ความคิดเห็นที่ 1 ผมทำงานเป็นพนักงานดับเพลิงในนิวยอร์ก บางครั้งอาชีพนี้ก็ทำให้หดหู่ใจเพราะคราใดที่บ้านถูกไฟเผาผลาญ คุณจะหัวใจแหลก สลายไปด้วย พนักงานดับเพลิงเจอแต่เรื่องน่าสพึงกลัว และบางครั้งก็ต้องเจอความตาย จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:19:31

ความคิดเห็นที่ 2 แต่วันที่ผมเจอเจ้าแมว "สการ์เล็ต" เป็นอีกเรื่องหนึ่ง และมันเป็นเรื่องของชีวิตและความรัก    วันนั้นเป็นวันศุกร์ เรารุดออกไปดับเพลิงตามที่ได้รับแจ้งตั้งแต่ เช้าตรู่ว่า มีไฟไหม้ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่งระหว่างที่เตรียมอุปกรณ์อยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงแมวร้องแต่ผมหยุดมือไม่ได้ต้องดับไฟก่อนแล้วจึงจะหาแมวได้ จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:20:03

ความคิดเห็นที่ 3 ไฟไหม้ครั้งนี้ลุกลามใหญ่โตมาก เราจึงมีหน่วยงานอื่นๆมาช่วยสนับสนุนด้วย   ทั้งฝ่ายตะขอเกี่ยวและบันได เราได้รับแจ้งว่าทุกคนในอาคารนี้ออกมาได้โดยปลอดภัยแล้ว ผมเองก็หวังเช่นนั้นเพราะที่ปั๊มมีแต่เปลวไฟเต็มไปหมด ใครขืนเข้าไปกู้ภัยคงจะไม่รอดแน่         กว่าจะดับไฟได้กินเวลานานมากและต้องใช้กำลังคนมากมาย ถึงตอนนี้ผมมีเวลามองหาแล้วว่าเสียงแมวมาจากไหน ควันไฟยังพวยพุ่ง ออกมาจากตัวปั๊มเต็มไปหมด ผมมองอะไรไม่ค่อยเห็น.... จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:20:45

ความคิดเห็นที่ 4 ได้แต่เดินตามเสียงแมวร้องไปเรื่อยๆ จนถึงบริเวณบาทวิถีห่างจากหน้าปั๊มราวๆ 5 ฟุตเห็นจะได้ ก็เห็นลูกแมวตัวเล็กๆท่าทางอกสั่นขวัญแขวนสามตัวกอดกันกลม ส่งเสียงร้องกันระงมอยู่    พอมองไปรอบๆ ผมก็เจออีกสองตัว อยู่บนถนนตัวหนึ่งส่วนอีกตัวหนึ่งอยู่อีกฝั่งถนนหนึ่งด้านหน้าของปั๊ม จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:21:18

ความคิดเห็นที่ 5 แมวพวกนี้คงจะติดอยู่ในอาคารเป็นแน่เพราะขนมันถูกไฟลนเสียจนโก๋รน ผมตะโกนขอลังสักใบและมีนักมุงหามาให้ใบหนี่ง  ผมจับลูกแมวทั้งห้าตัวใส่ในลัง และอุ้มลังไปพักไว้หน้าระเบียงบ้านหลังหนึ่งแถวนั้น     ผมมองหาแม่แมว เชื่อว่าแม่แมวคงจะฝ่าเข้าไปในปั๊มที่กำลังไฟไหม้ และทยอยคาบลูกออกมาวางไว้บนบาทวิถีทีละตัว..... จากนั้นมันคงพยายามให้ลูกแมวไปอยู่อีกฝั่งไกลอาคารออกไปทีละตัวเช่นกัน จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:21:50

