คืนฝนครึ้ม ใต้นภา อันมืดมิด ยังมีหนึ่ง ชีวิต ไร้จุดหมาย ถูกเคราะห์ซ้ำ หรือกรรมซัด ให้เดียวดาย ทั้งร่างกาย บอบช้ำ ต้องจำนน
ขาเคยมี วิ่งไป ตามใจหวัง บ้านเคยมี เคยนั่ง เคยแอบฝน ชะตาชีวิต พลิกเปลี่ยน เพราะใจคน ถูกรถชน แต่ทิ้งไร้ ไม่ไยดี
เสียงโหยหวน ก้องฟ้า พาใจไหว ไถตัวไกล ให้ร่างช้ำ หวังหลบหนี ซ่อนกายเร้น แอบเลียแผล จนเริ่มดี แรงพอมี ระเห็จหา คนอาทร
ลากสองขา เพราะพิการ กรูดถนน เจ็บต้องทน ไร้แรง จะเห่าหอน หิวแสนหิว หลบพงหญ้า หวังหลับนอน ตัวสั่นคลอน หนาวฟ้า ยามฝนพรำ
ดวงตาใส เสมือนไร้ ซึ่งชีวิต กรรมลิขิต ใครลิขิต ความเจ็บช้ำ แหงนมองฟ้า ไยไม่ ยุติธรรม สัตว์ชั้นต่ำ ด้อยค่า หรืออย่างไร
ขาเคยมี วิ่งไม่ได้ ตามใจหวัง บ้านเคยนั่ง เคยนอน อยู่ที่ไหน จักโหยหา ความรัก จากหนใด หรือชีวิต ต้องสิ้นไร้ เพราะใจคน
แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 54 16:16:45
แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 54 16:02:30
จากคุณ |
:
บ้านสายไหม
|
เขียนเมื่อ |
:
24 ส.ค. 54 15:56:59
|
|
|
|