ความคิดเห็นที่ 1 ลาเต้ เป็นหนุ่มน้อย วัยสองเดือน วันแรกที่เข้าบ้าน ทำเอาหม่ามี้ งง งง กับชีวิตไปเยอะ เพราะ.... เด็กแมว มาถึงบ้าน ก็เริ่มต้นสำรวจทุกสิ่งทุกอย่าง เท่าที่ขาสั้นๆ จะพาไปได้ ทั้งที่เดินก็ยังไม่ค่อยแข็ง บ้านที่ว่าเป็นร้านอาหาร บริเวณมันก็เยอะ ลาเต้ มีท่าทีตื่นเต้น ทั้งวิ่งทั้งเดิน หม่ามี้ไม่ปิดกั้นจินตนาการ ปล่อยให้เดินเพื่อทำความคุ้นเคยให้ทั่ว ถ้านายทั่น แข็งแรงกว่านี้ แม่มานลิ้นห้อยแน่ เดินไม่เดินเปล่า ร้องด้วยซิ พูดพร่ำแง้วๆ ตลอดเวลา จนหม่ามี้อดคิดไม่ได้ ตายห่ะแว้วตู ได้แมวปากเปราะมาเลี้ยงแหงๆ เล่นๆอยู่ตัวเดียวก็ร้อง มีคนเล่นด้วยร้องน้อยลง แต่ก็ยังร้องเป็นจังหวะ ปานว่ากลัวชาวบ้านไม่รู้ที่นี่มีแมวเด็ก จริงๆไม่ชอบแมวขี้อ้อนพูดมาก (แล้วจะเลี้ยงแมวทำไมฟร่ะ แมวตัวไหนๆก็อ้อน) แต่มันไม่ใช่ข้อจำกัด เมื่อมาเป็นแม่เป็นลูกกันแล้ว ให้นิสัยไม่ถูกจริตอย่างไร ฉันก็รักเธอย่ะ ฉี่ก็ร้อง และยิ่งร้องหนักเพราะกระเพาะปัสสาวะอักเสบ ตอนเบ่งฉี่นี่เป็นอะไรที่ทรมานหัวใจหม่ามี๊ที่สุด เขาจะเบ่งไป ร้องไป มองหน้าหม่ามี้ไป ถ้าฉี่ไม่ออก จะคลานออกจากกระบะทรายมาให้แม่ช่วยนวด ดวงตาแป๋วแหววออดอ้อนขอความช่วยเหลือที่มองเรา มันช่าง.......... บีบหัวใจหรือเกิน อ้ายเรา ก็ไม่เคยได้ดูแลลูกแมวป่วยไข้ ได้แต่ โอ๋ โอ๋ ทนนะลูก อีกไม่กี่วันก็หายแล้ว ปลอบไป นวดไป ลูบหัวหูไป น้ำตาร่วงไป โถ ทำม้าย ทำไม โรคถึงโหดร้ายกับแมวเด็กเยี่ยงนี้ คืนแรก ลาเต้ นอนครั้งละไม่เกิน 2 ชม. ตื่นก็ร้อง กินก็ร้อง เล่นก็ร้อง หม่ามี้กลั๊วกลัวปาป๊าจะรังเกียจ แต่ป๊าเป็นพ่อแมวที่ดี "หม่ามี้ตื่น ลูกร้องแล้ว" หรือ "หม่ามี้ ลูกร้องนานแล้วเป็นไรมากหรือเปล่า" หรือ "หม่ามี้อย่านอยด์มากดิ เดี๋ยวลูกเครียด" อืมมมมมมม สามีช้านนน น่ารักเนอะ (อวยกันเองวุ้ย) เช้าขึ้นมา ปาป๊า กับ หม่ามี้แปลงร่างจากพ่อแม่แมว เป็น พ่อแม่ หมีแพนด้าไปแย้ว จากคุณ : forgive not forget (forgive not forger) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 02:38:21

