Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
...ลาก่อน...ป๋อฮ่อ...(บัญชีเพื่อนข้างถนน) ติดต่อทีมงาน

1 เดือนกว่า กับเวลาแห่งความทุกข์ ที่เราพยายามต่อสู้ เหนี่ยวรั้งชีวิตของป๋อฮ่อ หมาตัวหนึ่งที่โชคร้ายต้องกลายเป็นหมาพิการ 1 เดือนกว่าที่ทำให้วิถีชีวิตของเราเปลี่ยนแปลงไปจากปกติ ต้องตื่นเช้ากว่าเดิม เพื่อทำความสะอาดร่างกายให้เขา ทำอาหาร ป้อนยา ต้องนอนดึกทุกวัน เพื่ออยู่เป็นเพื่อน ดูแลอาการของเขา ทุกครั้งก่อนเข้านอนจะบอกเขาเสมอว่า...พรุ่งนี้เช้าเราเจอกันนะ...นั่นคือคำสัญญา หรือช่วงไหนที่เขาต้องนอนอยู่ที่คลีนิค
หมอ เราก็จะไปเยี่ยมเขาทุกวัน เช้า-เย็น และก็ยังบอกเขาเหมือนเดิม.. พรุ่งนี้เราต้องเจอกัน

แต่เช้าวันนี้ เป็นวันที่ 2 แล้ว ที่เราตื่นมาแล้วไม่เจอป๋อฮ่อ ป๋อฮ่อไม่รักษาสัญญา ชีวิตที่กำลังเคยชินของเรากลับดูแปลกๆไป มุมหนึ่งของบ้านที่เคยมีเขา กลับว่างเปล่า ไม่ต้องเตรียมอาหาร ไม่ต้องป้อนยา ไม่ต้องหอบเขาฝ่าความร้อนไปหาหมออีกแล้ว

หลังจากป๋อฮ่อ ไปพบหมอที่เกษตร 2 ครั้ง อาการก็ยังทรงตัวอยู่ ไม่ได้ดีขึ้นหรือทรุดลงไปกว่าเดิม ค่าเลือดยังขึ้นๆลงๆ หมอเองก็ยังไม่ตัดสินเรื่องการถ่ายเลือดให้เขา เพียงแต่รอดูอาการเท่านั้น หมอนัดอีกเป็นครั้งที่ 3 ซึ่งหมอบอกว่าถ้าดูอาการดีขึ้น ก็ไม่ต้องมาตามนัด ให้กินยาไปตามที่หมอจัดให้

ครั้งนี้ดูอาการเขาดีขึ้น หายใจไม่หอบ กินข้าวได้ อึฉี่ได้ เราคุยกับเพื่อนว่าไม่อยากพาเขาเดินทางไป รพ.เกษตรฯ เพราะไกล อากาศร้อน อาการเขากำลังดีขึ้น กลัวเขาหอบ จะทรุดลงไปอีก คงจะไปเอาใบส่งตัวเพื่อพาเขาไปรักษาที่ รพ.ใกล้ๆบ้านดีกว่า

ช่วงเย็นป๋อฮ่อ ไม่กินข้าว นี่เป็นครั้งแรกที่ป๋อฮ่อ ไม่กินข้าว เพราะที่ผ่านมาไม่ว่าจะอาการหนักแค่ไหนเขายังกินข้าวได้เสมอ เราผสมอาหารเหลวป้อนเขา ป๋อฮ่อไม่ได้ดูทรุดลงหรือะไร แค่เพียงไม่กินข้าวเดียวเท่านั้น

จนถึงตีสามกว่า ป๋อฮ่อ เริ่มขาสั่น หัวสั่น เหงือกซีดมาก เรารีบเปลี่ยนเสื้อผ้า โทรหาเพื่อน ที่อยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่ จะพาป๋อฮ่อไปหาหมอ อุ้มเขาขึ้นรถ เขาพยายามดิ้น ไม่ให้เราอุ้ม ร้องงี๊ดๆ เหมือนไม่อยากไป ออกรถมาได้เพียง 2 กิโล เขาเริ่มชัก ตากลับ นั่นเป็นสัญญาณบอกให้เรารู้ว่าเขาแย่มากแล้ว เรารีบขับรถเพื่อจะพาเขาแวะ รพ.24 ชม กู้ชีวิตก่อน ทั้งที่รู้ว่าราคาแสนแพง แต่เราก็ไม่มีทางเลือกตราบใดที่เขายังไม่สิ้นลมหายใจ

เขาคงรู้ว่า...เราไม่มีตัง เขาคงรู้ว่าจะต้องเป็นภาระ ทำให้เราลำบากมากขึ้น เพราะแค่เราถึงหน้า รพ.24 ชม. เขาก็สงบลง พร้อมกับลมหายใจ

คงเหลือไว้แค่พียงหยาดน้ำตาและความอาลัยของเราเท่านั้นเอง ...

เราขอบคุณสำหรับทุกความช่วยเหลือของทุกคน ขอบคุณที่เป็นแสงสว่างส่องนำทางให้เราในวันที่เรามืดมน

ขอบคุณบัญชีเพื่อนข้างถนน ที่เป็นสื่อกลางในความช่วยเหลือครั้งนี้

จากคุณ : ป๋อฮ่อ
เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 54 07:59:00 A:125.25.41.107 X: TicketID:295690




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com