นดินกว้างใหญ่ไพศาล แม้หมายังไม่มี ที่ซุกหัวนอน ถูกฆ่าด้วยวิธีต่างๆ โดย เฉพาะยาเบึ่อ เบื่อกันทุกหมู่บ้าน ไม่ว่า หมู่บ้านเล็กหรือใหญ่ ไม่มีใครยอมให้คน เข้ามาจับหรีอยิงลูกดอกแล้วนำพาออกไป มันเปลีองค่าใช้จ่ายเยอะ และเสียเวลา ฉะนั้นจิงใช้ยาเบื่อกันหมด "เงียบง่ายเร็ว ประหยัด" กระทั้งหมาท้อง หมาพิการ 3 ขา หมาตาบอด 2 ข้างหรือ 1 ข้าง แมวตัวเล็กๆ แมวท้อง หมาแมวพวกนึ๋ไม่ใช่ หมาบ้านจะหิวโหยอยู่แล้ว เจอเนื้อไก่ที่ ซ่อนยาเบื่ออยู่ข้างในดีใจกินอย่าง เอร็ดอร่อย ซักพักก็จะดิ้นทุรนทุราย บาง ตัวไปคุ้ยขยะ ถูกฟันหูขาด หัวแบะ ปัจจุบัน หมาแมวทิ้งริมถนน และที่วัดที่ข้าพเจ้า ช่วยอยู่มีประมาณ 100 กว่าตัว ซึ่งข้าพเจ้ายังไม่ได้เงินจากการงานที่ ข้าพเจ้าทำอยู่ ข้าพเจ้าเป็นนายหน้าขาย บ้านมึอสอง เงินที่ได้มาเอาไปช่วยหมา หมด กระทั้งเวลาที่ขาดแคลน ข้าวสาร อาหารเม็ด อาหารกระป๋อง ยารักษาโรค วัคชีน และยังมีหมาแมวป่วยอีก ประมาณเกีอบ 10 ตัว ข้าพเจ้าได้ขาย เฟอร์นิเจอร์ และสิ่งของในบ้านไปเกือบ หมด ข้าพเจ้าไม่ได้รับบริจาคจากใคร แต่ เมื่อวันที่ 2 มีนาคม 2551 ที่ผ่านมาได้ รับความอนุเคราะห์ และความช่วยเหลีอ จาก หนังสือพิมพ์ BANGKOK POST และนักข่าว คุณชมพู ได้ช่วยลงให้ 3 ฉบับ มีต่างชาติหลายคนได้บริจาคเงินเข้ามา ช่วย แต่มีหมาเป็นมะเร็งอยู่ 6 ตัว ซึ่ง ต้องรักษาต่อเนื่อง เงินที่บริจาคกันเข้ามา ได้เอาไปช่วยหมาแมวทั้งหมดไม่เคย หยิบมาใช้ส่วนตัว เสื้อสักตัวยังไม่กล้าชื้อ เขาบริจาคมาช่วยหมาแมว ข้าพเจ้าถูก ย้ายหมา 65 ตัว จากวัดแห่งหนึ่ง ย่าน บางนา กม.6 วัดนื้ข้าพเจ้าได้เข้าไปช่วย หมาและให้ข้าวอยู่ประมาณ 7-8 ปี เมึ่อ 6 ม.ค.2551 เจ้าอาวาสได้เรียกเข้าไปพบ บอกว่าโยมจะย้ายหมาไปไหม ถ้าไม่ ย้ายท่านจะให้คนมาจับไปให้หมด และ อย่างข้าพเจ้าหรือจะปล่อยให้ท่านจับไป ท่านใข้สมองคิด คิดว่าถ้าย้ายไปข้าพเจ้า เดีอดร้อนแน่ๆ มากๆ ด้วย มีคนไปยุแหย่ และข้าพเจ้าเองไม่ได้เลี้ยงเพลพระมานาน ปกติจะเลี้ยงเพลพระปีละ 2-3 ครั้ง หรือ 3-4 ครั้งๆ ละเป็นหมึ่น กว่า 2 หมึ่น ต้อง เลี้ยงทั้งวัด โชคดีที่วัดนี้ปกติจะมีพระ 20 กว่ารูป เลี้ยงหมาทั้งวัดได้ก็ต้องเลี้ยง เพลพระทั้งวัดได้ พระรูปหนึ่งกล่าว ข้าพเจ้าเองข้าวเช้าตี 1 ทุกวัน ทานข้าว ต้มซีอิ๋วเกีอบทุกมื้อ เก็บเงินไปชึ๋ออาหาร ให้หมาหมด จากคุณ : Rita_Bunny เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 01:47:54

