ความคิดเห็นที่ 1 ในวันที่กลับไปเปลี่ยนรถ เพื่อพาพอลล่า หมาวัดที่มดลูดเป็นหนอง มาถึงปากซอย ...ยายติ๋ม แม่บ้านของตาตู่ ตะโกนเรียกเรา พร้อมกับอุ้มลูกหมาสีดำมาถามใช่ของเราหรือเปล่า...ลูกหมาขี้เรื้อนเป็นกระหย่อม กระหย่อม ถามได้ความว่า มีคนมาปล่อยที่ปากซอย  จริง ๆมันคงคิดจะปล่อยบ้านเราแหละ แต่ขอโทษ ขนาดวันที่ขโมยมันลักแบตเตอรี่รถไล่ซอยมาเลย มาถึงซอยบ้านเรา มีคนเห็นว่ามันเดินเข้ามา แต่เข้ามาแล้ว แต่เข้ามาในซอยไม่ได้ เราบอกกับแม่ ถ้าไอ้พวกนี้มันยืนเรียงหน้ากระดาน เห่าไปที่ถนน แสดงว่ามีคนเข้ามาในซอยนะ สำหรับเรา อยากได้อะไรก็เอาไป อย่าทำอะไรหมาเราก็พอ กลับมาเรื่องลูกหมาสีดำที่ถูกทิ้งที่ปากซอย ชะรอยมันจะไม่รู้ประวัติบ้านที่มันหนีเข้าไป ถ้ามันรู้ มันจะหนาว ผลงานล่าสุดก็คือ ใช้ปืนลูกกรดยิงแมวจนกระดูกขาแตก เวรกรรม วันนั้นหนีไอ้สี่ขาที่บ้าน ไปนอนบ้านอา แมวตัวนั้น มันก็ลากขาที่โชกเลือดมาที่ร้าน พี่ลูกอาเขาเรียกเราไปดู สุดท้ายนอนไม่ลง รีบซิ่งพาแมวไปหาหมอ แต่ก็ช่วยไม่ได้ ตอนนั้นทุ่มกว่าแล้ว กลัวโรงพยาบาสัตว์ที่อ่างทองจะปิดซะก่อน ห่วงลูกหมาดำก็ห่วง สุดท้าย อุ้มออกมาแวะฝากหลวงตาที่วัดไว้ก่อน เราเรียกเขาว่า...คุโนะ เกือบ 2 เดือนที่เคโนะอยู่กับหลวงตา จากลูกหมาที่หวาดระแวง เป็นขี้เรื้อน เราไปให้ยารักษาเรื้อนคุโนะกับตัวอื่นได้ 2 ครั้ง คุโนะมีขนที่ดำเป็นมัน ความสุขมักผ่านไปไว หลวงตาบอกเราว่า ไอ้ดำมันซึม ๆ ซึ่งผิดปกติวิสัยของมันที่ซนขนาดว่า จีวรพระที่ตากไว้มันยังยื่นหน้อผ่านระเบียงไปดึงมาเล่น ...เราพาคุโนะมาหาคุณหมอใกล้ที่ทำงาน ตอนที่อุ้มมาที่รถ คุโนะมีอาการชักเกร็ง ตอนนั้นใจเราวูบเลย บอกตัวเองว่าไม่จริงหรอก คุโนะไม่เคยลงจากกุฏิหลวงตาเลย เขาจะติดหัดได้ยังไง ...คุโนะไข้สูง เราฝากคุโนะไว้กับ บอกกับหมอ ถ้าอะไรที่ช่วยให้เขาได้ ให้ทำไปเลย ...ตอนเย็นเลิกงาน เราไปรับคุโนะ ที่นี่ไม่รับนอน ...โรงพยาบาลสัตว์พีอีทีก็ไม่รับ เราพาคุโนะกลับบ้าน ตอนนั้นเขานอนนิ่ง ๆ แล้ว คุณหมอต้องช่วยพลิกตัว น้ำเกลือจะหมดตอน 5 ทุ่มถึงเที่ยงคืน เราให้คุโนะนอนให้น้ำเกลือในรถ ในใจที่คิด รอน้ำเกลือหมดก่อน ค่อยอุ้มไปนอน พรุ่งนี้เช้า ก็ต้องอุ้มไปให้น้ำเกลืออีก ชะรอยคุโนะมันจะกลัวเราเหนื่อยมั๊ง 2 ทุ่มคินนั้น คุโนะถ่ายออกมาเป็นเลือด ทั้งที่ตอนอยู่กับหลวงตากับหมอ ไม่ถ่ายเลย ...คุโนะไม่ได้ตื่นขึ้นมาอีกเลย แม้ความสุขที่ได้รับ จะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ไม่ถึง 2 เดือน แต่ก็ยังดีกว่าต้องอดอยากอยู่ที่ข้างถนน ตลอดชีวิต ...หลับให้สบายนะลูก คุโนะ     จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 04:01:22

