มันมากับน้ำท่วมมมมมมมมม...Vol.# 1
|
 |
ต้องขออภัยเพื่อนๆห้องแมวด้วยนะคะที่หายหน้าหายตาไปนาน เนื่องจากช่วงนี้ต้องดูแลเด็กๆจำนวนมากและประสบกับสภาวะน้ำท่วมเหมือนกับเพื่อนๆท่านอื่นๆด้วยค่ะ บ้านเราอยู่หลังวัด และหลังบ้านเรามีเขื่อนเล็กๆริมคลองค่ะ น้ำได้เพิ่มปริมาณสูงขึ้นเรื่อยๆ จนเราตัดสินใจอพยพเด็กๆไปอยู่บ้านน้าสาวกลางซอยเป็นการชั่วคราวก่อนค่ะ ในขณะที่กำลังทะยอยขนย้ายเด็กๆและข้าวของอีกจำนวนมากไปบ้านน้าสาวนั้น หนทางค่อนข้างลำบากมาก เนื่องจากเราต้องทะยอยขนทุกอย่างเดินทางผ่านริมเขื่อนเล็กๆ ต้องใช้เวลาหลายเที่ยวกว่าจะหมด เพราะเราขนคนเดียวไม่มีใครช่วย เฉพาะบรรดาแมวๆทั้งหลาย รวมถึงของกินของใช้ทั้งหลายของบรรดานายท่าน ทาสอย่างเราใช้เวลาครึ่งค่อนวันกว่าจะขนย้ายไปหมด นี่ยังไม่รวมของคนนะคะ เฉพาะของแมวอย่างเดียว เฮ้ออออ วันนั้นเป็นเวลาใกล้ค่ำแล้วค่ะ ในขณะที่เราเดินผ่านเขื่อนหลังวัด กำลังจะอ้อมไปทางข้างๆโรงงาน หูเราก็ได้ยินเสียงลูกแมวร้อง (อีกแว้ววววววว  ) ก็พยายามเดินหาที่มาของเสียง ก็ไม่เจอ เพราะมันค่อนข้างมืดแล้วด้วย จึงพยายามเอาไฟฉายส่องหาดู ก็เห็นแต่ลูกกะตาค่ะ อยู่ในพุ่มไม้ในสวนหน้าบ้านของป้าอีกคนนึงที่บ้านแกอยู่ริมเขื่อนตรงหัวมุมวัดฝั่งโน้นนนน เราเลยยื่นมือผ่านพุ่มไม้เข้าไปคว้าตัวเค้าเอาไว้ เป็นลูกแมวตัวสีดำๆค่ะ อายุไม่น่าจะเกินเดือนนึง ตัวเปียกโชกไปทั้งตัว กำลังหนาวสั่นมากๆเลยค่ะ เราก็เฮ้อออออออ อีกแล้วว้อยยย อ่ะ มา..ไปอยู่ด้วยกันก่อนไอ้หนู เด๋วค่อยว่ากันนะเอ็ง นี่แม่แกพาคาบหนีน้ำละจิใช่ป่ะ ไปไงมาไงไฉนถึงตกน้ำตัวเปียกปอนขนาดนี้อ่ะ เราก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ว่าทำไมเค้าถึงตัวเปียกโชกไปทั้งตัวขนาดนั้น แม่อาจพาคาบหนีน้ำแล้วหล่นน้ำป่อมแป๋ม???? หรือว่าไม่รู้เดินอีท่าไหนถึงตกน้ำ เพราะขณะนั้นน้ำกำลังขึ้นเรื่อยๆค่ะ เริ่มจะล้นเขื่อนออกมาแล้ว ถ้าปล่อยไว้เด๋วเค้าเดินตกน้ำตกท่าลงไปในเขื่อนอีก ตายแน่ๆ หรือถ้าไม่ตกน้ำอีก ก็คงหนาวตาย เฮ้อออออ ป่ะ ไปด้วยกันกับป้านะไอ้หนู อืมมมมม ชื่อบุญหลงก้แล้วกันนะเอ็งงงง   
นี่เป็นบรรยากาศหลังบ้านเราค่ะ เขื่อนนี้แหละที่บรรดาแมวๆของหลวงลุงทั้งหลายชอบตกกันนัก ดีที่อาศัยสวิงของลุงใบ้ช่วยช้อนขึ้นมาได้หลายต่อหลายตัวเลยค่ะ
| จากคุณ |
:
พุดตาน 
|
| เขียนเมื่อ |
:
28 พ.ย. 54 15:31:10
|
|
|
| 
ชอบเล่นลูกบอลกันจัง
หลงหลงเป็นเด็กที่โชคดีที่สุดเย๊ยย 