PANTIP.COM : J10743888 กระทู้ ขอความช่วยเหลือ มีเพื่อนๆ ท่านใดจะไป วัดดอนหวาย บ้างคะ [แมว]

ความคิดเห็นที่ 8

น่าจะเป็นโพสต์เล่าสุดท้ายแล้ว

ในบรรดาแมวสองตัว แมววัวที่ทั้งแท้ง และเป็นหวัดงอมแงมนั้นอาการหนักกว่า จึงต้องอยู่กับหมอเกือบสองเดือน ตัวลูกแมวนั้นหายป่วยก่อน เราจึงนำลูกแมวไปคืนคุณยาย และนำยาพื้นฐานที่รักษาพวกหวัด ท้องเสีย ไปให้

แล้วพยายามจะเอ่ยปากขอแมวลายสลิดที่นอนกับคุณยายทุกวันออกมารักษา เพราะเขาเป็นหวัดงอมแงม

แต่...ก็เจอรีเพลย์เรื่องเดิม
บวกกับแม่ชีคนสาวบอกว่า แมวตัวนี้ป่วยๆหายๆแบบนี้แหละ เดี๋ยวก็หาย เลยได้แต่ตั้งใจว่าจะนำยามาให้ทานแทน แล้วก็ป้อนยาให้
(เรามีซื้อยาก้างปลา ไปป้อนให้บรรดาลูกแมว และแมวโตที่เห็นแล้วว่า ป่วยด้วยรอบหนึ่ง แต่ไม่มั่นใจว่าป้อนให้ ตอนพาลูกแมวไปคืนหรือเปล่า)

พอแม่แมววัวหาย เราก็ไปรับตัวมาจากพี่อีกคน ที่ช่วยพาแมวกลับจากร้านหมอให้ และขับรถนำไปคืนแม่ชี

น้องแมวทิ้งของที่ระลึกกลิ่นหึ่งทั่วรถไว้ให้เราอีกต่างหาก ตอนจะไปถึง -"-

ส่วนตัวเราว่า คุณยายแม่ชีท่านท่าทางอ่อนลง พอเห็นแม่แมวววัวกลับมา
แล้วก็เราให้เราฟังว่า ลูกแมวที่กลับมาจากร้านหมอ โดนหมาข้างนอกกัดหลังกลับมาได้สองวัน... ท่านบอกว่า บางที ถ้ารู้ว่ากลับมาต้องโดนกัดตาย เป็นเสียแบบนี้ ให้ไปหาบ้านใหม่ดีกว่า

แต่ท่านยังยืนยันว่าอยากให้แมวลายสลิดตัวที่เป็นหวัดหนักที่สุด อยู่ด้วยกัน และจะรักษาป้อนยาเอง เราเลยได้แต่ให้ยาที่ซื้อมากับท่านไป
(แต่ก็คาดไว้เหมือนกัน ว่าจะเป็นประมาณนี้ เลยซื้อยาไว้หลายอย่าง)

มาเมษาปีนี้ เราก็ไปดอนหวายอีก หลักๆนำอาหาร ของแห้ง ทั้งของหมาแมว และคน ไปให้คุณยาย

ไม่รู้เข้าข้างตัวเองไปไหม แต่เราคิดว่า คุณยายแม่ชีจำเราได้ เรียกแม่แมววัวออกมาหา แล้วโชว์ให้เราดูว่า กลับมาจากอยู่กับหมอ อ้วนท้วนแข็งแรง สะอาดกว่าใคร ไม่ป่วยเลย (เพราะโดนฉีดวัคซีนไปด้วย) แล้วก็เล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้
ส่วนแมวโตตัวอื่นๆที่เป็นหวัด ยังอยู่ครบดี...

จากมุมมองส่วนตัวแล้ว...
การที่คุณยายแม่ชีไม่อยากให้นำลูกแมวออกมาหาบ้าน เราว่าเหตุผลมันซับซ้อนเพราะหลายๆอย่าง และจากสิ่งที่ท่านเจอมา

แต่เราว่า เราก็พอเข้าใจคุณยายท่านส่วนหนึ่ง เพราะเคยหาบ้านให้แมวจรอยู่บ้าง
บางคนรับแมวไปแล้วเงียบหาย บางทีเราก็อดเป็นห่วงแมว รู้สึกหวิวๆในใจ แต่พอใครติดต่อกลับมา แค่รอบสองรอบ หรือส่งข่าวนานๆครั้ง เราก็โล่งอก ดีใจ อยากนำแมวออกมาหาบ้านต่อ

สำหรับตัวเรา การที่เราจะนำแมวหมาที่ป่วยออกมารักษา ทำหมัน หรือหาบ้าน บอกตรงๆว่าสำหรับกำลังเราแล้วค่ะ ทั้งกำลังทรัพย์ กำลังสุขภาพ และกำลังกาย ถ้านำออกมาคงไม่พ้นต้องนำมาเป็นเคส ขอเข้าโครงการเพื่อแมวทั้งหลายในห้องแมว และขอรับบริจาค

และตั้งแต่เริ่มทำงาน และย้ายมาทำงานที่ปัจจุบัน(ตั้งแต่ตุลาปีที่แล้ว..) เราพบว่า ตัวเราไม่พร้อมจะทำแบบนั้น ไม่มีทั้งเวลา สุขภาพ และความสามารถจะรับผิดชอบเคสให้ดี และติดตาม อัพเดทเคสตลอด

ดังนั้น สิ่งที่เราเองพอจะทำได้ คือพยายามแวะไปหาคุณยายแม่ชีกัลเด็กๆ ซื้อข้าวของ อาหาร ยา ไปให้คนและแมวหมา ตามแต่เวลาและกำลังทรัพย์ส่วนตัวเราจะเอื้อในเดือนนั้นๆ...

ดูเหมือนไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่ และเป็นการตามเก็บแก้ปัญหาจากสุดปลายเหตุ แต่ตัวเราคนเดียว ส่วนตัวทำได้แค่นี้ค่ะ

ทั้งนี้ เรื่องทั้งหมดเป็นมุมมองส่วนตัวของเรา และมาจากสิ่งที่เราได้ไปพบเห็นและเจอมาจากการไปดอนหวาย

เราว่าถ้าจะขอลูกแมวหมามาหาบ้าน รักษา หรืออย่างไรก็ตาม...
ไปพูดคุยกับคุณยายแม่ชีอย่างไร ก็ควรรักษาคำสัญญา ทำให้ได้ตามที่เคยเอ่ย ถ้าทำแบบนั้น คุณยายอาจจะไม่ต่อต้านการนำลูกแมว ลูกหมา มาหาบ้านค่ะ

หากคนอื่นไปดอนหวายมา เป็นอย่างไร พบเจออะไร และเห็นต่างจากประสบการณ์ส่วนตัวเราอย่างไร ต้องรอเขาเล่าค่ะ

จบเรื่องดอนหวายประมาณนี้ค่ะ...
ขอตัวไปทำงานต่อจริงๆจังๆ ก่อนนะคะ ลาป่วยไปนาน งานสุมเต็มโต๊ะเลย

จากคุณ : Eos_aria

เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 16:13:26