ความคิดเห็นที่ 1 1.....ภายในบ้าน ใช้เสื่อ พรม ที่เช็ดเท้า ที่ผลิตจากวัสดุแตกต่างกัน เวลาน้องหมาสัมผัส เค้าจะแยกแยะได้ง่าย และบอกตัวเองได้ทันที ว่ากำลังอยู่ที่จุดไหนของบ้าน 2.....บริเวณนอกบ้าน ใช้วัสดุแต่งสวน เช่นเปลือกไม้ ก้อนหิน ก้อนกรวด อิฐ หรือวัสดุอื่นๆ ที่ช่วยให้น้องหมาสามารถแยกแยะบริเวณในแต่ละส่วนได้จากการสัมผัส  ...ต้นไม้ ดอกไม้ที่มีกลิ่นเฉพาะก็ช่วยได้เช่นกันค่ะ 3.....ถ้าหากไม่ได้ติดกระดิ่งไว้ เวลาเราเดินเข้าไปใกล้ๆเค้า การเดินเท้าหนัก ก็สามารถช่วยได้เช่นกัน เพราะเค้าจะรับรู้ได้จากแรงสั่นสะเทือน ...( แต่ถ้าอาศัยอยู่กับญาติผู้ใหญ่ ข้ามข้อนี้ไปได้เลยค่ะ ) เดี๋ยวมาต่อให้ค่ะ จากคุณ : คุณนายดอกไม้ เขียนเมื่อ : 27 ธ.ค. 54 23:56:45

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุนค่ะ หนูเลี้ยงหมาตาบอดพอดี เพราะความบังเอิญหรือเราคือคู่ชีวิตเค้านะ เคยอ่านกะทู้หนูใช่มั้ยค่ะ จากคุณ : evezangz เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 00:59:10

ความคิดเห็นที่ 3 4.....น้ำตกขนาดเล็กที่ใช้สำหรับตกแต่งภายในบ้าน  สามารถใช้แทนอ่างน้ำดื่มแบบธรรมดา เพราะเสียงน้ำไหล จะช่วยให้หมาตาบอดหาจุดพิกัดของน้ำดื่มได้ง่าย และเค้าจะรู้จุดพิกัดของตัวเอง ว่าในขณะนั้น เค้าอยู่มุมไหน อยู่ใกล้หรือไกล และจะต้องหันไปหาเสียงน้ำ รวมทั้งกลิ่นน้ำมันหอมต่างๆในแต่ละจุด ก็จะมีส่วนช่วยด้วยค่ะ 5......การนวด การสัมผัสตัวเบาๆ และบ่อยๆ  จะช่วยให้เค้ารู้สึกได้ถึงความรักและความเอาใจใส่ ไม่ทำให้เค้ารู้สึกถูกทอดทิ้ง   6.....ในช่วงแรกๆ ของการปรับตัว ในกรณีที่น้องหมาเพิ่งตาบอด เจ้าของควรปล่อยให้หมามีโอกาสเรียนรู้ด้วยตัวเอง ควรมองให้เป็นเรื่องปกติ ถ้าหากหมาจะเดินชนสิ่งของ ไม่ต้องปลอบ ไม่ต้องกอด ไม่ต้องอุ้ม แต่ปล่อยให้เค้าแก้ปัญหาด้วยตัวเอง เค้าเคยชนตรงไหน ครั้งต่อไปเค้าจะพยายามเรียนรู้ที่จะเลี่ยง ให้เวลาเค้าที่จะปรับตัวให้เข้ากับสภาพ และตำแหน่งสิ่งของต่างๆภายในบ้านด้วยตัวของเค้าเอง 7.....ส่งเสียงเตือน เมื่อเห็นว่าเค้าใกล้จะชนสิ่งของ โดยใช้คำพูดที่ สั้น กระชับ น้ำเสียงปกติ ไม่กราดเกรี้ยว  เค้าจะได้ไม่รุ้สึกว่าตัวเองกำลังกระทำความผิด  แต่เมื่อเกิดความเคยชินกับคำๆนั้น เค้าจะรู้เองว่า เค้ามีตาคู่ที่สองคอยช่วยดูอยู่ห่างๆ จากคุณ : คุณนายดอกไม้ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 01:05:16

ความคิดเห็นที่ 4 คุณ evezangz  กระทู้นี้ ตั้งให้คุณโดยเฉพาะเลยค่ะ กะว่า พิมพ์เสร็จ จะส่งหลังไมค์ไปแจ้ง ช่วงนี้ยังมีเรื่องยุ่งๆให้จัดการอยู่ค่ะ เลยได้ข้อมูลมาแค่นี้ก่อน แต่อีกสักระยะ  จะเสิร์ชหารายละเอียดเพิ่มเติมมาให้ค่ะ จากคุณ : คุณนายดอกไม้ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 01:07:55

