ผ่านร้อนผ่านหนาวมา 17 ปี ถึงคราวที่เราต้องจากกันแล้วนะ น้องดำ
|
 |
เมื่อปี 2537 ครอบครัวเราได้ซื้อบ้านทาวเฮ้าท์หลังเล็กๆๆ ไว้ 1 หลัง จนเมื่อปี 2540 ครอบครัวเราก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ และก็พบเจอสุนัข 2 ตัวกำลังซ่าส์ขึ้นชื่อว่าดุก็ได้ ตัวแรกชื่อแดง เป็นสุนัขของโครงการ ตัวที่สองชื่อดำ เป็นสุนัขของก่อสร้างแต่ทั้ง 2 ตัวนี้ พอโครงการเสร็จก็ถูกทิ้งตามระเบียบไม่ได้ไปกับเขาด้วย ตอนแรกๆๆเข้าไปอยู่ก็กลัวทั้ง 2 ตัวนี้เหมือนกันเพราะเป็นสุนัขเจ้าถิ่นคุมซอย(ถือว่าใหญ่ใช่ได้เลย) แต่ด้วยว่าทั้ง 2 ตัวจะจำได้ว่าคนไหนอยู่บ้านหลังไหนถือว่าฉลาดมาก แต่ถ้าคนแปลกหน้าเข้ามาในซอยก็จะเห่าไล่ออกไป ถือว่าเป็นยามได้ดีมากที่เดียว ด้วยว่าเขาทำหน้าทีเป็นยามที่ดีเลยมีเพื่อนบ้านคอยให้ข้าวให้น้ำเขากิน แต่ก็อีกนั้นแหละมีกินจนอิ่มแล้วยังไม่พอ ชอบคุ้ยขยะและกัดเสื้อผ้าคนที่มาตากหน้าบ้านเป็นงานอดิเรก ก็เลยทำให้บ้างบ้านไม่ชอบ จนเจ้าแดง ถูกวางยาและได้จากไป เหลือเจ้าดำตัวเดียวเท่านั้นไม่นานเจ้าดำก็ท้อง(กับตัวไหนไม่รู้) คลอดลูกมาหลายครอกแล้ว แต่ครอกนี้มีเพียง 1 ตัว ชื่อเจ้าโทน แต่ด้วยความซนของแม่และลูก เจ้าดำและเจ้าโทนถูกสั่งเก็บ (จริงๆๆ ถูกสั่งเก็บไปทิ้งที่อื่น)โดยมีบ้านหลังหนึ่งเจ้าดำและเจ้าโทนได้ไปกัดรองเท้าบ้านเขา เขาจึงจ้างวินมอเตอร์ไซด์ 3 คน กับอุปกรณ์คือ ไม้และกระสอบ อีก 1คนดักหน้าซอย อีก 1 คนดักท้ายซอย ส่วนอีกคนถือไม้คอยไล่ตี คนที่จ้างก็ออกมาด่าว่าถ้าใครช่วยก็ถือว่าเป็นเจ้าของมัน และด่าด้วยถอยคำที่ถ้อยมากๆๆๆ แต่ด้วยว่าคนในซอยนี้เป็นคนมีน้ำใจเยอะมีความเมตตาและสงสารต่อดำและโทนมาก แต่ไม่มีใครออกมาคอยช่วยอยู่ห่างโดยไม่สนใจคำด่าของเพื่อนบ้าน พ่อเรากับเพื่อนบ้านได้ช่วยเจ้าโทนโดยจับมันเข้าบ้านหลังหนึ่งไม่ให้มันออกมา ส่วนเจ้าดำวิ่งหนีสุดชีวิตกลัวซะขรี้แตกเลย วิ่งเข้าป่ามาโผล่หลังบ้านเรา (หลังบ้านเราเป็นคลอง)เราเลยเปิดประตูเพราะได้ยินเสียงใครมาตีประตูดังปั๋งๆๆๆ เปิดดูเห็นเจ้าดำกลัวซะขนตั้งเลย สงสารมากๆๆเลยบอกว่า เจ้าดำยืนอยู่ตรงนี้นะอย่าไปไหน(ไม่กล้าจับเพราะไม่คุ้นเคยกลัวโดนกัด) เออ++มันก็ฟังนะยืนมันอยู่ตรงนั้น เรากับแม่ก็รีบออกไปดูหน้าบ้านว่าพวกมันไปหรือยัง จนพวกมันงงว่า สุนัขหายไปไหนว่ะ ส่วนคนที่จ้างก็ออกมาด่ายืนด่าอยู่นั้น จนมันกลับ เราก็ไปดูเจ้าดำต่อที่นี้จะเอาอย่างไงดีหล่ะ ไม่เคยได้เล่นด้วยความคุ้นเคยก็ไม่มี ไม่กล้าจับแล้วจะเอาอย่างไรดีหล่ะ แต่+++พอเขาเห็นเราเขากระดิกหางให้ จนเย็นๆๆก็ปล่อยเขาออกมา หาข้าวหาน้ำให้กิน จนเป็นจุดเริ่มต้นของการที่เราได้ดูแลเจ้าดำแล้ว
| จากคุณ |
:
tandwandjiji   
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 ส.ค. 54 11:23:39
|
|
|
| 
หลับให้สบายนะ.. เจ้าดำ
