บ้านพีแคนชอบการบันทึกภาพมากๆ เก็บอย่างไรก็พื้นที่เต็มอยู่ร่ำไป ต้องหาวิธีเก็บเพิ่มเสมอ เล่นกล้องตั้งแต่ยังโสด จนมีลูกหลาน(สี่ขา)เต็มบ้านเต็มเมือง เปลี่ยนกล้องไปเรื่อยๆ ตามใจฉัน
เวลาว่างมาย้อนดู อ้าว.. รูปนี้ลืมไปได้อย่างไร 
ทุกวันนี้จัดเก็บยังไม่เรียบร้อยตามที่ต้องการสักที ก็ถ่ายตลอดเวลาที่โอกาสอำนวย เหมือนเล่นวิ่งไล่จับ แสดงว่ายังมีความสุขกับตรงนี้และตลอดไป
แต่ละบ้านมีความคิดแตกต่างกันนะคะ แต่มุมมองก็หลากหลายน่าสนใจ
สำหรับบ้านพีแคนการถ่ายหรือบันทึกภาพ คือ
การเก็บความทรงจำที่ได้ถ่ายรูปนั้นมา เพื่อเล่าเรื่องด้วยภาพ แบ่งปันความสุขไปสู่เพื่อนๆ ไม่เฉพาะในครอบครัว
เก็บช่วงเวลาต่างๆ ของลูกสี่ขาสุดรัก บางภาพซึ่งมีคุณค่ามากกว่าภาพสวยๆ
รูปจะไม่สวย แต่มันก็ทำให้คนดูยิ้มได้ ร้องไห้ได้ เพราะทุกรูปมีความหมาย
หลังจากคิดไปมา ก็มีมุมมองเพิ่มมาเรื่อยๆ เช่น
หลังๆ จะเก็บความทรงจำไว้เป็นภาพเคลื่อนไหวมากกว่า เพราะทุกครั้งที่เปิดดูจะรู้สึกเหมือนเข้าไปอยู่ในมิติเวลานั้นๆ
ภาพสวยหรือไม่สวยมันอยู่ที่มุมมองและความรู้สึกของคนชม
ภาพที่ไม่ได้แลกมาด้วยอุบัติเหตุ หรือแลกด้วยชีวิต
ส่วนตัวชอบแบบธรรมชาติที่สุด แล้วแบบอื่นรองๆ ลงมาค่ะ
บางคนชอบลืมตรงนี้ .. มัวแต่ไปสนใจ กล้องต้องดี เลนส์ต้องเยี่ยม เจอบางงานเห็นแบกกันเหมือนแบกบ้องข้าวหลามเลย ตกใจ อิอิ
ใช่อยู่ เลนส์ใหญ่ๆ กล้องดีๆ แต่ฝีมือไม่ถึง อาศัยประสิทธิภาพอุปกรณ์น่ะ ช่วยได้มากมาย แต่ถ้าฝีมือดีแล้ว ก็เรียกว่า "เทพ" ได้ไม่ยากนัก
ภาพที่สวยงามอาจจะไม่ได้อยู่ที่แสง องค์ประกอบ ความคมชัด เท่านั้น แต่เป็นเบื้องหลังภาพที่่ถ่ายมา...
จากคุณ |
:
Pecan
|
เขียนเมื่อ |
:
15 ม.ค. 54 09:15:31
|
|
|
|