ความคิดเห็นที่ 2 ลูกหมา 2 ใน 5 ตัวที่รอดชีวิตจากหัดระบาดที่วัดริมน้ำ หลังน้ำลด ..โค๊ก และโคล่า ในวันลอยกระทง เพื่อนคนหนึ่งจากพันทิพ มาหาเรา ...คุณเบียร์ เราพาคุณเบียร์ที่เราเขียนเล่าในกระทู้ ลูกหมาสีดำ 2 ตัวที่เจอนอนมีไข้ ตัวร้อน นอกจากปอดติดเชื้อแล้ว ทั้งคู่ยังตรวจเจอโรคหัด  จากลูกหมาที่เกือบตาย วันนี้มาเป็นลูกหมูจอมซน ...ชาตที่แล้ว ไอ้ 2 ตัวนี้มันคงเป็นพวกชอบสะสมของ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...รองเท้า...มันคงจะไม่มีปัญหาอะไร ถ้ารองเท้าที่มันคาบมาสะสมในหลุมสมบัติของมัน ...จะไม่ใช่รองเท้าของชาวบ้านเขาอ่ะ...เฮ้อ ต้องไปเดินถามว่า รองเท้าใครหายบ้างคะ...จนตอนนี้เวลาที่เราปล่อยหมาออกมาวิ่งเล่นตอนเย็น พอเขาเห็นไอ้ 2 ตัวนี้ เขารีบเก็บรองเท้าขึ้นบ้านกันเลยเชียวละ โคล่า ขนยาว เรียบร้อย ยอมนายโค๊กตลอด เวลาที่ให้ข้าวคนละชาม โค๊กจะไปแย่งชามของโคล่า ของตัวเองน่ะไม่กิน ส่วนโคล่า จะไปยืนมองห่าง ๆ เหมือนจะบอกโค๊กว่า ...เก็บไว้ให้เขากินบ้างนะ ตัวเอง เค๊าก็หิวเหมือนกานนนน เพราะความที่ทั้งซน ทั้งดำ (แต่น่ารัก เค๊าถ่ายรูปไม่ขึ้นกล้องเท่านั้นเองน๊า) เวลาที่จะเรยกเข้าห้อง ทั้งคู่จะวิ่งไปแอบในดงชวนชม กลมกลืนไปกับความมืดดีแท้ พักหลังนี่เรารู้แกว ยินรอ เดี๋ยวมานอยู่เฉยไม่ได้ ออกมาเองแหละค่ะ ...เคยมีคนถามเราว่า เอาหมาเป็นหัดมารักษาที่บ้าน ไม่กลัวที่บ้านติดเหรอ ...กลัวซิ แต่เราก็ทำใจทิ้งพวกเขาให้ตายที่วัดไม่ได้ ...ทุกอย่างขึ้นอยู่กับโชคชะตา           จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 04:33:05

ความคิดเห็นที่ 3 ตื่มาเล่าต่อ...รออยู่นะ้จ๊ะ จากคุณ : สีขี้ม้า เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 09:15:48

