ความคิดเห็นที่ 1 นางพยาบาลบอกเราว่า แต๋ กินครั้งละหนึ่งช้อนโต๊ะ เป็นอาหาร I/D สำหรับแมวป่วยเป็นโรคลำไส้ แต่แต๋ก็มีการอาเจียนอยู่เหมือนกัน ซึ่งถ้าอาเจียน ก็ต้องงดน้ำ และอาหารเป็นเวลาสี่ชั่วโมงถึงหกชั่วโมง น้ำเกลือที่เจาะเข้าเส้น แต๋ก็สะบัดออก หมอก็เลยต้องให้แต๋ให้น้ำเกลือเข้ากล้ามเนื้อแทนทุกวัน เวลาจะจับให้น้ำเกลือแต่ละครั้งก็ต้องล๊อคกันทีเดียว เพราะแต๋ไม่ยอมเอาซะเลย แต๋เป็นแมวที่ดูเผินๆเหมื่อนจะเชื่อง แต่จริงๆแล้ว ไม่ใช่เลย และไม่ยอมก็คือไม่ยอม เรารู้จักแมวเราดีว่า ดื้อขนาดไหน จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 08:55:40

ความคิดเห็นที่ 2 คืนนั้น เราตัดสินใจว่าเราจะรับแต๋กลับแน่ๆ เราบอกแต๋ก่อนจะกลับบ้านว่า แต๋ พรุ่งนี้ม๊าจะมารับหนูกลับนะ ม๊าจะดูแลหนูเองนะ แต่หนูต้องสัญญานะว่าหนูจะไม่ดื้อกับม๊านะ เรามองแต๋ผ่านหน้าต่างห้องพักฟื้นแมว แล้วคิดในใจว่า หนูจะได้เดินเล่นซักทีเนอะ.. จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 08:58:06

ความคิดเห็นที่ 3 เช้าวันที่ 6 พฤศจิกายน เราไปรพ.สัตว์แต่เช้า และแจ้งความจำนงค์กับนางพยาบาลว่า เราต้องการรับแต๋กลับแล้ว เราเข้าพบหมอและสอบถามถึงรายละเอียดต่างๆที่จำเป็นสำหรับการดูแลแต๋ ถามหมอเกี่ยวกับการให้น้ำเกลือว่าจำเป็นไหม ถามหมอเกี่ยวกับอาหารและ doze ยาที่ต้องให้ คุณหมอใจดีมาก อธิบายทุกอย่างอย่างละเอียด และบอกว่า เอาความสะดวกของเจ้าของแมวเลย เพราะ ณ เวลานั้น สถานการณ์น้ำท่วมก็ใกล้เข้ามาทุกที เราเองก็ไม่รู้ว่าแถวคอนโดเราจะท่วมวันไหน การตัดสินใจรับแมวกลับน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด เพราะแต๋เริ่มดีขึ้นจากการผ่าตัด แม้ว่ายังไม่ได้ดีขึ้นมากนักจากการรักษาด้วยยา เพราะโรคลำไส้ เป็นโรคที่ต้องใช้เวลาพอสมควร และต้องให้ยาอย่างต่อเนื่อง จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:02:02

ความคิดเห็นที่ 4 เราว่า สำหรับแต๋ คงรู้สึกว่า มันคือวันใหม่ของเค้า ที่ไม่เหมือนทุกวัน เกือบหนึ่งอาทิตย์ที่แต๋ต้องอยู่ในโรงพยาบาล กับคนแปลกหน้าหลายๆคนสำหรับเค้า เราอุ้มแต๋ขึ้นรถ แต๋ทำหน้า alert มาก คงจะคิดในใจว่า ม๊าจะพาหนูไปไหนอีกเนี่ย ไปมาสามโรงพยาบาลแล้วนะ ตั้งแต่ ลาดพร้า เกษตร ทองหล่อ ( อารมณ์คล้ายน้องน้ำเลย 55555 ) เราลูบหัวแต๋ บอกแต๋ว่า แต๋ เราจะกลับบ้านกันแล้วนะ เป็นเด็กดีล่ะ จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:04:19

