ความคิดเห็นที่ 1 เสร็จจากให้อาหารหมา เรากลับมาดูหมาตัวที่เดินวน แต่คราวนี้เขานอน ตะเกียกตะกายพื้น ร้องแบบทรมานมาก เงยหน้ามองรอบ ๆ พระ ๕ระกรรมการวัดและภรรยา ลูกสาวแม่ชี ทั้งหมดหายไปแล้ว เมื่อเราบอกหมาไม่ได้บ้า แต่เป็นหัด พวกเขาปลอดภัย ทั้งหมดสลายตัว ปล่อยหมาตัวนี้นอนร้องแบบทรมานที่ลานวัด ความรู้สึกตอนนั้น...ยากจะบรรยาย ส่วนเรา ไม่ว่าหมาตัวนี้จะบ้า หรือไม่ เราไม่สามารถทิ้งให้เขานอนทรมานแบบนั้นได้ ... เรากลับบ้าน ยาระงับประสาทที่พี่โอ๋ส่งมาให้ สำหรับหมาเป็นหัด คงพอจะช่วยเขาได้บ้าง อาการชักเกร็ง กัดฟันจนเลือดกลบปาก ขาตะกายอาการดิ้นทุรนทุราย เรานึกถึงคำของคุณหมอแก้วขวัญ...ถ้าหัดขึ้นสมอง มันทำลายสมอง หมาจะทรมานเจ็บปวดมาก เราคิดว่า หมาตัวนี้คงเป็นแบบนั้น แต่เราก็ต้องไม่ประมาทเหมือนกัน ตอนนั้นอากาศเริ่มจะมืดแล้ว เราต้องหาที่พาหมาตัวนี้ไปหลบน้ำค้าง ใต้กุฏิพระไม่ได้แน่ ๆ มีอีกที่เดียว ที่สุสานของตระกูลใหญ่ตระกูลหนึ่ง อยู่ใกล้กับประตูวัด เราใช้เชือกมัดปากเขาก่อน ที่จะใช้ผ้าปูที่นอนอุ้มมาไว้ใต้สุสาน รอบ ๆเป็นต้นเข็ม ถึงเขาจะดิ้นยังไงก็คงไม่ออกมาข้างนอกใต้หลังคา อาการชักเกร็ง ทำให้ไม่สามารถกินยาได้ ตอนนั้นนึกได้ว่ามีเสื้อ ที่คุณเม็ดทรายในทะเลส่งมาให้ที่หน้มอไซด์ตัวหนึ่ง เราเอามาใส่ให้เขา ก่อนที่จะห่ออีกชั้นด้วยผ้าปูที่นอน อย่างน้อยในคืนนี้ยังพอบรรเทาความหนาวเย็นไปได้บ้าง ถึงแม้จะเห็นหมาตายมาไม่น้อย แต่ครั้งนี้ก็ทำให้เราน้ำตาไหล ตอนที่เราเอามือลูบหัวเขา อธิษฐานขอให้ผลบุญที่เราทำมา ช่วยให้หมาตัวนี้จากไปอย่างสงบ อย่าทรมาน...เรายกมือไหว้เจ้าของสถานที่ ซึ่งอาจกำลังมองเราอยู่ก็ได้ ขอฝากหมาป่วยตัวนี้ได้วยนะคะ ...ใจอยากส่งจนเขาจากไป แต่เราต้องไปดูลูกหมาที่โรงเรือน และที่วัดนี้ ตอนกลางคืนน่ากลัวทั้งคนและผี หลายคนเจอมาแล้ว รวมทั้งอาเราด้วย เห็นเป็นหมาดำตัวใหญ่กระโดดออกมาจากเมรุเผาศพ ตาแดงกล่ำ เห็นเป็นผู้หญิงใส่สะไบที่ต้นไม้ตกน้ำมัน แต่เราไม่เคยเจอ อาจจะเพราะพวกเขารู้ว่า เรากลัวผีแบบโค ตะ ระ เลย ก็เป็นได้ค่ะ เมื่อเช้าอากาศค่อนข้างเย็นมาก เราขี่รถไปดู เขาจากไปแล้ว เมื่อคืนตอนที่เราลูบหัวเขา  เขานิ่งไม่ทุรนทุราย มองเรา เราบอกกับคนในวัด เดี๋ยวเราจะกลับมาจัดการศพหมาเอง เราเลือกที่จะฝังหมาตัวนี้ไว้ที่กอไผ่ในวัดหลวงที่หลวงตาจำวัดอยู่ใกล้ที่ทำงานเรา  มากกว่าที่จะให้เขาไปเป็นอาหารของฝูงปลาในลำคลอง ซ้ายมือเป็นรูปที่ถ่ายไว้เมื่อคืน เกร็งกัดฟัน คงทรมานมาก ส่วนขวามือเป็นหมาวัดริมน้ำเหมือนกัน เขามีอาการกระตุก ก่อนตาย คุณหมอแก้วขวัญ บอกว่า ถ้าไม่เป็นหัด ก็พิษสุนัขบ้า แต่ตอนนั้น วัดริมน้ำไม่มีโรคระบาดอะไรเลยจน หลังน้ำลดนี่แหละค่ะ เขาจากไปขณะนอนให้น้ำเกลือในรถ หลังกลับจากคลินิคที่สุพรรณ สู่สุขคตินะคะ แม้จะเป็นไปไม่ได้ แต่เราก็อยากขอให้เป็นศพสุดท้ายในวัดนี้ที่ตายจากหัดจะได้ไหมหนอ แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 54 14:12:27 จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 10:32:55

ความคิดเห็นที่ 2 สไปร์ท อีกหนึ่งชีวิตของลูกหมาวัดริมน้ำ ที่พยายามสู้ สไปร์ทมีพี่น้องหลายตัว แต่ที่จำได้แม่น คือภาพของแม่หมา แม่ของสไปร์ท ยืนเลียศพลูกหมาที่ถุฏตัดหัว ไส้ทะลักออกมากองบนท้อง ภาพที่ทำเราช็อค เมื่อเปิดประตูห้องใตแท็งค์น้ำแล้วเจอภาพนี้ อยากรี๊ด แต่กรี๊ดไม่ออก หน้าแม่มันเศร้ามากเลย สไปร์ทลูกหมาตาเศร้า แต่มีรอยยิ้มเสมอ สไปร์ทฉีดวัคซีนรวมไปได้เข็มหนึ่ง ก่อนครบกำหนดเข็มสอง สไปร์ทมีอาการอ่อนแรง เราอพาสไปร์ทไปหาหมอที่สุพรรณ ผลการตรวจ testkit สไปร์ทติดหัด ตอนนั้นมีหมอจาก 3 คลินิคบอกเรา ปีนี้หัดมาแรงมาก หมาโตโต ล้มหลายตัว ผลการตรวจเลือดสไปร์ทในวันนั้น ความเข้มข้นของเม็ดเลือดแดงเหลือ 10.2% สไปร์ทเป็นทั้งพยาธิเม็ดเลือดและหัด เราคิดว่าเขาไม่รอดแล้ว แต่สไปร์ทก็พยายามสู้จนความเข้มข้นของเม็ดเลือดแดงขึ้น แต่อาการหัด แย่ลง สไปร์ไม่ตอบสนองต่อยาที่ใช้รักษา สุดท้ายหมอต้องใช้ยาผสมกัน ร่วมกับสมุนไพร ในความโชคร้าย ยังมีความโชคดี ที่ไวรัสไม่ได้ทำให้สไปร์ทมีอาการทรมาน ยังมีรอยยิ้มบนใบหน้าของลูกหมาตัวนี้เสมอ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 10:49:22