ความคิดเห็นที่ 5 a......เมื่อต้องเลี้ยงน้องหมาตาบอด หรือหมาพิการในส่วนอื่น  ควรเก็บอารมณ์ เก็บความสงสาร พยายามสร้างสรรความสุข และความบันเทิง ทำเหมือนทุกอย่างเป็นเรื่องปกติ b.....เตือนตัวเองอยู่เสมอ ว่า ถึงแม้น้องหมาของเราจะมองไม่เห็นเหมือนหมาที่สายตาปกติ....แต่ ...การรับกลิ่น การรับรู้ และประสาทสัมผัส ยังทำงานตามปกติ ไม่ได้บกพร่องไปตามสายตา   ........เมื่อชีวิตเค้าคงอยู่ เราก็ต้องสู้กันต่อไป ...หันไปคิดหาวิธี และหากิจกรรม ที่น้องหมายังคงสนุกสนานกับชีวิตประจำวันด้วยวิธีอื่น .....(การเล่นซ่อนหาบ่อยๆ  น่าจะเหมาะค่ะ งานนี้หาวิธีแกล้งได้เพียบบบบ) c.....เมื่อมีแขกมาเยือน ควรให้น้องหมาดมมือก่อนที่จะจับต้องตัวเค้า ....ถ้าตามหลักของคุณซีซาร์ มิลลาน ให้ดมก้นหรือตรงหว่างขา  เค้าจะจำได้เร็วกว่าค่ะ ........แม้กระทั่งตัวเจ้าของเอง ...ก่อนจับตัว ก็เรียกชื่อเค้า  ทิ้งช่วงสักระยะ ถึงค่อยๆสัมผัสตัวเค้า เพื่อให้เค้ามีเวลาปรับตัว และรับรู้ว่า มีคนอยู่ใกล้ๆ ( น้องหมาที่บ้าน เป็นเด็กเรียบร้อย อ่อนหวาน แต่พบว่า มีอยู่วันหนึ่ง มีเพื่อนที่น้องหมาคุ้นเคย เดินเข้าบ้านมา และส่งเสียงพูด น้องหมาหวานๆ กลายเป็นหมาดุทันที เพราะเค้าไม่รุ้ว่ามีคนมา เพราะจู่ๆ ก็ได้ยินเสียงคนพูด เค้าเลยพยายามปกป้องชีวิตแม่ที่นั่งอยู่ด้วยกันอย่างเต็มที่  )       การเตือนแขกก่อนเข้าบ้าน ให้เข้าใจถึงพฤติกรรมของหมาตาบอด และพยายามเข้าใจ ไม่สร้างความตระหนกตกใจให้น้อง จะช่วยลดความเครียดให้เค้าได้เยอะ และเค้าจะสนุกสนานกับการช่วยเรารับแขกค่ะ d.....ถ้าหากจะต้องอุ้มหมา ควรมีท่าเฉพาะ ให้เค้าเคยชิน และควรเข้าหาในท่าประจำ เพื่อให้เค้ารู้ว่าเราจะอุ้มเค้า ปกติ จะเรียกชื่อเค้าเบาๆ ค่อยๆจับตัว ลูบไปลูบมา แล้วก็บอกว่า แม่จะอุ้มหนูไปนอนนะ   พอเราเริ่มจัดท่าจะอุ้ม ทำช้าๆ เพื่อให้เค้ารู้ขั้นตอน เค้าเองก็เตรียมท่าให้เราอุ้มเหมือนกันค่ะ e.....ดูแลเค้าตามปกติ เพื่อให้เค้ารู้สึกว่า ตัวเองยังสามารถทำกิจกรรมได้ตามปกติ เพียงแต่ต้องให้เวลาในการปรับตัว และเรียนรุ้ที่จะอยู่กับความมืด f.....ให้ความรักในระดับที่เคยให้ เพื่อให้เค้ารู้สึกว่า เค้ายังคงเป็นลูกรักของเราเสมอ g.....ให้กำลังใจ ในการทำกิจกรรมที่เคยทำ ถ้าหากเค้ายังทำไม่ได้เหมือนที่เคยทำ ก็ให้กำลังใจกันต่อไป เค้าอาจจะต้องการเวลาในการปรับวิธีเท่านั้นเอง และในขณะเดียวกัน ก็มองหากิจกรรมใหม่ๆ สำหรับเค้าด้วยค่ะ  ซึ่งควรจะเป็นกิจกรรมที่ส่งเสริมการใช้จมูกในการรับรุ้กลิ่น เพื่อส่งเสริมให้เค้าพยายามใช้ประสาทสัมผัสที่ยังใช้งานได้ดี ................... ...................มนุษย์ อาจจะไม่มีความสุขที่จะต้องมีชีวิตอยู่กับร่างกายที่ไม่ปกติ ...................แต่....สุนัข...ขอเพียงยังมีชีวิตอยู่ก็สุขใจแล้ว ไม่ว่าจะต้องอยู่กับสภาพร่างกายในแบบใดก็ตาม แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 54 01:41:11 จากคุณ : คุณนายดอกไม้ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 01:37:53