ความคิดเห็นที่ 2 เรียนให้ท่านที่กำลังเป็น พ่อ แม่ ลูกแมวมือใหม่ทราบนะคะ ลูกแมวเนี่ย ก็เหมือนเด็กอ่อนแหละค่ะ ไม่ต่างกัน เมื่อพลัดถิ่นฐาน ญาติมิตรคุ้นเคย เขาก็ย่อมว้าเหว่ หวาดหวั่นเป็นธรรมดา เราเองยอมรับว่าวันแรก งง มาก เพราะ เบเบ้เป็นแมวใบ้ เบเบ้ไม่ช่างพูด หิวก็ไม่ร้อง จะร้องเบามาก แค่ตอนอ้อนขอหนมกิน อีกอย่าง เบเบ้ เกิดที่นี่ โตที่นี่ พอแม่เขาทิ้งปุ๊บ ก็มีหม่ามี้ที่ไม่ใช่คนแปลกหน้า แค่หน้าแปลก รับดูแลปั๊บ เท่ากับว่าเบเบ้แทบไม่ต้องปรับตัว แล้วเราก็ลืมๆไปแล้ว ว่าแมวเด็กมีพฤติกรรมอย่างไร ต้องถามผู้รู้ให้วุ่นไปหมด เหมือนเริ่มต้นใหม่ ยังไงยังงั้นเลย ยิ่งเราพื้นนิสัยเป็นคนโก๊ะๆ มึนๆ อึนๆ งงๆ กับทุกเรื่องง่ายๆ การเริ่มต้นใหม่ครั้งนี้ มันไม่ต่างจากครั้งใหนๆเล้ย อาศัยว่ารัก และเป็นคนไม่กลัวปัญหา คิดอะไรไม่ออกทำอะไรไม่ได้ กระเตงลูกไปหาหมอค่ะคุณ ไปมันแทบทุกวัน อ้างว่าไปซื้อนั่น นู่น นี่ แล้วก็ให้หมอตอบๆๆๆๆ คำถาม เป็นของแถมให้เรา (จริงๆคือเกรงใจหมอ เลยต้องอุดหนุน) ผลคือ สัปดาห์แรก ลาเต้ ของเล่นเต็มห้องนอน พาลูกงงไปด้วย หนูจะเล่นอันไหนก่อนดีอ่ะหม่ามี้ ไหนจะทรายอีก อุปกรณ์บ้าๆบอๆ ที่แม่มานว่าน่ารักจัดซ้าาา จนไม่มีที่จะวาง (โชคดีช่วงนี้ ไฮ ซีชั่น ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ลูกแม่คงได้แต่ถุงก๊อบแก๊บ) อย่างเดียวที่ไม่ซื้อ คือ ขนม บอกตรงๆเข็ด! ส่วนอาหารขอยึดมั่นถือมั่นใน คนิน เท่านั้น เพราะ ลาเต้ โปรดมาก ตอนหลังพี่หมอคนสวยบอก "พี่พาลาเต้ มาเที่ยวเฉยๆก็ได้" พี่หมอใจดี แต่หม่ามี้อ๊าย อาย โดนคนรู้ทัน จากคุณ : forgive not forget (forgive not forger) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 02:56:18