ความคิดเห็นที่ 4 อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่ตุ่ม เมื่อคืนเขียนเพราะฤทธิ์กาแฟ อากาศที่นี่หนาวมากก ฝนก็ตกอีก เมื่อเช้ามีเรื่องดีดีแต่เช้า เมื่อเดือนก่อนมีคนเอาแมวสีกาแฟมาทิ้งที่ทำงาน หรือว่ามันมาจากวัดข้างที่ทำงานก็ไม่ทราบได้เนอะ รู้แต่ว่า เรียบร้อยและขี้อ้อนมาก ระเบียบที่นี่ ห้ามให้อาหารสัตว์ ก็เข้าใจเนอะ แต่ขอซักนิ๊ดนึง...พี่ที่ร้านข้าวมันไก่ เขามาเจอ จะเอาไปเลี้ยงแทนตัวเดิม แต่พี่เขาไม่อยู่หลายวัน ก็นัดกันว่า พี่เขากลับมาจากเชียงใหม่ ค่อยอุ้มไปให้เขา ตอนนั้นมันท้องด้วย ในใจได้แต่ภาวนา ขอให้มันคลอดลูกหลังจากที่ไปอยู่กับพี่เขาแล้ว...แต่โชคของมันไม่ดี ที่ออกลูกก่อนวันที่พี่เขากลับมาเพียงวันเดียว ทีนี้จะทำยังไง ถ้าเอาแม่ไป ลูกอยู่ไหนก็ไม่รู้ ได้แต่รอวันที่ลูกแมวจะคลานออกมา จนเมื่อสัปดาห์ก่อน มีคนเห็นลูกแมว ในตอนนั้นมีความหวังแล้วนะ ทุกวันได้แต่ภาวนาขอให้จับลูกแมวได้ ...ที่บ้านหลังเก่า พวกเขาอาจจะไมเป็นที่ต้องการ แต่ ที่บ้านหลังใหม่ หนูจะเป็นที่รักของทุกคนแน่นอน 7 โมงเช้า กำลังเก็บของเพราะวันนี้ลา 1 วันจะพาหมอไปหาหมา เอ๊ย พาหมาไปหาหมอที่สุพรรณ เสียงแมวที่หน้าห้องทำงาน พอเปิดประตูออกไปดู ลูกแมวตัวน้อยจุ้มปุกกำลังวิ่งหนี อยากจะกรี๊ด อยากจะกรี๊ด โอกาสดีดีอย่างนี้หาไม่ได้อีกแล้ว รีบวิ่งไปอุ้มลูกมันไว้ก่อน ...ตอนแรกคิดว่าเป็นลูกโทน โชคดีของลูกแมวที่เหลืออีก 3 ตัว พี่มอไซด์รับจ้างบอกว่า ลูกแมวมี 4 ตัว ที่เหลือมันกลัวคน จะออกมาตอนมืด ๆ ...ตอนนั้นได้แต่ฝากพี่เขาจับไว้ให้หน่อย อยู่ที่นี่ วันไหนเจ้าที่แรงขึ้นมา พวกมันจะเดือดร้อนน่ะซิ ลูกแมวตัวน้อยในกล่องกระดาษ เจ๊ต๋อย เจ้าของคนใหม่ ข้าวมันไก่พี่เขาอร่อยมากกกก เอาผ้ามาปูไว้ให้ เอาไก่สับละเอียดให้กิน ส่วนนม เราซื้อนมแพะไว้ให้ตอนที่ลูกหมาน้อยที่วัดไม่สบาย เดี๋ยวกลับบ้านจะเอามาให้ ถึงวันนี้อากาศภายนอกจะดูอึมครึม แต่ทำไมเรารู้สึกสบายใจ มีความสุขจังเลยน๊า ตอนนี้ได้แต่ภาวนาให้จับไอ้ตัวที่เหลือได้ พวกเขาจะมีบ้านที่อบอุ่นเหมือนตัวนี้รออยู่แน่นอน แม่แมวตอนที่ท้อง มายืนรอที่หน้าต่างห้องทำงานเรา กับเจ้าแมวตัวน้อยล่ะ              จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:34:23