ความคิดเห็นที่ 6 ค่ะตอนนี้หนูกำลังฝึกเค้าแต่เค้ายังไม่พร้อม เพราะท่าจะเด็กไปยังไมู่็เรื่องทานอาหารเลอะเทอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก อึไปทั่วเลย T T จากคุณ : evezangz เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 01:41:17

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณมากค่ะที่ช่วยหนูหาข้อมูลดีๆจะเอาไปฝึกมีมี่ หมาน้อยน่าสงสาร  หนูจะดูแลเค้าค่ะ แต่ช่วงนี้เค้าหวาดระแวงมาก จากคุณ : evezangz เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 01:45:26

ความคิดเห็นที่ 8 ไลก้า .....เคยถูกลวดประตูกรงเกี่ยวตา เมื่อตอนไปถอนฟัน  ตอนอายุ8 ขวบ  ไม่ถึงกับตาบอดทันที แต่การมองเห็นไม่ชัดเจนอย่างที่ควรจะเป็น แต่เธอก็ยังขึ้นลงบันไดเอง จนถึงอายุสัก 10 ปี ก็ไม่กล้าลงบันไดเองแล้ว จากนั้นก็จะอุ้มเค้าขึ้นลงบันไดตลอดค่ะ  ครอบครัว 5 คน ก็ผลัดกันอุ้มขึ้นอุ้มลง แล้วแต่ใครจะอยู่ใกล้  ยิ่งเวลาอยู่กันหนึ่งคนกับหนึ่งหมา เค้าจะคอยเดินตามเฝ้าตลอด เวลาจะขึ้นไปบนบ้าน ไม่ว่าจะทำอะไร ถ้าต้องถือของด้วย ก็ต้องเดินขึ้นเดินลงสองเที่ยว  เพราะเที่ยวหนึ่งถือของ อีกเที่ยวหนึ่งอุ้มหมาชรา  พอทำธุระเสร็จ ก็กระเตงกันลงมาชั้นล่างอีก อยู่ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน จนเค้าอายุ 15 ปีครึ่ง ถึงจากครอบครัวไปด้วยโรคมะเร็ง เค้าจากไปได้ปีกว่าแล้วค่ะ แต่ก็ยังคิดถึงอยู่เสมอ เหมือนส่วนหนึ่งของชีวิตขาดหายไป จากคุณ : คุณนายดอกไม้ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 01:56:47

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ evezangz  ในเว็บ มีข้อมูลสำหรับการฝึกหมาเด็ก หมาแก่ บอดหลังจากที่คุ้นเคยกับสถานที่แล้ว และเพิ่งรับมาเลี้ยงหลังจากตาบอด  เอาไว้มีเวลาจะหาแบบหมาเด็กมาลงให้เป็นระยะนะคะ พอดีตอนนี้ลูกปิดเทอม ค่อนข้างยุ่งค่ะ จากคุณ : คุณนายดอกไม้ เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 01:59:52

ความคิดเห็นที่ 10 นี่คือความรัก  ความผูกพัน  ความรับผิดชอบในชีวิตเล็กๆ มีความสุข  ชื่นใจกับน้ำใจของ จขกท.ที่ให้ข้อมูล ขอชื่นชม  จขกท. คุณevezangz  และเจ้าของหมาผู้น่ารักทุกท่านค่ะ จากคุณ : จริงใจ.......สบายจริง เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 06:56:06

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณครับ ทำให้นึกถึง หมาแก่ตาบอดสุดรัก ที่เพิ่งจากไป จากคุณ : Kris_Vader เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 08:27:56

