มาแล้ว มาแล้ว มาส่งข่าวค่ะ แผลนัทน่ะใหญ่มากค่ะ เหงือกซีดเหมือนกัน เมื่อกลางวัน พอเปิดประตูรถ วิ่งกลับกุฏิหลวงตาป๋อเลย นัทนิสัยดี และก็อดทนค่ะ เมื่อวานตอนที่ทำแผล เราก็แบบ ...หมอคะ ใช้ยาเร่งเนื้อหรือเปล่าคะ พอดีมีที่คุณหนึ่งจากเวปบางแก้วส่งมาให้ เผื่อแผลนัดจะหายไวขึ้น...เพล้ง เสียงเราหน้าแตก...ยังใช้ไม่ได้ครับ แผลยังติดเชื้อ ต้องรอแผลแดงก่อนครับ..ทำแผลเสร็จ งง งง ว่าคุณหมอทำอะไร ที่ก้นของนัด มีอุนจิติดอยู่เต็มเลย คงเจ็บแผล ไม่อยากลุก หมอเอฟโกนขนที่ก้น ล้างก้นให้นัท แถมทายาให้อีก หมอบอกว่า แผลที่ก้นก็อักเสบนะครับ อาจจะมาจากอุนจิที่ติดขน...ตอนนั้นนึกถึงรันเลย ตอนที่พารันไปก็โคลนทั้งตัว คุณหมอก็เช็ดตัวซะสะอาดเลยค่ะ
ส่วนน้องร่วมวัด ขอขีดเส้นใต้ว่า เหม็นม๊ากกกกกกก ซีดด้วย หมอบอกว่าติดเชื้อเรื้อรัง ทำให้ซีด ในปากมีแผลใหญ่เท่าเหรียญสลึงทั้งสองข้าง ภาพไม่ชัด แต่ของจริงสยองมากเลย นึกถึงตัวเองเป็นแผลในปากนิดเดียว ยังเคยไข้ขึ้น แล้วนี่แผลใหญ่ขนาดนี้ทั้งสองข้าง ตัวเล็กก็เลยไม่กินอะไรเลย น้ำลายยังไม่อยากกลืน เราเรียกเขาว่า...หรั่ง...เพราะตาเขาสีน้ำตาล หรือว่ามันซีดหว่า
เราพาหรั่งกลับมาบ้าน(อีกแล้วครับท่าน) ป้อนยาบำรุงเลือด กับแบรนด์ อย่างน้อยให้ได้อะไรลงท้องบ้าง หมอบอกว่ากินแล้วต้องล้างปากนะครับ...ถ้ามีโรคเดียวมันน้อยไป ที่พบตอนป้อนแบรนด์ ปอดของหรั่งมีเสมหะเต็มเลย ต้องค่อย ๆป้อน ก็เลยให้ยาละลายเสมหะไปด้วย คงป่วยจากอากาศที่เปลี่ยนเมื่อสัปดาห์ก่อน ... ความหวังของเรา ขอให้หรั่งหายเหมือนเจได
ส่วนนู๋รัน วีรกรรมทำให้เธอจริง ๆ ...ทำให้เธอถูกฟาดไปหลายฝ่ามือ ถ้าถามว่ารันมันกลัวใคร ก็คงเป็นเรานี่แหละ เพราะเป็นคนเดียวที่ตีมัน ถ้าเป็นคนอื่นเขาปล่อยมันไปตั้งแต่กัดแมวตายแล้ว แต่รันมันรู้นะคะ พอเรามองหน้า รันมันทำตากระปิ๊บ กระปิ๊บ หลวงตาเลยสงสาร บอกว่าใส่ตะกร้อเดียวมันกินอาหารไม่ได้ ตอนนี้เลยใส่ล็อคอก ผูกไว้ มันรู้ ทำซึม เดี๋ยวหลวงตาก็ใจอ่อน
ขอบคุณบัญชีฉุกเฉิน ที่ช่วยรับทั้งคู่ไว้นะคะ
ปล. ป้าเจี๊ยบ แก็งค์ขาลอย แบรนด์ที่จะซื้อให้เจได ตอนนี้เจไดเดินมากินข้าวได้แล้ว ขอเปลี่ยนมาให้หรั่งน๊าตัวเอง เพราะหรั่งกินอะไรไม่ได้เลย ต้องใช้syring ค่อยๆป้อน
แผลในปากของหรั่งค่ะ
แก้ไขคำผิด
แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 54 09:14:32