ความคิดเห็นที่ 3 เราพาสไปร์ทกลับมารักษาที่บ้าน สไปร์ทจะนอนมากขึ้น เสมหะที่เต็มปอด ต้องไปพ่นยาและให้ออกซิเจนตลอดเกือบทุกวัน เราบอกสไปร์ท ถ้าหนูสู้ มาม๊าก็สู้นะคะ เรามีความหวังเสมอ ยากระตุ้นภูมิ ยาที่คุณหมอ Dr.Doggy ส่งมาให้ เราเชื่อว่าสไปร์ทต้องหายแน่ ๆ แต่ความหวังนั้นมันลดลงเรื่อย ๆตามอาการของสไปร์ทที่แย่ลง สไปร์ทนอนมากขึ้น เวลาที่เราปลุกสไปร์ทให้ตื่น เขาก็จะเดินไปเล่นกับตัวอื่น สักพักเหมือนหมดรง เดินกลับมาล้มลงนอน จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 10:57:31

ความคิดเห็นที่ 4 เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : แม่ครุกแชงค์ แม่โอเลี้ยง เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 11:50:17

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณค่ะ แม่ครุกแชงค์ แม่โอเลี้ยง เพิ่งกลับจากฝังตัวใน คห 1 มาค่ะ ถ้าเป็นวันที่คุณหมอแก้วขวัญนัด สไปร์ทก็จะไปพ่นยาที่สุพรรณ แต่ถ้าไม่ตรงวันนัด สไปร์ทก็จะไปพ่นยาที่อ่างทอง บางครั้งหมอกำลังยุ่ง สไปร์ทก็จะเดินสำรวจคลินิคไปเรื่อย ๆ ครั้งสุดท้ายที่พาสไปร์ทไปพ่นยา คุณหมอเจี๊ยบยังบอกว่า ทำไมสไปร์ททรุดลงขนาดนี้ 29 ธันวา ที่ผ่านมา ที่ทำงานเรามีงานปีใหม่ แต่สไปร์ทก็ต้องไปพ่นยา เพราะตอนนี้เสมหะเพิ่มมากขึ้น จนสไปร์ทหายใจหอบเหนื่อย เราเลือกที่จะพาสไปร์ทไปพ่นยา พูดขำขำกับน้องทีทำงานเรื่องของขวัญที่จับสลากแจกในวันปีใหม่ ...พัดลมบ้านพี่ก็มีแล้ว โทรทัศน์บ้านพี่ก็มีแล้ว ข้าวก็กินอิ่มแล้ว ไม่ไปดีกว่า กลับจากพ่นยา 2 ทุ่มกว่า จอดรถดูการแสดงแว๊บนึง ไม่ได้คิดอะไร ตอนเช้าเจอผ้าห่มนวมวางไว้ที่โต๊ะทำงาน น้องบอกว่า เราจับสลากได้ผ้าห่มนวม ปกติใครไม่ไปงานเขาไม่ให้ น้องบอกหนุเนียน เนียนไปรับมาให้ ดีเลย อากาศกำลังเย็นด้วย วันสิ้นปี เห็นเพื่อนร่วมงานดีใจกับของขวัญที่เราให้ เราก็รู้สึกดีเนอะ กลับมาบ้านพัก สไปร์ทจากไปแล้ว อย่างสงบ ทั้งที่ช่วงหลังทำใจไว้แล้ว ก็อดที่จะเสียน้ำตากับไอ้ลูกหมาอารมณ์ดีตัวนี้ไม่ได้ หลายครั้งที่เห็นสไปร์ทไม่ไหว เคยคิดจะบอกถ้าเหนื่อยแล้ว ก็หลับซะเถอะนะ แต่พอเห็นสไปร์ทยิ้ม คำพูดนั้น ก็ไม่ได้พูดซะที ถึงแม้กำลังใจจะสู้แค่ไหน แต่ร่างกายสไปร์ทไม่ไหว สไปร์ทจากไปในวันสิ้นปี แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 54 19:59:38 จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 13:46:28

ความคิดเห็นที่ 6 ลูกหมาวัดริมน้ำอีกตัว ฉีดวัคซีนเข็มแรกไปแล้ว เขาเคยมีอาการเหมือนปอดติดเชื้อ ตอนนั้นรู้แล้วว่ามีหัดระบาดที่นี่ ลูกหมาตัวนี้ กินทั้งฟ้าทะลายโจร และยาเขียว ยาปฏิชีวนะ จนอาการดีขึ้น หลังจากนั้นก็เจอบ้าง ไม่เจอบ้าง กลับมาอีกครั้ง ผอมเห็นซี่โครงเลย ตอนนั้นยังมั่นใจว่าวัคซีนจะช่วยได้ จนวันหนึ่ง ลูกหมาตัวนี้เดินมาหาเราแบบเซเซ สังหรณ์ใจว่า ลูกหมาตัวนี้จะติดหัด เราพาไปหาหมอที่สุพรรณ น่าแปลกที่ผลการตรวจเลือดไม่พบเชื้อหัด ถ่ายเหลว แต่ตรวจลำไส้อักเสบก็ไม่พบ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเรานึกถึงคำพูดคุณหมอเอฟ บางครั้งชุดตรวจก็ตรวจไม่เจอทั้งที่ติดเชื้อหัดแล้ว ลูกหมาตัวนี้มีอาการทรุดลงเร็วมาก ๆ จจากที่กินอาหารได้ปกติ แต่ผอม พอพากลับมาที่บ้านเราได้ 3 วัน ก็จากไป วันสุดท้าย มีอาการร้องกระตุก เหมือนมีปัญหาด้านระบบประสาท ในขณะที่สไปร์ทนอนหลับแบบเงียบ ๆ จนเรายังเคยสงสัยว่า สไปร์ทคงจะฝันดี ถึงได้ยิ้มเวลาหลับด้วย  สู่สุขคตินะครับ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 13:58:43

ความคิดเห็นที่ 7 ... แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 54 14:08:15 จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 14:00:18

ความคิดเห็นที่ 8 แต่บางครั้งโชคชะตาก็ไม่ได้โหดร้ายกับหมาถูกทิ้งมากนัก บางตัวหลังจากผ่านความทุกข์มาแล้ว ก็มีชีวิตที่ดีขึ้น อย่างเช่น ...รัน ...หมาข้างถนน ที่มากับน้ำ หลังจากที่รันถูฏรถชน ต้องนอนตากแดด ตากฝนมา วันนี้รันไปอยู่กับหลวงตา มีลานวัด กว้าง ๆ ให้เดินเล่น เวลาหลวงตามาสวดมนต์หรือมานั่งคุยกับพระรูปอื่นตอนเย็น รันก็เดินตามมา พอเห็นเรา รันจำได้ กระดิกหางมาหา แต่เห็นหน้าอย่างนี้เจ้าเล่ห์นะเนี่ยะ เราให้ขนมไป ตอนแรกแปลกใจ ทำไมกินไวจัง พอให้ชิ้น 2 แอบมอง อ๋อ ไปแอบในพงหญ้า แล้วทำมาเนียบ เนียน ขอใหม่ ร้ายนักนะแก กระทู้ชีวิตของรัน กับการช่วยเหลือของบัญชีฉุกเฉินค่ะ http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J10067195/J10067195.html#14 แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 54 14:07:03 จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 14:05:29