ความคิดเห็นที่ 3 ความซนกับเด็กแมว เป็นของคู่กัน เยี่ยงซาหริ่ม กับ ทับทิมกรอบ ที่เราต้องรับมือ หุหุ อย่างที่บอกไว้ แมวเด็ก ไม่ต่างอะไรกับเด็กเล็กๆ เขาจะอยากรู้อยากเห็น พลังงานล้นเหลือ กรณี ลาเต้ มีเพิ่ม คือกินเก่งมาก ทั้งอาหารและน้ำ ทำให้อึบ่อย ฉี่บ่อย เป็นธรรมดาของเด็ก คิดดูแล้วกัน พอเราเปิดร้าน เราก็เอาลูกเข้าห้อง วันแรกๆไม่มีปัญหา วันที่สามที่สี่ he ปีนม่าน ขึ้นคาน ทะลุขื่อ วิ่งตะพึด ตกน้ำป๋อมแป๋ม ทำเอาหม่ามี้แทบคลั่ง ผ่านมาเกือบสองสัปดาห์ ทั่นอ้วนขึ้นอ่ะ ปีนม่านไม่ไหวแล้ว(ผ้าม่านเบา) ปีนๆไป รูดลงมา หล่นตุ๊บๆ แม่มานหัวเราะสะใจ ตรงไหนมีซอกมีหลืบ ปิดหมด เพราะเผลอแวบเดียว อาจหล่นไปติดได้ บอกแล้วไง ว่าซน ซนมาก ซนเป็นลิงก็คือแมวนี่แหละ อะไรที่เคลื่อนไหว คือของเล่นของลูกแมว ตะครุบทันบ้างไม่ทันบ้างขอให้ได้ตะครุบไว้ก่อน พอเดินแข็ง วิ่งได้ วิ่งปรู๊ดปร๊าด มองตามแทบไม่ทัน เริ่มลับเล็บแล้ว สิ่งแรกคือ.... ขาแม่มาน คงรักหม่ามี้มากฝากรอยรักซะเลย ขนาดมีที่ลับเล็บให้ ไม่ใช้ ขอลองขาหม่ามี้ก่อน ต้องดุ เมื่อดุแล้ว (ด้วยเสียงเท่านั้นไม่แนะนำการตีเด็ดขาด) เขาก็ไม่ทำอีก เรานอนกับลูกบนเตียงเดียวกัน จริงๆซื้อเบาะนอนให้ ทั่นดั๊นเอาไว้นอนเล่นของเล่นซะงั้น ทั่นอ้อนจะนอนด้วย ทำไงได้ ปล่อยเลยตามเลย (จริงๆคือแม่มานก็ชอบ แหะ แหะ) ขอสารภาพนะคะ ลาเต้มาแรกๆ ยังไม่เข้าบ้าน ต้องแอทมิดเพราะป่วย มีหมัดด้วยก็หยดยากำจัดไป แอทมิดแค่วันเดียว หม่ามี้เป็นห่วงทนไม่ไหวรับกลับ หมัดยังตายไม่หมด และพอร้องจนน่าสงสาร หม่ามี้ก็ไม่กลัวหมัดไหนๆ และบ้าพอจะเอาลูกนอนบนเตียงด้วย ป๊าก็รู้ก็ยอม บ้าด้วยกันทั้งคู่ จะทิ้งให้เขานอนเหว่ว้าคนเดียว เราทำไม่ได้ คิดในแง่ดีว่า ถึงมันยังตายไม่หมด แต่หมัดคงหมดแรงแล้วที่จะกระโดด อย่างเก่งก็เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ทุกวัน หอมดีออก จากคุณ : forgive not forget (forgive not forger) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 03:14:25

ความคิดเห็นที่ 4 หากรักจะนอนกับลูกแมว ก็ต้องทำความสะอาดห้องหับให้ดี รวมทั้งตัวลูกเราด้วย เพื่อความปลอดภัยของทุกชีวิต แมวเด็กน้อย ฉี่บ่อย กินเก่ง ฉะนั้น ตองมีกระบะทรายไว้ในห้อง เพราะเขายังขับถ่ายไม่เป็นเวลา ลาเต้ ยิ่งแล้วใหญ่เพราะป่วยด้วยโรคระบบขับถ่าย แรกๆจะใช้ห้องน้ำบ่อยมาก เราก็ต้องขยัน ทำความสะอาดห้องน้ำให้เขา เอาตากแดดทุกวัน เพื่อความหอมรัญจวนในห้องนอน คุณคิดว่าเด็กอ่อนบอบบางมั้ย? แมวเด็กน้อยก็บอบบางเช่นกัน ทั้งร่างกายและจิตใจ ด้านร่างกายต้องหมั่นสังเกตให้ดี ไม่ว่าจะเป็นมูล เป็นฉี่ การกิน แม้กระทั่งการกระพริบตา ด้านจิตใจ ดูแลด้วยการสัมผัส หมั่นพูดหมั่นคุย ให้เขาคุ้นเคยเสียงเราให้ได้ และจับน้ำเสียงได้ด้วย เพื่อการฝึกสอน ลูกเราฉลาดนะ (จริงๆ ไม่ได้คุย แค่โม้นิดเดียวเอง) ลาเต้จะชอบไต่ขึ้นตัวหม่ามี้ แล้วคาบผมม้าหรือมวยผมหม่ามี้ดึง ให้ล้มตัวลงนอน เพื่อ... เขาจะได้เลียหัวเรา หน้าเรา ปากเรา และให้เรานอนสบตาเขาแล้วลูบหัวคางให้ พร้อมกับพูดไปด้วย "หม่ามี้รักลาเต้ที่สุดเลย" เราสังเกตว่าเขาจะชอบให้เราเอาปลายจมูกถูจมูกเขาเบาๆ ชอบให้เราจุ๊บริมฝีปากเขา ลาเต้จะส่งเสียงครางหงิงๆ พริ้มตาหลับ และ นอนหนุนแขนหม่ามี้ พร้อมกับเอามือล็อคไว้ คงกลัวแม่หนีเที่ยว จากคุณ : forgive not forget (forgive not forger) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 03:28:32