ความคิดเห็นที่ 5 ช่วงที่แต๋เข้าโรงพยาบาลเกือบหนึ่งอาทิตย์... แมวของเราอีกตัวที่ชื่อ โตงเตง ซึม และหงอยลงมาก โตงเตงกับแต๊ดแต๋ ผูกพันกันมาก และรักกันมาก ช่วงที่แต๋ไม่อยู่ โตงเตงมักจะเดินไปนอนที่นอนของแต๊ดแต๋เกือบทุกคืน ไปดมที่ๆแต๋ชอบไปซุกตัว เพื่อนเราบอกว่า ให้เราพาโตงเตงไปหาแต๋บ้าง เดี๋ยวมันจะลืมกันแล้วกลับมาจะขู่กัน เราก็ไม่ได้พาโตงเตงไป เพราะเราเองถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ค่อยอยากพาแมวไปโรงพยาบาลเท่าไหร่ถ้าแมวไม่ได้เจ็บป่วย พอเราอุ้มแต๋เข้าห้อง โตงเตงวิ่งเข้ามาหาแต๋ ดม เลียหน้า อยู่แบบนั้นอยู่นาน ทั้งโตงเตงและแต๊ดแต๋ เป็นแมวตัวผู้ที่รักกันผิดปกติมาก เรามองภาพนั้นอยู่นาน แล้วบอกโตงเตงว่า โตงเตง ช่วยม๊าดูแลน้องด้วยนะ หนูต้องอย่าแกล้งน้องนะ น้องเพิ่งหายป่วย จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:07:51

ความคิดเห็นที่ 6 จริงๆ โตงเตงเป็นแมวที่ไฮเปอร์มากๆและชอบเล่นกับแต๊ดแต๋แรงๆ แต่ วันที่แต๋กลับมา โตงเตงไม่เล่นแรงก้บน้องเลย เลียตัว เลียหัว ดมๆๆแต๋ตลอด แต๋ ก็นิ่ง และก็หลับ วันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่แต๋ได้รับน้ำเกลือเข้ากล้ามเนื้อ เราตัดสินใจว่า เราจะลองพยายามป้อนอาหารป้อนน้ำให้แต๊ดแต๋ เพราะหมอบอกว่าตราบใดที่น้องกินได้ อาเจียนน้อยลง การให้น้ำเกลือก็ไม่ค่อยจำเป็น ต้องคอยสังเกตอาการน้องอย่างใกล้ชิด จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:10:53

ความคิดเห็นที่ 7 แล้วเค้าก็นอนด้วยกันเหมือนเดิม ^^ จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:17:04

ความคิดเห็นที่ 8 น่ารักคะ จากคุณ : จินนี่5121 เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:21:34

ความคิดเห็นที่ 9 เราไม่เคยดูแลแมวป่วย ณ เวลานี้ สิ่งที่รู้อย่างเดียวเกี่ยวกับโรคที่แต๊ดแต๋เป็น คือ โรคลำไส้มีการอักเสบ และอักเสบลามไปที่ต่อมน้ำเหลือง เพราะผลอัลตร้าซาว และจากภาพและการอธิบายของหมอผ่าตัดที่รพ.สัตว์เกษตร ระบุว่า ลำไส้แต๋อักเสบมากจนมีก้อนโป่งขึ้นมา ผลก็เลยทำให้การดูดซึมอาหารลำบาก การกินก็ลำบาก แต๋จะมีอาการเหมือนจะอาเจียนทุกครั้งที่มีการป้อนอาหาร I/D ยา รวมทั้งน้ำ หมอบอกว่า เราต้องดูแลดีๆเรื่องการกิน เพราะน้องยังไม่ยอมทานเอง นั่นหมายถึง มื้ออาหารของเค้า เราต้องป้อนเขา น้ำก็ต้องพยายามป้อน เพราะแน่นอน สภาพแต๋ยังไม่ยอมกินอะไรด้วยตัวเอง เรารับรู้ถึงสิ่งต่างๆที่เราจะต้องทำดี แน่นอน แมวดื้ออย่างแต๋ เป็นเรื่องยากมากที่ต้องป้อนอาหารที่เค้าไม่ชอบเอาซะเลย ป้อนทุกวัน วันละสองมื้อ เราแอบเครียดเหมือนกัน กลัวไปต่างๆนาๆ จะไหวไม๊เรา แต๋จะเป็นไงบ้าง จะมีอาการอะไรน่ากลัวจนรับมือไม่ได้ไม๊ จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:30:36

