ฝากข้อคิดถึงสัตว์แพทย์ครับ....น้องหมาผมจากไปแล้ว
|
 |
สารภาพตรงๆ ครับ ผมตั้งกระทู้นี้ด้วยน้ำตา...
เขาไม่ใช่สุนัขพันธุ์สวยงามอะไรหรอกครับ ผมเก็บเขามาเลี้ยง เขาหลงมาจากไหนก็ไม่ทราบ
ให้ของเขากิน เขาก็วิ่งตามรถผมมาตั้งไกล ผลสุดท้ายก็ใจอ่อนอุ้มเขาขึ้นรถ มาอยู่ด้วยกัน
ผมเลี้ยงเขา ไม่ใช่แบบหมาเฝ้าบ้าน ไม่ใช่ให้เเค่เศษข้าว เศษอาหาร แต่ผมเลี้ยงเขา แบบที่เขาเป็นสมาชิกของบ้านเรา เขาได้กินตามที่เขาอยากกิน นอนก็นอนด้วยกันกับผม ไปไหนก็ไปด้วยกัน
ทุกๆ วันผมจะพาเขาออกไปวิ่งเล่นที่เชิงดอย เขาชอบวิ่งเล่นในทุ่งกับเพื่อนเขา ทุกวันตอนเย็นๆ เขาจะคอยมาตามให้ผมพาออกไปเที่ยวด้วยกัน ผมดูแลฉีดยาตามกำหนด อาบน้ำให้ หาเห็บให้ นอนคุยกับเขาทุกวัน ผมรักเขา และผมก็เชื่อว่าเขารักผม
เมื่อกลางเดือนที่ผ่านมา เขานอนไม่ได้ กระสับกระส่าย เริ่มกินอาหารน้อยลง และไม่ยอมกินเลย เขาเริ่มซึม และไม่ออกไปเล่น ตอนเช้าๆ และค่ำๆ ขาหลังเขาจะสั่นเล็กน้อย
ผมรีบพาไปหาหมอ หมอบอกต้อง X-Ray เจาะเลือด วัดไข้...ฯลฯ สุดท้ายหมอก็บอกว่าน่าจะเป็นพยาธิในเลือด ชนิด Hepatozoon แล้วบอกว่าน่าจะตรวจ Quick Test เพื่อดูว่าเป็นพยาธินี้จริงหรือไม่
OK หมอจะทำอะไร ผมก็ OK ทุกอย่าง ผมอยากให้เขาหาย ผมขับรถมา 80 กว่ากิโล ไปกลับร้อยหกสิบกว่ากิโล เพื่อพาเขามารักษา ให้เขาหาย
ผมไม่ได้ร่ำรวย แต่เมื่อสมาชิกในบ้านป่วย ก็ต้องดูแลรักษากันให้ถึงที่สุด หมอฉีดยาฆ่าพยาธิ ยาลดไข้ แล้วก็มียามากินชุดใหญ่ วันนี้หมดไป 2,000 กว่าบาท
อาการดีขึ้นไม่กี่วัน ไอ้เราก็ดีใจนึกว่าเขาหายแล้ว ที่ไหนได้แค่สองวัน อาการเขากลับทรุดหนัก เป็นมากกว่าตอนแรก ตอนนั้นเวลาประมาณสามทุ่มกว่าแล้ว ผมนอนดูเขาอาการทรุดไม่ได้
ฝนก็ตกหนัก ลมก็แรง แต่เราก็ต้องพาเขาไปหาหมอให้ได้ จะให้นอนดูเขาอาการหนักคงจะไม่ไหว พอถึงมือหมอ ปรากฎว่าไข้เขาสูง หมอก็ให้น้ำเกลือพร้อมยาลดไข้ แล้วก็บอกว่าโรคนี้ต้องใช้เวลา ค่ารักษาวันนี้ประมาณ 1,000 บาท คืนนั้นเราก็กลับถึงบ้านประมาณตีหนึ่ง คืนนั้นเขาก็นอนไม่ค่อยได้อีกเหมือนเดิม
เช้ามาอาหารก็ไม่กิน ต้องบังคับป้อน อาการก็ดูทรงๆ ทรุด อีกวันผมจึงพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลใหญ่ของเชียงใหม่ เป็นของมหาวิทยาลัย เพื่อหา Second Opinion หมอก็วัดไข้ และฉีดยาลดไข้ แล้วก็ให้อาหารสำหรับสุนัขป่วย พร้อมทั้งบอกว่าโรคนี้ใช้เวลารักษาประมาณ 6-8 สัปดาห์ วันนี้เสียเวลาไปทั้งวัน ขับรถไปกลับ 3 ชั่วโมง นั่งรอหมอ รอรับยาอีก 3 ชั่วโมง.... วันนี้หมดแค่ประมาณ 300 บาท
ผมเพียรป้อนอาหาร ป้อนยา กลางคืนต้องตื่นตอนตีสอง และตีสี่ เพื่อมาเช็ดตัวให้เขา อาการไม่มีดีขึ้นเลย ดูมีแต่ทรงๆ ทรุดๆ อาหารสุนัขป่วย ก็หมด