ความคิดเห็นที่ 5 เราอาจโชคดี ที่ทำงาน และ บ้าน อยู่ที่เดียวกัน แทบจะอยู่ด้วยกัน 24 ชั่วโมง ดังนั้นจึงมีเวลาดูแลลาเต้เต็มที่ อีกทั้ง พนักงานที่ร้าน เราจะเลือกรับเฉพาะคนรักสัตว์เท่านั้น เพราะเราเลี้ยงหมาด้วย หากไม่เมตตาต่อสัตว์ คงอยู่ร่วมกันไม่ได้ เมื่อเขามีใจอาทรต่อสัตว์เป็นทุน เขามาทำงานกับเรา เขาย่อมจะเอ็นดูและช่วยดูแลโดยไม่ต้องร้องขอให้ลำบากใจกัน เราเองก็เพิ่งรู้ว่า การรับน้องใหม่มาอยู่ที่บ้าน แล้วจะให้เจ้าถิ่นพี่มะหมาที่อยู่มาก่อน ต้อนรับนั้น ไม่ได้ยากเลย แค่เราบอกค่ะ และก็ใช้วิธีที่เพื่อนสมาชิกแนะนำ โดยการเช็ดตัว ลาเต้ เอาไปให้หมาๆดมให้คุ้น จากนั้น เรากำลังนับวันรอความป่วน ที่พวกเขาจะพากันซน ตอนนี้ลาเต้ เริ่มชวนเล่นแล้ว พี่หมายังเกร็งๆ กลัวถูกดุ หมาที่เลี้ยงไม่เชิงเป็นหมาเรา เพราะเป็นของลูกน้องที่อาศัยอยู่บริเวณร้านเหมือนกัน แต่เราเป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมด แค่ให้เจ้าของเขาดูแลกันไป มะหมาของเรา จึงไม่มีปัญหาในการแย่งความรัก ขอย้ำนะคะว่า เด็กแมวนั้น ซน บอบบาง และอาจร้องงอแงบ้างช่วงมาอยู่กับเราใหม่ๆ ให้เวลาพวกเขาปรับตัว ให้เวลาตัวเองในการค่อยๆศึกษาเขาก่อน อย่าเพิ่ง panic อย่าเพิ่งถอดใจ ตัวน้อยๆ หากเราไม่เมตตา ไม่อดทนเขาคงอยู่อย่างลำบากแน่ๆ ยิ่งต้องเวียนหาบ้านซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่รู้ว่าหัวใจดวงเล็กๆเหล่านั้นจะต้องบอบช้ำอีกสักแค่ไหน อยากฝากมากที่สุด ตั้งแต่สิงอยู่ในห้องนี้คือ กรุณารับเลี้ยงเฉพาะที่ตัวเองดูแลไหวนะคะ ประเมินสถานะการณ์ของเราให้ดี อย่าเลี้ยงเขาแล้วต้องมารู้สึกว่าถูกเบียดเบียน หรือเขาเป็นภาระ เว้นเสียแต่ว่า คุณพึงพอใจรับภาระนั้นด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่จำยอม เราขอเป็นอีกเสียงที่สนับสนุนให้อุปการะเหมียวน้อยๆ ให้มีบ้านที่อุดมด้วยความรักเมตตานะคะ จากคุณ : forgive not forget (forgive not forger) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 03:52:58

ความคิดเห็นที่ 6 ส่วนอิชั้น กำลังส่องหาลูกใหม่เพิ่มอีกสักตัว แหะ แหะ จะเอามาเป็นเพื่อน ลาเต้ ยังคิดไม่ตกเลยว่า ควรจะเป็นช่วงไหนดี เพราะรบกับเด็กแมวซนเป็นลิงตอนนี้ ก็เหนื่อยใช่เล่น อีกทั้ง วิกฤติน้ำท่วม ทำให้เดินทางไปรับลำบากด้วย ช่วย ลาเต้ หนีน้ำได้เนี่ย ก็ปาฏิหาริย์อย่างหนึ่งเชียวนา จากคุณ : forgive not forget (forgive not forger) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 03:57:54