ความคิดเห็นที่ 9 อีก 1 ชีวิตที่รอดอย่างไม่น่าเชื่อ เคโระ หมาโตพันธ์ผสมจากวัดริมน้ำ เป็นอีก 1 ตัวที่ตรวจหัดได้วยชุดตรวจไมท่พบ แต่ทั้งเราและหมอเชื่อว่า เคโระติดหัดค่ะ ตอนที่หมอให้พาเคโระกลับได้แล้ว เคโระยังลุกไม่ได้เลย สุดท้ายต้องพามาบ้าน อีก 2 สัปดาห์ต่อมา เคโระเดินออกจากห้องมาเองได้ ก็ถึงเวลาต้องส่งเคโระกลับวัด เวรกรรม ส่งกลับวันนั้น อากาศเริ่มหนาวเย็นวันนั้นเหมือนกัน ค้นเสื้อในกล่องได้ตัวนี้ เป็นเสื้อที่พี่ Dyonisus ส่งให้เมื่อ 2-3 ปีก่อน ใส่แล้วเห็นหมาชัดแต่ไกล พอหมดหนาวซักเก็บไว้ ปีต่อมาก็เลยยังพอมีเหลืออยู่บ้าง ค่ะ วันนี้เคโระหายแล้ว เกเรบ้างในบางครั้ง ไม่น่าเชื่อเหมือนกันว่า เคโรจะมีวันนี้อีกครั้งค่ะ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 14:19:24

ความคิดเห็นที่ 10 นี่ก็เป็นอีก 1 ชีวติ ของหมาวัดที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นตัวเดียวกัน จากภาพบน ตอนที่อุ้มกลับมาที่โรงเรือน เหมือนซากลูกหมามากกว่าค่ะ แต่ตอนนี้ขฟู อ้วนเชียว หล่อเชียวค่ะ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 14:21:53

ความคิดเห็นที่ 11 ลูกหมาตัวหนึ่ง ที่เราเห็นทีไรก็อดขำมันไม่ได้ซักที ก็รูปร่างหน้าตากับกระโปรงที่ใส่ให้ มันเข้าก๊น เข้ากันจริง ๆ วันนั้นอากาศเริ่มเย็นมาก เสื้อที่ติดไปที่วัด มันไม่พอ ไอ้ตัวนี้เป็นพี่น้องกับสไปร์ท ไม่ค่อยเจอ โผล่มาให้เห็นอีกที ตกใจเลย  แผลเยิ้ม ทั้งตัว บวมด้วย ถ้าคนที่ไม่คุ้นต้องคิดว่าเป็นมะเร็งผิวหนังแน่ ๆ แต่พอให้ norflox ซักพักแผลก็เริ่มแห้ง เหลือรักษาเรื้อนค่ะ วันที่จับใส่ชุดนี้ครั้งแรก สภาพดูไม่ได้เล๊ย เราใส่ให้เอง ยังปลง ๆ เลยค่ะ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 14:29:30

ความคิดเห็นที่ 12 แม่หมาลูกสามตัวนี้ ในเวลาโพล้เพล้ของวันหนึ่ง กำลังให้อาหารที่วัดริมน้ำ เสียงหมาเห่ามาจากริมกำแพงวัดด้านติดกับถนน เดินไปดู เห็นลูกหมาดำ หน้าตาน่ารัก 3 ตัว กับแม่ที่มีอาการตื่นกลัว เราเทอาหารไว้ให้แบบทำใจปลง ๆกับคนที่มาปล่อย คอแม่หมายังมีป้ายฉีดวัคซีนพิษสุนัขบ้าแล้ว วันรุ่งขึ้น ทั้งหมดก็หายไป ผ่านมาวันที่ 2 กำลังให้อาหาร แม่หมาตัวนี้ทำเนียนเนียนเข้ามากิน อ้าว แล้วลูกแกไปไหนล่ะ ไม่เห็น มารู้ที่หลังว่า ไปอยู่หลังโรงเรียน พอเขาคุ้น เวลาให้อาหารเรียกก็ออกมากัน ลูกหมาครอกนี้ก็มีเรื่องเล่าเหมือนกัน ในวันที่อากาศกลางคืนเย็น แถมอยู่ในโซนหัดระบาด เราใส่เสื้อให้ เพื่อว่าร่างกายจะได้อุ่บอุ่น ไม่มีปัญหาอะไร แต่...ในวันที่อากาศหนาวเย็นจนยะเยือก ตอนเย็นที่ไปให้อาหารที่วัดริมน้ำ เสื้อของลูกหมาทั้ง 3 หายไป เรื่องหลุดหายคงเป็นไปไม่ได้ เพราะใส่มาหลายวัน ไม่หาย มาหายในวันที่อากาศหนาวเย็นมาก ยิ่งมีพี่ข้างบ้านมาเล่าว่า เห็นกองเสื้อลูกหมาถอดกองไว้ที่โรงอาหาร ฟังแล้วรู้เลยว่า คงมีคนถอดเอาไปใส่ให้หมาตัวเองที่บ้าน นึกในใจเลวจริง ๆ ไม่นึกหรือไงว่าลูกหมามันจะหนาวแค่ไหน ลูกหมาก็ยังเล็กอยู่... เอาไปใส่ให้ใหม่ นึกในใจ ถ้าคราวนี้ถอดอีก จะไปถามเลย..ถามว่า ลูกหมาที่บ้านมีเสื้อใส่ครบทุกตัวหรือยัง ถ้ายังจะได้เอามาให้ ไม่ต้องไปถอดของลูกหมามัน ชะรอยว่า ลูกหมาบ้านคุณพี่จะพอแล้ว ถึงได้ไม่มาถอดไปอีก เฮ้อ คนเราเนอะ ทำไปได้ แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 54 20:07:03 จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 14:50:54

ความคิดเห็นที่ 13 บางครั้งความหวังดีของเรา แต่เขาไม่ต้องการ อย่างเช่น หมาพิการตัวนี้ มีปัญหาเรื่อง 2 ขาหลัง เหมือนคนเป็นปอลิโอ ถ้าเขาตกใจวิ่งหนีจะใช้วิธีกระเถิบขาหลังไป แบบแถกก้น ตอนที่เห็น เรายังนึก คนที่มาทิ้ง เขาไม่สงสารมันบ้างหรือไงเนอะ ปกติเขาจะไม่ให้จับ จะกระเถิบหนี แต่วันนั้น นอนกลางถนน ที่จะไปวัด กลายเป็นว่า รถต้องหลบมันอ่ะ พออุ้มมาที่โรงเรือน ตัวร้อนจี๋ แถมตอนผ่านเมรุไปที่โรงเรือน ค้องจอดมอไซด์แล้วอุ้มมันเดินผ่านเมรุเข้าไป อยู่ได้คืนเดียว เช้าเจอมันกลับมาที่เดิม แม่ชีบอกว่า มันกัดไม้ขอบประตู จนปากเลือด แล้วออกมาอยู่ที่เดิม ก็ตามใจมัน ให้ยาที่ข้างถนนนั่นแหละ ใส่เสื้อให้อบอุ่นซะหน่อย สีแดง แดง จะได้เห็นแต่ไกลเนอะ อ้อ วันที่ใส่เสื้อให้ มีมอไซด์ แล่นผ่านไป พร้อมกับตะโกนว่า ...แหมอีเป๋ ใส่เสื้อสีแดงเชียวนะมรึง...เราเงยหน้าขึ้นมองตามรถ เป็นผู้หญิงใส่ชุดสีกากี ...อยากตอบแทนเป๋ว่า ...ทำไมล่ะ หมาพิการมันมใส่เสื้อสวย สวยไม่ได้หรือไงล่ะเจ๊ หมาพิการก็มีหัวใจนะเฟ้ย ขอบอก... จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 15:04:55

