|
จากกระทู้นึงที่เราเคยตั้งไว้ว่า เก็บหมาได้ที่มหาวิทยาลัย
http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J10675012/J10675012.html
แฟนเราตั้งชื่อว่า มาม่า แล้วทุกคนในหอก็ช่วยกันเลี้ยง ช่วยกันดูแล เราพาน้องเค้าไปหาหมอ ฉีดยา นอนในบ้านเรา จนผิวที่อักเสบอ่อนๆตาที่เป็นขี้ตาหนาเขรอะทุกเช้าค่อยๆหาย แต่ยังต้องกินยาทุกวัน แล้วหมอก็นัดดูอาการอาทิตย์ละครั้ง ดูแลอย่างดีเป็นขวัญใจของทุกๆคน ขนาดแม่บ้านที่ดูแลหอพักที่มาทำความสะอาดอาทิตย์ละครั้งยังต้องแวะเล่นกะมาม่าระหว่างพัก
มาม่าอยู่กับเราเกือบเดือน ติดที่ค่ะ เวลาเราไปทำงานเค้าจะไ่ม่วิ่งตามแต่คอยเล่นกับหมาที่หอพัก วันไหนฝนตกก็ไม่ยอมออกจากบ้านแต่อัธยาศัยดีเลิศค่ะ สงสัยมาม่าเป็นลูกเสือเก่า เป็นมิตรกับคนทั่วไป ขนาดน้องข้างบ้านยังชอบมาถามหามาม่าว่าอยู่หรือเปล่ามาขอเล่นด้วย
จนวันอาทิตย์ที่ 3 ค่ะ เพื่อนที่บ้านใกล้เค้ากลับบ้านกัน ส่วนเราคนต่างจังหวัดใช้สิทธิ์ล่วงหน้า แต่ตอนบ่ายเราเอาคอมพ์ไปซ่อม ทั้งหอช่วงนั่นมีเพื่อนเรากับพี่ที่ท้องอยู่สองคนเท่านั้น ส่วนหอข้างๆมีช่างทาสีมาทำงาน เราออกไปตอนเที่ยงค่ะ กลับมาสี่โมง มาม่าไม่วิ่งมารับ เราเรียกเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ไปตามหาที่ห้องเพื่อนก็ไม่มี เดินจนทั่วบริเวณ เข้าไปหาในมหาวิทยาลัย ถามช่างทาสี ก็ไม่มีใครเห็น เราออกไปหาตาถนนข้างนอกก็ไม่มี มาม่าหายไป...
เราตามหาเค้าตั้งแต่วันทีหายจนถึงตอนนี้ เพื่อนๆเรากลับมาก็ช่วยกันตามหา ช่างทาสีเค้าก็บอกว่าถ้าเค้าเจอเค้าจะบอก ... ต้องบอกว่าเราคิดในแง่ลบถึงขนาดแอบไปสืบว่าช่างทาสีเค้าอยู่ที่ไหน กัน แต่ก็ไม่รู้ค่ะ เพราะเรางานยุ่งต้องออกไปทำงานเช้า กลับมาบางทีเค้าก้กลับกันแล้ว ไอ้ครั้นจะขับรถตามเราก็ไม่กล้าเพราะเค้าก็แสดงออกชัดเจนว่าเค้าไม่ได้เอาไป... มานั่งคิดกับแฟนว่าถ้ามาม่าไม่ตาย แต่ถุกใครอุ้มไป คนคนนั้นเค้ารักมาม่ามาก จนอยากเอาไปดูแล แลวเค้าคงดูแลดีกว่าเราซึ่งต้องไปทำงาน ไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง แต่ถ้ามาม่าหนีออกจากบ้านก็คงเเหมือนตอนเค้ามา มาม่าอาจจะชอบการผจญภัย ถ้ามาม่าเป็นคนคงจะบอกเราว่าไม่จากวันนี้ก้ต้องจากกันในวันหน้า มีวาสนาคงได้พบกันอีก ...
แต่ทุกวันนี้เรายังเก็บเบาะนอนกับผ้าเช็ดตัวของมาม่าไว้เลย ส่วนชามข้าวก็เอาไปให้หมาหอแบ่งกันใช้ คิดถึงมาม่าอ่ะ
แก้ไขเมื่อ 10 ก.ค. 54 23:14:21
แก้ไขเมื่อ 10 ก.ค. 54 23:13:32
| จากคุณ |
:
พุดดิ้งช๊อคโก้ตาโตกล้วยหอม  
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 ก.ค. 54 23:12:21
|
|
|
| 
หมาที่เก็บได้หายไป ฮือๆ
