หายไปซะนานเลย พอดีหมอได้งานใหม่แล้วน่ะ เลยยุ่ง ๆ อยู่ระยะนึงเลย ตอนนี้เวลาทำงานลดลง แต่ความเครียดจากงาน ไม่ยักลดลงตามเนอะ หมอล่ะงง เพราะอย่างนี้เลยมีเรื่องมาเล่าให้อ่านกันอีกแล้ว
เรื่องแรก "หมอขอโทษ หมอไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ"
เหตุเกิดที่รพ.ส. แห่งหนึ่ง ที่ทำงานใหม่ของหมอเองแหละ มาทำได้แค่อาทิตย์เดียวเอง ทำเคสร้องไห้ซะแล้ว มีเคสผู้หญิงน่ารักอุ้มน้องม๋าตัวน้อยมาหา บอกว่าน้องเป็นหวัด แต่ว่าขี้มูกมันเขียวข้นขึ้นจากเมื่อวาน ตอนนี้น้องก็ซึมนิด ๆ กินอาหารน้อยลง ไอเยอะมาก ได้มาเมื่อ 4 วันก่อน ..จากสนามหลวง 2 -*- ทีแรกหมอก็ว่าหวัดธรรมดามั้งเนี่ย ช่วงนี้อากาศเปลี่ยน เสียงปอดก็แครก ๆ นิดหน่อย น่าจะพ่นยาก็พอ แต่พอได้ยินแหล่งที่มาของน้องม๋าปุ๊บ แหม..ขอหมอตรวจไข้หัดเถอะนะ
ระหว่างตรวจ คุณเจ้าของก็เล่าให้ฟังว่า ที่จริงได้มา 2 ตัว อีกตัวเป็นลำไส้อักเสบชนิดรุนแรง ตายไปแล้ว แล้วก็ทำตาแดง ๆ ระหว่างนี้มีพี่หมออีกคนเข้ามาดูด้วยนะ ก็คุยกัน ว่าสนามหลวงอีกแล้วววว แล้วเคสก็ถามว่า ถ้าเราไม่ไปซื้อมาจากเค้า แล้วน้องม๋าป่วย ๆ ก็จะถูกปล่อยให้ตายใช่มั้ย พี่หมอก็พยักหน้าหงึบ รับว่า ค่ะ ก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้นแหละค่ะ แล้วหมอม๋าเองก็ช่วยตอบ "มันเป็นการหากินบนความขี้สงสารของลูกค้า" แล้วหมอก็ล้างมือ แจ้งเคสว่า รอผลตรวจแปบนึงนะ หันมาเช็ดมือ ก็เห็นว่า ลูกค้าของหมอ น้ำตานองงงงง ปาดแล้วปาดอีก พี่หมอหันมามองหน้าหมอม๋าตัวน้อย ๆ ตาดำ ๆ -*- ฮึ้ยยยย หมอป่าวนะ ไม่ได้ทำอะไรเค้าเลยนะ จิ๊งงง
อันนี้มาคุยนอกรอบกันกับพี่หมอ พี่หมอ : เค้าร้องไห้เพราะแกเลยนะ ไอ้หมอม๋า หมอม๋า : ฮึ้ยยยย ก็พี่แหละ บอกเค้าได้ไงว่า ค่ะ ตอนเค้าถามว่าลูกหมาที่เหลือในคอกจะถูกปล่อยตายมั้ย พี่หมอ : แต่ตอนชั้นพูดเค้ายังไม่ร้องไห้นะ เค้าร้องไห้เพราะที่แกบอกว่า หากินบนความสงสาร แหง ๆๆๆ หมอม๋า : ฮึ้ยยยย พี่หมอ : จิง ๆ ชั้นก็ว่ามันธรรมดามากเลยนะ ก็พูดตรง ๆ เฉย ๆ หมอม๋า : (-คิดในใจ- ...รู้แระ ว่าทำไมร้องไห้.. เจอหมาม๋าเย็นชาจัง ๆ 2 คน เค้าคงคิดได้ว่า ไม่น่ามาร้านนี้เลยตู มากกว่าอ่ะพี่...) พี่หมอ : (ทำหน้าคิด) แต่ที่แกพูดมันก็ไม่ได้รุนแรงอะไรนิ .. ปกติจะตาย หรือแกว่าไง? หมอม๋า : -*- จ้ะ ปกติจ้ะ
หมอขอโต้ดนะ หมอจะจำไว้ว่า
1. ปกติของคนทุกคน ไม่ได้เท่ากันเสมอไป 2. พูดตรง ๆ ได้ แต่ว่าพูดตรง ๆ แบบอ้อม ๆ ฟังแล้วสบายใจกว่า
