|
พุดน้ำบุศย์ ไม่ใช่ไม้ไทยนะครับเพิ่งจะนำเข้ามาจากอินโดฯ เมื่อราวปี 2530 กว่าๆ นี่เอง ส่วนไข่เน่าน่ะเป็นไม้ไทยแท้ที่คนไทยรุ่นก่อนจะรู้จักกันดี คุณป้าคงเห็นลักษณะดอกเค้าคล้ายๆ กันกระมังก็เลยเหมาเอาว่าเป็นต้นเดียวกันซะเลย
พุดน้ำบุศย์ เมื่อตอนที่นำเข้ามาครั้งแรก และเอาไปเปิดตัวในงานประจำปีของสมาคมไม้ประดับฯ ที่ตึกกลมคณะวิทยาศาสตร์ ม.มหิดล นั้น มีผู้นำเข้ามาพร้อมๆ กันสองเจ้านะครับ ตั้งร้านหันหน้าเข้าหากัน ร้านนึงตั้งชื่อว่าพุดน้ำบุษร์ (หมายถึงพุดที่ดอกมีสีเหลืองเหมือนบุษราคัม) ขายกระถางละ 250 บาท แต่อีกร้านนึงตั้งชื่อว่าพุดสีทอง ขายกระถางละ 120 บาท ปรากฏว่าร้านที่ขายแพงกับขายดีกว่าจะเป็นเพราะชื่อมันเพราะกว่าหรืออย่างไรก็ไม่ทราบได้
ต่อมาคนก็เขียนชื่อเพี้ยนเป็น "พุดน้ำบุษย์" แล้วกลายมาเป็น "พุดน้ำบุศย์" ในที่สุด คนที่เขียนเป็นพุดน้ำบุษย์นั้นน่าจะเป็นเพราะไม่คุ้นกับคำว่าน้ำบุษร์ จึงแก้ให้เป็นน้ำบุษย์ซะโดยหาทราบไม่ว่า คำว่าบุษย์ นั้นมันแปลว่าแก้วสีขาว จึงทำให้ความหมายของชื่อเดิมเค้าเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ส่วนคนที่เขียนเป็นพุดน้ำบุศย์นั้นมันมั่วมากกว่าคือเขียนเอาเองตามใจชอบเพราะคำว่าบุศย์นั้นมันไม่มีใช้ในภาษาไทยจึงไม่มีความหมายใดๆ เลย
* แต่ถึงอย่างไรเราก็ต้องยอมรับชื่อ พุดน้ำบุศย์ เพราะชื่อนี้มันติดตลาดเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปแล้ว
| จากคุณ |
:
ตาเชย   
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 มี.ค. 54 23:03:36
|
|
|
|
ไม่ได้ตั้งกระทู้ซะนาน.....มีคาถาค่ะ (พิมพ์ผิด) มีคำถามจะถามค่ะ
อยากยื่นมือไปแอบเด็ดลูกสตอเบอรี่่มาชิมจัง อย่าเผลอนะคะ 