ความคิดเห็นที่ 6 เอ๊ ..แล้วแม่แมวไปอยู่เสียทีไหน ตำรวจคนหนึ่งชี้บอกผมว่าเห็นแม่แมวเข้าไปที่ร้าน ตรงที่ผมเจอลูกแมวสองตัวสุดท้าย     แม่แมวอยู่ที่นั่นจริงๆ มันนอนร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด แผลไฟไหม้ดูสาหัส  ตาเป็นแผลพองจนลืมไม่ขึ้น อุ้งเท้าดำเพราะถูกไฟลน ขนถูกไฟลามเสียจนเห็นหนังบางแห่งจะเห็นเนื้อแดงเหวอะหวะ ตัวอ่อนปวกเปียกจนเคลื่อนไหวอะไรไม่ได้........ จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:22:25

ความคิดเห็นที่ 7 ผมเดินไปหามันช้าๆค่อยๆพูดกับมันเบาๆ มันคงจะเป็นแมวจรจัด ผมไม่อยากให้มันตกใจ   เมื่อผมอุ้มมันขึ้นมา แม่แมวร้องอย่างเจ็บปวด กลิ่นขนและเนื้อหนังของมันส่งกลิ่นเหม็นไหม้ มันไม่กระดุกกระดิกแต่พยายามจะลืมตามองดูผม แต่ลืมไม่ขึ้น ดูมันเหนื่อยอ่อนเต็มประดา ได้แต่ซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนผม ผมตั้งใจจะช่วยชีวิตแม่แมวผู้กล้าหาญและลูกทั้งห้าตัวของมัน ชีวิตของพวกมันขึ้นอยู่กับผม จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:22:56

ความคิดเห็นที่ 8 ผมค่อยๆวางแม่แมวลงในลังรวมกับลูกๆของมัน แม่แมวตาบอดยังอุตส่าห์ใช้จมูกแตะลูกแมวแต่ละตัวจนทั่ว เพื่อให้แน่ใจว่าทุกตัวปลอดภัย    มันคงเบาใจที่ลูกของมันอยู่ครบทุกตัวแม้ตัวมันเองจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม แมวทั้งหมดต้องได้รับการรักษาโดยด่วน ผมนึกถึงบ้านสงเคราะห์สัตว์แห่งหนึ่งชื่อ สันติบาตสัตว์นอร์ทชอร์ ผมเคยนำสุนัขที่ถูกไฟไหม้อาการสาหัสไปให้ที่นั่นรักษาแผลเมื่อสิบเอ็ดปีก่อน องค์การนี้ช่วยได้แน่..... จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:23:33

ความคิดเห็นที่ 9 ผมโทรศัพท์ไปแจ้งให้ทราบล่วงหน้าว่า กำลังพาแม่แมวและลูกแมวที่ถูกไฟลวกอาการสาหัสไปให้รักษา ผมไม่มีเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้า ยังสวมชุดดับเพลิงที่มีกลิ่นคราบควันไฟอยู่เต็ม แล้วบึ่งรถบรรทุกของผมไปโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อไปถึงก็เห็นสัตว์แพทย์และเจ้าหน้าที่สองชุดเตรียมตัวรับแมวอยู่แล้ว ที่ลานจอดรถ    พวกเขารีบนำแมวทั้งหมดเข้าไปในห้องพยาบาล ทีมหนึ่งรักษาแม่แมวอยู่บนโต๊ะตัวหนึ่ง และอีกทีมหนึ่งดูแลลูกแมวอยู่บนโต๊ะอีกตัวหนึ่ง จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:24:09

ความคิดเห็นที่ 10 ผมรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเป็นกำลังจากการดับไฟ และพยายามไม่เข้าไปเกะกะในห้องพยาบาล    ผมไม่ค่อยหวังเเท่าใดว่าแมวเหล่านี้จะรอดชีวิต แต่ถึงอย่างไรก็ทิ้งมันไม่ลงจริงๆ     หลังจากรออยู่ครู่ใหญ่สัตว์แพทย์ก็บอกผมว่า เขาต้องเฝ้าอาการแม่แมวและลูกของมันทั้งคืนและไม่มั่นใจว่าตัวแม่จะรอดหรือเปล่า วันรุ่งขึ้นผมกลับไปอีก รอแล้วรอเล่า กำลังจะเลิกล้มความหวัง สัตว์แพทย์ก็เดินเข้ามาบอกข่าวดีกับผมว่า “ลูกแมวรอดแล้ว” จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:24:39