อีกเรื่องนึง "หมอขอโทษแทนผู้ช่วยของหมอด้วยนะ -*-"
เรื่องเกิดที่ รพ.ส. แห่งหนึ่ง (ที่เดิมแหละ 555 กับพี่หมอคนเดิมด้วยนะ) มีเคสเข้ามา พร้อมลูกหมาตัวน้อย นอนตะแคงมาบนผ้าขนหนู หมอให้ชั่งน้ำหนักและเข้าห้องตรวจเลย ไม่ต้องรอคิว ไม่ต้องทำประวัติ (คือให้เป็นฉุกเฉินเลย เพราะดูสภาพด้วยตาเปล่า 1 แวบแล้วรู้สึกว่า แย่แน่) พอไปวางบนโต๊ะตรวจ ไม่ต้องใช้หูฟัง ก็ระบุได้อย่างแรกว่า ปอดชื้น หายใจแย่มาก ตัวซีดเท่าพื้นโต๊ะสีขาว สำรอกเอาของเหลวสีขาว ๆ ออกมา หายใจเกร็ง กระตุก แล้วก็ม่องเท่งไปอย่างรวดเร็ว (พยายามช่วยหายใจ แต่สอดท่อสอดหลอดลมไปแล้วมีของเหลวไหลย้อนออกมา)
เจ้าของบอกว่า ลูกสาวเอาไปเล่นบ้านเพื่อน กลับมาก็ไอ ๆ เปิดปากดูก็ไม่มีอะไร สามวันแล้ว ไม่กินข้าว เลยป้อนนม ก็ไออีก เปิดปากดู ผมว่าไอ้ตรงที่ปิดกล่องเสียงอ่ะ มันฉีกแน่ ๆ เห็นมันเป็น 2 แฉกเลย (ตอนที่เคสพูด พี่หมอก็เรียกหาตัวกดฝาปิดกล่องเสียงมาส่องดูปากน้องม๋า ส่ายหน้า และเดินจากไป) หมอม๋างง ก็ตูเปิดปากสอดท่อมะกี้.. มันก็มีโครงสร้างคอหอยที่ปกติดี ฝาปิดกล่องเสียงก็ไม่ได้ฉีกขาดแต่อย่างใด
พยายามชี้แจงว่า มันปกติ เจ้าของบอกว่า ไม่ ๆ ๆ มันฉีกจริง ๆ หมอ พยายามชี้แจงว่า ปอดบวมนะ น้ำเต็มปอด เจ้าของบอกว่า ไม่ ๆ ๆ ไม่ใช่หรอกหมอ พยายามชี้แจงว่า นมที่ป้อนน่ะ สำลักเข้าปอดหรือเปล่า เจ้าของบอกว่า ไม่ ๆ ๆ ป้อนเข้าดีปกติ พยายามถามเรื่องวัคซีน เคยทำมั้ย จะสามเดือนแล้วนี่ เจ้าของบอกว่า ไม่ ๆ ๆ ต้องทำตอนอายุมากกว่า 3 เดือน
ในใจหมอก็คิด 'รู้ดีรู้มากขนาดนี้ จะมาหาหมอทำ...อะไร (วะ)' แล้วหมอก็ได้ยินเสียงที่หมอคิดในใจกับหู "รู้ดีขนาดนี้ ไม่มาเป็นหมอซะเองล่ะคะ" กี๊ซซซซ ผู้ช่วยของหมอออออ ดีนะ ที่ผู้ช่วยเดินมาพูดกะหมอในห้องยา (ที่เป็นผนังลอย คาดว่าเคสได้ยินเต็มหูชัวร์!!)
...พูดไม่ออก เดินไปบอกเคสว่า ไม่มีค่าใช้จ่าย แล้วก็เข้ามานั่งมองหน้าผู้ช่วย.. "ถ้าเป็นหมอที่ร้านเก่าหนูนะ เค้าพูดแบบนี้ใส่เคสไปแล้วแหละค่ะ" ..-*- "หมอนี่ไม่ไหวเลย" ...อ่อ หมอผิดสินะ เคสก็ต้องคิดว่าหมอผิดอยู่แล้ว แล้วนี่ผู้ช่วยยังคิดว่าหมอผิดดั้วะ!!! จะจำไว้ว่า 1. ทำห้องยาแบบปิดจะดีกว่านะพี่หมอนะ เติมผนังห้องยากันเหอะ 2. ใส่ดาวแดงหลาย ๆ ดวงบนโอพีดีของบ้านนี้ด้วยนะ เตือนหมอคนอื่นเค้าซักหน่อย -*-
จากคุณ |
:
หมอม๋าไม่น่ารัก
|
เขียนเมื่อ |
:
15 มิ.ย. 54 23:44:45
A:101.108.162.53 X: TicketID:231895
|
|
|
|