ความคิดเห็นที่ 7 เห่อลูกชายมาก ทั้งรัก ทั้งหลง หวงก็สุดจะหวง เวลานอน ลาเต้ ชอบดูดนิ้วหม่ามี้ เหมือนดูดนม เค้นๆขบๆเบาๆ คงหวังให้น้ำนมไหล ถ้าเรียก "ลาเต้ นอนเถอะลูก หนูโตแล้ไม่กินนมแล้วเนอะ ลาเต้เด็กดี สุดที่รักของแม่" ลาเต้ จะคลานมานอนซุกซอกคอบ้าง แขนบ้าง พึมพำอะไรก็ม่ายรู้ แต่ตีความเข้าข้างตัวเองว่า "ลาเต้ รักหม่ามี้ที่สุดเลย" ซนขนาดไหน หม่ามี้ก็รับมือไหวจ้า จากคุณ : forgive not forget (forgive not forger) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 04:21:23

ความคิดเห็นที่ 8 เด็กน้อยน่ารักน่าชังจุ๊บๆ ขอเป็นแฟนคลับลาเต้นะจ๊ะ เคยแอบเป็็นแฟนคลับพี่เบเบ้มาแล้วคิดถึงน้องจัง จากคุณ : ghat เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 07:13:42

ความคิดเห็นที่ 9 ซึ้งค่ะ   ..... ตอนนี้เราเหงาหงอยมาก เพราะเอาซันนี่น้อยไปทำหมันแล้วฝากไว้กับหมอเลย  ถึงจะไปเยี่ยมทุกเย็น แต่พอกลับถึงบ้านมันไงไม่รู้ เมื่อเย็นวานไปเยี่ยมมา ซันนี่น้อย เอาหัวมาซุกมือเรา เลียมือด้วยอ่ะ  ปกติไม่เค๊ย ไม่เคย  หล่อนหยิ่งจะตาย  อุ้มทีไรก็กระโดดหนี แต่นี่มาซุกมาเลียมือ  ฮือๆ  โถ  คงอยากกลับบ้านจะแย่  ทนอีก 2 วันนะลูก T_T จากคุณ : อัตสึฮิเมะ เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 08:01:50

ความคิดเห็นที่ 10 มีแมวเด็กต้องหมั่นตรวจเช็คร่างกาย...555 เพิ่งไปรับอุปการะเด็กหญิงแมวมาเหมือนกันค่ะ เวลาเค้าร้องนี่เราใจจะขาด เพราะไม่รู้จะเอาใจเค้ายังไง แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ ร้องน้อยลง แล้วก็ร่าเริงมาก ไฮเปอร์สุดๆ จากคุณ : แม่แมวมือใหม่เมี้ยวๆ (Kimerry) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 08:37:22

ความคิดเห็นที่ 11 นิสัยเหมือน เจ้าไข่ต้ม ผมเลย รายนั้น จุนยาย ที่บ้านบอก ตั้งกะเลี้ยง แมว หมา มา ไม่เคยเห็น แมวตัวไหน มันจะอ้อน ได้ขนาดเนี่ย เรียกว่า ไม่เห็นหน้า ป๊ามัน เดียวก็ส่งเสียงร้อง แล้ว ขอแค่ได้ยินเสียงว่า ป๊า อยู่ก็พอ -------------------------- จุนยาย บอก ผมเลี้ยง หมา แมว เสียหมด เฮ้อ ก็คนมันรัก ทำไงได้ค๊าฟ แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 54 14:24:38 จากคุณ : ระพีร์ เด็กแสบ เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 09:50:24

ความคิดเห็นที่ 12 พี่ส้มโอคะ หนูว่าคุ้นกะเจ้าลาเต้นะ พี่เคยเอาไปฝากไว้ที่คลินิกหนึ่งคืนใช่ม่ะ วันนั้นไปเจอเข้า ร้องไม่หยุดเลย ไอ้เราก็ว่าคุ้นๆกะเจ้าตัวนี้จังเลยแหะ ยังไม่ได้แวะไปหาเลยขอโทษทีนะคะ ว่างมะไหร่จะรีบไปหาเลยคร่า ^^ จากคุณ : ย่างกล้วย เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 09:54:26

