ความคิดเห็นที่ 1 1. จึงถือโอกาสนี้เล่าให้ฟังถึงประดา X-Men ในส่วนของความทรงจำดีๆ ที่อยู่เคยด้วยกันมาสักหน่อย ไม่อยากให้เศร้านะ เรามีความทรงจำที่ดีต่อกันต่างหาก จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:45:11

ความคิดเห็นที่ 2 2. Blackie เป็นลูกนอกสมรสของ Max ที่ถูกเนรเทศออกมานอกบ้านตามที่เคยเล่าไปแล้วจากเรื่อง ตำนานหมาเคยถูกทิ้ง ....ตอน.....ซื้อหนึ่ง แถม สาม (Re-run) http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J10582403/J10582403.html จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:45:38

ความคิดเห็นที่ 3 3. Moomoo เป็นหมาพันทิปตัวแรกรับมาจากสังกัดป้าตุ้ย อายุประมาณมากกว่าห้าปี ดูจากฟันที่สึกมาก เดิมชื่อจูดี้ แต่เวลาเรียกจะสับสนกับ Blackie, Dobby, จึงต้องเปลี่ยนชื่อ รับมาวันปีใหม่ของปีหมู จึงให้ชื่อ มู๋มู๋(Moomoo) ซะเลย แต่พ่อหมาเข้าใจว่าให้ชื่อนี้เพราะลายเหมือนวัวไปซะได้ เราอยากได้หมาลายจุดที่ สดใส ร่าเริง ขี้เล่น และใจดี เหมือน Pippin รักแรกของเรา ตำนานหมาเคยถูกทิ้ง ...ตอน.... รักแรก (Re-run) http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J10582486/J10582486.html จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:46:17

ความคิดเห็นที่ 4 4. แต่พอพาไปหาหมอฉีดวัคซีนครบชุด หมอบอกว่าหมาท้อง มีน้ำนมไหลด้วย เราถึงกับอึ้งไปแปดตลบ กะว่าหมาจะงอกตัวเดียว ถ้ากลายเป็นงอกสิบตัวจะทำยังงัยดี กำลังจะไปอินเดีย ตะกายหิมาลัยในอีกหนึ่งเดือน แล้วจะทิ้งหมาแม่ลูกอ่อนไปได้ไง เราได้จัดห้องให้นอนเตรียมคลอดใต้บันได้เหมือน Harry Potter แต่เจ้า Pippin ชอบไปแย่งนอนเป็นเพื่อน เป็นประจำ จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:46:51

ความคิดเห็นที่ 5 5. รอมาสองอาทิตย์ ก็ยังไม่คลอดซะที จึงไปทำ Ultrasound และผลออกมาเป็นท้องเทียม โล่งอก จัดการทำหมันซะเลย แผลใหญ่กว่าปกติเพราะต้องเอาเนื้องอกออกด้วย เธอเป็นหมาที่เรียบร้อยที่สุดในโลก ไม่กัดแผลซักนิด ไม่ต้องเป็นพวกหัวลำโพงเลย ต่างกับ Pippin เหมือน Mount Everest กับ Mariana Trench ที่กัดแผลบ่อยมาก ทำลำโพงแตกไปสองอันในเวลาหนึ่งอาทิตย์กว่าแผลจะหาย เวลาพา Pippin ไป X-ray ดูนิ่ว เหมือนเล่นมวยปล้ำกันในคลินิกทีเดียว จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:47:31

ความคิดเห็นที่ 6 6. มู๋มู๋เป็นหมาที่ฉลาด สามารถเรียนจบภาคภาษาอังกฤษได้ภายในสามเดือน แต่ดูเหมือนเธอจะกล้าๆกลัวๆตลอด จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:48:29

ความคิดเห็นที่ 7 7. มู๋มู๋เป็นหมาที่มีใบหน้าสงสัย ไม่แน่ใจตลอดเวลา ไม่ติดใคร ไม่อยู่ในสังกัดไหน แต่พำนักใต้โต๊ะอาหารตลอด สามีเราบอกว่ามู๋มู๋เป็นหมาที่นับเลขได้ เพราะเวลาเธอจะทำอะไร จะต้องรอทำเป็นตัวสุดท้ายเสมอ ไม่ยอมทำก่อนใคร ไม่รู้ว่าเจออะไรในชีวิตมาก่อนบ้าง ถามก็ไม่ตอบ แล้วจะรู้ได้ไง จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:49:33