ความคิดเห็นที่ 10 หมอนัดแต๋ตัดไหมผ่าตัดเร็วๆนี้ เรายังไม่เคยเห็นแผลที่ท้องของแต๋เลยว่าเป็นอย่างไร เพราะตอนที่หมอทำความสะอาดแผลก่อนหน้านี้เราเองก็ไม่กล้าที่จะอยู่ด้วย เพราะหมอเองก็คงทำงานไม่สะดวกหากเราอยู่ เวลาอุ้มแต๋ เราก็แทบไม่กล้าจับท้องลูกเลย กลัวลูกเจ็บ กลัวโน่นกลัวนี่ จนเพื่อนบอกเราว่า แมวอะมันอึดจะตาย เบามือได้ แต่อย่าถึงขนาดวิตกจริต จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:41:42

ความคิดเห็นที่ 11 ใครเคยป้อนอาหารแมวดื้อ จะรู้ว่ามันยากมากมายขนาดไหน อาหาร I/D เป็นอาหารที่สำหรับเรากลิ่นก็เหมือนกับอาหารแมวทั่วๆไป แต่ลองชิมดูรสชาดจะจืดกว่า เวลาจะป้อนอาหารแต๋แต่ละครั้ง แทบจะอยากใส่ผ้ากันเปื้อน เพราะแต๋จะสะบัด :-) คาย สารพัดวิธีที่จะขย้อนอาหารออกมาโดยไม่ได้อาเจียน แต่เราก็ต้องยัด ป้อน พยายามทุกวิธีที่จะให้มีอาหารหล่อเลี้ยงท้องแต๋ เพราะ ณ เวลานี้แต๋ไม่ได้น้ำเกลือแล้ว หากเค้าไม่กิน เค้าก็จะไม่มีแรง มื้อแรก ป้อนไปร้องไห้ไป ลูบหัวแต๋ไป บอกแต๋ ลูก หนูต้องกินนะ หนูไม่กิน หนูจะไม่มีแรงนะ แล้วหนูก็จะไม่หายนะ สุดท้ายก็ต้องใช้วิธี hardcore ล๊อคตัว จับยัด ปิดปาก จนกว่าเค้าจะกลืน แอบคิดว่าแต๋ต้องเกลียดม๊าแน่ๆเลย แต่ก็จำเป็นต้องทำ เพื่อเค้าจะได้กิน จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:45:10

ความคิดเห็นที่ 12 เราเตรียมอุปกรณ์สารพัด ยาบำรุง ทุกๆอย่างที่พอจะเตรียมให้แต๋ได้ ที่ต้องเตรียม เพราะข่าวทุกวันที่เปิดดูทุกเช้ามันทำให้เราหวั่นๆว่า น้ำจะท่วมเมื่อไหร่ หากน้ำท่วมจริงๆจะทำอย่างไร แมวจะเป็นอย่างไร แต๋มีอาการเหงือกซีด ซึ่งตั้งแต่ผ่าตัดมา ก็ยังไม่ได้มีการบำรุงเลือด เราปรึกษาเพื่อนที่เป็นสัตวแพทย์ ก็ได้ความว่า เราสามารถซื้อยาบำรุงเลือดมาให้เค้าวันละ 2 ซีซี ได้ เพราะอาการซีดมักเกิดขึ้นหลังการผ่าตัด จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:47:59

