คุณหมอกระดูกของคนพูดกับเราว่า... วิธีที่จะไม่ให้โนเนมทรมาน คือการ put to sleep เราอึ้งเลย หันไปมองหน้าโนเนม นึกถึงครังแรกที่เจอกัน เราไปอุ้มโนเนมจากรง แม้จะพบกันครั้งแรก แต่โนเนมก็ตะกายเล่นกับเรา ตอนที่ขับรถมาที่สุพรรณ ความรีบว่าเย็นแล้ว เราไม่ได้หยิบตะกร้าใส่แมวมา ที่หน้ารถจึงมีหมาอย่างโรเบิร์ตนั่งมาข้าง ๆ 1 ตัว ถึงแม้โรเบิร์ต จะไม่มีประวัติกัดแมว แต่เราก็ไม่ประมาท ตลอดทาง โนเนมจึงนอนหลับอย่างสบายบนตักเรา
เราบอกกับคุณหมอว่า ...ไม่เป็นไรค่ะ หนูจะพาเขากลับไปเลี้ยง หนูเคยเลี้ยงแมวพิการ... คุณหมอท่านนั้น หันไปบอกกับคนที่มาด้วยว่า...คนเรามักคิดแทนสัตว์ ว่าเขาอยากมีชีวิตอยู่ ทั้งที่เขาจะทรมาน...ในใจเราตอนนั้นนึกเถียงคุณหมอในใจว่า แล้วหมอรู้ได้ยังไงว่าโนเนมอยากตาย แต่ได้แต่ยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร
ท่านผู้ใหญ่ที่ช่วยโนเนมไว้ โทรมาถามอาการโนเนมด้วยความเป็นห่วง ก็ที่บ้านพักท่านน่ะ มีถาดอาหารแมว สำหรับแมวจร ท่านเคยบอกว่า ถ้าไม่ใช่ยี่ห้อนี้ พวกมันไม่กิน ...ยี่ห้อMEO ซะด้วย
วันนั้นกว่าจะกลับมาถึงวิเศษชัยชาญ ก็มืดแล้ว ลองโทรไปขอฝากคุณหมอเอฟไว้คืนหนึ่ง ขอเวลาเราเตรียมกรง ให้โนเนมก่อน ...เราส่งโนเนมพร้อมฟิล์มเอ็กซเรย์ให้กับหมอเอฟ ก่อนพาโรเบิร์ตมาส่งที่วัด
คุณหมอสุธาสนานโทรมาถามเรื่องฟิล์มของเจจุง เราลองคุยกับคุณหมอเรื่องโนเนม คุณหมออยากให้พาโนเนมไปพบคุณหมอโดยเร็ว แต่เราไปไม่ได้เลยจริง ๆในช่วงนี้ คงเป็นวันหยุดที่จะถึง บางทีโนนเมอาจจะมีความหวังที่จะเดินได้
เราโทรติดต่อทางกองทุนร่วมด้วยช่วยแมว(หมา) ถ้าโนเนมมีทางรักษา เราขอให้ทางกองทุนช่วยรับโนเนมเข้าเคสได้ไหม แต่ถ้าคุณหมอบอกว่า โนเนมรักษาไม่ได้ เราจะพาโนเนมกลับมาเลี้ยงเหมือนเดิม เพียงแค่ขอให้โนเนมได้มีโอกาสได้พบแพทย์เฉพาะทางซักครั้งก็พอแล้ว ...เราได้รับการตอบรับ ให้พาโนเนมไปหาคุณหมอสุธาสนานได้ ขอบคุณทางกองทุนร่วมด้วยช่วยแมว(หมา) มาก ๆ เลยนะคะที่ให้โอกาสโนเนม
********ขอรับบริจาคอาหารสุนัขและแมว ผ่านกองทุนร่วมด้วยช่วยหมา(แมว) สำหรับวัด 4 วัด ที่ถูกน้ำท่วมที่อ่างทองค่ะ***********
มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