ความคิดเห็นที่ 11 “แล้วแม่แมวล่ะ”  ผมกลัวคำตอบเหลือเกิน "ยังบอกไม่ได้ครับ ต้องรอดูก่อน" ผมไปที่นั่นทุกวันเพื่อฟังอาการ แต่ละวันก็ได้ยินแต่คำตอบซ้ำๆว่า "ต้องรอดูก่อน"    ประมาณหนึ่งสัปดาห์ให้หลังผมไปที่สถานสงเคราะห์อีกครั้งด้วยความหดหู่ใจ นึกในใจว่าถ้าแม่แมวไม่ตาย ป่านนี้ก็รู้แล้วละว่าจะมีอาการร่อแร่อย่างนี้ไปอีกนานเท่าใด ทันทีที่ผมเดินเข้าไป สัตว์แพทย์ก็ยิ้มรับและยกนิ้วให้สัญญาณผมว่า แม่แมวพ้นขีดอันตรายแล้ว จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:25:43

ความคิดเห็นที่ 12 แม่แมวไม่เพียงแต่รอดพ้นจากขีดอันตรายเท่านั้น อีกหน่อยมันจะมองเห็นได้อีกด้วย  ช่างโชคดีจริงๆ    เอาละในเมื่อแม่แมวไม่ตายอุตส่าห์รอดมาได้ก็ต้องตั้งชื่อ กันเสียหน่อยเจ้าหน้าที่คนหนึ่งตั้งชื่อว่า "สการ์เล็ต" แปลว่าแดงก่ำเพราะผิวที่แดงเถือกของมัน ผมสะเทือนใจที่ได้เห็นแม่แมวเจอหน้าลูกๆอีกครั้ง เพราะรู้ดีว่ามันต้องกัดฟันต่อสู้ขนาดไหนกว่าจะรอดมาได้ จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:26:10

ความคิดเห็นที่ 13 แล้วทายซิว่าสิ่งแรกที่แม่แมวทำคืออะไร มันนับลูกอีกครั้งโดยเอาจมูกแตะลูกทีละตัวๆ เพื่อให้มั่นใจว่าลูกๆอยู่กันปลอดภัยโดยครบถ้วน      มันยอมเสี่ยงภัยเพื่อลูก ไม่ใช่ครั้งเดียว .......แต่ถึงห้าครั้งและได้ผลด้วย  ลูกๆของมันจึงรอดชีวิตทั้งหมด จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:26:43

ความคิดเห็นที่ 14 ที่แม่แมวพิสูจน์ให้เห็นในวันนั้นเป็นสุดยอดวีรกรรม เป็นวีรกรรมที่มาจากความรักของแม่โดยแท้! สายตา(แม้ว่าจะเกือบบอด)และจมูกของแม่แมวที่พยายามมอง และสัมผัสไปยังลูกๆ  พยายามช่วยเหลือลูกจนสำเร็จ จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:27:08

ความคิดเห็นที่ 15 ความรักมีอยู่ในโลกใบนี้เสมอ สิ่งต่างๆยังคงกำเนิดมาจากความรักทั้งสิ้น แม้โลกนี้ที่เป็นไปอยู่นี้จะไม่สวยงามอย่างที่คิด แต่โลกก็อยู่ได้ด้วยคนที่มีน้ำใจเมตตา ทำให้โลกใบนี้ยังคงเป็นโลกอยู่เสมอ............ จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:27:34

