|
**ขอคั่นค่ะ เย็นวันศุกร์ ได้พูดคุยกับผู้หญิงมีอายุคนนึงนั่งร้องไห้อยู่หน้าห้อง ER รพส. เค้าบอกเราว่า รพส.โทรมาให้เตรียมมารับน้องตั้งแต่เช้า คือดูท่าจะไม่ไหวแล้ว แต่ยังไม่ยอมไป ตัวเจ้าของไม่มีคนพามารพส. ต้องรอลูกเลิกงาน มาถึงประมาณ 1 ทุ่ม พอเค้าเข้าไป สุนัขเค้านอนอยู่และลืมตาขึ้นมามองหน้าเจ้าของแล้วก็จากไปอย่างสงบ ผู้ช่วย หมอที่นั่นก้พูดว่า น้องเค้าไม่ยอมไป รอเจ้าของอยู่ เศร้าจัง**
ส่วนตัวเรา กลับมาบ้านก็ได้แต่ภาวนา อย่าให้ดื้อยาเลย ผลเลือดก็รู้วันจันทร์ เค้ารอดูผลเลือดก่อน ค่อยอัลตร้าซาวน์ชุดใหญ่
18/6/2554 หมอโทรมาแต่เช้าตรู่ บอกไข้ 102 นะ ปกติ ดีมากก
และแล้วสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดก็เกิดขึ้นอีก เย็นวันนั้นน้องมีไข้ 104 คือกลับมาดื้อยาอีกแล้ว หมอสสันนิษฐานว่า เมื่อวานได้รับยาใหม่ ร่างกายคงตกใจกับยาใหม่เลยไม่เป็นไร วันนี้เริ่มต้านอีกแล้ว หมอบอก ปวดใจเลยเคสนี้ ถ้าเค้านอนเฉยๆจะไม่ว่า นี่พยามยามที่จะกิน ทำท่าทางเหมือนหมาไม่ป่วยให้หมอเห็นตลอด
วันนี้โป๊งเหน่งซัดซาลาเปายักษ์ไป 2 ลูก กับโตเกียว 2 ชิ้นโต
| จากคุณ |
:
ตัวหมุ่น (ตัวหมุ่น)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
20 มิ.ย. 54 11:37:44
|
|
|
|
บันทึกการต่อสู้กับโรคร้ายของสุนัขตัวนึง (ตอนที่ 2 )
มาติดตามต่อค่ะ
ขอให้โป๊งเหน่งอาการดีวันดีคืนค่ะ