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นกำลังใจให้คุณ ชิโร่ kung คะ จากคุณ : การเดินทางของความรัก เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 16:19:42

ความคิดเห็นที่ 15 .....มาติดตามบันทึกของคุณชิไร่ kung ค่ะ..... .....บอกตรงๆว่า....ทำใจทุกครั้ง...ก่อนที่จะเปิดกระทู้ของคุณชิไร่ kung .... ทุก ตัวหนังสือที่บอกเล่าเรื่องราว.....     มันเป็นความจริงที่สะเทือนและหนาวยะเยือกเข้าไปถึงหัวใจ...... .....คุณเป็นนางฟ้าในใจเราค่ะ.....คุณยอดมาก...มีหัวใจแห่งการเป็นคนมีเมตตาอย่างแท้จริง....     .....ได้แต่หวังว่า...ปีใหม่ปีนี้...ขอให้มีคนรัก และเมตตาน้องหมาจร ได้เพียงสักครึ่งหนึ่งของคุณ ชิไร่ kung ก็พอ.....      ขอให้มีจำนวนเพิ่มขึ้นๆๆ......น้องหมาจะได้ไม่ลำบากมาก ......ปีใหม่นี้ขออวยพรให้คุณชิไร่ kung.....จงประสบแด่ความสุข  ความเจริญ  ร่ำรวย  แข็งแรง  ตลอดไป ......เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ...... จากคุณ : อสรพิษเขี้ยวขาว เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 16:22:29

ความคิดเห็นที่ 16 ทำได้ถึงขนาดนี้   บอกตรงๆ ว่า ทึ่งจขกท. มั่กๆเลยค่ะ ปีนี้คงต้องฟันฝ่ากันต่อไปอีกนะคะ  สู้ๆค่ะ จากคุณ : มะมี้4ด่อง (mame4dongs) เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 18:35:12

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีค่ะ คุณการเดินทางของความรัก คุณอสรพิษเขี้ยวขาว คุณมะมี้4ด่อง ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เราไม่ใช่นางฟ้าหรอกค่ะ เราน่ะนางมารมากกว่านะคะ เพียงแต่เราทำในสิ่งที่เราอยากทำมากกว่าค่ะ เราเคยบอกหมอต้อง น้องสัตวแพทย์ว่า เราอยากไปทำงานที่มูลนิธิสัตว์พิการของหลวงตามหาบัวค่ะ ในวันที่รับรันกลับจากรงพยาบาลสัตว์รัตนาธิเบศน์ กว่าจะส่งรันที่กุฏิหลวงตาเสร็จ กลับถึงบ้านก็เกือบ 5 โมงเย็น ตอนนั้นคิดในใจว่า จะปล่อยหมาในห้องที่บ้านออกมาดีไหม เพราะจะมืดแล้ว ต่างจังหวัดมืดเร็วมากค่ะ สุดท้ายคิดว่าให้เขาออกมาวิ่งเล่นสักพักพอกลับจากให้อาหารที่วัดริมน้ำค่อยเรียกเข้าห้อง เราไปให้อาหารที่วัดประมาณ 10 นาที เพราะก่อนไปรับรัน เราให้ไว้บ้างแล้ว ที่ถนนปากทางบ้านเรา หมาสีดำถูกรถทับตาย ในตอนนั้น เราบอกตัวเองว่า ไม่ใช่หมาเรา เราเพิ่งปล่อยพวกเขาออกมาเดี๋ยวเดียวเองนะ ที่บ้านเรามีหมาดำ 2 ตัว เจ้าด่าง หมาเพศเมียที่บ้าน ชอบมาวิ่งทีถนนปากทางบ่อย ๆกับอีกตัว black หมาเพศผู้ ที่เราพามาเลี้ยงจากวัดริมน้ำ เมื่อครั้งยังเป็นลูกหมาถูกน้ำร้อนลวกเกือบครึ่งตัว จากลูกหมาขี้เรื้อน ตัวเหม็น กลายมาเป็นหมาหนุ่มขนเป็นมัน แต่แบล็คไม่เคยออกมาที่ถนนนี่นา ปกติจะวิ่งเล่นกับเพื่อน ๆในซอยบ้านซะมากกว่า เราพลิกตัวดูที่สะโพกข้างขวา ถ้าเป็นแบล็คต้องมีรอยที่ถุกน้ำร้อนลวก แล้วขนไม่ขึ้น ใช่แบล็คจริง ๆ ถูกรถทับที่หัว ชั่วเวลาที่เราปล่อยเพียงเดี๋ยวเดียว ตอนที่เรียกเด็ก ๆเข้าห้อง เรายังนับว่าหมาหายไปตัวนึง หาแทบตาย กว่าจะนึกได้ว่าแบล็คไม่อยู่แล้ว สู่สุขคตินะแบล็ค อย่างน้อยนับจากวันที่เราพาลูกหมาตัวนั้นมารักษษที่บ้าน จนแบล็คโตเป็นหนุ่ม หฯก็ยังมีชีวิตที่มีความสุขในช่วงหนึ่ง เวลาจับฉีดยาที ต้องวิ่งไล่กันทั่วห้อง ชอบแกล้งโค๊กกับโคล่า ลูกหมาดำ 2 ตัวจากวัดริมน้ำ ที่มารักษาหัดที่บ้านเรา ชอบดึงเสื้อจากตัวน้อง เคยแอบดู ชอบแกล้งน้องจริง ๆ พอตอนนี้แบล็คไม่อยู่แล้ว  โค๊กกับโคล่าคงสงสัยว่า ไอ้ดำชอบแกล้ง มันหายไปไหนน๊า จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 21:06:24

ความคิดเห็นที่ 18 เมื่อหลายเดือนก่อน ช่วงที่พายุเข้า ช่วงนั้นฝนตกกระหน่ำมาก ลูกหมาถูกกองไว้ที่ข้างน้ำพุที่วัดริมน้ำ เราพาพวกเขามาเลี้ยงที่โรงเรือน จะมีลูกหมาสีแดงปากมอมตัวหนึ่ง ไม่ค่อยออกมาจากห้อง ขี้กลัว เราสังเกตุเห็นเขาผอมลง เวลาที่เราเข้าไป จะเดินมาหาเรา ช่วงนั้นก็มีปัญหาที่โรงเรือน เราเจอประตูโรงเรือนถูกเปิดปล่อยหมาพิการออกมาหลายครั้ง เคยบอกแม่ชีแล้ว จนวันหนึ่ง ถึงเข้าใจ เวลาที่แม่ชีเปิดประตูไปให้ข้าว แม่ชีจะงับประตูโรงเรือนไว้เฉย ๆ แล้วพวกมันน่ะนะ วายร้ายจะตาย พุ่งชนประตู แม่ชีเขาเลยบอกเราว่า เขาก็เลยให้มันกินข้าวข้างนอก บอกแล้วว่าปานขามันลากกับพื้น ต้องพันผ้าก่อน ลูกหมาตัวนี้ถุกกัดเป็นแผล วันนั้นเราต้องทำงานตอนเย็นต่อ เข้าไปเจอหมาถูกปล่อยออกมา เซ้งมาก หาหมาตัวที่ถูกกัดไม่เจอ พอเช้าเลิกงาน เราแวะเข้าไปล้างโรงเรือนก่อน ลูกหมาตัวนี้เดินออกมาจากพุ่มไม้รก ๆข้างโรงเรือนมาหาเรา ตอนนั้นบอกเขาว่า เดี๋ยวทำงานเสร็จเราไปหาหมอกันนะ นับตั้งแต่เราอุ้มเขานอนบนแคร่ ลูกหมาตัวนี้ไม่ยอมลุกอีกเลย มีเพียงสายตาที่มองมาที่เรา ระหว่างทางที่ไปสุพรรณ เขาถ่ายเหลวตลอด ตอนแรกเรายังคิดว่า ใครเอาปลาเค็มทอดมาไว้ในรถเราว๊า กลิ่นเหมื๊อนเหมือน ผลการตรวจลำไส้อักเสบไม่พบ หมอส่งตรวจเลือด เราบอกลูกหมา รอม่าม๊าที่นี่นะ เดี๋ยวมา ผลเลือดที่เราเห็นค่าแล้วยังตกใจ ค่าเม็ดเลือดขาว 89,000 ซีดเล็กน้อย เรารีบมาดูลูกหมาที่รถ เขาจากไปแล้ว ทั้งที่ผลเลือดยังอยู่ในมือเรา เสียใจมากกับเคสนี้ ถ้าเขาพูดได้ เขาคงบอกให้เราช่วยด้วย แต่เพราะพูดไม่ได้ ที่ลูกหมาตัวนี้ทำได้ คือเดินมาหาด้วยแรงเฮือกสุดท้ายจริง ๆเพราะหลังจากนั้นเขาก็เสีย สู่สุขคตินะลูก ขอโทษที่ช่วยหนูไม่ได้นะคะ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 21:36:41

