เข้ามาอ่านหลายวันหล่ะ ขี้เกียจตอบจริงๆ แต่อยากชี้แจงนิดนึงนะค่ะ สำหรับการเป็นคนเลี้ยงกระต่ายที่ให้ทุ่มเทสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อกระต่าย
แต่พวกมาคุยว่าของฉันกินเกรดพรีเมี่ยม แล้วเป็นยังไงต้องมานับเม็ดให้กิน
- ไม่เคยนั่งนับเม็ดค่ะ ให้ตามความเหมาะสม
มานั่งแยกขี้แยกอาหาร ให้กินต่อ ลูกทำอาหารหกต้องรีบวิ่งมาดูว่าเม็ดไหนไม่โดนฉี่รีบเก็บไปให้ลูกกินต่อ
- ไม่เคยแยกค่ะ ลูกทำหกก็ทิ้งไป แค่นี้ มีปัญญาหาซื้อให้ลูกได้
ลูกฉี่ใส่ชามอาหารโกรธเป็นฟืนเป็นไฟของแพงนะชั้นอดข้าวซื้อของแพงๆ ให้แกกินนะเฟ้ย
- โกรธกระต่ายตรงที่ว่า เค้าจะกินอาหารที่เปื้อนฉี่ตัวเองค่ะ ไม่ดีต่อสุขภาพ แต่ะไม่เคยเสียดายอาหารเม็ดแพงๆ
ถามหน่อยเลี้ยงแบบนี้มีความสุขตรงไหน ถ้ากระต่ายมันพูดได้มันคงบอกว่า พ่อ/แม่ เก็บของแพงๆ ไว้กินเองเถอะ หนูเก็บอึหนูกินเองก็ได้ อาหารไม่ต้องแพงมากหมดวันเหลือเท่าไหร่เททิ้งไปเลยไม่ต้องมานั่งเสียดาย ลูกได้กินอาหารใหม่ๆ หอมๆ ทุกวัน
- มีความสุขมากค่ะ กระต่ายก็มีความสุขมากที่ได้กินอาหารเม็ดดี ๆ แพง ๆ เพราะดีต่อสุขภาพ เป็นกระต่ายที่แข็งแรง
- อาหารแพงๆ กระต่ายที่บ้านไม่เคยกินเหลือ เพราะให้ตามความเหมาะสม ถ้าเหลือ ก็ทิ้งค่ะ ไม่เคยรู้สึกเสียดาย และลูกก็ได้กินอาหารใหม่ๆ หอมๆ ทุกวันแน่นอนค่ะ