ความคิดเห็นที่ 1 จนกระทั่งแต่งงาน  คิดว่า ชีวิตตัวเองนิ่งละ มีพื้นที่ในชีวิตของตัวเองบ้างละ  ต่อตีกะพ่อแม่สามีพอสมควร  กว่าจะได้เลี้ยงน้องหมาตัวแรกในชีวิตช่วงนี้ เราเลี้ยงพุดเดิ้ลสีดำ เป็นน้องหมาที่ผูกพันมากมายยย เพราะเหมือนเค้าเป็นหมาของเราโดยแท้จริง  แล้วน้องก็น่ารัก ฉลาด แสนรู้มากมายย   บ้านที่เราแต่งเข้าไป  เป็นร้านค้า แจ็คจะเดินสองขาตามเราเวลาเราทำความสะอาดชั้นสินค้า  เรารู้จักหมา มาตั้งแต่เด็กๆ แต่ไม่เคยรู้จักหมาจริงๆ เลย เท่าที่เราเลี้ยงแจ็ค  แจ็คสอนธรรมชาติเรื่องหมาให้เรรารู้หลายๆอย่าง  และ สอนให้เรารู้ว่า  รักโดยไม่มีข้อแม้ เป็นอย่างไร (น่าเสียดาย  ที่เราเขลา โง่  ไม่เอาสิ่งที่แจ็คสอน  มาเรียนรู้ในการใช้ชีวิตคู่) ต่อจากแจ็ค  เราก็มีก็องท์   น้องหมาพุดเดิ้ลสีดำตัวที่สอง เจ้านี่เค้าเป็นทอยแท้ ๆ เลือกเจ้านายเอง  (ซึ่งสอนเราในเรื่องที่สอง   น้องหมาเค้าจะเลือกเจ้าของเอง ไม่จำเป็นว่าเราจะต้องเป็นเจ้านายของเค้า แม้ว่าเราจะเป็นคนป้อนนมเค้าตลอดเวลา2-3เดือน) จากคุณ : ยายแก่ใจร้าย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 20:10:54

ความคิดเห็นที่ 2 หลังจากชีวิตครอบครัวล้มเหลว เรากลับไปทำงานที่กทม.  มีน้องหมาผ่านมาในชีวิต  น้องม็อกไกว  น้องหมูหยอง... จนกระทั่งมาปักหลักที่มส.   ตอนแรกเราไม่อยากจะเลี้ยงหมาอีกเลย ไม่แน่ใจชะตาชีวิต   กลัวความล้มเหลวในชีวิต จนกระทั่ง  น้องโอ๊ะโอว  ผ่านเข้ามา   เหมือนเราจะเริ่มกล้ากับการมีหมาเป็นของตัวเองอีกครั้ง แต่น้องก็จากไป   เพื่อนๆพี่ๆหลายๆคนก็เอาพี่โอลีฟมายื่นให้ น้องหมาตัวผอม  หัวโต ตัวสั่นงันงก ก็กระชากใจเราได้ในที่สุด จากคุณ : ยายแก่ใจร้าย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 20:23:48

ความคิดเห็นที่ 3 เราก็มีหมา  หมาก็มีเรา  จนกระทั่งมีครอบครัวหมาในบ้านของเรา มีความสุข เหมือนชีวิตเต็มแล้ว จากคุณ : ยายแก่ใจร้าย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 20:32:43

ความคิดเห็นที่ 4 จนถึงวันที่หลานชายสุดรักจากไป ส่วนที่เคยเต็มตื้นก็ขาดหายไปอีกครั้ง จากคุณ : ยายแก่ใจร้าย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 20:39:11

ความคิดเห็นที่ 5 ความเศร้าจางลง แต่ความทรงจำชัดเจนขึ้น บางสิ่งผ่านไป มีบางสิ่งเข้ามาใหม่ จากคุณ : ยายแก่ใจร้าย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 20:43:44