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านกระทู้นี้แล้วน้ำตาซึม  ซาบซึ้งในน้ำใจและความเอื้ออาทรของคุณจขกท. และความตั้งใจจริงของคุณ evezangz ... เราเชื่อว่าอานุภาพของความรัก จะทำให้โลกนี้สวยงามและมีความสุข  แม้น้องหมาจะตาบอด ไม่สามารถมองเห็นด้วยตาได้ แต่เราเชื่อว่าน้องเขาสามารถมองเห็นและรับรู้ได้ด้วยใจ  ชีวิตนี้เขาฝากไว้กับคุณคนเดียว ... เจ้านายใจบุญ  เจ้านายผู้มีจิตใจงดงามของเขาค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ที่เลี้ยงสัตว์พิการทุกประเภทนะคะ จากคุณ : สาวน้อยแตงไทย เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 14:06:31

ความคิดเห็นที่ 13 ซึ้งด้วยค่ะ ที่ไม่ทอดทิ้งให้เค้าอยู่ในความมืดอย่างโดดเดี่ยว จากคุณ : N'cooky เขียนเมื่อ : 28 ธ.ค. 54 16:20:50

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณทุกคนนะค่ะ ตอนนี้มีมี่ ก็ เป็น ลูกรักที่ อีฟไม่สามารถทิ้งเค้าได้หรอกค่ะ ไม่ว่าเค้าจะเป็นยังไง ไม่ว่าเค้าจะมองไม่เห็น แต่เค้าจะมีความสุขและอบอุ่นที่สุดเมื่ออยู่กับอีฟค่ะ จะอัพเดตอาการมีมี่นะค่ะ ตอนนี้อยู่ในช่วงพักฟื้น เค้าหวาดระแวงมากหลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลโดนไปหลายเข็ม จากคุณ : evezangz เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 00:26:18

ความคิดเห็นที่ 15 คุณ จริงใจ....สบายจริง............ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ ...สัตว์เลี้ยง ก็ถือว่าเป็นสมาชิกของครอบครัว ไม่ว่าเค้าจะเป็นยังไง จะอยู่ในสภาพไหน เมื่อตัดสินใจที่จะนับเค้าเป็นสมาชิกในครอบครัวเราแล้ว ก็ต้องดูแลกันต่อไป  .....ความผูกพัน ...มันเป็นอะไรที่ใช้อะไรมาวัดไม่ได้จริงๆค่ะ ......มีเพื่อนฝรั่งสูงวัยท่านหนึ่ง เคยพูดไว้ว่า ...ญาติเสียชีวิตไปหนึ่งคน ยังไม่เสียใจเท่ากับสัตว์เลี้ยงเสียชีวิต ....( อันนี้ก็ต้องมองจากมุมมองของคนต่างชาติค่ะ ) คุณ kris_vader ....ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ ....นี่ก็คิดถึงหมาชราที่จากไปเหมือนกัน ...นั่งพิมพ์ไปก็คิดถึงแต่ละช่วงชีวิตที่เราเคยมีซึ่งกันและกัน  การไว้ทุกข์ให้สัตว์เลี้ยงนี่ใช้เวลายาวนานกันจริงๆเลยนะคะ   คุณสาวน้อยแตงไทย ....มานั่งซึมเป็นเพื่อนค่ะ เพราะกว่าจะตัดสินใจปั้นกระทู้นี้ได้ ก็ต้องคิดแล้วคิดอึก  ไม่แน่ใจว่าตัวเองพร้อมหรือยัง เพราะยังไม่อยากแตะต้องความรู้สึกลึกๆที่ซ่อนไว้ค่ะ  ตอนที่ไลก้าเสียชีวิต ร้องไห้จนตาบวมทุกวันค่ะ เดี๋ยวนี้ก็ยังมีบ้างเวลาแว๊บๆ  .......เมื่อคืนเพิ่งตัดสินใจดูหนัง มาร์ลี่ แอนด์ มี ...เพราะทำใจให้ดูหนังเรื่องนี้ไม่ได้สักที ..อ่านหนังสือก็ไม่กล้าอ่านตอนจบ เพราะรู้ว่าจะทำใจไม่ได้ ....ผลที่ออกมาก็อย่างที่คิดค่ะ นั่งตาบวมตั้งแต่หนังยังไม่จบ คุณ N'cooky .....จริงๆก็ยังไม่อยากคิด ไม่อยากเอ่ยถึงเกี่ยวกับน้องหมาตาบอด เพราะไม่อยากเศร้า  แต่เพราะเห็นว่า น้องเค้ามีความตั้งใจที่จะดูแลน้องหมาตาบอด ก็เลยต้องมานั่งค้นหาข้อมูล แล้วก็มานั่งปั้นกระทู้ให้ค่ะ  พอดีเว็บต่างประเทศจะมีข้อมูลให้ค้นหาได้ง่ายค่ะ ก็เลยมีกระทู้นี้เกิดขึ้น คุณ evezangz .....น้องมีมี่ น่ารักมากมายเลยค่ะ  น้องเค้าโชคดีจริงๆ ที่ได้คุณเป็นผู้ปกครอง เดี๋ยวจะหาข้อมูลมาให้เพิ่มนะคะ วันนี้ไปธุระข้างนอกทั้งวัน เพิ่งกลับมาค่ะ เพิ่งเข้ามาเช็คกระทู้ จากคุณ : คุณนายดอกไม้ เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 09:44:41