ความคิดเห็นที่ 8 8. นอกจากจะไม่ซน ไม่ขี้เล่นแล้ว มู๋มู๋ยังเป็นหมาขี้โรค ป่วยตลอด เป็นถุงน้ำใต้ผิวหนัง เป็นหูบวม เป็นหลอดลมอัดเสบ และจากไปด้วยโรคไตวายที่ปล้ำรักษานานกว่าสามเดือน ชุดที่ใส่ให้ก็เพราะกันการกัดแผล และกันหนาวด้วย จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:50:01

ความคิดเห็นที่ 9 9. วันที่มู๋มู๋จากไปในช่วงเทศกาลคริสต์มาส มีเพื่อนมาร่วมแสดงความเสียใจมากกว่าสองร้อยความเห็นทีเดียว ยังมีเรื่องของเธออยู่ในคลังกระทู้เก่าครบเลย รวมแล้วเราก็อยู่ด้วยกันแค่สามปีเอง จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:50:28

ความคิดเห็นที่ 10 10. ไอ้จุดตัวที่สามของบ้าน เดิมชื่อหลง เราตามข่าวเธอมาหนึ่งอาทิตย์ก็ยังไม่มีใครมารับเพราะเป็นหมาใหญ่ หาคนรับเลี้ยงยาก เมื่อไม่มีใครรับแล้วเราจึงไปรับมา เดิมชื่อหลง เราเปลี่ยนให้เป็น Nano เพราะเป็นหมายเลขเก้า  ความจริงนาโน ควรจะเล็กมากขนาดสิบยกกำลังลบเก้า แต่กลายเป็นหมาใหญ่ที่สุดในบ้าน ใช้ชื่อนี้ได้วันเดียวก็ต้องเปลี่ยนเพราะเรียกทีไร Dodo ก็หันมาทุกที เลยเปลี่ยนมาเป็น Nana แทน ความจริงถ้าให้แปลว่าเก้าต้อง Nona แต่เรียกติดปากไปแล้ว เลยไม่ได้เปลี่ยนใหม่ วันแรกที่เห็นหน้าเรา Nana ก็ตกหลุมรักใหม่กับเราทันที เกาะติดเหมือน เอากาวตราช้างมาแปะยังไงยังงั้นเลย ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ เดินตามเราต้อยๆทุกฝีก้าวทั้งวัน แม้กระทั่งเวลาเข้าห้องน้ำ ไม่ตามคนอื่นเลย ถ้าไม่เห็นจะหอนโหยหวนมาก พ่อหมาบอกว่า Nana เห่าต้อนรับกลับบ้านทุกวันตั้งแต่รถอยู่หน้าปากซอย ไม่เคยต้องบีบแตรให้มาเปิดประตูเลย จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:51:13

ความคิดเห็นที่ 11 11. Nana เป็นหมาที่ต้องให้การรักษาตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย ตั้งแต่แผลกระดูกเท้าแตก เลือดไหลไม่หยุดจึงต้องเย็บแผลไว้ แต่ไม่ใช่วิธีที่ถูกต้อง เมื่อเลือดหยุดแล้วก็ต้องมาแก้แผลกันใหม่ ไม่เคยหายเพราะไม่ได้ผ่าเอากระดูกที่แตกออกเลย (มารู้ว่ากระดูกแตกภายหลัง หลังจากที่แผลไม่หายสักที) หมอแนะนำให้คอยตัดหนังที่หนาออกเป็นประจำเวลาที่เริ่มเดินลำบาก แล้วป้องกันการติดเชื้อให้ดี ถ้าทำได้ก็ไม่ต้องตัดนิ้วเท้าออก โอเคเลย...... แค่นี้สบายมาก เปลี่ยนสีให้อีกต่างหาก จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:51:43

