เรื่องเล่าสีน้ำ ตอน I need you

ลองเขียนเรื่องสั้น และวาดรูปประกอบดูค่ะ
วาดและเขียนในสิ่งที่เรารัก นี่แหล่ะ ทำได้ไม่เบื่อ ลองอ่านเรื่องของสีน้ำดูนะคะ ^__^

ใน ทุกๆ เช้า สีน้ำจะได้รับเกียรติเป็นนาฬิกาปลุกของฉัน โดยหลังจากที่แม่ตื่นนอนและออกมาจาก ห้องนอนของตัวเอง ก็จะแวะเปิดประตูห้องฉันให้สีน้ำได้วิ่งเข้ามา บางคนอาจจะสงสัยว่า อ้าว แล้วบอกว่ารักแมว ทำไมไม่ให้สีน้ำนอนในห้องนอนกับฉันล่ะ อยากจะบอกว่า จริงๆ แล้วเราเข้านอนพร้อมกัน โดยเมื่อฉันปิดโทรทัศน์ ปิดไฟ สีน้ำก็จะวิ่งขึ้นมาบนเตียงของเรา แล้วก็นอนข้างๆ หมอนของฉัน แต่สีน้ำ เป็นแมวที่หลับไม่ยาว สีน้ำชอบหลับนำหน้าฉันไปก่อน พอฉันใกล้ๆ จะเคลิ้มหลับ สีน้ำก็จะตื่น แล้วความวิบัติก็ จะเกิดขึ้นเบาๆ ในห้องนอนของฉัน สีน้ำจะเริ่มวิ่ง เริ่มปีน เริ่มอยากออกไปเล่นจับเงาจิ้งจกข้างนอกห้อง แต่ฉันกำลังจะเคลิ้มหลับนะ ไม่เอาๆ ไม่อยากตื่น กว่าจะหลับอีก ...แต่สีน้ำก็หาได้ฟังเสียงคร่ำครวญเหล่านั้นไม่ สีน้ำยังคงวิ่งไปมา และเมื่อไม่ได้รับการตอบกลับจากฉัน นางก็จะปีนขึ้นชั้นวางตุ๊กตา แล้วค่อยๆ เขี่ยอะไรก็ตามที่วางอยู่บนชั้นนั้น ลงมา...ทีละชิ้น ทีละชิ้น โดยพอของหล่น  ตุ่บ....สีน้ำก็จะมองฉันแล้วร้อง...เมี๊ยวววววว ประหนึ่งว่า หากไม่ลุกมาเปิดประตูให้สีน้ำ ตุ๊กตาพวกนี้ จะต้องถูกเขี่ยตกลงมาจากที่สูงต่อไป...ตอนนี้ บรรยากาศคล้าย คนเมายาบ้า จับเด็กเป็นตัวประกัน ฉันจึงต้องลุกมาเปิดประตูให้สีน้ำออกไปข้างนอก แทบทุกคืน มีบ้างบางคืน ที่สีน้ำ ตื่นแล้วจะย้ายไปนอนตูู้้ ใต้ทีวี แล้วก็ไม่ออกมาเลยจนเช้า ซึ่งคืนนั้น เหล่าตุ๊กตาของฉันก็จะโชคดีถือว่ารอดตัวไป

และเมื่อสีน้ำเข้ามาทำหน้าที่นาฬิกาปลุก แรกๆ ก็จะรีบวิ่งขึ้นมาบนโต๊ะทำงาน ที่มีขอบหน้าต่าง โดยสีน้ำจะมุดผ้าม่าน แล้วเอาก้นอวบๆ วางบนพรินเตอร์ เพื่อนั่งมองการจราจรยามเช้า หรือไม่ก็เฝ้าสายไฟฟ้า หวังจะให้มีนกบินมาเกาะให้ชื่่นชมสักตัวสองตัว วันไหนที่นกมาเกาะใกล้ๆ สีน้ำจะทำเสียงในคอ “อุ๊กก อุ๊...ออ...อุ๊กกกก” ..ฉันต้องลุกมาดู แล้วขำ ว่าสีน้ำเป็นอะไร อ๋ออ อยากได้นกนี่เอง ฮ่าฮ่า ทำเสียงได้ประหลาดมาก ฉันไม่เคยได้ยินแมวที่ไหนทำเสียงแบบนี้เลย