ความคิดเห็นที่ 13 เราตัดสินใจจดบันทึก รายละเอียดทุกอย่างเกี่ยวกับแต๋ เท่าที่เราพอจะทำได้ ในเวลาที่เราอยู่กับแต๋ ตั้งแต่เวลากิน เวลาอี เวลาฉี่ เวลาป้อนยา เวลาป้อนน้ำ เวลานอน เวลาอาเจียน จำนวนครั้งที่อาเจียน ทุกๆอย่างที่พอจะจดได้ เพื่อเราจะได้รู้ว่าอาหารที่กินเข้าไป เค้าสำรอกออกมาเมื่อไหร่ และมันดูดซึมไปได้บ้างไม๊ เราคุยกับเพื่อนที่เป็นสัตวแพทย์ตลอดทุกครั้งที่เรา panic จริงๆ แล้วทุกอย่างเกี่ยวกับแต๋ ณ เวลานี้ ไม่ว่ามันจะเป็นสัญญาณดี หรือไม่ดี เราก็ตื่นเต้นหมด เราถามเพื่อนว่า ถามจริงๆนะ ตอบตรงๆก็ได้ ว่าแต๋เป็นอะไรกันแน่ แล้วโอกาสหายเป็นเท่าไหร่ เราอยากรู้ไม่ได้เพื่อทำใจ แต่เราอยากรู้เฉยๆ เราไม่เคยเผื่อใจ หรือถอดใจกับเรื่องของแต๋ เพื่อนเราบอกว่า ที่หมอรักษาอะ เขารักษาตามอาการ และการรักษาโรคนี้ ซึ่งเท่าที่ดูหมอทำการรักษาคล้ายโรค IBD มันค่อนข้างใช้เวลา และเราต้องอดทน จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:52:52

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นกำลังใจให้คะ ขอให้นุ้งแต๋หายไวๆ จากคุณ : OmOe เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:58:08

ความคิดเห็นที่ 15 สิ่งที่ลำบากสำหรับการดูแลแต๋  ( เราไม่รู้ว่าแมวป่วยตัวอื่นเป็นเหมือนกันไม๊ ) คือ การป้อนยา และป้อนอาหาร ป้อนแต่ละครั้ง ได้แผลทุกครั้ง นางพยาบาลที่โรงพยาบาลสัตว์ก็เคยบอกว่า แต๋ดื้อมาก ขนาดให้น้ำเกลือยังดิ้นเป็นเจ้าเข้า ป้อนยาแต่ละทีเล่นเอาเหนื่อย จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:13:16

ความคิดเห็นที่ 16 คุณ จขกทค๊ะ....ลองมาปรึกษาน้องที่นี่ซิค๊ะเผื่อไว้เป้นทางเลือกค่ะ โรงพยาบาลสัตว์บางปะกอก หมอจากจุฬาค่ะ น้องแมวเราก็ย้ายมาอยู่ที่นี่ค่ะ (มาจากปทุมค่ะ) หมอเอาใจใส่ดีมาก เป็นคลีนิคห้องแถวเล็กๆ เปิดมากว่า 30 ปีแล้ว ลูกค้าเยอะค่ะ ทยอยมาหาหมอทั้งวันค่ะ ลองสอบถามดูนะค๊ะ 02-482-2417 จากคุณ : แมวหมูบิน เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:16:36

ความคิดเห็นที่ 17 ทุกนาที ที่อยู่กับลูกที่ห้อง เราเฝ้ามองดูแทบจะทุกฝีเก้า นั่งดูเวลาเค้าหลับ เวลาเค้าเดิน เวลาเค้าเข้าห้องน้ำ แค่เพียงเค้ากระดิกตัวเล่นได้ เราก็แทบจะกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ เพราะตั้งแต่แต๋ป่วย 9 วันนับจากวันผ่าตัด นี่เป็นครั้งแรกที่แต๋ เริ่มจะเล่น แค่มีอารมณ์จะเล่น แม้จะเล่นแบบอึนๆมึนๆ เราก็ดีใจ จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:18:06

ความคิดเห็นที่ 18 คห. 16 ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ จดเบอร์ไว้แล้ว ขอบคุณจริงๆค่ะสำหรับคำแนะนำ นี่ก็คิดเหมือนกันว่า หากมีทางเลือกอื่นที่พอจะช่วยแต๋ได้ ไม่ว่าจะเป็นสมุนไพรแมว การรักษาแบบชีวจิตก็มีคนพูดถึงว่าช่วยได้ คิดเหมือนกันค่ะว่าอาจจะ เอาผล lab ไปขอ second opinion ที่ รพ.สัตว์จุฬา เพราะใจอยากจะรู้จริงๆว่าน้องเค้าป่วยเป็นโรคอะไร เพื่ออนาคตจะได้หลีกเลี่ยงสิ่งที่ทำให้น้องเจ็บป่วย เพราะจริงๆ แล้ว น้องไม่น่าจะป่วย วัคซีนครบ เลี้ยงปิด และแทบไม่ได้พาน้องไปไหนเลย แต่คาดว่า การป่วยของน้องจะเนื่องมาจากอาหารค่ะ จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:21:59