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆ ค่ะ ^^ จากคุณ : viee เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 54 12:03:03

ความคิดเห็นที่ 17 อ่านแล้วซึ้งจริง ๆๆ สำหรับคนรักสุนัข ทำให้นึกถึงสุนัขที่เพิ่งจากไปเมื่อปีที่แล้ว เมื่อวันที่ 16 ธ.ค.ที่ผ่านมาครบรอบ 1 ปีพอดี เพราะเขาอายุ 18 ปีแล้ว เดินไม่ได้ตาฝ้าฟาง ต้องอุ้มไปไหนมาไหน จะฉี่ จะอึต้องคอยดู คอยเช็ดเขาตลอด เห็นสภาพเขาแล้วก็สงสาร เพราะเป็นเนื้องอกด้วย เลยบอกเขาว่า ถ้าทนไม่ไหวหนูไม่ต้องทนนะจ๊ะ ขอให้หนูไปเกิดใหม่ ในภพภูมิที่ดีดี กอดเขาทุกวัน พูดกับเขาทุกวัน พอวันพฤหัสบดีที่ 16 ธ.ค.53 เขาก็จากไป ขอบคุณจขกท.ที่ให้ความรู้นะจ๊ะ และขอเป็นกำลังใจให้คุณ evezangz ด้วยจ้า จากคุณ : checgo (ji-ju) เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 19:39:25

ความคิดเห็นที่ 18 คุณ viee ...ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ  เดี๋ยวว่างเมื่อไหร่ จะหาเทคนิคอย่างอื่นมาฝากอีกค่ะ คุณ checgo ....ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ และขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ที่เสียน้องไป .. น้องหมาอยู่ได้ถึง 18 ปีนี่ถือว่าเป็นความโชคดีของคนเลี้ยงจริงๆนะคะ เพราะตอนเลี้ยงไลก้า จะบอกเค้าเสมอว่า อยู่กับแม่นานๆนะลูก และก็เมื่อถึงเวลา ขอให้นอนหลับไปเฉยๆ อย่าเจ็บปวด อย่าทรมาณ แต่เอาเข้าจริง เค้าอยู่ได้แค่ 15ปีครึ่งเท่านั้นเอง เพราะถูกมะเร็งเล่นงาน แต่สองปีสุดท้ายของเค้า ก็เริ่มเห็นว่าเค้าเริ่มไม่อยากทำกิจกรรมแล้ว ตื่นเช้ามา ทานอาหาร ออกไปทำธุระนอกบ้าน นั่งรถส่งน้องไปโรงเรียน ก็กลับมานอนดูแม่เดินไปเดินมา พอเราเริ่มเห็นว่า เค้าจะไม่ค่อยสนใจอะไรแล้ว ก็เลยลดกิจกรรมของตัวเอง เพื่อใช้เวลาอยู่กับเค้าแบบเต็มที่เลยค่ะ  มีลูกสามคน ช่วงวันหยุด หรือตอนเย็นหลังเลิกเรียน ก็ให้ลูกผลัดกันพาเค้าเดินออกกำลังกายในบ้าน ซึ่งเค้าก็จะลุกขึ้นมาเดินทุกครั้ง คงเพราะไม่อยากขัดใจ ....ตอนนี้กำลังเลี้ยงโกลเด้นไฮเปอร์ค่ะ ตอนแรกๆก็เลี้ยงหมาเด็กทั้งน้ำตา แต่ตอนนี้ ไม่มีเวลาแม้แต่จะคิดค่ะ เพราะเธอซนมากกกกกกกกกก  จากเคยเลี้ยงหมาชรามานานหลายปี ต้องมาเลี้ยงหมาเด็ก ปรับตัวแทบไม่ทันเลยค่ะ จากคุณ : คุณนายดอกไม้ เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 22:49:58