ของขวัญวันเกิด....รึเปล่า????????????????????
|
 |
วันนึง ขณะที่เราออกไปนั่งทำสวน ปลูกต้นไม้หน้าบ้านตามปกติ พลันหูก็แว่วๆเหมือนเสียงลูกแมวร้องแง้วๆอยู่ไหนหว่า ก็เลยทำให้เราต้องเดินหาที่มาของเสียงนั้นด้วยความกระวนกระวายใจ.. แล้วก็ได้ข้อสรุปว่า ที่มาของเสียงเจ้าตัวน้อยมาหยุดอยู่แถวๆห้องเก็บของใต้กุฏิหลวงพ่อ เยื้องๆกับหน้าบ้านเรานี่เอง เราเดินวน เดินเช็ค หาทางเข้า ทางออกอยู่รอบๆกุฏิ พร้อมทั้งพยายามมองหาช่องหารู เพื่อที่จะสอดส่ายสายตาหาเจ้าลูกแมวน้อย ว่าอยู่ตรงไหนกันหว่า แล้วแม่มานไปไหน???? เดินวนอยู่หลายรอบก็มองไม่เห็นช่องทางเข้า-ออกได้เลย เพราะทางวัดล็อคกุญแจไว้หมด เราพยายามอยู่นานถึง 2 วัน 2 คืน พยายามถามหาคนถือกุญแจห้อง เพื่อที่จะขอเข้าไปดูเจ้าลูกแมวตัวนั้นหน่อย ก็ไม่ได้เรื่องได้ราว เพราะคนถือกุญแจไม่อยู่.. ใจเราคิดไปต่างๆ นานา ว่าถ้าลูกแมวเล็กมาก จะทำอย่างไร ถ้าไม่ได้กินนมแม่คงตายแน่ๆ เราเดาเอาว่าอิแม่มันคงแอบเข้าไปคลอดช่วงที่เค้าเปิดห้องไว้ แล้วอาจจะหิวเลยออกมาหาอะไรกิน ประจวบกับเป็นเวลาที่เค้าล็อคห้องพอดีหรือเปล่า เลยเข้าไปให้นมลูกไม่ได้ แต่เอ..รึมันจะปีนเข้าทางหลังคาหรือหน้าต่างหว่า พยายามคิดในทางที่ดีเข้าไว้ เพราะถ้าลูกแมวเล็กมากๆ ถ้าไม่ได้กินนมแม่ถึง2 วันมันน่าจะไม่รอดแล้ว จวบจนเช้าวันที่3 ช่วงสายๆเราออกไปทำสวนเหมือนเช่นเคย เสียงลูกแมวเงียบไปแล้ว..???? อืมมมม แม่มันเข้าไปให้นมกินแล้วถึงได้เงียบ.... เอ๊ะ..หรือว่า..หรือว่า.......!!!! เราไม่อยากคิดในทางที่ไม่ดีเลย แต่จิตตกไปถึงไหนๆแล้วในตอนนั้น จนกระทั่งช่วงเย็น เราได้ยินเสียงเจ้าแมวน้อยอีกครั้ง จึงตัดสินใจว่า เอาวะ เป็นไงเป็นกัน วันนี้ฉันจะขอถามให้ทั่ววัดเชียว ว่าใครถือกุญแจห้องงงงงงงงงงง ได้โปรดให้ชั้นเข้าไปดูลูกแมวหน่อยเถอะ.. เป็นจังหวะที่หลวงพ่อท่านเดินมาพอดี เราเลยรีบเข้าไปถามว่า..หลวงพ่อคะ พอจะทราบมั้ยคะว่าใครถือกุญแจห้่องนี้อยู่ อ๋อ..หลวงพ่อเองแหละ..มีอะไรรึ เอ่อออ..