ความคิดเห็นที่ 6 ผ่านมาจนถึงวันที่27 ธันวาคม  2554 ก่อนหน้าวันนี้ เราวางแผนว่าจะพาเด็กๆไปนู่น ทำนู่นๆ นี่ด้วยกัน เราป่วยมาตั้งแต่วันที่ 26  แต่คิดว่าเพราะอากาศเย็นจัดธรรมดา ก็กินยาแก้ไข้  เช้าวันที่ 27 ก็ยังมีไข้  ก็ยังนอนใจ  แต่พอคืนวันที่27เราอาการหนักมาก หายใจไม่ออก นอนหนาวสั่น โชคดีที่ปิดร้านไว แล้วเอาโทรศัพท์ออกมาวางในมุ้งด้วย คืนนั้นเราอาการแย่มากๆ ยิ่งดึกอากาศยิ่งหนาวเรายิ่งสั่นงันงก ตัวร้อนจี๋ ห่มผ้าหมดตู้ก็ยังสั่นหงั่กๆ สติแทบไม่เหลือ   แบบว่าลุกไม่ได้เลยมันเหมือนกำลังจะขาดใจ  อยู่ๆเด็กๆ ก็มารุมล้อมตัวเราพี่โอลีฟเลียปากแห้งผากของเรา ซาเล้งเลียมือ ซูยุเลียแก้มเค้าพากันเลียไม่หยุดเหมือนลดไอร้อนในตัวเรา   หลังจากนี้เราเหมือนไม่มีสติ   จนกระทั่งเหมือนได้ยินเสียงมือถือ  เพื่อนข้างบ้านโทรมาถาม ว่าพี่เป็นอะไรรึเปล่า  หมาพี่ทั้งหอนทั้งเห่า  เราไม่รู้ว่าเวลานั้นเราตอบอะไรไป พูดอะไรไป   มารู้ตอนเช้าว่า เราบอกเค้าเราไม่สบาย แล้วเอากุญแจประตูไปโยนให้เค้าทางหน้าระเบียง แล้วเค้าพาเราไปหาหมอ มีเสียงเด็กๆส่งเสียงโหยหวนส่งเราไปตลอดทางลงมาจากห้องนอน แก้ไขเมื่อ 02 ม.ค. 55 21:33:12 จากคุณ : ยายแก่ใจร้าย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 20:58:00

ความคิดเห็นที่ 7 เด็กๆน่ารักจังเลย เก่งมากๆ ส่งเสียงร้องให้คนมาช่วย สุดยอดค่ะ จากคุณ : Valen&Nuly เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 21:12:06

ความคิดเห็นที่ 8 วันนี้ เราดีขึ้นมานั่งอยู่กะเค้า มาพาเค้าไปเดินเล่น วิ่งเล่นเช้า-เย็น ด้วยกันอีกครั้ง  มองดูพวกเค้า  อุ้มเค้ามากอด มาจูบ  บอกพวกเค้าว่า  ขอบคุณ  ขอบคุณมากมายย พวกหนูไม่ใช่แค่ความรัก   พวกหนูเป็นปาฏิหาริย์แห่งรักของยาย เป้นชีวิตทั้งชีวิตของยายนะคะ ขอบคุณจริงๆ หนูสอนให้ยายรู้ว่า ไม่ใช่แค่ยายจะดูแลหนู แต่หนูก็สามารถดูแลยายได้  ช่วยชีวิตยายได้  ขอบคุณพี่โอลีฟ  ซูยุ  ซาเล้ง และหลงหลง มากค่ะ จากคุณ : ยายแก่ใจร้าย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 21:13:40

ความคิดเห็นที่ 9 และ  เราอยากขอบคุณ ทุกคนที่รักสัตว์  ที่ดูแลสัตว์เลี้ยงในครอบครอง และเผื่อเหลือไปถึงๆสัตว์เลี้ยงที่ไม่มีเจ้าของ    นาทีนี้ เรารักคน รักสัตว์  มากขึ้นมากมายยค่ะ จากคุณ : ยายแก่ใจร้าย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 21:16:35

ความคิดเห็นที่ 10 คุณValen&Nuly จขกท. อาศัยอยู่เป็นตึกแถวน่ะค่ะ  แล้วปกติเด็กๆที่บ้านจะเงียบมาก พอเด็กๆหอนเห่าน้องร้านข้างๆก็เลยเอะใจ  แต่เธอนึกว่าจขกท. ไม่อยู่ร้าน ซึ่งโชคดีมาก จากคุณ : ยายแก่ใจร้าย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 21:18:39