ความคิดเห็นที่ 2 หมาก็ไม่ใช่หมาข้าพเจ้า มีแต่คนมาปล่อย แล้วไม่ติดป้ายห้ามปล่อย ทำดีไม่ได้ดี ข้าพเจ้าเข้าไปช่วยหมาแมวเลยมี ความผิด ชีวิตของข้าพเจ้าอยู่ตรงไหน? ถูก คนรุมยำ รุมเกลียด ทุกคนรอบๆ ตัว เกลียดข้าพเจ้าหมด ทึ่เข้าไปช่วยหมา พวกนี้ ไม่ทราบว่าทำไม ไม่ได้ขอเงินเขา มาซื้อข้าวให้หมา ไม่ได้เอาขาเขามาเดิน ช่วยกันต้อนข้าพเจ้าทุกวัน แถมว่า ข้าพเจ้าว่า ข้าพเจ้าโง่มากที่เอาเงินไป ช่วยหมาพวกนั้น ทำไมไม่เอาเงินไปกิน ข้าวหรูๆ ชื้อเสื้อผ้าสวยๆมาใส่ โดนทั้ง ขึ้นทั้งร่อง วันๆ หาเงินเลี้ยงหมา และหาเงินเลี้ยงเพลพระ นึ่หรีอคีอชีวิต ชีวิต ที่บัดซบ    วันวิสาขบูชา วันมาฆบูชา วันอาสาฬหบูชา ข้าพเจ้าจะต้องไปหาชื้อ ดอกบัวถวายวัดนี้ 500 ดอกพระ 20 ดอก = 520 ดอก ให้คนเวียนเทียนหาเงินเข้าวัด ดอกบัวในวันนั้น ๆ แพงมากกิโลละ 70-80 บาท บางครั้งต้องไปชื้อที่ปากคลองตลาด ไปตี 1 กลับตี 3 กลับมาต้องมา ถอดเชือก ตัดก้าน และล้างเด็ดกลีบใต้ดอก 520 ดอก 2 วัน 2 คีนไม่ได้นอน ทำคนเดียว และนั่งพับให้สวยงามอีกด้วย บางครั้งเจอตอนไม่มีเงิน ต้องไปก็เขามา ชื้อเพึ่อให้หมามีทึ่อยู่ และตอนนี้ข้าพเจ้า ถูกย้ายหมา 65 ตัวย้ายไปอีก 2 วัด และ บ้านอื่นๆ อีกทำให้ลำบากสุดชีวิต ค่านํ้ามันรถวันละ 300 บาท ต้องให้ข้าวหมา 17 จุดด้วยกัน กลับบ้าน 4-5 ทุ่มทุกวัน ชีวิตนี้อยู่ตรงไหน อีก 2 วัด ต่างก็มีหมา ประจำวัดอยู่แล้ว ลำบากมากจริงๆ เลือดตาแทบกระเด็นกว่าจะหาที่ลงได้ อีก 2 วัด นั้นก็มีหมาป่วย แมวป่วยอีกด้วย ข้าพเจ้า ด้องทำงานหนักกว่าเดิมมากเลย ต้องเข้าไปช่วยเหลือหมา และแมวอีก 2 วัด ปกติไม่กล้าไปวัดเท่าใด เพราะถ้าเข้าไป เห็นจะทนไม่ได้จะนอนไม่หลับถ้าไม่ได้เข้าไปช่วยทั้งที่ตัวเองเอาตัวไม่รอดแล้ว ตอนนี้ข้าพเจ้าเดือดร้อนเรื่องอาหาร หมา แมวเป็นอย่างมาก ของที่บ้านที่ เหลีออยู่ก็กำลังจะขายอีก พระบูชาก็ปล่อยไปแล้ว ก่อนนี้วัดนี้มีพระกวาดขี้หมาหลังๆ มาไม่กวาดทางวัดจ้างคน กวาดวัด 2 คน ผู้ชายคน ผู้หญิงคน ชอบ มารีดไถเงินข้าพเจ้าทุกเย็นที่ไปให้ข้าวหมา ข้าพเจ้าบอกว่า ข้าพเจ้าต้องหาเงินเลี้ยง หมา 100 กว่าตัวก็ลำบากอยู่แล้ว และเงินที่เป็นนายหน้าขายบ้านก็ย้งไม่ได้ ถ้ามีแล้วจะให้ เขาไปยุแหย่เจ้าอาวาสจน ข้าพเจ้าทุกวันนี้ลำบากจะปล่อยหมาทิ้งไป ก็ทำไม่ลง ระดับเจ้าอาวาสหูเบา โดน เรื่องไม่เลี้ยงเพลด้วย ก็ดีหมดกองนี้คิด ว่าจะไม่เอาแล้ว ก่อนนี้พัทยาไปเกือบทุก อาทิตย์ ตั้งแต่เอาชีวิตมาช่วยหมา 8-9 ปี ยังไม่เคยไปเลยพัทยา ไม่เคยมีวันหยุด ปีใหม่ ตรุษจีน สงกรานต์ ค่ายากันยุงวัน ละ 100 บาท ตกเย็นต้องจุดยากันยุงให้ ใครๆ คิดว่าเอาหมาไปปล่อยวัดมีข้าวกิน พระคงไม่ขยันขนาดนั้น และยิ่งทุกวันนี้ น้อยมาก และมีพวกไม่ทำงาน พวกขอทานไปขอข้าว หิ้วกันเป็นถุงๆ ใหญ่ๆ ทุกวัน ข้าพเจ้าไม่ได้ว่าพระขายข้าวแต่ หมาไม่ได้กินข้าว ข้าพเจ้าต้องขนข้าวไป ทุกวัน หุงวันละ 10 หม้อ อาหารเม็ด ต่างหาก ถ้าข้าวหุงไม่ทัน วันนั้นต้องใช้ อาหารเม็ดถึง 25 กิโลต่อวัน หม้อหุงจน หม้อไหม้ หุงเท หุงเท ค่าไฟที่บ้านก็มา จากหุงข้าวหมานี่แหละ จากคุณ : Rita_Bunny เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 01:48:17

ความคิดเห็นที่ 3 ข้าพเจ้าขอวิงวอนให้ท่านผู้มีจิตกุศลช่วยสงเคราะห์ อาหารเม็ด อาหารกระป๋องหมาแมวที่ใร้เดียงสาด้วยเถิด ไม่มีใครช่วยเหลือพวกเขาเลย ทุกคนเอา ตัวรอดหมดทุกคนเห็นแก่ตัวเอง หน้าฝน อย่างนี้ที่หลบฝนยังใม่มีเลย ฝนตกทีไร ข้าพเจ้านอนไม่หลับทุกที คิดถึงว่าหมา พวกนี้ยืนเปียกฝน ต้องทุบยา ตำยา คลุก ข้าวแก้หวัดให้กิน นึ่คึอชีวิตของข้าพเจ้า ยังมีอีกมากเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ของรัฐที่ชอบเผาหญ้า ฆ่าหมา หมานอนทึ่ไหน จุดไหน เขาจะเผาหญ้าจุดนั้น ไม่ให้ หมานอน บางครั้งเอารถตัก ตักดิน กลบแม่หมา และลูกตายทั้งเป็นทั้งคลอก ใครจะทำไม พวกเขาใหญ่มาก มีแม่หมาตัวหนึ่งถูกไฟคลอกหลังมีแผล เหวอะหวะ และตัวลูก 2 ตัว อายุ 2 เดือนกว่า เข้าใจว่าถูกไฟคลอกตายออกไม่ได้ อยู่หลังแม็คโคร ศรีนครินทร์ พื้นที่ตั้ง 50-60 ไร่ หมาหาทางออกไม่ได้ ทั้งหมดเป็นพวกเดียวกันหมด ทั้งคนกวาดวัด เขาสนิทกันหมด และกำลังรุมกินโต๊ะข้าพเจ้า คนเดียว ข้าพเจ้าจะเอาอะไรไปสู้เขา แค่หมาที่หิวโหยอยู่ในขณะนี้ก็เอาไม่อยู่แล้ว พวกเขาทั้งหมดกำลังหัวเราะ และดีใจ เยาะเย้ย สมนํ้าหน้าข้าพเจ้า ที่ข้าพเจ้า ได้รับความเดือดร้อนอยู่ในขณะนี้ เดือดร้อนมากๆ ค่าน้ำมันรถ ข้าวสาร อาหารเม็ด อาหารกระป๋อง ยารักษาโรค วันๆ นอน 2-3 ชั่วโมง ข้าพเจ้าเองอายุเยอะแล้ว