น้ำท่วม...พรากอะไรหลายๆอย่างไปจากชีวิตคุณ
|
 |
สวัสดีครับเพื่อนๆชาว Pantip ปกติผมไม่ค่อยได้เขียนอะไรเยอะๆผ่าน Pantip ซักเท่าไหร่..วันนี้ได้มีโอกาสเดินเท้ากลับไปที่บ้านเพื่อไปเอา Notebook ที่คาดว่าน่าจะเหลืออยู่ออกมา ผมเดินเท้าผ่านน้ำที่ไหลเชี่ยวมากๆไปเพื่อจะกลับไปดูบ้านของตัวเองที่ถูกน้ำท่วมซึ่งปกติบ้านหลังนี้ไม่เคยถูกน้ำท่วมเลยตั้งแต่อยู่มา...ผมอยู่ใน อ.นครหลวง ในบริเวณนิคมสหรัตนนคร...ในชีวิตไม่เคยคิดว่าจะถูกน้ำท่วมเพราะเข้าใจและรู้อยู่ว่า นิคม..เขากั้นคันดินเพื่อป้องกันโรงงานอยู่แล้ว..ผมเป็นพนักงานคนหนึ่งใน นิคม..มีบ้านอยู่...ใกล้ๆกับนิคม..ผมมีแมวที่เลี้ยงไว้ 2 ตัววันที่น้ำเข้าท่วมนิคม...รู้มั้ยครับ..ว่าข่าวที่ออกมานั้นไม่ใช่..น้ำมาเร็วมากๆๆๆๆเกินกว่าที่ทุกคนจะคิด ผมเอาตัวเองออกมาจากนิคมพร้อมๆกับเสื้อผ้าหนึ่งชุดแล้วก็ของสำคัญ..เอกสารต่างๆที่เอาออกมาได้.. ใส่กระเป๋าแขวนคอไว้..ผมไม่ได้เอาแมวที่ผมเลี้ยงไว้ 2 ตัว ออกมาด้วย..ผมทิ้งมันไว้บนหลังคารถผม ( ปัจจุบันรถผมกลายเป็นเรือดำน้ำไปแล้ว )ผมเดินเท้าออกไปหารถหรือหน่วยกู้ภัย ที่จะสามารถเอาตัวผมกับแฟนออกไปจากเมืองบาดาลแห่งนี้ได้..ผมเดินออกมาแล้วก็มาอาศัยอยู่ตึก..2 ชั้นบริเวณนั้นก่อน..สุดท้ายอีกวันหนึ่ง ผมเหนื่อยมาก...แล้วก็นอนไม่เคยหลับ..ห่วงบ้านตัวเอง..ห่วงของ..แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกเสียใจมาก..ผมทิ้งลูกน้องผม 2 ตัวไว้บนหลังคารถ.. ( ผมเองก็เอาตัวแทบจะไม่รอดเหมือนกัน..) ..ผมจากมาในที่ๆสบายแล้วแต่ผมทิ้งแมวไว้ 2ตัว..ผมนอนไม่หลับ..ผมคุยกับแฟนว่ายังไงก็ต้องไปเอามันมา สุดท้าย..อีกวันหนึ่ง..ผมตัดสินใจเดินเท้ากลับไปที่บ้าน..ไปเอาแมว 2 ตัวที่ผมเลี้ยงไว้กลับมา..ผมเดินอุ้มแมวของผมมาไกลมากๆๆจนมาถึงที่ๆไม่มีน้ำท่วม (ถ้าไม่รู้ว่าเหนื่อยขนาดไหน..คุณลองไปเดินภูกระดึงขึ้นลง 2 รอบ แล้วจะรู้ว่าแค่ไหน.)ผมเดินอุ้มแมวลุยน้ำขนาดครึ่งลำตัวออกมา..สุดท้ายผมก็ ต้องปล่อยมันไป..ผมเอามันไปอยู่ด้วยไม่ได้ผมเองก็ไม่มีที่จะอยู่..