ความคิดเห็นที่ 19 ในช่วงเวลาไม่นานนัก มีหมา 3 ตัวที่รอคอยเพื่อตายกับเรา ความรู้สึกจิตตกเลย ลูกเสือ พี่น้องกับลูกหมา คห 18 เพราะรอฉีดวัคซีนครบก่อนส่งมอบไปบ้านใหม่ ปกติลูกเสือจะซน เกเร ชอบแกล้งตัวอื่น เราเห็นลูกเสือนอนในพุ่มไม้ ก็คิดว่าเขาคงนอนเล่นอากาศดี ปกติลูกเสือจะไม่นอนในโรงเรือนอยู่แล้ว ...แล้วลูกเสือก็มานอนบนแครหน้าโรงเรือน จนเราเอะใจ ปกติลูกเสือตัวนี้ไม่ค่อยนอน พอเปิดเหงือกดู แทบทรุดเลยเรา...เหงือกเหลืองเป็นสีขมิ้น ตอนนั้นไปหาหมอไม่ทันแล้ว...ลูกเสือ ป่วยเป็นพยาธิเม็ดเลือดค่ะ วันนั้น คุณเม็ดทรายในทะเลส่งของมาให้ กล่องใหญ่มาก หนัก 48 กิโลแน่ะ ตอนที่เอามาที่รถ ต้องใช้วิธีลากกล่องมา ตอนนั้นอากาศเริ่มเย็นแล้ว เราเรียกแม่ชีให้มาเอาผ้าไปปูให้ลูกหมาดำของพี่สุนอน รถเราจอดในเมรุ อาศัยแสงสว่างสลัวสลัวจากข้าง ๆเมรุส่องมา มาเล่าให้คุณเม็ดทรายในทะเลฟังยังขำตัวเอง ใช้มือล้วงเข้าไปในกล่อง เพราะเราก็ไม่รู้ว่ามีอะไรบ้าง ได้ผ้านวมมา 2 ผืน ให้แม่ชีไป ผืนหนึ่ง อีกผืน เรามาห่มให้ลูกเสือ ...เหมือนทุกครั้ง หมาป่วยหนัก เราไม่รู้ว่าลูกเสือจะอยู่ถึงพรุ่งนี้หรือเปล่า โทษตัวเองถ้าเอะใจไวกว่านี้ ลูกเสืออาจจะมีทางรอดมากกว่านี้ก็ได้ เราบอกกับลูกเสือ ...นอนซะนะครับ พี่ใจดีเขาส่งผ้าห่มมาให้ สีหวานมากเลยนะเดี๋ยวพรุ่งนี้เราไปหาหมอกัน ...พอลูกเสือหลับตา เราก็กลับบ้าน น้ำตาเจ้ากรรม มันไหลออกมาทำไมก็ไม่รู้ ...เราทำใจก่อนเปิดประตูโรงเรือนในตอนเช้า ลูกเสือจากไปแล้วจริง ๆ ลูกหมาตัวที่ 2 ที่รอเรา จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 21:55:53

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณคุณหมอ Dr.doggy สำหรับโปรตีนและยากระตุ้นภูมินะคะ วันแรกที่ได้รับ เราให้สไปร์ทกินไปครึ่งช้อนโยเกิร์ต แล้วมานึกได้ว่า เขาให้กินเท่าเม็ดถั่วเขียวนี่หว่า เราให้กินเเม็ดถัวแดงเลยอ่ะ ดีที่คุณหมอบอกว่าไม่เป็นไร กินไปเถอะ ถ้าเป็นเม็ดถัว ต้องเป็นถั่วที่แจ็คปลูกเพื่อปีนขึ้นไปฆ่ายักษ์แน่ ๆเลย ถึงเม็ดใหญ่มาก ขอบคุณ คุณหนึ่ง เวปบางแก้ว สำหรับเจลเร่งเนื้อ ยาฉีด และผงบำรุงกระดูกนะคะ เจลเร่งเนื้อแบบนี้เคยฝากหมอต้องซื้อ ใช้ดีมากค่ะ แต่ตอนนี้หาซื้อไม่ได้แล้วค่ะ เรามาใช้กับปานที่ลากขาจนเน่าในตอนนี้ค่ะ ขอบคุณน้าแต้ม สำหรับเสื้อลูกหมาตัวน้อยนะคะ ขอบคุณ คุณLuCkY_MonEY  และคุณหมอมุย (ไฮเปอร์_คลับ) สำหรัยยาถ่ายลูกหมา ที่หาซื้อไม่ได้ที่นี่ค่ะ และยาปฏิชีวนะ สำหรับโรคทางเดินหายใจค่ะ ขอบคุณ คุณเม็ดทรายในทะเล สำหรับเบาะรองนอนที่เรามาให้ลูกหมาป่วยนอน ผ้ากล่องโต และเสื้อมะม๋าโต ที่ตอนนี้เราแบ่งไปให้แม่ชีที่วัด กับไปใส่ให้กับตัวที่เริ่มไม่สบาย ค่ะ ขอบคุณพี่ตุ๊กสำหรับเสื้อตัวสวยนะคะ นายโค๊กลูกหมาที่เป็นหัดจากวัดริมน้ำจองไปแล้ว 1 ตัว เลยมีมาถ่ายรูปแค่ตัวเดียวนะค๊า ขอบคุณพี่ ๆใจดีอีกหลายท่านที่อาจจะไม่ได้เอ่ยชื่อได้หมด ขอบคุณที่ช่วยให้พวกเขามีโอกาสได้รับการรักษาจากหมอจริง ๆไม่ใช่หมอจำเป็นอย่างเราแค่นั้น ถึงแม้หลายตัวจะต้องจากไปก็ตาม ขอบคุณจริง ๆค่ะ เพิ่มเติมค่ะ มีไก่อบอีก 1 ห่อ ประเดิมด้วยขอไปให้หนูดอลลี่ ชิสุห์ตาบอด 2 ข้างที่เราเก็บมาเลี้ยงไว้ 2 ชิ้นนะคะ วันที่พาสไปร์ทไปพ่นยา ซื้อมาให้ 1 ห่อ ที่โรงพยาบาลสัตว์พีอีที มีเท่านั้น ตัวอื่นมองตาละห้อย แต่มีหน่วยกล้าตาย ยายเซย่าพอดอลลี่วางลง ยายเซย่าจะย่องไปคาบมาแทะเอง หนูดอลลี่ความที่ตาบอดก็ไม่รู้ว่าไก่อบตัวเองหาย ดมกลิ่นหาอยู่นั่นแหละ สงสารต้องไปทวงคืนมาให้ แล้วคอยเฝ้าไว้ นอกจากนี้ยังมีอาหารกระป๋อง c/d อีก 3 กระป๋อง อาหารเม็ดอีกครึ่งถุงค่ะ ขอโทษนะคะ ช่วงนี้เป็นหวัด นอนน้อย สมองเบล อัลไซเมอร์กำเริบค๊า แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 54 07:16:29 แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 54 23:28:55 แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 54 22:58:28 จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 22:26:33