คือหนูได้ยินเสียงลูกแมวร้องมา2วัน2คืนแล้วค่ะ คาดว่ามันติดอยู่ในห้องเก็บของนี่แหละ หนูขออนุญาตเข้าไปดูหน่อยนะคะ ยังไงจะได้ช่วยเค้าออกมาก่อน ขืนปล่อยไว้นาน ถ้ามันตายเน่าอยู่ในห้องนี้ เด๋วหลวงพ่อจะเหม็นนะคะ ท่านก็รีบไขกุญแจให้เราเข้าไปดู.. ตอนนั้น..เราพบกองอะไรสีดำๆ ดุ๊กดิ๊กๆอยู่บนพื้น.. เจ้าลูกแมวน้อย ที่มาของเสียงร้องสนั่นกุฏินั่นเอง อี๋..ตัวดำปิ๊ดปี๋ ตัวเล็กจิ๊ดเดียว แถมยังไม่ลืมตาอีกดั้ว ไม่เป็นไร ช่วยเค้าก่อน เด๋วค่อยว่ากัน เด๋วเราอาจมาดักรอหาแม่มันทีหลังก็ได้ รีบช่วยเค้าออกมาจากห้องนั้นก่อนดีกว่าเนอะ
แล้วเราก็รีบเผ่นไปซื้อนมแมวทันที หลังจากที่นำเจ้าตัวน้อยใส่ตะกร้าไว้ในห้องแล้ว อุปกรณ์ขวดนม+อื่นๆของลูกแมวยังพอมีของเจ้าต้าห์อยู่บ้าง ยังใช้ได้อยู่ ไม่เป็นไร
หลังจากสวาปามนมไปด้วยความหิวโซแระ เราก็เริ่มสำรวจเจ้าลูกแมวตัวจ้อย เอ..น่าจะเป็นตัวเมียนะ แต่มันยังเล็กมาก ยังดูไม่ค่อยออก สะดือหลุดไปแล้ว แต่ตาเค้ายังไม่ลืมเลย เอ๊ะ กลิ่นอารายเหม็นๆฟระ..เราเริ่มดมหาที่มาของกลิ่น ก็ไปสะดุดเจ้าก้อนดำๆที่แปะอยู่ที่ท้องนั่น ก็พยายามเอาสำลีชุบน้ำค่อยๆเช็ดออก เอ..เป็นขรี้ละป่าวหว่า..ไม่น่าใช่ เอ รึว่าหมากฝรั่ง ก็ไม่น่าใช่อีก เอ๊ะ รึจะเดินเตาะแตะๆอยู่ในห้องนั้นแล้วไปเปื้อนอะไรมาหว่า เราก็คิดไป เช็ดไป..จนพยายามเอาสำลีค่อยๆแซะเจ้าก้อนดำๆนั่นออก ก็เลยทำให้เห็นเนื้อแดงๆที่พุงเจ้าลูกแมวน้อย อร๊ากกกกกกกกกกกกกส์ แผลนี่หว่า.. มิน่าล่ะ กลิ่นเหม็นเน่าเชีย นี่คงจะคลานสะเปะสะปะไปถูกอะไรในห้องนั้นบาดเป็นแผลมาแน่ๆเลย กรี๊ดดดดดดส์ ไม่ซ้งไม่แซะมันแว้ววว เด๋วไส้ไหล ตายแน่กรู เด๋วพรุ่งนี้เอาไปให้หมอดูดีฝ่า เพราะนี่ก็ค่ำมืดซะแร้ว ไปไม่ทันแระ ทนอีกหน่อยนะยัยหนูนะ หนูรอให้ป้าเข้าไปช่วยอยู่ได้ตั้ง2วัน2คืน ทนอีกซักคืนนะลูกนะ หนูชื่อน้องเก่งก็แล้วกันลูก หนูเก่งมากๆเลย อึดมาก เลี้ยงง่ายๆ โตไวๆนะลูกนะ โตมาป้าจะให้หนูชื่อจากัวร์ เป็นน้องพี่ชีต้าห์นะลูก
| จากคุณ |
:
พุดตาน 
|
| เขียนเมื่อ |
:
11 ก.ย. 54 12:07:03
|
|
|
| 
แต่ว่าช่วงนั้นเรายังไม่มีคอมฯ และกล้องใช้ ก็เลยไม่ได้เก็บภาพเจ้าตัวเล็กเอาไว้ ช่วงนั้นประมาณปลายเดือนกรกฎาฯค่ะ 
น้องเหม่ง ลูกแม่โกร๋นนน 