ความคิดเห็นที่ 5 คุณต๋อม...ช่วยพวกส่งเค้าให้ได้อยู่ด้วยกัน พร้อมหน้าแม่ลูกด้วยน้ะจ๊ะ สงสารจัง จากคุณ : สีขี้ม้า เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 11:23:03

ความคิดเห็นที่ 6 โหวตคะ.... มาติดตามอ่านเหมือนเดิมคะ ^^ จากคุณ : หมวยหยิ่ง เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:00:55

ความคิดเห็นที่ 7 ตามมาอ่านอีก จะบอกว่าชื่นชอบ และนับถือคุณมากๆเลยค่ะ ช่างทุ่มเท แรงกายแรงใจให้กับพวกเค้าอย่างไม่รุ้จักเหน็ดเหนื่อย เหนื่อยนักก็พักบ้างนะคะ อย่างไรเสียสุขภาพก็สำคัญ เสาหลักของเด็กๆที่น่าสงสารจะล้มไม่ได้ค่ะ ขอให้กำลังใจและเอาใจช่วยคุณจขกท สู้สู้ อย่าพึงท้อนะคะ จากคุณ : แม่น้องยีนส์ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 19:37:25

ความคิดเห็นที่ 8 สีขี้ม้า...พี่ตุ่ม ตอนนี้ก็พยายามหาตัวอยู่นะคะ บางครั้งมันก็แล้วแต่โชคชะตานะคะ หมวยหยิ่ง...เวลาผ่านไป พร้อมเรื่องราวมากมายที่เจอะเจอค่ะ แม่น้องยีนส์...ขอบคุณนะคะ เมื่อวานฝนตกทั้งวันเลย อากาศหนาวเย็นมาก เราเองรู้สึกง่วงงุนมาก ๆ อันนี้เรารู้ตัวเลยว่าจะไม่สบาย ก็เลยรีบนอน...ตอนเที่ยงคืนก่า ๆ เมื่อวานมีเรื่องราวหลายอารมณ์เกิดขึ้นใน วันเดียว ตอนเช้าดีใจที่ส่งลูกแมวไปอยู่บ้านใหม่ได้ ตกบ่ายหลวงตาโทรศัพท์มาบอกว่า หมาน้อยตัวที่อยู่กับหรั่งอีกตัว มีอาการเดียวกัน แต่ที่แย่กว่า ตัวนี้ดื้อมาก ป้อนยา ป้อนอาหารก็ไม่ยอมกิน เรายังบ่นกับหลวงตา อย่างนี้น่าเป็นห่วง หมอถามว่า...ตัวนี้ชื่ออะไรครับ..เว้นไว้ก่อน ยังคิดไม่ออก ลึก ๆในใจยังคิดว่า ตัวนี้มันจะอยู่ถึงเราคิดชื่อออกเปล่าหว่า เคยได้ยินเรื่อง ความสว่างของเทียนก่อนมอดไหมคะ เมื่อวานหรั่งจากกระทู้ที่ขอใช้บัญชีฉุกเฉิน http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J10369510/J10369510.html เขากินอาหารเองได้เยอะด้วย คุณหมอที่รักษาหรั่งบอกว่า ยาฉีดครบแล้ว แต่เราแย้งว่า... หรั่งมีเสมหะเต็มปอดเลยนะคะ หมอเลยจัดยาnoreflox มาให้ เราก็ดั๊นไปแย้งหมอว่า amoxy จะดีกว่ามั๊ยในระบบทางเดินหายใจ แต่หมอไม่ม่ยาแบบแบ่งได้ ก็หรั่งหนักแค่ 3 กิโลกว่า เอง หมอไม่มี amoxy แบบบแบ่งได้ แต่เรามีที่คุณหมอมุยกับคุณ lucky-money ส่งมาให้ ขอบคุณมาก ๆอีกครั้งนะคะ ในยามแบบนี้ ยามีความจำเป็นมากจริง ๆค่ะ อาการดีให้เราเห็นวันเดียว หรั่งมีอาการทรุดลง ยืนไม่ได้ ที่ทำให้รู้สึกใจหายคงเป็นอาการหวาดระแวงจะกัดตอนที่เราไปอุ้มใส่ตะกร้า ตอนนั้นสังหรณ์ใจวูบเลย...หรั่งติดหัดค่ะ หรั่งพยายามจะกินไก่อบ เราบอกหรั่งไก่อบน้ำหมักไก่ของพี่แก้วเนี่ยะอร่อยสุดยอดเลยนะ ...ไม่รู้ว่าหรั่งมันเข้าใจ หรือว่าเกรงใจคนให้ ถึงได้พยายามจะกินแต่อนิจจา...หรั่งควบคุมการกินไม่ได้แล้ว หรั่งีอาการที่แปลเป็นไทยว่าอาการกระหายอากาศ ถ้าคุณรู้ว่า นี่เป็นสัญญาบอกว่า หรั่งคงจะอยู่ไม่นาน คุณจะทำยังไง...ส่วนเราอุ้มหรั่งมากอดไว้ ลูบหัว พยายามให้เขารู้สึกว่าเรารักเขานะ ประโยคที่เรามักพูดเสมอ ...ไม่เป็นไรนะลูก...อาการกระตุกของหรั่งห่างออกไปเรื่อย ๆ นาน ๆครั้ง จนสุดท้าย...ทุกอย่างหยุดนิ่ง...หรั่งจากไปแล้ว เคยมีคนบอกกับเรา ...ก่อนที่คนเราจะตาย เฮือกสุดท้ายของชีวิต คิดดีก็จะไปเกิดในที่ดีดี เราได้แต่หวังว่า สิ่งสุดท้ายที่เราทำให้กับหรั่ง จะสามารถช่วยส่งเขาไม่ต้องไปเกิดเป็นหมาวัดแบบนี้อีกนะ ... ขอบคุณบัญชีฉุกเฉินและผู้ร่วมบริจาคเข้าบัญชีทุกท่านอีกครั้งนะคะที่ช่วยให้เด็กวัดตัวนี้ได้รับการรักษาค่ะ *เตรียมตัวไปทำงานก่อนนะคะ ไว้ค่อยกลับมาเขียนต่อคืนนี้ค่ะ               แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 54 09:32:50 จากคุณ : ชิโร่ kung เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 06:48:17