ความคิดเห็นที่ 21 ครั้งแรกเราคุยกับคุณเอ แม่หนูดี เรื่องหลง หมาจากวัดริมน้ำที่เดินลุยน้ำกลับบ้านมาพร้อมเรา พอส่งเราเสร็จ สงสัยติดใจไม่ยอมกลับตอนนี้ไปนอนอยู่ในร้านพี่สาวลูกอาที่ปากซอย หลงเคยมีน้ำมูกไหลเป็นเลือดมาแล้ว ตอนนั้นฝากยาให้พระท่านให้หลงกิน แต่อาการไม่ดีขึ้น พระท่านก็ให้บ้าง ไม่ได้ให้บ้าง ตามแต่ท่านจะสะดวก สุดท้าย เราเข้าไปให้เอง ตอนเช้ากับตอนเย็น ครั้งนั้นได้ผล ก้อนยุบลง เลือดหยุดไหล ไม่ต้องเสียตังค์ไปหาหมอ มาตอนนี้ อาการของหลงกลับมาอีกครั้ง แต่คราวนี้ ยาที่ให้ไม่สามารถยับยั้งได้ หลงมีอากาเหมือนคนเป็นไซนัส เวลาที่หลงจาม เลือดสด สดไหลออกมาทางจมูก หลงคงทรมานมาก จนเงินเดือนออก เราพาหลงไปหาคุณหมอแก้วขวัญ หมอที่เคยรักษาโรเบิร์ตหายมาแล้ว ผลเอ็กซเรย์ออกมาไม่เหมือนกับโรเบิร์ต หลงเป็นมะม๋านิสัยน่ารักค่ะ วันที่พาไป เราพาสไปร์ทไปหาหมอด้วย พอถึงคลินิค เราคิดจะอุ้มสไปร์ทเข้าไปก่อน หันมาอีกที หลงปีนกระจำด้านคนขับเดินไปที่กลางถนน หัวใจจะวาย รีบวิ่งไปอุ้มไอ้อ้วนออกมา พอดีคุณหมอแก้วขวัญพักทานข้าว ถ้าเป็นเคสของเรา คุณหมอจะรับเอง เพราะจะได้ลดราคาให้อย่างมาก ๆ และคุณหมอก็จะสอนเพื่อนำไปใช้ในการรักษาหมาเบื้องต้นด้วยค่ะ ช่วงที่รอคุณหมอทานข้าว เราไปธุระ สไปร์ทกับหลง อยู่ในกรง กลับมา หมอเอ็กซเรย์แล้ว ลองใช้ยาเคมีบำบัด ฉีดสัปดาห์ละครั้ง วันนี้เราเพิ่งสังเกตว่าเวลาที่หลงวิ่งมาหาเรา ไม่มีอาการคัดจมูกแล้ว หรือมีก็น้อยลงมากเลย แสดงว่าการรักษาได้ผล ที่คลินิคบอกว่าหลงน่ารัก ก็น่ารักจริง ๆนะคะ หมอเดินผ่าน เขายื่นขาหน้ามาสวัสดีหมอ คนในร้านชอบใจใหญ่เลย ตอนนี้ก็ให้ยารักษาผิวหนังอักเสบพร้อมไปเลย จากที่เลือดตรงใบหูอย่างเขอะ ตอนนี้ก็แห้งแล้วเช่นกันค่ะ หายไวไวนะหลง เดี๋ยวไม่มีตังค์รักษาเอ็งนะ จะบอกให้ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 22:54:27

ความคิดเห็นที่ 22 เมื่อสัปดาห์ก่อน เจ้าหมาขาวที่หน้าธนาคารกรุงเทพ เห็นที่ข้อเท้ามีเศษผ้าพันไว้ ถามพี่ที่ขายไส้กรอก พี่เขาเป็นคนใช้เศษผ้าพันไว้ให้เอง เพราะหมาตัวนี้ถูกรถทับ ก็มีพี่ ๆใจดี มาให้ยา พี่เขาบอกกินยากมาก พี่เขาเลยซื้อยามาฉีดเอง เราฟังแล้วยังอึ้ง หนูยังไม่ค่อยกล้าฉีดเข้ากล้ามเนื้อเลย เวลาเดินจะกระเผลก และขาบวม เรากลับมาบ้าน เอาผ้าที่พันขาไปให้ กับยาลดบวม บอกว่าเพื่อน ๆเขาส่งมาให้ใช้กับหมาที่วัด แบ่งมาให้กับหมาถูกทิ้งตัวนี้ ก็เหมือนกัน เมื่อเย็นผ่านไปดู เห็นไม่ได้พัน พี่เขาบอกว่า หมดแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะเอาม้วนใหม่ไปให้ ขอผลบุญส่งกลับให้ทุกคนที่ช่วยกันนะคะ แต่เรื่องที่จะพาไปหาหมอ คงต้องรอก่อน เพราะตอนนี้ติดลบสุด ๆ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 23:06:40

ความคิดเห็นที่ 23 เข้ามาให้กำลังใจคุณ ชิโร่kung ค่ะ สู้ๆนะคะ ฝากกระทุ้บริจาคเสื้อด้วยค่ะ http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J10091848/J10091848.html#8 ยินดีเป็นอย่างมาก ที่ได้ทราบข่าวว่าของเหล่านั้นเป็นประโยชน์ค่ะ ปล. ที่หนัก 48 กิโลหน่ะ เพราะอาหารที่ได้รับบริจาคจากคุณหนึ่งก็เยอะแล้วค่ะ แถมด้วยน้ำใจจากคุณน้ำแต้ม คุณหมอ Dr.Doggy ก็เลยหนักค่ะ ^ ^ จากคุณ : เม็ดทรายในทะเล เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 54 23:08:54