เกี่ยวกับข้าพเจ้าไม่ได้เลี้ยงเพลพระ ไม่ได้ให้เงินคนกวาดวัด มีอะไรอีกเยอะแต่พูด ไม่ได้จะไปพาดพิง ทุกวันนี้พว่กมันคอย จ้องจะกำจัดพวกหมาจรจัดเหล่านี้อยู่แล้ว ทำไมใม่มีใครลงมาช่วยเหลีอ ข้าพเจ้า ต้องระวังตัว บางครั้ง 4 ทุ่มกว่ายังให้ข้าว อยู่เลย ข้าพเจ้าขอกราบขอบพระคุณที่ ช่วยเหลีอ สำหรับทุกท่านที่มีน้ำใจกว้าง ใหญ่ไพศาล ได้อนุเคราะห์ช่วยเหลือทุก ด้าน ขอให้คุณความดี และมีใจนี้จง ตอบแทน ตอบกลับให้ และทุกท่านที่ ช่วยเหลีอจงประสพแค่ความสุข ความเจริญ และร่ำรวยยิ่งๆ ขึ้นไปนะคะ ทุกคนอยู่เย็นเป็นสุขหมด มีข้าพเจ้าคนเดียวต้องมารับเคราะห์กรรมตรงนี้ เหนื่อยแสนเหนื่อย และยังต้อหาเงินทุกวัน ปกติลำบากอยู่แล้ว นี่โดนย้ายหมาทั้งวัด ค่าใช้จ่ายยิ่งมากขึ้น และ เวลาที่หมดไปต้องออกจากบ้านบ่าย 3-4 โมง เข้ามาอีกที 4-5 ทุ่มทุกวัน มาก็ต้องมาเคลียร์บ้านอีกถึงตี 1 ข้าวเช้ายัง ทานไม่ลงเลย เหนื่อยเกินไปจะทานไม่ลง ค่าน้ำมันรถวันละ 300 บาท เงินคือ พระเจ้า ถ้ามีเงินก็คงไม่ถูกย้ายหมาทั้ง วัดแบบนี้ทุกสิงทุกอย่างใช้เงินปูทางหมด ต้องใช้เงินทุกย่างก้าว ถูกรีดไถทั้งเงินทั้ง เหล้า ถ้าไม่ให้ก็จะถูกยุแหย่ ใส่ร้าย และ จะเบื่อหมาทั้งบนถนนไม่มีข้าวสักเม็ด นํ้าสักหยด ไม่มีใครสนใจใม่มีใครเห็นใจไม่มี ใครเหลียวแล ใจคิดจะทำบุญสร้างกุศล ช่วยเหลือหมาแมวจรจัดไม่เคยคิดหวัง ผลตอบแทนใดๆ แต่ปวดร้าวใจที่การ ทำบุญที่ต้องเจอคนเลวๆ ด้วย สิ่งที่ได้มาจาก 10 ปี กับเงิน 4 ล้านกว่าที่หมดไป ได้ประสพความสำเร็จ ในการได้เรียนรู้ ชีวิต ได้รู้จักชีวิตของสัตว์จรจัด หมา และ แมวจรจัด และยังได้เรียนรู้ถึงคนที่คิดว่า ยังเป็นคนอยู่ ไม่ว่าจะนุ่งอะไรก็ชอบเงิน ทั้งนั้น ไม่มีใครไม่ชอบเงิน ท่านคิดว่า ท่านเป็นอมตะ ทำผิดก็ว่าถูก ทำทุกอย่างคือถูกหมด คนอื่นผิดมีอะไรลึกๆ หลายๆ อย่างที่ไม่มีใครรู้ กิเลสตัดไม่หมด หลงใหลในวัตถุสถาน หลงใหลในปัจจัย ขนาดหมาอยู่วัดไม่ได้แล้วจะไปอยู่ที่ไหน วัดกับหมาเป็นของคู่กัน วัดเป็นที่พึ่ง ของคน และสัตว์ ทุกข์ยากทั่วไป ไม่ใช่ เป็นที่อยู่อาศัยของพวกทำผิดกฎหมาย วัด เป็นที่ปลอดภัยที่สุด แล้วท่านจะสอนคน มาบวชใหม่อย่างไรให้ทำทาน มีเมตตา ต่อสัตว์เดรัจฉาน ไม่มีใครแน่มาช่วย จัดการเรึ่องหมาจรจัด ทุกคนเห็นแก่ตัว เอาแต่ตัวเองสบาย เอาตัวรอดหมด ปล่อย