ความคิดเห็นที่ 12 12. มาใหม่ๆ Nana เดินตกท่อ ตกกระได ตกสระว่ายน้ำประจำ เรานึกว่าเธอตาไม่ดี วันที่พาไปหาหมอ เธอยังเดินชนประตูร้านหมอปังใหญ่เลย ต่อมาภายหลังจึงรู้ว่าเป็นเพราะขาไม่ดีต่างหาก จาก X-ray คิดว่าน่าจะเคยได้รับการกระทบกระเทือนกระดูกสันหลัง ขาหลังไม่มีแรง แล้วแต่ขาหน้าจะพาไป นั่งไม่ได้ ได้แต่ยืนกับนอน ถ้าสั่งให้นั่งจะทำได้ลำบาก และช่วงสั้นๆเท่านั้น ยกขาหลังขึ้นมาเกาตัวเองไม่ได้ จึงไม่สามารถจบหลักสูตรการศึกษาอะไรเลย ทำได้อย่างเดียวคือ Lie down เพราะต้องทำแผลให้กันทุกวัน มีบางวันที่ Nana เดินลำบาก เราจะใช้ถุงผ้าตัดด้านข้างช่วยพยุงเดิน เราให้ Nana ว่ายน้ำเป็นการทำกายภาพบำบัดเป็นประจำ โดยต้องใส่เสื้อชูชีพที่เราทำเอง ราคาไม่ถึงร้อยบาท เคยโพสวิธีทำไว้แล้วอย่างน้อยสามครั้ง สนใจโปรดดูในคลังกระทู้เก่าค่ะ น่าจะหาเจอนะคะ จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:52:31

ความคิดเห็นที่ 13 13. นอกจากระดูกสันหลังแล้ว ยังมีอาการลำไส้อักเสบเป็นบางครั้ง แต่ไม่ใช่ชนิดที่รุนแรง ท้องเสียบ่อยๆ เป็นเลือดบ้างก็ต้องกินยาฆ่าเชื้อไป กินข้าวได้ทีละน้อย จึงต้องให้กินบ่อยๆ ตัวอื่นกินแค่วันละมื้อ Nana ต้องแบ่งเป็นสามมื้อ กินน้ำทุกครั้งต้องมีการสำลัก จึงต้องกินบ่อยๆเช่นกัน มีอยู่ครั้งหนึ่งเคยเป๋แล้วทำให้ถ่ายพลาดตกลงไปในสระว่ายน้ำ แม่มันตกตะลึงรับตักอึออกมาสุดขีด และพบว่าเป็นเลือดด้วย เปื้อนติดผนังขอบสระบางส่วน แม่มันถึงต้องดำน้ำ(ขี้หมา)ลงไปเอาน้ำยาขัดอยู่นาน พ่อมันอ้างว่าเป็นแผลโดนน้ำไม่ได้จึงไม่ต้องดำน้ำขี้หมา จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:53:06

ความคิดเห็นที่ 14 14. เลี้ยงมาได้หนึ่งปี ไม่อ้วนขึ้นเลย พาไปตรวจเลือดพบว่าเป็นโรคตับด้วย ต้องกินอาหารพิเศษ สำหรับหมาโรคตับราคาแพงจับใจ ปกติก็กินน้อยอยู่แล้ว อาหารพิเศษยิ่งไม่อร่อย Nana เริ่มอ่อนแรงลงทุกที ช่วงหลังๆเรากลายเป็นนักยกน้ำหนัก ยก Nana ออกไปตั้งไว้ที่สวนให้ถ่ายหนัก และเบาวันละสี่ครั้ง พ่อหมาต้องทำ frame ช่วยให้ยืนอยู่ได้ไม่ล้ม เราโดนฉี่รดนับครั้งไม่ถ้วนเพราะหลังๆมา Nana ควบคุมการขับถ่ายไม่ได้ พาไปนอนโรงพยาบาลสองครั้ง แล้วเธอก็จากไป เราจึงไม่ประสบความสำเร็จในการเลี้ยง “101 Dalmatians” ตัวที่สามอีกแล้ว คิดว่าอยากได้หมาร่าเริงชนิดซนบ้านพัง แต่หมาที่เขาทิ้งมาโดนอะไรมาบ้างก็ไม่รู้ แต่ถ้าเขาดีๆอยู่คงไม่ถูกทิ้งออกมาใช่ไหม เราคิดว่าคงไม่เลี้ยงหมาใหญ่แล้ว เพราะเวลาป่วยอุ้มลำบากมากจริงๆ แต่พ่อบ้านกลับไปรับ Sepia มาซะอีก แถมบิ้กเบิ้มกว่าทุกตัวด้วย จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:54:49