ความคิดเห็นที่ 11 บุญรักษานะคะ ขอให้สุขภาพฟื้นฟู แข็งแรงโดยไวค่ะ สำหรับเราและลูกๆคือแมวเหมียวทั้ง3 เราดูแลซึ่งกันและกัน เราดูแลเด็กๆเรื่องความเป็นอยู่ อาหาร สุขภาพร่างกายเป็นหลัก ส่วนเด็กๆดูแลเราในเรื่องสุขภาพจิตใจ คือ หลังความสูญเสียครั้งใหญ่ของเรา ก็มีเด็กๆทั้ง3ที่ทำให้เราใช้ชีวิตเพื่อดูแลพวกเค้าต่อมา จากคุณ : Oey เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 21:45:17

ความคิดเห็นที่ 12 ปีใหม่แล้วขอให้สุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไม่ไข้ค่ะ จากคุณ : meawtha เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 22:05:46

ความคิดเห็นที่ 13 เรามองเด็กๆเป็นของตาย  ถึงแม้จะรักมากมายก็เถอะ เพราะเราคิดว่า  เราเป็นคนดูแลเค้า เราหาอาหารให้เค้า เราอาบน้ำให้เค้า เราก็กระหยิ่มยิ้มย่องในใจมาตลอดเวลา   ว่า เด็กๆนี้  ถ้าไม่มีเราอยู่   เค้าก็อยู่ไม่ได้  (เมิงต้องอยู่ภายใต้อำนาจกุนะเออ) แต่พอดีเรารัก  เราอยากให้เค้ามีความสุข  เพราะเค้ามีความสุขเราก็มีความสุข การสอนอะไรก็ตึงบ้าง หย่อนบ้าง แต่   เหตุการณ์นี้สอนเราว่า ถึงแม้เราจะให้ทุกๆอย่างแก่เค้า  แต่  ถ้าเค้าไม่รักเรา  เค้าคงไม่ยอมให้เราบังคับให้โดนทำนู๊นน  ทำนี๊ และเค้าคงไม่สามารถทำโดยส่งเสียงหอนเห่าเรียกใครๆ ทั้งๆที่โดนตี โดนดุทุกครั้งที่เห่าที่หอนตอนกลางคืน  จนกระทั่งเพื่อนข้างร้านเอะใจได้ เพราะปกติเด็กๆขึ้นห้องนอนแล้วจะเงียบมาก   เราเชื่อว่าเพราะเค้ารักเรา  เค้าถึงฝืนคำสั่ง ที่เคยโดนตี ทั้งหอนทั้งเห่า  จนเพื่อนข้างร้านเอะใจ นี้คือปาฏิหาริย์แห่งรักจริงๆ   เพราะจนถึงทุกวันนี้   เด็กๆยังไม่เห่า ไม่หอนอีกเลยค่ะ  ถึงแม้ยายจะต้องปิดร้านออกไปข้างนอก จากคุณ : ยายแก่ใจร้าย เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 23:03:08

ความคิดเห็นที่ 14  สวัสดีปีใหม่.. สองฮ่า ฮ่า ฮ่า.. ค่ะ คุณยาย.. หายป่วยแล้วนะคะ แหมๆเด็กๆเก่ง.. ใช้ได้เลยค่ะ ตอนนี้.. อากาศเปลี่ยนค่ะ คุณยาย.. ต้องรักษาสุขภาพด้วยนะคะ   จากคุณ : ปอนด์ กะ เป้ เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 00:59:05

ความคิดเห็นที่ 15 น้องหมาช่วยเจ้าของไว้นะเนี่ย  หมาดีจริงๆ จขกท พิมพ์เศร้ารึเราคิดไปเองเนี่ย จากคุณ : Youzen เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 01:59:06

ความคิดเห็นที่ 16 ด้วยรักและผูกพันจริงๆคะ แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 55 03:18:29 จากคุณ : น้องวี (น้องวี : we-wee) เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 02:54:32