ให้คนโง่ๆอย่างข้าพเจ้าต้องมาผจญกับ ชีวิตบัดซบลำบากแสนลำบากขนาดนึ้ น่าจะฆ่าให้ตายให้หมดไปเลย เพราะไม่มีใครชอบหมาจรจัดเลย มีแต่คนฆ่าทุกวัน ไม่ฆ่าไปกินก็เบื่อตายหมด รถทับบาง พูดไปก็เท่านั้น เจ็บตัวเปล่าๆ ทำดีไม่่เคยได้ดี แต่พวกทำชั่วเห็นได้ดิบได้ดีออกรถป้ายแดงกันทั้งนั้น ปัจจุบันข้าพเจ้าขาดยารักษาโรคหลายชนิด ยาหวัดหมา ยากันเห็บหมัด และวัคซีน รวมทั้งการทำหมันหมาแมวอีกประมาณ 50 ตัว หมดปัญญาจริงๆ ไม่รู้ต้องช่วยไปถึงเมื่อไหร่ พวกยาและการทำหัน หากีผู้มีจิตจะทำบุญทำทานจะช่วยโอนเงินให้ร้านยา หรีอโอนให้หมอเองก็ได้ค่ะ จะขอบพระคุณอย่างสูงเลยทีเดียว ที่มาค่ะ <<< http://www.straydogandcat.org/basket.asp?proid=A0751&submit=Detail&pg=1&select1=2 จากคุณ : Rita_Bunny เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 01:48:50

ความคิดเห็นที่ 4 ใครต้องการทราบรายละเอียดเพิ่มเติม สามารถติดต่อไปยังคุณ อารีพร โดยตรงได้นะคะ หมายเลขโทรศัพท์ 085-6000-822 ค่ะ E-mail : areeporn_maharouy@yahoo.com ค่ะ หรือจะร่วมบริจาคได้ที่ คุณอารีพร มหารวย "กองทุนช่วยเหลือหมาแมวเร่ร่อนป่วย" ที่ธนาคาร กรุงไทย สาขาเทพารักษ์ บัญชีออมทรัพย์ เลขที่ 226-0-12667-7 ชื่อ คุณอารีพร มหารวย ******************************************************** ส่วนตัวข้าพเจ้าเป็นเพียงตัวกลาง นำข้อมูลมาลงในพันทิปให้กับ คุณอารีพร เท่านั้นค่ะ ร้านยาของเราไม่ได้เป็นร้านยาที่คุณอารีพรกล่าวอ้างว่าสามารถโอนให้ร้านยาได้เลยนะคะ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 53 01:58:50 แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 53 01:55:18 จากคุณ : Rita_Bunny เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 01:53:02

ความคิดเห็นที่ 5 น่าเห็นใจจริงๆนะคะ ทางเราก็เคสมากมาย ทำไมคนเราไม่ หยุดทิ้ง หยุดเพาะพันธุ์ แล้วช่วยกันหาบ้านให้พวกมันบ้างนะคะ คนช่วยก็ช่วยกันจนตัวเองย่ำแย่ คนทิ้งก็ทิ้งกันแบบไม่เคยสำนึกรับผิดชอบ เหนื่อยใจจริงๆค่ะ แต่ก็ทิ้งพวกมันไม่ลงค่ะ จากคุณ : taomother เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 11:21:06

ความคิดเห็นที่ 6 vote จากคุณ : The protector191 เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 11:27:04