ความคิดเห็นที่ 9 ***หรั่งพยายามจะกินไก่อบ เราบอกหรั่งไก่อบน้ำหมักไก่ของพี่แก้วเนี่ยะอร่อยสุดยอดเลยนะ ...ไม่รู้ว่าหรั่งมันเข้าใจ หรือว่าเกรงใจคนให้ ถึงได้พยายามจะกินแต่อนิจจา...หรั่งควบคุมการกินไม่ได้แล้ว*** ---------------------------------------------------------------------------- น้ำตาไหลเลย...หลับให้สบายนะ...หรั่ง จากคุณ : สีขี้ม้า เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 08:34:43

ความคิดเห็นที่ 10 เพิ่งได้เข้ามาอ่าน เวลาได้อ่าน กท คุณชิโร่าทีไร เหมือนตัวเองได้ไปเยี่ยมเยียนน้องหมา คิดถึงอยู่เสมอ ยังนึกอยู่เลยว่า ช่วงนี้หายไป อยากให้เสาหลักต้นนี้ของเด็ก ๆ แ่ข็งแรงมั่งคงตลอดไปชั่วกาลนาน แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 54 16:32:49 จากคุณ : tukk D&C เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 16:32:10

ความคิดเห็นที่ 11 หลับให้สบายนะนู๋หรั่ง อย่างน้อยก็มีแม่ต๋อมคอยดูแลอย่างใกล้ชิด และอย่างน้อยก็อิ่มท้องก่อนขึ้นสวรรค์นะลูก แบรนด์อร่อยมั้ยล่ะ อิอิ ขอบคุณคุณนายที่พาดพิง อิอิ จากคุณ : แก๊งค์ขาลอย เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 16:53:21