พอสีน้ำนั่งดูนกดูรถ ได้สักพัก เธอก็เริ่มกระโดดลงมาบนเตียงที่ฉันนอนอยู่ บางครั้งก็ถือโอกาสผสมโรง นอนต่อข้างๆ ในวันที่อากาศเย็นสบาย หรือคงเพราะเมื่อคืนสีน้ำอาจจะนอนดึกเพราะ มัวแต่วิ่งเล่นกับสิ่งเคลื่อนไหว เล็กๆ น้อยๆ นอกห้องนอน พอเริ่มสายสีน้ำก็เริ่มทำการปลุกฉันอย่างเป็นทางการ ด้วยการมานั่งข้างๆเตียง ส่งเสียงเหมียวๆ และวันไหน ฉันโชคดี ก็จะมีซีนโรแมนติกกับเค้าบ้าง โดยสีน้ำจะขึ้นมานอนบนตัว เอาจมูกสามเหลี่ยม มาจิ้มหน้าฉัน งานนี้ ไม่ตื่นให้เอาไม้ตีหัวเลย ความน่ารักโรแมนติกขั้นเทพของเจ้าหูแหลม ยากจะปฏิเสธได้จริงๆ แต่อย่างที่บอก ซีนโรแมนติกไม่ได้มีขึ้นบ่อยๆ นานทีปีหน แต่หลังๆมานี้ สีน้ำ กลับชอบเล่นบทโหด อย่างกับหนังสยองขวัญ ก็คือ ร้องเมี๊ยวๆ แล้วกระโดดขึ้นมาบนเตียง แง๊บเข้าที่เท้าของฉัน ความเจ็บระดับกลางๆ (แง๊บ จะเป็นอาการที่แมวขบเบาๆ ที่ตัวของเรา โดยมีความเจ็บระดับน้อยกว่า “งับ” ฉันบรรญัติเอง วัดจากระดับความเจ็บ ฮี่ฮี่) ซึ่งเมื่อฉันเจอช็อตนี้เข้าไป ถึงกับต้องตื่นมาแว๊ดๆๆ ใส่สีน้ำยกใหญ่ รู้สึกเสียใจเล็กๆ ว่ารักกันขนาดนี้ มากัดกันทำไมคะคุณแมว.....ช็อตนี้จะตื่นแบบโมโหๆ  (สีน้ำคงนึกในใจว่า โดนด่า แต่ได้ผลชะมัด )

เมื่อเดินออก จากห้องนอน สีน้ำก็จะริบวิ่งนำหน้าไปที่จานอาหารเม็ด โดยร้องเมี๊ยวๆ ไปด้วย ฉันไม่เข้าใจเล๊ยยยย ว่าอยู่ทั้งคืน ข้าวเต็มจาน...ทำไมเธอไม่กินเหรอสีน้ำ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ต้องมาทำหิวตอนเช้า พอฉันเติมน้ำในชามน้ำเสร็จ ก็จะนั่งเป็นเพื่อน เพราะหากฉันไม่นั่ง สีน้ำก็จะเดินตามและไม่ยอมกินข้าว ฉันก็เลยต้องมานั่งเป็นเพื่อน โดยวันไหน นั่งเร็ว ไม่ต้องให้ตามมากนัก สีน้ำจะกินข้าวเสียงดัง แบบเหมือนกินคำใหญ่ๆ หมับ หมับ บางทีก็มีเสียงเพอร์ เบาเบา แปลว่านางกำลังมีความสุขค่ะ แต่กินไปได้สักพัก ก็จะทำท่าเดินมาหาฉัน ฉันจับพฤติกรรมและแปลเป็นภาษามนุษย์ว่า “ลูบตัวหนูด้วย ลูบตัวหนูหน่อย” ฉันก็ต้องเอามือไปลูบตรงสะโพกอวบๆ ของสีน้ำ สีน้ำชอบให้ลูบตัว ตอนกินข้าวจริงๆด้วย ดูเหมือนจะชมเชยว่า เก่งจ้า เก่ง กินเยอะๆ กินเยอะๆ

เค้าว่ากันว่า แมวหรือหมา หากมีพฤติกรรมอะไรแปลกๆ ก็อย่าได้โทษใคร ให้โทษเจ้าของก่อนเลย เพราะคุณที่ทำให้มันเป็นแบบนั้น ฉันมานั่งทบทวน ก็คงจะจริง เพราะสีน้ำเป็นแมวตัวแรกของฉัน ตอนได้มาใหม่ๆ ฉันจึงขึ้นชื่อได้ว่า “เห่อขั้นเทพ” ดังนั้น เวลาสีน้ำกินข้าว ฉันก็ชอบไปนั่งดู นั่งดูเปล่าๆก็ไม่ได้ได้ ต้องเอามือ ลูบสีน้ำไปด้วย น่ารักจัง ขนนิ่มจัง ฉันคงเป็นแบบนั้นน่ะ จึงทำให้สีน้ำ เป็นแบบทุกวันนี้ จริงๆ ดูเหมือนฉัน บ่นๆ นะ ที่สีำน้ำอ้อนเกินนน ต้องให้ไปนั่งเป็นเพื่อน แต่จริงๆก็คือบ่นไปงั้นแหล่ะ เรียกได้ว่า “เอ็นดู” คงจะตรงกว่า ฉันเอ็นดูในพฤติกรรมของสีน้ำ ฉันเล่าให้ใครต่อใครฟังด้วยความสุข และคนที่ได้ฟัง ก็ต่างได้รับความสุขไปเช่นกัน ฉันมีความสุขนะ ที่ได้เลี้ยงสีน้ำ ไว้มีโอกาส คงจะได้เล่าเรื่องสีน้ำเรื่องอื่นๆ อีกต่อไป วันนี้เล่ามายาวทีเดียว ขอบคุณที่อ่านมาจนจบค่ะ - แม่สีน้ำ

จากคุณ	: pumuq
เขียนเมื่อ	: 15 ก.ย. 54 19:00:33