ความคิดเห็นที่ 13 อันความรักมักมีพลานุภาพ      ค่อยซึมซาบอาบใจไม่ทันหวน เป็นพลังสร้างสรรค์สรรพสิ่งมวล   ได้หลากล้วนชวนสงสัยในกมล   ยิ่งรักจากมารดาดุจธารสมุทร     มิสิ้นสุดงอกเงยจนเชยผล เป็นรักที่มุ่งให้จากใจตน        โดยมิสนจะได้รับกลับตอบแทน อันการให้ใหญ่ยิ่งเป็นสิ่งแน่      เหมือนคุณแม่ผู้อุทิศชีวิตแสน แม้ลำบากยากกายหรือตายแทน   ที่เรื่องแม่นแน่แท้มิแปรปรวน จากคุณ : ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง (ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 10:55:26

ความคิดเห็นที่ 14 แมะ หลงลูกซะหัวปักหัวปำ กั่กกั่ก... ดีแล้วค่ะีที่หม่ามี้ไม่ปล่อยตามใจให้ดูดนิ้วประหนึ่งดูดนม เพราะถ้าตามใจมันจะดูดเรื่อยไปแม้ว่ามันจะโตเป็นแมวควายแล้วก็ตาม อย่างลูกชายคนเล็กพี่ไง นายพี่เบิ้ม คนนำมาทิ้งหน้าบ้านพี่ตั้งแต่อายุได้ 40 วัน มันคงคิดถึงแม่มันเนาะ มันก็เลยติดพี่เป็นอย่างยิ่ง ต้องซุกซอกคอดูดซอกคอทุกวัน ทุกคืน ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ มันอายุได้ 1 ปี กับอีก 3 เดือนกว่า ๆ น้ำหนัก 6 กก. มันก็ยังคงขอดูดซอกคอทุกคืน เหยียบย่ำคอหอยจนจุกไปหมด รู้แระ ทำไมเวลาคนโดนบีบคอถึงได้ตาย มันหายใจไม่ออก อ๊อกอ๊อก...แอ่ก... จากคุณ : น้องแจ๊ว เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 10:55:27

ความคิดเห็นที่ 15 ดีใจกับลาเต้น้อยที่หนีน้ำมาเจอคุณแม่และปะป๊าที่รักลาเต้อย่างสุดใจ พาลาเต้น้อยมาเที่ยวบ่อยๆนะคะ ยังแอบลุ้นว่าสักวันคงได้เห็นกระทู้ว่าเบเบ้กลับมา และกลอนของคุณปราถนาดี ไม่มีแอบแฝงก็ยังคงความสละสลวยและไพเราะอย่างเคย ^^ จากคุณ : jazzzero เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 11:33:11

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าต่อมงอกเริ่มทำงาน...ขอแนะนำให้งอกเลยค่ะ เด็กๆเขาจะปรับตัวเข้ากันได้ง่ายกว่า ถ้ารอให้โตอีกนิด เขาจะเริ่มหวงบ้าน หวงของ หวงหม่ามี๊ เดี๋ยวจะไม่ค่อยรักน้อง ที่บ้านงอกทีไร พี่ๆไม่เอาน้องเลยซักกะตัว จากคุณ : หญิงอร เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 11:39:51

ความคิดเห็นที่ 17 คุณ ghat : ขอบคุณมากค๊าที่ติตามลาเต้ เราก็คิดถึงเบเบ้มาก อยากให้เขาอยู่ด้วยกัน รักกันเล่นกันจังเลย คุณ อัตสึฮิเมะ : ฮึบ ฮึบ อดทนไว้ค่ะจุนแม่ อีกสองวันน้องก็มาป่วนเราได้แย้ว คุณ แม่แมวมือใหม่เมี้ยวๆ (Kimerry) : น้องกำลังตื่นเต้นอะเนาะ ร่าเริง ไฮเปอร์ แสดงว่าสุขภาพจิตดี คุณ ระพีร์ เด็กแสบ : เราเหมือนกานเยย แหะ แหะ อดใจไม่ไหว ที่จะตามใจจริงๆ ก็มันร้ากกกนี่นา คุณ ย่างกล้วย : คลีนิคทางไปแก่งเสี้ยน ขายอาหารและอุปกรณ์ใหญ่ๆล่ะก็ ช่ายจ้ะ เกือบ 2 สัปดาห์ก่อนมีเด็กแมวแหกปากตลอดคืน นั่นแหละ ลาเต้ ล่ะ แต่ตอนนี้ไม่ร้องโวยวายแล้วนา แวะมาดูจิ อิอิ คุณ ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง : ขอบคุณกลอนเพราะๆ สัมผัสสวยๆนะคะ คุณ น้องแจ๊ว : แหะ แหะ หลงจริงค่ะพี่ ถ้าไม่ได้พี่เป็นกุนซือนะ หนูนอยด์หนักมากมายแน่ ยิ่งเป็นประเภทตระหนกง่ายซะด้วย ขอบคุณพี่มากๆค่ะ เอ่อ หนูไม่สามารถเลิกนิสัยสปอยด์ลูกได้อ่ะพี่ กรี๊ดดดดดด จากคุณ : forgive not forget (forgive not forger) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 11:51:55

