คุณยายคอกเกอร์ตาบอด 2 ข้าง ตั้งใจเอาเขามาทิ้งหรือหลุดออกมาจากบ้านกันแน่?????
|
 |
เมื่อวานวันศุกร์งานเข้าได้ลาภลอยเป็นคอกเกอร์แก่มาก ๆ ตาบอดทั้ง 2 ข้างเมื่อวันอังคารขับรถผ่านเห็นน้องเขากำลังกินอาหารอยู่ตรงป้อมยามก็คิดว่าคอกเกอร์ตัวนี้แก่มากเลย คิดว่าเป็นหมาของบ้านแถว ๆ ป้อมยามคงจะหลุดออกมา พอเมื่อวันพุธแม่บ้านที่ทำงานบอกว่ามีหมาพันธุ์หูยาว ๆ สีน้ำตาลตาบอดหลงมาเขาเอาอาหารเม็ดให้กิน เราก็นึกถึงคอกเกอร์ตัวที่เห็นเมื่อวันก่อน ไปถามยามบอกว่าเดินหลงหรือว่ามีใครเอามาปล่อยเนี่ยแหละ ใจก็คิดเป็นห่วงเขาว่าเขาคงจะลำบากแน่ ๆ จะกิน จะนอน แล้วถ้าฝนตกหล่ะจะหาที่หลบฝนได้เหรอ แล้วฝนมันก็ดันตกมาจริง ๆ ซะด้วย พอวันศุกร์ไปถึงที่ทำงานจอดรถเสร็จก็เห็นน้องเขาเดินอยู่หน้ารถเดินวนไปวนมาไปไหนไม่เป็นรถก็จะเฉี่ยวเขาเพราะคนขับรถก็ไม่รู้ว่าน้องตาบอดคิดว่าหมาจะหลบตามสัญชาตญาณ เลยให้ยามช่วยเอาโซ่ล่ามเขาไว้กับต้นไม้ เอาอาหารเม็ดท้ายรถให้น้องกิน ตัวเปียกปอนทั้งตัว จะทำยังไงดีวะตรูทำใจปล่อยเขาไปตามยถากรรมไม่ได้แน่ คิดอยู่ประมาณครึ่งวินาทีบอกยามว่าจะเอากลับไปเลี้ยงที่บ้านเอง แต่ที่บ้านก็ชุมชนแออัดหมา 5 ตัวเข้าไปแล้วปั๊ก 3 มินิเจอร์ 1 พันธ์ไทย(หมาอันธพาล) 1, ปั๊กก็กำลังรักษาโรคผิวหนังซะ 2 ป้อนยา ทายาเช้าเย็น พี่สาวเราก็ขาหักเข้าเฝือก เช้าก่อนไปทำงานต้องเป็นนังซิน จัดการทั้งคนและหมา น้องตัวเหม็นมากถ้าเอาขึ้นรถคงจะไม่สามารถขับรถเปิดกระจกขึ้นทางด่วนได้แน่ ๆ เพราะฉะนั้นต้องอาบน้ำซะก่อน รอไล่เอ๊ยส่งเจ้านายไปตปท. ก่อนพอบั้นท้ายรถพ้นประตูก็คว้าผ้า แชมพู กระป๋องบรรเลงซะ อาบน้ำถึงเห็นว่าหูเขาแฟะมาก ก่อนจะพาเขาไปบ้านต้องโทรไปถามประมุขที่บ้านว่าแม่จ๋ามีเรื่องจะปรึกษาและขออนุญาต พอได้รับการตอบรับก็รีบขับรถกลับระหว่างทางก็หาหมอก่อนเรื่องหูและผิวหนังน้อง เสร็จก็แวะร้านตัดขนโกนให้เรียบเพื่อง่ายแก่การทายา ในใจก็คิดว่าเขาจะอยู่กับเราได้มั๊ยจะเห่าไม่หยุดเหมือนตอนที่ล่ามเขาไว้กับต้นไม้หรือเปล่า แต่พอมาถึงบ้านให้กินอาหารเสร็จก็หลับ เขาแทบจะไม่ขยับเขยื้อนนอนอยู่ตรงไหนก็อยู่ตรงนั้นสละพื้นที่ครัวให้เขาอยุ่เพราะหมอบอกให้แยกเพื่อรอดูอาการก่อนเพื่อป้องกันสมาชิกหมาที่บ้านจะติดโรค เขาต้องเคยได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างดี เพราะขึ้นรถเป็นพอขึ้นก็นอนสงบนิ่งไม่เหมือนกับอีปั๊กที่บ้านถ้าเอามันไว้เบาะหลังมันจะวิ่งกันจนรถแทบจะพังขับรถแทบไม่ได้ อาบน้ำให้เสร็จก็ไถผ้าเช็ดตัว ถ้าจะอึหรือฉี่จะเดินออกมาจากผ้าที่ปูนอน จูงโซ่ลงทำธุระได้เรียบร้อยยังไม่เคยได้ยินเสียงเห่าเลย ไอ้หมาอันธพาลที่บ้านก็ไม่ข่มขู่อะไรอาจจะเห็นว่าเป็นผู้อวุโสเลยไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยแต่มันมีคำถามค้างคาใจว่าเจ้าของเขาทิ้งหรือว่าน้องหลงมา แต่ถ้าหลงออกจากบ้านถ้าเป็นหมาเราตาบอดยังไงเราคงต้องตามหาเขาแน่ ๆ แต่ถ้าทิ้งก็ชั่วสุด ๆ คุณทิ้งหมาแก่ตาบอดได้ยังไงหมู่บ้านนี้เป็นบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ ๆ คนที่อยู่ในนี้มีแต่คนรวย ๆ ไม่มีใครสงสารน้องคิดจะช่วยเหลือแบ่งปันพื้นที่เล็ก ๆ ให้น้องบ้าง เพราะยามบอกว่าเดินอยู่ในหมู่บ้านหลายวันแล้ว ไอ้คนจน ๆ อย่างอิฉันก็ดันทนไม่ได้ เอาเขามาแล้วตั้งใจจะทำช่วงสุดท้ายของน้องเขาให้ดีที่สุด ไม่รู้ว่าชื่อเดิมอะไรเลยตั้งชื่อใหม่ให้เขาว่า"ไบลน์"
| จากคุณ |
:
อออุ่น 
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 ก.พ. 55 23:14:18
|
|
|
|
คงเป็นบุญของน้องไบลน์.. ที่ได้มาเจอจขกท.นะคะ
