|
มีเรื่องซึ้งๆของน้องหมาที่บ้านมาเล่าให้ฟังกันคะ ตอนแรกเราไปไปโพสไว้ในห้องชานเรือนแล้วคะ เพราะเห็นเป็นความรักของแม่ที่เป็นแม่บุญธรรม แต่อยากโพสที่ห้องจตุจักรเช่นกันเพราะที่นี่มือโปรด้านการเลี้ยงน้องหมาเยอะ เผือจะแนะนำวิธีการเยียวยาจิตใจเจ้าเนเน่ให้ได้ถ้าเราไม่สามารถอาลูกบุญธรรมมันกลับมาได้ คือพูดก้อพูดเถอะคะ เรากลัวมันจะตายเอา
ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนนะคะว่าเป็นคนพิมพ์เล่าเรื่องไม่เก่ง แต่จะพยายามสุดๆคะ ต้องขอโทษล่วงหน้าด้วยนะคะ
คือ เรื่องของเรื่องเนี่ยเรากับสามีย้ายบ้านกลับมาอยู่ที่ ตจว. บ้านเกิดของเราเนี่ยละ ประมาณ6 เดือนที่แล้ว แล้วเราก้อพาน้องหมา กลับมาอยู่ด้วยกันด้วย 2 ตัว เป็นบลูด็อก ชื่อ หญิงเล็ก และ เวลคอร์กี้ ชื่อเนเน่ เจ้า2ตัวนี้อยู่ด้วยกันมาปีกว่าๆแล้ว สนิทกันว่างั้นเถอะ
บ้านเรามีลักษณะเป็นบ้านสวนพื้นที่เล็กๆ ตรงหลังบ้านก้อทำกรงขนาดพอดีๆให้เจ้าสองตัวนี้อยู่ด้วยกัน เอาไว้กินข้าวกับไว้นอนเฉพาะกลางคืน กลางวันเราปล่อยคะ
แล้วญาติข้างบ้านเราเนี่ยเค้าก้อเลี้ยงหมาเหมือนกันเป็นอเมริกันพ้อยเตอร์(อะไรเนี่ยละเราไม่รู้พิมพ์ถูกหรือเปล่า) แต่เค้าจะเลี้ยงมันแบบล่ามโซ่ไม่ให้ไปให้เลย จะปล่อยก้อต่อเมื่อเจ้าของกลับมาจากทำงานประมาณห้าโมงเย็นโน่นแหละ แล้วเค้าจะให้ข้าวมันวันละมื้อตอนประมาณ 3-4 ทุ่ม น้องหมาตัวนี้ชื่อเจ้าโคล่า เป็นเพศเมีย ออ!!!!เจ้าหญิงและกับเนเน่ของเราทั้งสองตัวก้อเป็นตัวเมียนะคะ
หญิงเล็กกับเนเน่ มันจะไม่ชอบโคล่าเอาซะเลยคะ เพราะโคล่าเนี่ยพอโดนปล่อยจากโซ่ปั๊บก้อจะรีบวิ่งเข้ากรงที่หลังบ้านเราไปกินอาหารเหลือของหญิงเล็กกับโมเน่ก่อนเลย คงเพราะหิว พวกมันจึงมีเรื่องกัดกันประจำ จนเจ้าหญิงเล็กตอนนี้หน้าเริ่มเสียโฉมแล้วละคะ อิอิอิ
ต่อมาไม่นานเจ้าโคล่าตั้งท้องแล้วก้อออกลูกมาแปดตัวสวยเลยละคะ(ผสมกับหมาบ้าน) น้าเรา(เจ้าของโคล่า)ก้อแจกไปแล้ว5ตัว ทีนี้เหลือสามตัว เรากับแฟนก้อตกลงกันว่าจะขอไว้ซักตัวนึงด้วยเอาไว้เฝ้าร้าน เพราะตั้งใจจะหาน้องหมาไว้เฝ้าร้านอยู่แล้ว เราจึงเลือเอาตัวสีขาวที่มีอยู่ตัวเดียว แล้วก้อเห็นมันเป็นตัวผู้ด้วย แต่เจ้าเนเน่ซิคะ ดั๊นไม่เห็นดีเห็นงามด้วยมันไปรักแล้วก้อผูกพันธ์อยู่กับลูกหมาตัวเมียสีดำอีกตัวนึง มันรักของมันมากนะคะ ถึงขนาดแอบย่องไปใช้ปากลากขาเจ้าลูกหมาตัวนี้มาที่บ้านประจำ แม่เราเล่าให้ฟังว่าทุกวันตอนที่เจ้าโคล่าโดนน้าเราล่ามโซ่แล้วเนี่ย เจ้าเนเน่ก้อจะไปและคะ ไปพาลูกหมาตัวนี้มาที่บ้าน อันดับแรกตอนมาถึงบ้านมันจะพาลูกหมาตัวนี้ไปในกรงของมันก่อนเลยคะ พาไปกินข้าว แล้วตัวมันเองจะเฝ้าหน้ากรงไว้ เพราะเจ้าหญิงเล็กมันค่อนข้างหวงกรงไม่ชอบให้หมาอื่นเข้าไปในกรงขอพวกมัน อันอับสองหลังจากพาลูกมากินข้าวเสร็จมันจะวิ่งเล่นกันซักพักหลังจากนั้นมันจะพากันไปนอนไต้แคร่ไม้นอนซบกันน่ารักเชียว พอน้าเรากลับมาจากทำงานก้อจะปลดโซ่ให้โคล่า โคล่าก้อจะมาเอาลูกมันคืนไป เป็นอย่างนี้ทุกวันเดือนกว่าๆจะสองเดือนละ จนเรากับแฟนสงสารเลยตั้งใจว่าจะขอเจ้าลูกหมาตัวนี้จากน้าเรามาเลี้ยงอีกตัว