ความคิดเห็นที่ 24 ปาน ที่ถูกรถชน แล้วแม่ชีเขาเอามาทิ้งไว้ในโรงเรือน ช่วงที่เราไปราชการที่โคราช ขาของปานลากไปกับพื้นหิน จนเป็นแบบนี้ ตอนนั้ที่เรากลับมาเจอ มันเน่ามากจนเหม็น แต่พอหมอวางยาเพื่อตัดขา ปานมันกลับหยุดหายใจ หมอต้องฉีดยาให้ฟื้น โชคดีที่สุดท้ายเนื้อมันงอกมาหุ้มปลายที่เน่า ปานเลยกลายเป็นหมา 3 ขาครึ่งแทน เพราะขาข้างหนึ่งกุดไปเลย ส่วนอีกข้าง เนื้องอกมาจนเต็ม ตอนนั้นปานเป็นพยาธิเม็ดเลือดด้วยค่ะ กินยาเป็นเดือนเหมือนกัน จนประตูโรงเรือนถูกเปิดทิ้งไว้อีกหลายครั้ง แม่ชีบอกว่า ปานมันจะกัด เลยไม่กล้าอุ้ม สุดท้ายต้องบอกแม่ชีว่า ไม่ต้องไปให้ข้าวในโรงเรือนแล้ว เพราะเราเหนื่อยกับการรักษาปาน มันใช้เวลานานเป็นเดือนทีเดียวแต่หลังจากนั้น เราก็ยังเห็นปานออกมาข้างนอก วันที่เห็นขาปานเหมือนในรูปอีกครั้ง วันนั้นโมโหมากเลย กลับบ้านไปเอากุญแจแล้วล็อคประตูเลย แม่ชีก็คงรู้ว่าเราโมโห เป็นว่าหลังจากนั้นพวกมันช่วยกันแทะขอบประตู แล้วดันออกมา แสบจริง ๆ ตอนนี้เราต้องให้ยาปานแบบdouble dose เหมือนที่เคยให้เมื่อครั้งแรก เพราะตอนนั้น หมอนัดบอกว่า ปานติดเชื้อในกระแสเลือดแล้ว อาจจะไม่รอด ตอนนั้นคิด ถ้ายังไงก็ไม่รอด ก็ลองใช้ยาแรงไปเลย ครั้งนั้นได้ผลนะ ปานอยู่รอดมาได้จนทุกวันนี้ แต่ครั้งนี้ เราไม่มั่นใจเลย ว่าปานจะหายหรือเปล่า ตอนนี้ไม่เห็นมีใครมาดูมันสักคน นอกจากเราที่ล้างแผลให้ยาอยู่ ไม่เห็นมันจะกัดเราเลย ยอมให้ป้อนยาแต่โดยดี เอาใจช่วยปานให้หาย ปลอดภัยด้วยนะคะ ส่วนหมาสีขาวพิการอีกตัว นังนั่นก็ร้ายพอกัน ไม่เจียม body เลยจริง ๆลากสังขารไปในพงรกหลังโรงเรือน แล้วออกไม่ได้ เราเห็นอะไรไหว ไหว ข้างโรงเรือน พอเดินไปดู มันติดอยู่ ส่งสายตามาแบบ... ช่วยหนูหน่อย... ดีที่วันนั้นเราอยู่นะ ไม่งั้นมันต้องนอนตากยุงในพงรกนั้นจนกว่าเราจะมาเจอแน่ ๆ ขอบคุณ คุณหนึ่งจากเวปบางแก้วนะคะ ที่ส่งยาเร่งเนื้อมาให้ ปานมันใช้ตัวเดียว จะหลอดนึงอยู่แล้วค่ะ แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 54 00:05:15 จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 00:02:19

ความคิดเห็นที่ 25 ดีใจค่ะ ที่เสื้อน้องหมาจำนวนเล็กน้อยของเรา  ได้เป็นประโยชน์กับน้องหมาที่น่าสงสาร ขอบคุณคุณเม็ดทรายที่เป็นธุระช่วยจัดส่งให้ค่ะ และขอชื่นชมจิตใจอันงดงาม ของ คุณชิโร่ kung ที่ได้ทุ่มเท เสียสละ ช่วยเหลือน้องหมาที่น่าสงสารเหล่านี้ จากคุณ : น้ำแต้ม เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 00:07:48

ความคิดเห็นที่ 26 ขอส่งมะม๋าจรตัวนี้ มาสวัสดีปีใหม่นะคะ ขอให้ทุก ๆท่านและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ มีสุขภาพแข็งแรง คิดอะไรสมความปราถนานะคะ v v v v มะม๋าที่เซเว่นไหนเป็นยังไงเราไม่ค่อยทราบ แต่ที่สาขานี้ เขาชอบมานอนหลบมุมตากแอร์ที่ข้างประตูค่ะ ตอนที่ถามน้องที่คิดเงิน เขาคงกลัวเราว่า รีบบอกว่าไล่แล้ว เดี๋ยวเขาก็มาอีก .. เราบอกว่า เปล่าหรอ กพี่ว่าท่านอนเขามีความสุขดีนะคะ ... หลังจากได้รับหลังไมค์เรื่อสั่งกำจัดหมาหน้าเซเว่น ไอ้ตัวนี้ก็หายไป ถามใครก็ไม่รู้เรื่อง จนคิดว่าคงถูกกำจัดไปแล้ว มาเมื่อวันก่อนไปเซเว่นอีกครั้ง เจอมานอนที่เดิม แบบหน้ามันมีความสุขมั่ก มั่กเลยค่ะ   ปล,อีกครั้งค่ะ โคลอนลูกหมาที่ผ่าตัดยัดไส้ที่ไหล ได้บ้านไปแล้วนะคะ โดยการคัดเลือกของหลวงตาเองค่ะ จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 00:14:54

ความคิดเห็นที่ 27 สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : มด2002 เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 00:47:42

ความคิดเห็นที่ 28 ดูกี่ทีก็เศร้า T_T สู้ๆนะค่ะ จากคุณ : แฉ่งโช๊ะ เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 00:49:43

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแล้ว คุณชิโรเข้มแข็งมากเลย เจอะสุนัขแต่ละตัวอาการหนัก ๆๆ ทั้งนั้น มาเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ จากคุณ : checgo (ji-ju) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 02:07:00

ความคิดเห็นที่ 30 ตามมาเป็นกำลังใจให้ต๋อมเสมอ  สู้ ๆ นะจ๊ะ และขอให้ต๋อม พบเจอแต่สิ่งดี ๆ ในชีวิต ตลอดปีและตลอดไปนะ จากคุณ : แก้ว (ging_gong_kaew) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 07:08:31

ความคิดเห็นที่ 31 งานหนักนะครับ  เป็นกำลังใจให้คุณ ชิโร่ kung ครับ จากคุณ : น้องเงิน เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 07:08:44

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นกำลังใจให้คุณชิโร่ kung เสมอนะคะ เป็นเราคงทำไม่ได้ถึงเพียงนี้ สุดยอดจริงๆ ค่ะ โหวตค่ะ จากคุณ : เนื้อคู่ เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 08:24:49

ความคิดเห็นที่ 33 มาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะครับ จากคุณ : dansivilai เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 09:31:03

ความคิดเห็นที่ 34 ชื่นชมในความรักและความทุ่มเทที่คุณชิโร่ kung มีให้กับสัตว์ร่วมโลกมากเลยนะคะ ขอให้ความดีที่คุณชิโร่ kung ได้ทำมาทั้งหมด ส่งผลให้พบแต่ความสุขความสำเร็จ และมีสุขภาพที่แข็งแรงนะคะ เราเองยังไม่ได้แม้เศษเสี้ยงของคุณชิโร่ kung เลย ช่วยได้แค่สมทบทุนโครงการสี่ขาเล็กๆน้อยๆ เท่านั้น จากคุณ : OkeyLa เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 09:42:25

ความคิดเห็นที่ 35 เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณเสียสละเพื่อน้องหมาที่น่าสงสารจริงๆ ขอให้บุญกุศลคุ้มครองคุณชิโร่ kung ให้ปลอดภัย และมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงด้วยนะคะ จากคุณ : สุวรรณยรรยง เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 10:02:25

ความคิดเห็นที่ 36 มาชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ จากคุณ : Bam123 เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 10:03:36

ความคิดเห็นที่ 37 เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ ขอให้คุณชิโร่ มีความสุข สุขภาพแข็งแรง ค่ะ จากคุณ : มดตะนอยจ๊ะ เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 10:37:24

ความคิดเห็นที่ 38 เป็นกำลังใจให้นะคะทำดีได้ดีค่ะ จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 11:02:57