ความคิดเห็นที่ 19 อุ๊บ...ขอโทษค่ะ ให้เบอร์สลับค่ะเบอร์โทรที่ถูกต้องคือ 02-428-2417 ขอโทษอีกครั้งค่ะ จากคุณ : แมวหมูบิน เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:25:20

ความคิดเห็นที่ 20 เช้าวันนี้ 8 พฤศจิกายน เราตื่นมาหกโมงเช้าก็มองหากองอ้วกก่อนเลย ปรากฏว่าไม่มี นี่เป็นสิบสองชั่วโมงแรกที่แต๋ไม่อ้วก เพราะนับตั้งแต่จากโรงพยาบาล จนกลับมาบ้านคืนแรก แต๋อ้วกตลอด บางคนก็บอกว่า แต๋อาจเครียด แต่หมอเคยบอกเราแล้วว่า ยามีผลทำให้เกิดอาการคลื่นไส้อาเจียนและน้องอาจอาเจียนได้ เคยคิดเหมือนกันว่า ถ้าแต๋กินข้าวแล้วไม่อาเจียนก็คงจะดีสำหรับเค้า เพราะหากกิน กินยา แล้วอาเจียน เราก็ไม่รู้ว่า เมื่อไหร่น้องจะมีสารอาหารในร่างกายโดยเฉพาะในสภาพที่น้องอ่อนเพลียอยู่แล้วและไม่มีการให้น้ำเกลือ ส่วนตัวเราไม่อยากพาแต๋ออกไปหาหมอบ่อยๆ เพราะแต๋จะมีอาการหวาดกลัวเวลาไปหาหมอ เพราะเค้าคงรู้ว่าทุกครั้งที่เค้าเจอหมอเค้าต้องเจ็บตัวอีก เช้านี้ เป็นสัญญาณดีที่เราไม่เห็นอ้วกของแต๋ แต่ ปรากฏตอนที่เราทำอาหารให้เจ้าโตงเตง แต๋ก็เดินมากินใหญ่เลย เราบอกแต๋ว่า แต๋ หนูต้องกินอาหาร I/D นะ แต๋ก็ไม่สนใจ กินอาหารร่วมกับพี่ชายเค้า เราโทรฯไปถามเพื่อน เพื่อนก็บอก ให้เค้ากินนิดหน่อยนะ ลองดู แล้วลองดูว่าเค้าจะอาเจียนไหม ตอนนี้ภาวนาขออย่าให้กลับไปแล้วเจอกองอ้วกเลย.... จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:34:37

ความคิดเห็นที่ 21 มาเป็นกำลังใจให้คุณแม่-จขกท. นะคะ  ขอให้น้องแต๋หายวันหายคืนด้วย... เอาใจช่วยนะ   จากคุณ : ปูนิ่ม-อบพริกเกลือ เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:49:56

ความคิดเห็นที่ 22 ขอให้น้องแต๋หายป่วยไวไวน๊า และเป็นกำลังให้จขกท.นะคะ จากคุณ : Cherry_na_rak^^ (cherry_na_rak^^) เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:53:24

ความคิดเห็นที่ 23 การดูแลแมวป่วยที่ไม่ยอมกินอาหารเป็นสิ่งที่ทรมานทั้งกายและใจเลย คุณแม่น้องแต๋สู้นะคะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : หญิงอร เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:59:00

ความคิดเห็นที่ 24 ณ เวลานี้ ขอภาวนาให้น้องแต๋หายป่วยไวๆ ขอให้น้องแข็งแรง เราคิดเสมอว่า เค้าเหมือนคนในครอบครัวเราไปแล้ว คืนนี้จะพาแต๋ไปล้างแผลค่ะ แล้วคงให้คุณหมอดูอาการของแต๋โดยรวม และคงจะปรึกษาคุณหมอเกี่ยวกับผล lab ด้วย มีอะไรคืบหน้าจะมาเล่าให้ฟังอีกครั้งนะคะ ขอบพระคุณทุกๆกำลังใจที่มอบให้น้องแต๋ค่ะ จากคุณ : eyewitness เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:59:07