แต่ไม่ทันได้ขอคะ วันนั้นเรากับแฟนต้องไปธุระที่ในเมืองซะก่อน กลับมาก้อตอนเย็นแล้ว แม่เราบอกว่าลูกหมาตัวสีดำน๊ะ มีคนมาขอจากน้าเราไปเลี้ยงแล้วนะ เราก็อ้าวเหรอ ก็ไม่ได้คิดอะไร ผ่านไป2 วัน เนเน่เริ่มเศร้าลงเรื่อยๆ ไม่เล่น ร่าเริงเหมือนเมื่อก่อน เราก็แอ๊ะสงสัยมันเป็นอะไร ไม่สบายอะป่าว แต่ก็ยังไม่อะไรมาก รอดูอาการมันไปก่อน
วันที่สาม เริ่มไม่แตะข้าว แตะนำ้เอาแต่ซึมๆ กับหญิงเล็กมันก้อไม่เล่นไล่จับกันเหมือนทุกวัน เราก้อเอาและ แย่แล้ว ต้องพาไปหาหมอแล้วละ ทีนี้ก้อพากันไปหาหมอ หมอบอกว่าอาจเกิดจากอากาศร้อนกว่าปรกติ เราค่อยโล่งใจหน่อยพากลับบ้าน
วันที่สี่ อาการไม่ดีขึ้นเลยแถมยังซึมเหงาเหมือนเดิม เราไม่รู้จะทำยังไงคิดนิดๆเหมือนกันว่าเป็นเพราะเจ้าลูกหมาสีดำหรือเปล่านะ มันอาจคิดถึงกัน อะไรอย่างเงี้ย เลยพูดกับน้าเล่นๆว่า สงสัยมันคงตรอมใจ เอาลูกมันไปให้คนอื่นแล้วนิ คือพูดขำๆอะนะ น้าเราก้อเลยบอกว่าคงใช่แหละ เพราะเมื่อสี่วันก่อนที่มีคนมาขอลูกหมาตัวนี้ไปมันนอนซบอยู่กับเนเน่ที่ไต้แคร่ที่พวกมันนอนซบกันทู๊กวัน เจ้าเนเน่พอเห็นมีคนแปลกหน้ามาอุ้มลูกหมาไปก้อลุกขึ้นวิ่งตามจนไปถึงรถเค้าเลย เค้าออกรถไปแล้วมันยังยืนมองอยู่ ณ จุดเดิม นานเลยแหละกว่าจะกลับบ้าน หลังจากนั้นมันก้อซึมเลย น้าเราบอก เราฟังนึกภาพตามแล้วเศร้าเลย คิดว่าป่วย ที่แท้ตรอมใจเหรอเนี่ย เจ้าหญิงเล็กพอเห็นเพื่อนมันซึมก้อซึมไปด้วย นอนใกล้ๆกันตลอด เหมือนประมาณว่าชั้นปลอบแกนะเจ้าเนเน่ อย่าเศร้าไปเลย แล้วนึกดูนะคะ บลูด็อกปรกติหน้าตาเหมือนพวกเล่นหุ้นแล้วหุ้นตกอยู่แล้วมาเศร้าเป็นเพื่อนเนเน่อีก หน้าตามันจะดูเศร้าใจขาดใหน(แอบแซวหมาเล่นคะ อิอิ)
พรุ่งนี้อาการเนเน่จะดีขึ้นบ้างอะป่าวก็ไม่รู้ แต่เป็นห่วงมันเหมือนกัน นี่ขนาดไม่ใช่ลูกมันแท้ๆนะ มันยังรักยังคิดถึงซะมากมาย แต่ไม่สามารถระบายไม่สามารถบอกให้เจ้าของรู้ได้ด้วยคำพูด ได้แต่นอนซึม
ข้าวปลาก้อกินน้อยมาก เรากะว่าจะให้น้าช่วยเอาลูกหมามาคืนเนเน่หน่อย เพราะตอนนี้สงสารมันจับใจเหลือเกิน ถึงตอนนี้ให้ซื้อคืนมาก้อยอมแล้วละ เพราะเราเองก้อกำลังจะเป็นแม่คน บอกตรงๆนึกถึงเรื่องที่น้าเล่าให้ฟังแล้วเศร้าใจทุกที ถ้าเนเน่มันพูดได้ เราก้อคิดว่ามันคงอยากบอกเราให้ช่วยเอาลูกบุญธรรมมันกลับมาให้ที T T
ถ้าเราไม่สามารถเอาเจ้าดำน้อยกลับมาได้ละคะ เราควรเยียวยาเจ้าเนเน่อย่างไร เพราะตามที่รู้คือคนที่มาขอลูกเจ้าโคล่าไปเนี่ยเป็นคนที่มาธุระแถวนั้น เห็นเจ้าดำน้อยมันน่ารักดีเลยขอไป(แม่เราบอกเมื่อกี้ตอนคุยกับแม่) เศร้าเลยคะ ถ้าเป็นคนรู้จักยังรู้ว่าจะไปเอาคืนมาจากที่ใหน
| จากคุณ |
:
I'm hope 
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ก.พ. 54 09:14:17
|
|
|
| 
น้องหมาตรอมใจ ทำไงดีคะ