สำหรับคนรักสัตว์..ผมอยากรู้ว่า..สัตว์ที่เราเลี้ยงเขามาวันที่เราจะจากเขาทั้งๆที่เขา ก็ยังมีชีวิตอยู่นั้นความรู้สึกมันโหดร้ายขนาดไหนผมอยากรู้..แต่ผมบอกไม่ถูก..แต่ผมต้องทำ..ผมเสียใจแล้วก็ยังคิดถึงพวกเขาจนตอนนี้.. ทุกวันนี้ผมก็ยังต้องติดเกาะอยู่ในบริเวณ อ.นครหลวง..แต่ 2 ตัวนั้น..เขาไปสบายแล้วมีที่อยู่แล้วเพราะผมเอาไปไว้ในที่ๆ ไม่ท่วม..สำหรับผมคงต้อง ทนลำบากไปก่อน..ผมไม่มีโอกาสได้ถ่ายรูปเขาไว้..ในตอนที่อุ้มเขามา..หากว่า..ใครที่แอบถ่ายผมไว้สามารถจะนำมาลงใน Pantip ได้ช่วยเอามาลง หน่อย..( ผมเห็นคนถ่ายรูปผมอุ้มแมว 2 ตัวไปหลายรูปตอนผมอุ้มขึ้นสะพานข้ามแม่น้ำป่าสักรวมถึงเจ้าหน้าที่ทหารด้วย )..สุดท้ายผมอยากจะบอกว่า สัตว์เลี้ยงของเราเขาก็มีชีวิต..อยากจะอยู่รอดบนโลกใบนี้..หากคุณสามารถเลี้ยงเขาไว้ได้..ขอให้คุณเลี้ยงเขาไว้จนวาระสุดท้ายของเขา..อย่าทิ้งเขาเพราะ เขาไม่สวย..อย่าทิ้งเขาเพราะเขาไม่น่ารัก..อย่าทิ้งเขาเพราะเขาพิการ..ผมเอง..ตอนที่มีโอกาสเขียนอยู่นี้ก็นั่งร้องไห้ไปด้วย..ผมเสียทั้งรถ..เสียทั้งบ้าน อาจจะเสียโอกาสทำงานเพราะโรงงานก็ถูกน้ำท่วมไปแล้ว..ไม่มีที่จะอยู่..สุดท้ายผมก็ยังรักพวกเขาไปอุ้มพวกเขาออกมาจากที่น้ำท่วม..เพื่อให้รอดชีวิต.. ผมไม่อยากได้อะไร..ผมเพียงแค่อยากระบายในสิ่งที่ผมผ่านมาในช่วง 2-3 วันนี้..มันเป็นช่วงเวลาที่สุดโหดสำหรับผม..ผมอาจจะแวะเข้ามาดูในสิ่งที่ผม ได้เขียนได้ระบายออกไปบางครั้ง..ผมไม่รู้ว่าแบตเตอรี่ของ Notebook นี้จะหมดลงเมื่อไหร่..ผมอยากแค่ให้ทุกๆคนที่เลี้ยงสัตว์รักสัตว์เลี้ยงของตัวเองให้มากที่สุด อย่าทอดทิ้งเขา..รักเขาอยู่กับเขาไปตลอด...เท่าที่เราจะทำได้.ไม่เฉพาะแมว..หมา.นก..อะไรก็แล้วแต่..อยากให้ทุกๆคนได้รับรู้ในสิ่งที่ผมเจอมา...อยากให้มีโอกาสได้ เผยแพร่ออกไปครับ..สุดท้ายจริงๆขอให้น้ำแถวนี้ลดลง..ผมจะออกตามหาแมวของผม..เท่าที่ผมจะทำได้..ขอบคุณครับ...
จากคุณ |
:
trimies
|
เขียนเมื่อ |
:
วันเกิด PANTIP.COM 54 22:57:06
|
|
|
|