ความคิดเห็นที่ 18 แมวเด็กที่บ้าน คลอดได้หนึ่งวันแม่ทิ้งแล้ว ตอนได้มาอายุสามเดือน ดูดเสื้อ ขากางเกงแม่มัน จนกว่าจะหลับ ทั้งกลางวันกลางคืน เลี้ยงมาหกปีแล้ว ยังไม่เลิกแต่น้อยลง ยิ่งถ้ามีคนแปลกหน้า (สำหรับแมว) มาที่บ้าน เขาจะกลัวมาก จะวิ่งไปมุดผ้าห่มซ่อนตัว บางทีก็ไปมุดหลังตู้แล้วติดอยู่อย่างนั้นเป็นชั่วโมง ไม่ร้อง เรียกหาก็เงียบ แม่มันไปเจอที่ซอกหลังตู้ อึ้งกิมกี่ทั้งแม่มันกับพ่อมัน พอตอนกลางคืน จะวิ่งมานอนด้วย ดูดเสื้อ หนุนแขนนอน นวดด้วย เล็บก็แหลม เจ็บแต่ก็ทนได้เพราะเข้าใจว่าเขากลัว เครียด ได้ระบายออกแบบนั้นเขาก็สบายใจขึ้น จากคุณ : งี้ เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 12:21:16 A:99.25.118.76 X: TicketID:000720

ความคิดเห็นที่ 19 ลาเต้นับวันยิ่งน่ารักนะเนี่ย สู้ๆนะคะคุณแม่ เราเองก็เคยเลี้ยงแมวเด็กมาก่อน เด็กอายุไม่ถึงเดือน หิวทุกๆ 2 ชั่วโมง เป็นอะไรที่ทรมานใจมาก แต่พอเด็กโตแล้วรู้สึกชื่นใจมากๆที่เลี้ยงโตมากับมือ จากคุณ : Sweetiez13 เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 13:14:01

ความคิดเห็นที่ 20 ที่บ้านเป็นแมวโต นอนทั้งวัน ไม่ค่อยเล่นซนแล้ว แมวเด็กต้องเอาใจใส่เยอะเหมือนเด็กอ่อนเลย   ลาเต้ น่ารักค่ะ จากคุณ : ขนุนเนื้อ เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 20:48:52

ความคิดเห็นที่ 21 ก็น้องลาเต้น่าร๊ากกขนาดนี้จุนแม่จะไม่รักได้เนี่ย..เป็นเราก็หัวปรักหัวปรำ 555 จากคุณ : เจ้าหญิงของลิงน้อย เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 54 22:37:04

ความคิดเห็นที่ 22 น่าหลงเสียนี่กระไร ลูกชายสองหน่อของเรารับมาตอนสามเดือน แทบไม่ได้นอนเพราะเขาร้องตลอด เป็นห่วงสารพัด มาดูตอนนี้สิวิ่งไล่กันบ้านสะเทือนทั่งวัน จากคุณ : แม่น้องเฟลิกซ์์ เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 00:55:34 A:90.224.230.90 X: TicketID:159141

ความคิดเห็นที่ 23 แมวเด็กเราเคยรับมาอุปการะเหมือนกันค่ะ เค้าติดคน ขี้อ้อนเนอะๆ เค้าชอบนอนซุกๆ บ่นๆข้างหู ตลอด คิดแล้วคิดถึง เค้าอายุเกือบๆปี ก็หนีออกจากบ้าน โฮรวววววววววTT^TT จากคุณ : hisakosama เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 04:55:57