ความคิดเห็นที่ 15 15. หลังจากได้ Nana มาไม่นาน ก็มีหมาตัวน้อยมาหาเองถึงหน้าบ้าน ในคืนวันหนึ่ง ประมาณสองทุ่ม ฝูงหมาทั้งเก้าของเราเห่าไม่เลิกหน้าประตูจนผิดสังเกต เราจึงออกไปดู มีหมาน้อยตัวนิดเดียวนั่งมองเราอยู่ เรานั่งลงดูเธอ เธอก็เดินมานั่งเอาตัวชิดแปะกับขาเรา เธอตัวเหม็นและมีรอบแผลใหญ่ที่หลัง มีหนองไหลออกมา เราจึงให้สามีเอาผ้าเช็ดตัวมาห่อแล้วรีบพาไปหาหมอทันที เธอดูสงบนิ่ง และอ่อนแรง มาถึงร้านหมอ แกะผ้าออกจึงเห็นหมัดนับแสนยั้วเยี้ยะไปหมด ที่แผลก็มีหนอนยั้วเยี้ยะเช่นกัน เห็นแล้วสยองมากจนขนลุก เราบอกหมอว่าเราจะเลี้ยงเขา เพราะฉะนั้นทำให้ครบทุกอย่าง จึงได้พาไปอาบน้ำ(ด้วยความยากลำบากเพราะเธอสู้) ทำแผล หยอดยาแก้เห็บหมัด ฉีดวัคซีนทุกชนิด พร้อมกินยาถ่ายพยาธิ และเอายามากิน เธอยังอ่อนแอจึงยังแยกอยู่อีกบ้านที่ว่าง (ตอนนี้เป็นบ้านคุณตาแล้ว) เราไม่รู้ว่าเธอมีโรคอื่นอีกหรือไม่ เอาอาหารให้ เธอก็กินนิดเดียว แล้วนอน เราจะเรียกเธอว่าTen เพราะเป็นหมาตัวที่สิบของเรา จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:56:12

ความคิดเห็นที่ 16 16. เช้าวันอาทิตย์เราเห็นอาหารกระจาย และมีอ้วกเป็นหย่อมๆ Ten ยังเดินได้ดี และกินน้ำได้ ให้ยากิน และกินขนมก็กินได้ Ten มีแรงขนาดดิ้นจนโซ่หลุดแล้วเดินจากบ้านที่ว่างลอดรั้วมาหาเราที่บ้านติดกัน เราทำแผลให้วันนี้สามครั้ง พาออกมาเดินเล่นหลายรอบ Ten ถ่ายได้ปกติ แต่ Ten ดูไม่ร่าเริง และเดินช้าๆ เย็นวันนั้นจึงให้กินนมและอาหารก่อนจะพาไปนอน เช้าวันจันทร์เราเปิดประตูไปเราเห็นอาหารกระจาย และมีอ้วกเป็นหย่อมๆ พบ Ten นอนนิ่ง Ten ได้จากไปแล้ว เราถามตัวเองว่าเรายังไม่ได้ทำอะไรที่จะช่วย Ten ได้อีกหรือเปล่า แม้เป็นเวลาแค่สองวัน ก็รู้สึกเหมือนมีช่องว่างในหัวใจเพิ่มอีกรู มาคิดอีกทีหมอน่าจะรักษาให้เขาแข็งแรงก่อนจึงค่อยทำวัคซีนเหมือนที่หมอของ Sepia ทำนะ จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:57:23