ความคิดเห็นที่ 17 ความรัก ความผูกพันระหว่างเรากับเด็กนี้มากมายค่ะ ขอให้คุณ จขกท.และเด็กๆมีสุขภาพแข็งแรงตลอดไปค่ะ จากคุณ : จริงใจ.......สบายจริง เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 05:38:18

ความคิดเห็นที่ 18 ดีใจด้วยคะที่ได้หมารู้คุณคน ตอนเราไม่สบาย น้องหมาก็ช่วย ช่วยฉี่ใส่ตัวเรา คงเห็นเราตัวร้อนมั๊ง เลยฉี่ดับร้อน (นี่ขนาดหลายปีแล้ว พิมพ์ไปยังเคืองไม่หาย ตัวมันนอนไม่รู้เรื่องอะไร) จากคุณ : tempopo เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 09:06:56

ความคิดเห็นที่ 19 นึกถึงตอนที่พ่อหมดสติในห้องน้ำเหมือนกัน ตอนนั้นเบ่เบ๋มันก็ทำหน้าเอียงคอมองแล้วก็เห่า เราก็เอะใจเลยเดินไป ตอนที่พาพ่อไปส่งรพ.เบ่เบ๋มันก็เห่าไม่ยอมให้ใครมาใกล้พ่อ พอเรากลับจากรพ.มันไม่เห็นพ่อกลับมาด้วย มันก็เห่าและเดินหาร้องเรียกพ่อทั้งในห้องนอน ห้องน้ำและรอบบ้านพอไม่เจอพ่อเราก็ยิ่งร้องเข้าไปใหญ่ พอพ่อเราเสียทุกครั้งที่กลับจากวัด พอมันไม่เห็นพ่อมันก็จะร้อง เราเองก็ไม่รู้จะบอกกับเบ่เบ๋ยังไงว่าพ่อน้อยไม่อยู่แล้ว มันเป็นหมามันจะเข้าใจไหมว่าความตายเป็นอย่างไร ตอนนั้นเราทั้งเสียใจที่พ่อเสียและสงสารเบ่เบ๋มากๆ เบ่เบ๋มันเดินหาพ่อเราอยู่เป็นอาทิตย์ๆเลย หลังจากนั้นมันก็มาติดเราแทน ส่วนแม่เราแรกๆไม่ยอมให้เบ่เบ๋เข้าใกล้เลย เพราะกลัวว่าพ่อจะมาหมาแล้วแกจะเจอพ่อเรา คิดดู แม่เรานี่แกช่างคิดจริงๆ ฮา.......... เคยดูรายการ animal miracal เรื่องเกี่ยวกับปาฎิหารของสัตว์ที่ได้ช่วยชีวิตจข. แต่ละเรื่องซึ้งดีจริงๆค่ะ จากคุณ : MY PIDPEE เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 10:24:08

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านแล้วซึ้งใจจริงๆค่ะ เราก็เป็นคนหนึ่งที่ไม่มีลูกเลี้ยงหมากับแมวแทนลูก ใครๆก็ได้แต่ว่าถ้าแก่ตัวไปใครจะดูแล หมาอย่างนั้นหรอ มันจะมาจูงไปหาหมอหรอเมื่อเจ็บไข้ แต่พอมาอ่านกระทู้นี้แล้ว ใช่จริงๆด้วย ถึงเขาจะไม่สามารถพาเราไปได้แต่เขาก็ช่วยเราได้ เวลาเรามีทุกข์ ร้องไห้ เขาก็เข้ามาใกล้ๆเหมือนรับรู้ถึงความรู้สึกของเราได้.... นี่ละคือทั้งชีวติ...ขอบุญรักษาจขกท. นะค่ะ จากคุณ : กัสจัง ปอน ปอน เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 11:57:34

ความคิดเห็นที่ 21  ขอให้หายป่วยเร็วๆ นะคะ ชื่นใจกับเหล่าเด็กๆ ด้วยค่ะ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 12:20:11

ความคิดเห็นที่ 22 หายไวๆนะคะ  รักษาสุขภาพ   คุณเป็นคนดี  รักพวกเค้ามาก พวกเขารับรู้ได้ค่ะ จากคุณ : ม่าม๊าข้าวตัง เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 12:35:33

