Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
เล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับ "สมุดทำมือ" ติดต่อทีมงาน

“มีสมุดสวยๆ แล้วยังไง? มันทำให้คนเป็นนักเขียนได้เหรอ?”

ฉันไม่แน่ใจในน้ำเสียงที่เอ่ยถาม
เกินจะคาดเดาความคิดภายในนั้นได้
มันมีความสงสัยและดูแคลนในประโยคเดียวกัน
เป็นอีกครั้งที่ครุ่นคิดถึงประโยคคำถามที่ยังไม่เคยเอ่ยตอบ

มันเริ่มต้นเมื่อราวๆ ๑๐ ปีที่ผ่านมา
ในช่วงนั้นฉันยังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง
และมุ่งมั่นกับการทำหนังสือทำมือ
จนทำให้ได้รู้จักพี่นักเขียนและนักกิจกรรมหลายท่าน
และช่วงนั้นเองที่ได้ฝึกทำสมุดทำมือกับครูนุ้ย (พรจรรย์ ไกรวัตนุสสรณ์)
เพื่อนำมาเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมค่ายนักเขียนน้อยฯ  
ในการเรียนครั้งแรกนั้นทำให้ท้อใจมากเกินกว่าจะคิดนำไปสอนใครได้
เพราะในชั้นเรียนวันนั้นครูนุ้ยให้เพ้นท์ปกสมุดทำมือของตนเอง
ส่วนฉันผู้ไม่มีความสามารถด้านศิลปะเอาเสียเลย
จึงได้แต่แอบเก็บสมุดหย่อนใส่เป้และกลับบ้านอย่างเงียบๆ
โดยไม่มีการระบายสีใดๆ บนปกสมุดทำมือเล่มแรกของตนเอง

ทว่าเวลาผ่านมาครึ่งปี
กับการเฝ้ามองอุปกรณ์ทำสมุดทำมือที่ได้มาตั้งแรกเรียน
กับความคิดที่อยากจะทำสมุดให้เพื่อนเป็นการตอบแทนมิตรภาพ
นั่นทำให้สองมือหยิบกระดาษและอุปกรณ์ต่างๆ
มาเริ่มลงมือเย็บเป็นรูปเล่ม

ในช่วงขณะที่ลงมือทำสมุดบันทึกทำมือ
ฉันรู้สึกได้ถึงจิตใจที่เริ่มนิ่งและสงบ
และครุ่นคิดถึงปัญหา,คำตอบและเหตุการณ์ต่างๆ ในชีวิต
และก็ค้นพบหนทางการแก้ไขปัญหาของตนเองได้ในที่สุด
นั่นทำให้สมุดทำมือปกผ้าลายน่ารักๆ เกิดขึ้น
แทนการเพ้นท์ภาพที่ไร้ความสามารถของฉันเอง

ใช่..และฉันก็ค้นพบหนทางของตนเอง
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา “สมุดทำมือ”
ถูกใช้เป็นสื่อในการทำกิจกรรมเพื่อให้เกิดการกระตุ้น “ความอยากเขียน” ของเด็กๆ
การเขียนคือกระบวนการหนึ่งที่ช่วยพัฒนาสมอง
ก่อนจะลงมือเขียนสมองจะเกิดการคิด ตรึกตรอง
และเมื่อความคิดเหล่านั้นถูกถ่ายทอดลงบนกระดาษด้วยการเขียนก็จะเกิดทักษะในการเลือกใช้คำให้เหมาะสม  

“มีสมุดสวยๆ แล้วยังไง? มันทำให้คนเป็นนักเขียนได้เหรอ?”

รถทัวร์ปอ.๒ จากมหาสารคามมุ่งหน้าสู่หล่มสัก
รถแล่นผ่านอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว
เป็นอีกครั้งที่ได้ยินประโยคคำถามที่เกินจะคาดเดาความคิดภายในนั้นได้

ทว่าเมื่อมองมาที่กับกระเป๋าใบใหญ่
ใส่อุปกรณ์ทำสมุดทำมือสำหรับเด็กๆ ๑๒๐คน  
สมองพลางคิดถึงแต่ละโรงเรียนที่เคยไปทำกิจกรรม “สมุดทำมือ”  ที่ที่เคยไป
ในค่ำคืนที่เคยผ่าน
รอยยิ้มที่เคยเห็นรวมถึงน้ำตาที่เคล้าเสียงหัวเราะไร้เดียงสาของเด็กๆ

ใช่...ฉันเชื่อในหนทางที่ตนเองพบ
และนั่นเป็นคำตอบที่ฉันไม่เคยออกไป ...
เพราะสิ่งที่ทำจะเป็นคำตอบที่ดีที่สุด
ฉันเชื่อเช่นนั้น
.............



** ความเรียงที่เขียนให้สำนักพิมพ์แ่ห่งหนึ่งค่ะ***

 
 

จากคุณ : สายลมอิสระ
เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 54 10:19:41




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com