ครอบครัว โคโค่ ก็เคยมีประสบการณ์แบบนี้ค่ะ
เราไปเที่ยวสุโขทัย ไปถึงเย็นมากแล้ว ระหว่างที่เจ้าหน้าที่กำลังไขกุญแจบ้านพักให้
เราอุ้มโคโค่ไว้ในอก อยู่ดี ๆ โคโค่ก็ส่ายหัวไปมา หลบซ้ายหลบขวา เหมือนมีคนมาลูบหัวเค้าแล้วเค้าไม่ชอบอ่ะค่ะ เราสังเกตุเห็นแล้วแต่ไม่พูดอะไร
พอเอาของเข้าที่พักเรียบร้อย ก็พาโคโค่ออกมาเดินเล่นที่สนามหญ้า เค้าก็วิ่งเล่นเป็นปกติ ได้เวลากลับเข้าบ้าน พ่อเดินนำ โค่เดินตาม แม่ตามหลัง
แต่พอพ่อเดินเลี้ยวเข้าบ้าน โค่หยุด นั่งมอง ไม่ยอมเข้าบ้าน พ่อเรียกให้เข้าก็ไม่ยอมเดินไปหา แม่หยุดดูอยู่สักพักเห็นว่าไม่เดินเองแน่ ต้องอุ้มพาเข้าบ้าน (ปกติโค่จะตามพ่อตลอดเวลา พ่ออยู่ไหน โค่อยู่ตรงนั้น) ตอนนั้นทั้งพ่อและแม่รู้แล้วว่าไม่ปกติ แต่ไม่ได้พูดกัน (กลัวอีกฝ่ายจะกลัว)
ตอนดึกก่อนเข้านอน พาโค่ออกมาเดินเล่นอีกรอบ จะกลับเข้าบ้าน เหตุการเหมือนเดิมอีก แต่คราวนี้ทั้งพ่อและแม่มองสบตากัน แม่เลยเล่าเรื่องก่อนเข้าพักให้พ่อฟัง
ก่อนนอนเราก็สวดมนตร์ ไหว้พระ และบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทาง ท่านคงเอ็นดูโคโค่ก็เลยมาเล่นด้วย (แต่ปกติแล้วโคโค่ไม่ชอบคนแปลกหน้าอยู่แล้วค่ะ ไม่ยอมให้ใครอุ้ม)
คืนนั้นเราหลับสบายค่ะ ไม่มีอะไรมารบกวน