ความคิดเห็นที่ 7 เข้าใจและเห็นใจมาก ๆ เลยค่ะ ที่บ้านก็มีคนเอาสุนัขมาปล่อยให้หลายตัวเหมือนกันค่ะ เลี้ยงไว้เองบ้าง หาบ้านใหม่ให้ได้บ้าง เดือนที่ผ่านมาก็เอากองหน้าบ้านไว้ให้อีกสองตัว นั่งหิว ตากฝนอยู่ ตัวหนึ่งก็กำลังท้องอยู่ด้วยค่ะ ก็เลี้ยงเอาไว้เองเหมือนกัน จากคุณ : Candlelight Blues เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 20:42:58

ความคิดเห็นที่ 8 เราเองก็แย่แล้วเหมือนกัน อยากจะช่วยแต่ตัวเองก็เอายังไม่รอด ไม่รู้จะช่วยอย่างไร เห็นใจมากๆ เราเองก็ต้องมีเรื่องกับคนที่เค้าไร้เมตตาธรรม บางครั้งอาจจะไม่มีที่ขาย ของ แต่ก็พยายามอดทน ไม่มีเรื่องกับพวกเค้ามาก เพราะเค้าอาจจะทำร้ายเด็กๆ เหล่านั้นได้ เราไม่รู้เหมือนกัน นิยามคำว่ามนุษย์ มันอยู่ตรงไหน หรือมันขึ้นอยู่กับความพอใจว่า ฉันจะทำอะไรก็ได้  ยังไงฉันก็เป็นมนุษย์ ไม่ใช่หมาไม่ใช่แมว ที่ไร้ค่า วัดแถวสำโรง ก็ได้ข่าวว่าสุนัขถูกเบื่อยา เอายาใส่ลูกชิ้น ตายกองกันเป็นเบือ เรานั่ง รถผ่าน ตอนนี้แทบไม่เห็นแล้ว  วัดคงสั่งมา เพราะวัดเคยต่อว่าคนเอาอาหารมาให้สุนัข และแมวที่วัด บางครั้งก็ให้พวกเขมร มาจับขึ้นรถไป เราได้แต่เศร้าใจ พวกเค้าหายไปหมด เวลาเดินเข้าวัด เค้าก็ไม่เคยเห็นเห่า หรือทำร้ายใคร หลานเราก็ต้องเดินผ่านวัด ไปเรียนหนังสือทุกวัน ไม่เห็นมีใครบ่นว่าสุนัขในวัด ทำร้ายใคร เราเห็นเค้าก็สงบเรียบร้อยดี ทุกๆวัน เฮ้อไม่เข้าใจเหมือนกัน นุ่งอะไรก็ไม่ได้ทำให้ใจเปลี่ยน สิ่งที่ควรเปลี่ยนควรเปลี่ยนสีที่ หัวใจ ตอนนี้ส่วนมาก วัดจะไม่ได้เป็นผู้ให้อาหารสุนัขหรือแมว ส่วนมากแทบทุกวัดจะมีคนมาคอยช่วยให้ จะว่าเป็นภาระก็ไม่น่าจะเป็นเหตุผลหลัก ถ้าเค้ามีอุจจาระเลอะเทอะ ก็คุย กับคนให้อาหาร ให้ช่วยจัดการให้หน่อย ก็ยังจะดีกว่า ที่จะต้องเบือ่ยาพวกเค้า เศร้าใจ ๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : เมทิส เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 21:33:06

ความคิดเห็นที่ 9 เข้าใจและเห็นใจและนับถือมากๆเลย เราเองยังช่วยได้แค่ตัว สองตัว น้อยนิดมากๆ เมื่อไหร่หน่วยงานของรัฐจะเข้ามาช่วยอะไรบ้างสักทีเนี่ย โกงกินกันและก็คุยกันแต่เรื่องผลประโยชน์อยู่ได้ จากคุณ : gibgabgoogee เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 53 10:55:29