ผลสุดท้ายก็ต้องขับรถเข้าเชียงใหม่ ไปซื้ออาหารสุนัขป่วย หมดไปอีกเกือบ 1,000 บาท
อยู่ได้สองวัน อาการไม่ดีขึ้นเลย สุนัขเหมือนจะหมดแรง เอาใหม่ ตอนนี้พาไปหาหมออีกท่าน พร้อมทั้งให้ข้อมูลทั้งหมด
หมอก็ให้เจาะเลือดเพื่อยืนยันว่าเป็นพยาธิจริง ? และก็ให้ข้อมูลเมือนหมอสองท่านแรกว่า โรคนี้ต้องรักษากันยาว และจริงๆ ยาที่ให้ก็ไม่สามารถฆ่าพยาธิได้ทั้งหมด การรักษา เป็นการรักษาตามอาการ ให้กินยาตามเดิมที่มีอยู่ วันนี้หมดไปเกือบ 1,000 บาท
ผ่านไปได้สองคืน วันนี้ครบกำหนดที่หมอที่แรก นัดติดตามอาการ เช้ามาก็รีบพาเขาไปโรงพยาบาล อาการเขาไม่ดีเลย
ในขณะที่อีกไม่กี่กิโลฯ จะถึงโรงพยาบาล และขณะที่ผมขับรถ เหมือนเขาจะรู้อนาคตตัวเอง ปกติตอนผมขับรถ เขาจะไม่มายุ่ง เขาจะนั่งที่ของเขา มองวิวไปบ้าง นอนบ้าง
แต่วันนี้ เขาเข้ามาซบ เอาหัวมาหนุนตัก แล้วซักพักก็เข้ามานั่งตัก และซบที่อกผม
ไอ้เราก็กลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุ เพราะต้องขับรถด้วย นึกว่าเขามาอ้อน ก็เลยอุ้มเขาไปนั่งที่เขา
ผลปรากฏว่า พอเขาลงจากตักผม เขาก็ Shock ฉี่ราด หายใจสะดุด ตาขยายเต็มที่ และจากผมไปต่อหน้าต่อตา
เขาจากผมไปแล้วครับ...
ผมพยายามสอบถามหมอทุกท่านแล้ว ว่าทำไมอาการเขาไม่ดีขึ้นเลย ทั้งๆ ที่ ทั้งกินยา ฉีดยา ผมยืนยันว่าป้อนอาหาร ป้อนยา เช็ดตัวเขาเมื่อเขามีไข้สูงตลอด
หมอก็ตอบเหมือนกันหมดว่า โรคนี้ต้องใช้เวลา
และเมื่อบ่ายผลตรวจเลือดเขา ที่เจาะครั้งล่าสุดก็ออกมา เขาไม่ได้เป็พยาธิในเลือดครับ ผลเลือดออกจาก Lab มาว่า Negative !!!
แล้วที่ผมพยายามขับรถพาเขาไปหาหมอ ระยะทาง รวมๆ แล้วเกือบ 1,000 กิโลเมตร หมดค่ารักษาไป 5-6 พันบาท มันช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย ?
สรุปแล้วเขาเป็นอะไรตายก็ไม่รู้....
ตอนนี้ที่บ้านผม ไม่มีใครคุยอะไรกันเลย มันจุกอก พูดอะไรไม่ออก ไม่มีใครกินข้าวกลางวัน ไม่มีใครอยากทำงาน มันวังเวงครับ
พรุ่งนี้ผมจะทำบุญให้เขา OK ล่ะ เราคงจะผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้
อยากจะฝากบอกหมอทุกท่านว่า ถึงเขาจะเป็นสุนัขตัวหนึ่ง ....แต่เขาก็มีคนที่รัก คนที่พาสุนัขไปหาหมอทุกคน อยากให้สุนัขที่เขารัก หายจากการเจ็บป่วย ทรมาน
ผมไม่อยากสรุปว่าหมอผิด ถึงแม้ผล Lab จะออกมาตรงกันข้ามกับสิ่งที่หมอวินิจฉัย แต่ผมอยากจะขอวิงวอนให้หมอใช้ความรู้ ความสามารถความรอบคอบ ให้เต็มที่ ให้คิดเสมอว่าชีวิตน้อยๆ ของสุนัขหรือสัตว์นั้น มันมีค่ายิ่งนักสำหรับเจ้าของ มันมากกว่าคำว่าสุนัขเฝ้าบ้าน แต่เขาเป็นสมาชิกของบ้านเราครับ
นอนหลับให้สบายนะน้องดิ็ก...เมื่อถึงเวลาเจ้านายจะตามไปวิ่งเล่นกับหนู...
จากคุณ |
:
ทะเลระยอง
|
เขียนเมื่อ |
:
30 ก.ย. 54 15:12:31
|
|
|
|