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านแล้วซึ้งจนน้ำตาไหลแน่ะคุณยาย รักษาสุขภาพนะคะ   เด็ก ๆ ทั้ง  4  เค้าต้องการคุณยายจริง ๆ   ปาฏิหาริย์เป็นอย่างนี้นี่เอง จากคุณ : beauty aoy เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 12:50:56

ความคิดเห็นที่ 24 สุดยอดเลยน้อง โอลีฟ ซูยุ ซาเล้ง ไม่งั้นคุณยายแก่ใจร้าย อาจช๊อคไปเพราะพิษไข้เลยเนี่ย  ประทับใจจังค่ะ ขอให้หายเร็วๆ นะคะ จากคุณ : mamaarchi เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 13:40:29

ความคิดเห็นที่ 25 อยากให้นักนิยมบิโภคเนื้อสุนัข ได้มาอ่านเรื่องของยายจริงๆ เลยค่ะ อยากให้เค้ารู้ว่าน้องหมาเป็นสื่งมีชีวิตที่ไม่ใช่แค่สัตว์เลี้ยง เค้าเป็นเพื่อน เป็นลูก เป็นพี่น้องกับมนุษย์ได้จริงๆ เค้ารู้เรื่องและเข้าใจเรามากกว่ามนุษย์บางคนบนโลกด้วยซ้ำ จากคุณ : pyramidas เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 14:43:42

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่ได้เห็นกระทู้ของคุณยายเสียนาน มาคราวนี้มีเรื่องราวประทับใจมาฝากกันอีก ลูกๆของคุณยายฉลาดและน่ารักมากมายค่ะ พวกเค้าช่างแสนดีจริงๆ จากคุณ : jazzzero เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 15:19:21

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านแล้วมันซึ้งอะ น้ำตาซึมเลยลูกๆน่ารักจังค่ะ ขอให้หายป่วยเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : นางฟ้าคนงาม เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 16:51:17

ความคิดเห็นที่ 28 ขอให้คุณมีสุขภาพที่แข็งแรงในปีใหม่นี้ และตลอดไปค่ะ ความรักที่คุณได้รับจากเขาช่างยิ่งใหญ่ สมกับที่คุณรักพวกเขา จากคุณ : Happiness is in the mind เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 19:50:09

ความคิดเห็นที่ 29 นี่แหละชีวิตหนึ่ง ที่ใคร ๆๆ ไม่เข้าใจเขา เพราะไม่ได้สัมผัสใกล้ชิด ความรู้สึก ความผูกพันที่มีให้กัน มันช่างลึกซึ้งนัก ถึงบอกว่า รักหมาดีกว่า เขากตัญญูต่อคนเลี้ยงตลอด ดูและสุขภาพด้วยนะจ๊ะ ปีใหม่มาถึงแล้ว ก็ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงตลอดกาลนะจ๊ะ จากคุณ : checgo (ji-ju) เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 20:22:25

ความคิดเห็นที่ 30 ขอให้คุณยายหายป่วยไวไวนะคะ เด็กๆ น่ารักและเก่งมาก น้องหมาเค้ามีประสาทสัมผัสที่ดีนะคะ ถ้ามีสิ่งผิดปรกติเค้ารู้แน่นอน และน้องหมาเค้าไม่อกตัญญูแน่ๆ จากคุณ : ป้าก็ชอบเอฟซื่อจ๊ะ เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 09:58:42

ความคิดเห็นที่ 31 ขอให้หายไวๆ นะคะ เด็กๆ ที่เราเลี้ยงเค้ารู้สึกได้ว่าเมื่อไหร่เราไม่สบายใจ เมื่อไหร่เราท้อ เค้าจะมาปลอบใจเราเสมอ หรือไม่ก็ทำให้เราหัวเราะได้ ไม่เชื่อลองสังเกตุเด็กๆ ดูนะคะ เชื่อว่าส่วนใหญ่จะเป็นทุกราย จากคุณ : พายุหิมะ เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 17:59:04