ความคิดเห็นที่ 17 17. จะพยายามให้มากๆที่จะไม่เก็บหมามาเลี้ยงเกินตัว ถ้าเราเอาหมามาเลี้ยง ต้องเลี้ยงให้ดี ต้องไม่ลำบากทั้งคนทั้งหมา คิดดูว่าถ้าเลี้ยงหมาแล้วเขาต้องอยู่กับเราอีกเป็นสิบปี เราจะมีสังขารไหวขนาดไหน เก้าตัวก็พอแล้วนะ จากคุณ : poohnim เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 21:58:17

ความคิดเห็นที่ 18 ตามอ่านมาตั้งแต่แรกเลยค่ะ แต่ยังไม่มีล็อกอิน เลยได้แต่อ่านเฉยๆ ตอนนี้มีล็อกอินแล้ว คุณปูนิ่มสุดยอดมากๆ เลยค่ะ ลูกๆ ทุกตัวคงมีความสุขจริงๆ ที่ได้มาเป็นหมาของบ้านนี้ สิ่งที่ทรมานใจที่สุดของคนเลี้ยงหมา ก็คือการที่ลูกๆ ของเรา ต้องตายก่อนเราไปนี่แหละ ยิ่งถ้าไม่ได้อยู่ดูใจกัน .. คุณปูนิ่มพูดได้ถูกใจมากเลยค่ะ รู้สึกเหมือนมีช่องว่างในหัวใจ จริงๆ จากคุณ : ใหม่ (mkjap) เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 22:28:33

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้วแอบซึ้ง แอบสงสัยตั้งนานว่าหายไปไหนตั้ง 4 ตัว จากคุณ : เกิ้ลน้อย กลอยใจ เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 22:29:40

ความคิดเห็นที่ 20 มีความสุขที่ได้อ่านทุกครั้ง และนับถือจิตใจที่ทำให้กับสุนัขจริงๆคะ จากคุณ : พี่สาวริชชี่ เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 22:33:55

ความคิดเห็นที่ 21 ทำดีทีี่สุดแล้วเนอะ จากคุณ : รถถังหน้าบี้ เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 22:43:18

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ จากคุณ : น้ำมะตูมชื่นใจ เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 22:58:50

ความคิดเห็นที่ 23 สุดยอดเลยค่ะ หมาเค้าก็รู้ได้เนอะว่าใครไว้ใจได้ เดินเข้ามาหาเลย ^^ จากคุณ : suwanapom เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 23:12:58

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ น้องหมาบ้านนี้.. คงมีความสุขกันมากๆเลยนะคะ จากคุณ : ปอนด์ กะ เป้ เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 54 23:54:24

ความคิดเห็นที่ 25 เด็กๆ บ้านคุณpoohnim  แม้จะเคยถูกทิ้ง  แต่เราเชื่อว่าทุกตัวเค้าแสนสุขที่สุดแล้วหละค่ะ  ดูสิมีสระว่ายน้ำส่วนตั๊ว ส่วนตัวด้วยน่า  ทั้งน้ำจืด  และก็น้ำทะเล   น้องหมาแต่ละตัวแม้จากไป  แต่พวกเค้าอยู่ในหัวใจเสมอ....... จากคุณ : DOGHALL เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 04:10:03

ความคิดเห็นที่ 26 แอลเศร้า พี่ปูนิ่มสู้ๆนะคะ จากคุณ : แม่รถเมล์&มินิ (jarzaa1975) เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 07:31:41

ความคิดเห็นที่ 27 Happy always to read your  Dog Paradise ka+++ จากคุณ : กาแฟรสเสน่หา เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 08:02:05

ความคิดเห็นที่ 28 เล่าละเอียดมองเห็นภาพ ประทับใจมาก เด็กๆโชคดีที่ได้อยู่บ้านนี้ คห13 ที่งานเข้า แล้วตอนที่คุณพ่อบ้านบอกว่าเป็นแผลโดนน้ำไม่ได้ เหนื่อยแทนเลย จากคุณ : pfatty เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 09:18:14