ความคิดเห็นที่ 25 แม่รักเจ้าเจ้าก็รู้อยู่รัก แม้ป่วยหนักแม่มิพักเฝ้าถนอม เมื่อเห็นเจ้าไม่กินจินต์แม่ตรอม หากเป็นได้แม่ยอมแม้เจ็บแทน จากคุณ : ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 11:41:35 A:49.49.102.97 X: TicketID:301976

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นกำลังใจให้ค่ะ อ่านเรื่องเล่าถึงแต๋แล้วซึ้งใจในความรักและห่วงใยที่คุณมีให้น้องเหมียวจริงๆ จากคุณ : สาวน้อยแตงไทย เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 12:36:56

ความคิดเห็นที่ 27 ขอให้น้องหายไวๆนะจ๊ะ...น่ารักมากเลยทั้งคุณแม่ โตงเตง และ แต๊ดแต๋ จากคุณ : อามู๋รักแมว (offci) เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 13:11:24

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นกำลังใจให้ค่ะ ตอนลูกๆ เราป่วยก็ต้องบังคับป้อนเหมือนกัน คิดว่ามีอาหารตกถึงท้องดีกว่าไม่มีเลย ยังไงอาหารก็สำคัญกว่ายาแน่ๆ ในความคิดเรา จากคุณ : นราเกตต์ เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 13:15:19

ความคิดเห็นที่ 29 ขอให้หายป่วยไวๆนะครับ จากคุณ : JackPong เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 14:10:20

ความคิดเห็นที่ 31 น้องแต๋หายป่วยไวๆนะคะ  เป็นกำลังใจมากมายให้ทั้งคุณแม่และคุณลูกค่า ..... จากคุณ : ท้องฟ้าแจ่มใส เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 14:25:11

ความคิดเห็นที่ 32 หายไวๆนะจ้ะน้องแต๋ เป็นกำลังใจให้จุนแม่ด้วยนะคะ จากคุณ : ambrochia เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 15:13:18

ความคิดเห็นที่ 33 หายไว นะจ๊ะ เป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะจ๊ะ น้องแต๋ จากคุณ : หาอะไรก็เจอ เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 18:10:50

ความคิดเห็นที่ 34 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆทั้งคุณแม่ และแต๋ดแต๋นะจ้ะ หายป่วยเร็ววันค๊า จากคุณ : forgive not forget (forgive not forger) เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 20:10:26

ความคิดเห็นที่ 35 เดี๋ยวน้องแต๋ก็หายแล้วค่ะ อย่ากังวลไปเลย.. ดูแลน้องแล้ว อย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ น้องแต๋ต้องกำลังใจดีมากแน่ๆ เพราะคุณแม่ทั้งรักทั้งห่วงดูแลดีขนาดนี้..เดี๋ยวก็หายแล้ว เน๊อะๆ จากคุณ : เจ้าหญิงของลิงน้อย เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 21:45:47

ความคิดเห็นที่ 36 กลับมาอยู่บ้านแล้วแต๋คงดีใจเพราะคุ้นเคยและปลอดภัย แถมยังมีพี่ชายและคุณแม่คอยดูแล สุขภาพจิตเค้าคงดีขึ้นมากส่วนตัวเชื่อว่าถ้าจิตใจสบายดีจะส่งผลถึงร่างกายค่ะ แต๋คงจะหายในเร็วๆนี้ คุณแม่อดทนอีกนิดนะคะ อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ สำหรับความรักความผูกพ้นของครอบครัว แต๊ดแต๋...หายป่วยไวๆกินข้าวเยอะๆนะหนูนะ จากคุณ : jazzzero เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 54 11:07:34

ความคิดเห็นที่ 37 เฮ้อ น้องแต๋เป็นอย่างไรบ้างคะ ติดตามอาการน้องแต๋ทุกวันเลย.. ช่วยอัพหน่อยนะคะ.. จากคุณ : เจ้าหญิงของลิงน้อย เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 54 10:37:31

ความคิดเห็นที่ 38 หายไวๆ นะคะน้องแต๋ เป็นกำลังใจให้คุณแม่ด้วยค่ะ เจ้าลูกชายเราก็ป้อนยายากเหมือนกัน คุณหมอเห็นครั้งแรกบอกหน้ามันดื้อนะเนี่ย แล้วมันก็ดื้อจริงๆ -"- จากคุณ : Still waters run deep เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 54 14:25:46