ตอนที่นั่งรถผ่านวัดที่อยูธยา ถนนทุกสาย น้ำเข้าท่วมหมดแล้ว รวมทั้งสนามกีฬา เราตู้ที่นั่งไปทางไหน ก็ต้องถอยกลับออกมา ในใจภาวนาขอให้เรากลับบ้านโดยปลอดภัย มองวัดตอนกลางคืนก็สวยดีนะ ปกติคงไม่มีโอกาสนั่งชมวัดในอยุธยาแบบนี้ เพราะเป็นห่วงหมา
ถึงอ่างทอง 3 ทุ่มกว่า พี่เขารออยู่ ได้กุญแจรถ ดีใจมาก รีบขับกลับวิเศษชัยชาญ ตั้งแต่เช้าถึง 3 ทุ่ม กินข้าวตอน 9 โมงเช้า วุ่นวายจนลืมหิว กะจะกินให้สมกับความหิว โชคดี บ้านเรา 7-11 มีแล้ว หาอะไรกินก่อน ร้านขายข้าวเขาปิดร้านกลับไปนอนกันหมดแล้ว กำลังกะจะกินให้หายหิว อิดำหมาแม่ลูกอ่อนมานั่งมอง กินไม่ลงเลยตรู แบ่งกันคนละอันแล้วกัน ดีนะที่ซื้อไส้กรอกมา 2 อัน
อาหารที่ป้าเจน บริจาคให้ กองอยู่หน้าบ้านพัก 11 กระสอบ ขอบคุณป้าเจนมากเลยค่ะ โทรไปถามหลวงพี่ท่านบอกว่า อาหารเหลือกระสอบเดียว ต้องขนต้นชวนชมลง แล้วขนอาหารเม็ดขึ้นรถแทน ไม่รู้ยกไปได้ยังไงตั้ง 12 กระสอบ รวมอาหารลูกหมาทั้งที่กล้ามเนื้อต้นแขนขวาอักเสบด้วย
ไปถึงถนนที่จะลุยน้ำเข้าบ้าน ตอนนั้น4 ทุ่ม กว่า น้ำท่วมที่จอดรถหมดแล้ว จะจอดรถทิ้งไว้ข้างทาง ก็เป็นห่วงอาหารหมาน้อย ตัดสินใจ ยอมเหนื่อยอีกครั้ง ขับรถเข้าไปจอดที่วัดโพธิ์เอน ใกล้กุฏิพระ หมาหน้าวัด 10 กว่าตัว ถ้ามันปล่อยให้ใครลักอาหาร ก็ให้พวกมันอดไป แล้วเดินออกมา ที่ถนนเกือบครึ่งกิโล ตอนเช้าถึงได้ฝากรถแต๊ก แต๊ก เข้าไปที่วัด
ขอบคุณป้าเจน ที่เมตตาเด็ก ๆนะคะ หลวงพี่บอกว่าเด็ก ๆดีใจกันใหญ่ อย่าว่าแต่เด็ก
แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 54 00:44:29
**** เจจุงและโนเนม ...ความหวังที่ได้รับจากพี่ ๆ และกองทุนร่วมด้วยช่วยแมว(หมา) *****{แตกประเด็นจาก J11146118}
โหวตค่ะ