ความคิดเห็นที่ 29 เมื่อก่อนมีเด็กๆที่เคยเลี้ยงแล้วจากไป2ตัว (เลี้ยงต่อจากแม่เพราะแม่เสียก่อน) เห็นแล้วก้อคิดถึงหมาลายจุดเจ้าDotty เสียดายที่ไม่มีรูปเค้าเก็บไว้เลย... เคยถ่ายแต่ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน หลังๆก็เลยถ่ายเก็บไว้ตลอด จากคุณ : 35 Single Period เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 09:47:34

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านแล้วน้ำตาไหล เพราะตาลก็รู้สึกเหมือนมีช่องว่างในหัวใจแต่ทำไมมันหลายรูจัง อยากจะเก็บมาเลี้ยงอีก อยากจะเก็บมารักษาอีกแต่มันเกินตัว เกินปัญญาจริงๆค่ะ หลายครั้งต้องทำใจ เฮ้อ! จากคุณ : tarn_g เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 10:55:27

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านกท.พี่ปูนิ่มแล้ว รู้สึกอบอุ่นใจทุกครั้งเลย ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 10:57:49

ความคิดเห็นที่ 32 ยอดคุณแม่มากเลยค่ะ จากคุณ : แม่ครุกแชงค์ แม่โอเลี้ยง เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 11:03:34

ความคิดเห็นที่ 33 บอกไม่ให้เศร้า  ก็อดเศร้าไม่ได้อ่ะค่ะ   จากคุณ : AJ-COCO เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 12:24:24

ความคิดเห็นที่ 34 ผ่านประสบการณ์ที่ดวงใจเล็กๆต้องจากไปเหมือนกัน เข้าใจว่า คุณพยายามเล่าเรื่องให้สนุกนะคะ แต่เรารู้สึกเศร้าจัง จากคุณ : แม่น้องปีโป้ เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 13:34:36

ความคิดเห็นที่ 35 ติดตาม  ตามติด คิดว่าหมาทุกตัวไม่ว่าจะผ่านอะไรมา   พอได้มาอยู่บ้านนี้ น่าจะเป็นความสุขที่สุดในชีวิตแล้วค่ะ ^^ จากคุณ : หม่าม๊าพี่เจ๋ง เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 16:17:09

ความคิดเห็นที่ 36 ดีใจกับพวกเด็กๆค่ะ  ที่มีบ้านแสนอบอุ่นค่ะ จากคุณ : khunjai เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 16:27:07

ความคิดเห็นที่ 37 นัยถือน้ำใจอันบริสุทธิ์จริงๆคะ และดีใจกับเด็กๆที่ได้พักพิงอาศัยในบ้านที่อบอุ่นเช่นนี้ จากคุณ : น้องวี (น้องวี : we-wee) เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 17:14:16

ความคิดเห็นที่ 38 เล่าได้ดีค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพ แต่...พออ่านถึงเรื่องของเท็น จู่ๆน้ำตามันก้อไหลออกมา เป็นเพราะคิดถึงหมาตัวเก่าๆที่เคยเลี้ยงมา ตอนนั้นยังเด็กอยู่ มีอยู่ตัวนึงชื่อ จูดี้ (ผสมดัลเมเชี่ยน) ... เป็นหมาที่ร่าเริง สดใส มีชีวิตชีวามาก จากคุณ : BuaKwan เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 19:22:43

ความคิดเห็นที่ 39 ในช่วงเวลาที่เด็กๆอยู่บ้านหลังนี้ ต้องเป็นความทรงจำอันแสนอบอุ่นของเขาแน่ๆค่ะ จากคุณ : จริงใจ.......สบายจริง เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 54 19:34:45

ความคิดเห็นที่ 40 Ten บุญน้อยน่าสงสารจริงๆ จากคุณ : white&simple เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 09:02:35

ความคิดเห็นที่ 41 ประทับใจจังค่ะ  ถ้ามีโอกาสอยากแวะไปทักทายบ้าง จากคุณ : แม่ลักกี้&ลาเต้ (yaikwan@Lucky) เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 13:09:47