(Patchwork) 1ปีกับ Tumbling Block ที่เต็มไปด้วยน้ำตา
|
 |
สวัสดีคะสาวๆ จิ๋วหายไปนานวันนี้ขอซะกระทู้นึงนะจ๊ะ
วันอังคารที่จะถึงนี้เป็นวันครบรอบ 1 ปี(15มีนา) ที่เสียพ่อไปด้วยมะเร็งร้ายที่ตับ
ด้วยการที่อยู่ไกลบ้านเวลาได้รับรู้ข่าวสารการเจ็บไข้ ได้ป่วยของครอบครัว
นี่ไม่อยากบอกเลยหัวจิต หัวใจนี่แย่แค่ไหน
ที่บอกว่าผ้าผืนนี้เต็มไปด้วยน้ำตา ไม่ใช่เพราะควิลท์แล้วเข็มแทงมือจน
พรุนหรอกนะ เรื่องนี้แค่สิวๆ เพราะนิ้วมันด้านไปซะหมดแล้ว ที่เต็มไปด้วย
น้ำตาเพราะว่า (ไม่อยากเศร้าแล้ว) กาลครั้งหนึ่ง เมื่้อครั้งปู้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนที่พ่อยังมีชีวิตอยู่ พ่่อเป็นดีไซน์เน่อร์ ที่เป็นศิษย์ของระพีรุ่นแรกๆ
สมัยเด็กๆพ่อจะตัดเย็บเสือผ้าให้ใส่ ไม่เคยได้ซื้อ พอโตพ่อก็เริ่มสอน
ให้เย็บผ้า ไม่เคยสนใจ ไม่เอาดีอะไรเลยนอกจากสนุกไปวันๆ เคยเห็น
พ่อตัดผ้า แค่วางผ้า เอานิ้วกรีดๆ ตัดฉึบๆ เย็บปร๊ีดๆเสร็จ พ่อบอกสอนให้
ก็ไม่เอาทั้งถ่าน ทั้งขี้เถ้า พ่อไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็นว่าจิ่วเย็บผ้าเป็น หรือทำ
พวกงานผ้าเลย ไม่รู้เลยจริงๆ จนวันนึงพ่อเบื่อหันหลังจากทางโลกเข้าหา
ทางธรรม พ่อไปบวชเป็นพระอยู่ทางถิ่นกันดาล ภาคเหนือติดชายแดนพม่า
ปีนึงจะได้เจอพ่อสักครั้ง
วันนึงเมือปลายเดือนกุมภาที่แล้ว ได้รับโทรศัพท์ว่าพ่อป่วยเป็นมะเร็ง
ตับขั้นสุดท้าย เนื้อร้ายโตเข้าไป 19 เซนต์แล้ว อะไรไม่เชื่อเป็นไปไม่ได้
พ่อเป็นหนุ่มเจ้าสำอางค์ จะตาย เหล้าไม่ดื่ม บุหรี่ไม่เคยสูบ ของสุกๆดิบๆ
พ่อก็ไม่กิน รสจัดก็ไม่ แกงกะทิก็ไม่ พ่อไม่เคยเเจ็บป่วยหรือแสดงอาการ
อะไรมาก่อนเลยหมอบอกผิดไม่เชื่อ โทรไปคุยกับหมอ พอหมอบอก เหมือนฟ้าผ่าเปรีัยงเข้ากลางใจ พ่อจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างช้าก็อีก 1 เดือนอย่างเร็วก็ 2 อาทิตย์ อะไรเนี่ย ไม่จริง ไม่เชื่อใจมันก็ค้านกันกับเสียงที่ได้ยิน
ไม่จริงหรอก หมอบอกผิด หมอว่าเป็นไปได้เพราะพ่อเป็นพระ อาหารการ
กินเลือกฉันท์ไม่ได้ แล้วยิ่งไปอยู่ในถิ่นทุรกันดาล ติดชายแดน มีโอกาสติดเชื้อไวรัสตับอักแสบบีด้วย
พอได้ยินก็ได้คิดว่าพ่อสอนเย็บผ้าเท่าไหร่ก็ไม่ใส่ใจ หนูจะเย็บผ้าไปอวดผ้า
นะ พ่อจะได้รู้ว่าลูกพ่อเย็บผ้าได้ เริ่มหาแบบ พ่อเป็นพระใช้ได้ก็แต่สีเหลือง
สีเดียว แล้วจะทำไงหล่ะ เอาสีอื่นผสมเป็นหน้าดูไม่ให้มันฉูดฉาด ด้านหลังเอาแต่สีเหลืองก็ได้ขอให้พ่อได้ใช้ผ้าลูกเป็นผ้าเช็ดเท้าพ่อก็ยังดี
แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 54 10:19:03
| จากคุณ |
:
Jasee   
|
| เขียนเมื่อ |
:
13 มี.ค. 54 18:44:56
|
|
|
| 