ความคิดเห็นที่ 39 ยอมรับเลยว่า ขอดูผ่านๆ ไม่อ่านละเอียดมาก เพราะเราจะนึกภาพตามไปด้วย แต่เป็นกำลังใจและชื่นชมคุณตลอดมานะคะ จากคุณ : gibgabgoogee เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 11:03:28

ความคิดเห็นที่ 40 ชื่นชมคุณ : ชิโร่ kung จริงๆ และขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ จากคุณ : ครอบครัวตัว ม เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 11:32:47

ความคิดเห็นที่ 41 เข้ามาเป็นกำลังใจ ให้กับคุณ ชิโร kung ที่มอบความรักและความเมตตาให้น้องหมาเหล่านี้ค่ะ  ขออนุโมทนาบุญ และขอให้คุณ ชิโร Kung เจริญ ๆ ยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะค่ะ โหวตค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ สู้ ค่ะ จากคุณ : pair_fanchist เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 11:48:35

ความคิดเห็นที่ 42 เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะน้องต๋อม จากคุณ : prettyninja เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 12:38:08

ความคิดเห็นที่ 43 โหวตคะ.... สวัสดีปีใหม่คะ...และขอเป็นกำลังให้พี่ชิโร่ kung นะคะ   จากคุณ : หมวยหยิ่ง เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 12:47:34

ความคิดเห็นที่ 44 ..   สิ่งที่คุณทำอยู่  แม้มีคนเห็นเพียงน้อยนิด  แต่สิ่งที่ 4 ขาได้รับ สุดเกินพรรณา ปีกระต่ายนี้ ถ้าคุณจะต้องเต้นเหมือนกระต่ายเพื่อมะหม๋าเหล่านี้ ขอให้เป็นกระต่ายที่ มีความสุข อ้วนท้วน และมีแรงเต้นเพื่อ 4 ขาตลอดไป .. จากคุณ : ลุงบราวน์ เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 12:56:39

ความคิดเห็นที่ 45 ไม่รู้จะบรรยายยังไงค่ะ เราอยากจะให้สวรรค์มีจริง อยากให้ฟ้ามีตา อยาำกให้คนดีๆ เฉกเช่นผู้ที่คอยช่วยเหลือสัตว์ที่น่าสงสารเหล่านนี้ทุกคน ได้พบแต่ความสุขจริงๆ ค่ะ นี่คือการเสียสละอย่างแท้จริงค่ะ เพราะคุณคงไม่ได้อะไรเลยจริงๆ นอกจากความอิ่มเอมใจ ที่ได้ช่วยเหลือเพื่อนร่วมโลกที่น่ารัก จากคุณ : tangmo_ka เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 14:25:44

ความคิดเห็นที่ 46 ติดตามเป็นกำลังใจ  และชื่นชมในความมีน้ำใจ ความเมตตาต่อน้องหมาเสมอนะคะ จากคุณ : tappa เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 15:07:11

ความคิดเห็นที่ 47 สภาพแต่ละตัว T_T ขอให้ปีใหม่นี้คุณชิโร่ มีแต่ความสุข สมหวัง สุขภาพแข็งแรงนะคะ จากคุณ : triple su เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 16:57:43

ความคิดเห็นที่ 48 ร่วมเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ ๆ นะคะ จากคุณ : babypoohka เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 17:13:17

ความคิดเห็นที่ 49 ไม่ได้อ่านรายละเอียดของกระทู้นี้เลยค่ะ ยอมรับว่าทำใจไม่ค่อยได้ ว่าแล้วก็ต้องรีบโอนเงินโดยพลัน เกือบลืมอีกแล้วค่า เป็นกำัลังใจให้คุณชีโร่ kung สู้ เพื่อน้องหมาต่อไปนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ จากคุณ : เบญจลักษณ์ เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 21:42:46

ความคิดเห็นที่ 50 พี่ต๋อมเป็นยิ่งกว่าอะไรต่อมิอะไรที่ดีๆที่สุดที่พอจะนึกได้สำหรับน้องหมาจริงๆค่ะ บอกน้องหมารออาหารอีกแป๊ปเดียวนะ  เดี๋ยวเค้ากำลังจะไปส่งค่ะ ^___^ จากคุณ : หลงลูก จนโงหัวไม่ขึ้น เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 22:48:57

ความคิดเห็นที่ 51 เป็นกำลังใจให้สุดๆเช่นทุกครั้งนะค่ะ จากคุณ : mu_ka_puk เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 23:19:42

ความคิดเห็นที่ 52 ตามมาอ่านเรื่องราว และมาเป็นกำลังใจให้คุณชิโร่ kung ค่ะ จากคุณ : pumujung เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 12:56:29

ความคิดเห็นที่ 53 สวัสดีปีใหม่นะคะ และขอเป็นกำลังใจให้ สู้ๆนะพี่ จากคุณ : สีส้มรุ่นหนึ่ง เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 15:35:16

ความคิดเห็นที่ 54 สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้สุขภาพแข็งแรง ไม่เจ้บ ไม่จน มีเงิน มีกำลังตลอด เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : white&simple เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 16:35:25

ความคิดเห็นที่ 55 เข้ามาโหวต มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : kikkee เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 17:24:19

ความคิดเห็นที่ 56 เหนื่อยมากไหมคะ ขอให้เข็มแข็งและอดทนนะคะ สิ่งที่คุณทำอยู่คือความดี และความดีจะคุ้มครองคุณให้แคล้วคลาดจะสิ่งเลวร้ายทั้งปวง เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ จากคุณ : วัยวัลย์ เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 20:44:00

ความคิดเห็นที่ 57 เข้ามาอ่านคะ ขอบคุณแทนน้องหมาทุกตัวด้วยคะ จากคุณ : tempopo เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 54 04:41:47

ความคิดเห็นที่ 58 ส่งกำลังใจมาให้ค่ะ จากคุณ : TIk-Rungtiwan เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 54 21:57:44

ความคิดเห็นที่ 59 มาช้ายังดีกว่าไม่มาเนาะ ปีใหม่ก็ยังได้สู้กับหมาอีกเนอะคุณนาย ขอให้ผลบุญส่งผลให้หน้าที่่การงานขึ้นสูง เงินเดือนขึ้นเป็นสี่เท่า และสุขภาพแข็งแรง และลืมเรื่องเงินช็อตไปได้เลย สาธุ จากคุณ : แก๊งค์ขาลอย เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 21:49:16

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณนะคะ ขอผลบุญและคำอวยพร ส่งกลับให้ทุกท่านและครอบครัว มีความสุขความเจริญนะคะ **คุณนายเจี๊ยบ หายไปนาน คิดถึงมากมาย แต่เพราะเป็นไข้หวัดหลายวันเลยไม่ได้โทรไปหาเนอะ SMS อวยพรเลยส่งซะวันที่ 7 โน่นแน่ะ คนรับคงนึกว่าเราละเมอหรือเปล่าแน่ ๆเลย จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 01:22:41

ความคิดเห็นที่ 61 คุณชิโร่ใจดีจังค่ะ ขอผลบุญที่ทำส่งเสริมให้มีแต่ความเจริญก้าวหน้านะคะ จากคุณ : ขนมจุ๊บ เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 01:22:48

ความคิดเห็นที่ 62 ### ชีวิตและความหวังที่เหลือของพอลล่าหมารอดตายจากการถูกถ่วงน้ำ (ระดมทุนผ่านบัญชีฉุกเฉิน) จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 00:51:43