ลงชื่อห้าหมื่นรายชื่อแล้วเอาไปทำอย่างไรต่อได้บ้าง จริงๆ ได้ยินมาว่าการค้าสุนัขที่แนวชายแดนมีมานานหลายปีแล้วล่ะค่ะ
ทุกวันนี้การที่ตามศูนย์ต่างๆ มีสุนัขจรเข้าไปอยู่มากมายจนปัญหาเกิดตามมา มันก็ยังไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ
เรื่องการนิยมบริโภคนั่นก็อีก มันยากนะ ในประเทศอื่นก็มีกลุ่มคนที่ขอบกินของแปลกๆๆๆ (แปลกสำหรับเรา ไม่แปลกสำหรับเขา)
จริงๆ น่าจะผลักดันให้เกิดกฏหมายไป เพราะจะได้มีสุนัขที่มาจากฟาร์ม (อาจดูโหดร้าย แต่จะได้ไม่ไปจับหมาที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่)
และวางมาตรการรนณรงค์เพื่อควบคุมกันให้ดี ไม่งั้นส่วนที่แพร่ขยายพันธ์ก็มากขึ้น ถูกทิ้งก็มากขึ้น เป็นวงจรไปจบสิ้นหรอกค่ะ
ต้องทำให้เป็นระบบขึ้นทะเบียนให้ทั่วประเทศจะได้ลดในส่วนของหมาที่ถูกทิ้ง ส่วนที่เป็นชีวิตเร่ร่อนอยู่แล้ว ขึ้นกับชุมชนนั้นๆ ว่าจะทำหมันหรือกำจัด
ฟังดูโหร้ายเนอะ แต่คงจรจรก็ยังต้องถูกจัดระเบียบไม่งั้นสังคมจะอยู่เป็นสังคมได้ยังไงล่ะคะ
รักสัตว์ก็รู้อยู่ เราเองก็เลี้ยง แต่ต้องมองปัญหาหลายๆ ด้านนะ
จริงๆ สถานกักกักก็เหมือนให้ไปรอวัน....นั่นล่ะ ต้องมีงบให้ถึงจริงๆ จับมาแปลงโฉม ดูแลให้ดี ระบายออกมาในระบบสำหรับคนที่อยากเลี้ยงจริงๆ
ถ้าเราเป็นหมาก็คงไม่อยากไปถูกขังแบบนั้นหรอก สู้เอาไปปล่อยเป็นอิสระ หากินไปป่าในเขายังดีกว่า
จะมีสักกี่คนคะ ที่จะสามารถทุ่มเทดูแลคุณสุ ได้ตลอดเวลา นอกจากเจ้าของที่ผูกพันกัน
จากคุณ |
:
แม่น้องปาย
|
เขียนเมื่อ |
:
19 ส.ค. 54 14:34:43
|
|
|
|