ความคิดเห็นที่ 16          15 ตุลาคม 2008 - Scarlett แมวซึ่งมีเรื่องราวของความกล้าหาญความรักและไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาอันโหดร้ายที่มีต่อลูกๆของเธอและตัวเธอเอง          เธอเป็นตัวเอกของข่าวทั่วโลกจากการช่วยชีวิตลูกแมว5ตัวของเธอให้ได้รับความปลอดภัยจากอัคคีภัยที่เร่าร้อนเผาไหม้ร่างกายของเธอ          ชีวิตการต่อสู้ของเธอกับการเจ็บป่วยหลายสัปดาห์เกิดขึ้น หลังจากที่ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวบุญธรรมของเธอใน Brooklyn, New York            ย้อนกลับไปในปี 1996 Scarlett, แมวเชื่องอดีตจาก Brooklyn, New York ดึงดูดความสนใจของสื่อทั่วโลกในปี 1996 เมื่อเธอพยายามที่จะคาบลูกของเธอจากไฟไหม้          Scarlett คาบลูกแมวของเธอออกไปจากที่เกิดเหตุไฟไหม้ โดยที่ร่างกายของเธอได้รับการเผาไหม้อย่างรุนแรง          Scarlett คาบลูกแมวสี่สัปดาห์ของเธอจากอาคารที่ไฟไหม้ ร่างกายของเธอไหม้เกรียมไม่มีชิ้นดี, หูของเธอถูกเผาไหม้อย่างรุนแรง เธอค่อบๆคาบทารกของเธอออกจากที่เกิดเหตุด้วยความยากลําบากเพราะแผลพุพองที่เกิดขึ้นตามลําตัวและที่อุ้งเท้าที่ต้องเดินเหยียบยํ่าพื้นที่ลุกเป็นไฟ          ดวงตาของเธอเกือบบอดสนิทจากเปลวไฟที่โหมกรรโชก  เธอมองไม่เห็นได้แต่สัมผัสจมูกของเธอไปที่ลูกๆแต่ละตัวของเธอ เพื่อสร้างความมั่นใจว่าเธอได้ช่วยชีวิตลูกๆทั้งหมดทั้ง5ตัวของเธอ เมื่อเธอรู้ว่าเธอได้ช่วยชีวิตลูกๆให้พ้นจากเปลวเพลิง เธอก็นอนลงและหมดสติไป          นักผจญเพลิงเดวิด ได้ทําการส่งครอบครัวแมวน้อยไป North Shore Animal ที่ซึ่งScarlett และลูกแมวของเธอจะได้รับการรักษา หลังจากนั้นอีกสามเดือนของการรักษา Scarlett และเด็กทารกที่รอดตายของเธอก็กลับมามีชีวิตที่ปรกติสุข          จากวีรกรรมความกล้าหาญของแม่แมวสการ์เล็ต ทําให้มีผู้คนมากกว่า 7000 คน ให้ความสนใจแม่แมวกล้าหาญตัวนี้และครอบครัวของเธอ พวกเขาสนใจสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับการนำ Scarlett และครอบครัวของเธอไปรับเลี้ยง แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 55 14:34:23 จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:28:11

ความคิดเห็นที่ 17 Scarlett - แมวฮีโร่!      Scarlett เป็นแมวฮีโร่ที่ถูกบันทึกไว้ว่า ได้เสี่ยงชีวิตของตัวเองเข้าช่วยเหลือลูกน้อยทั้ง 5ของเธอ      ใน Brooklyn สถานที่ที่เรียกได้ว่าเป็นที่พักพิงสุดท้ายของสการ์เล็ต เธอได้ใช้ชีวิตช่วงสุดท้ายกับเจ้าของคนใหม่ที่มีอาชีพเป็นนักเขียน      สการ์เล็ตได้เสียชีวิตลงเมื่อวันที่ 11 ตุลาคม 2008 หลังจากต่อสู้กับโรคไตวาย,โรคหัวใจและโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง      เจ้าของสการ์เล็ตกล่าวว่า "ฉันคิดว่าเธอเป็นตัวอย่างของแม่ที่สวยที่สุดในโลก ฉันมารู้เกี่ยวกับเรื่องราวของเธอไม่กี่เดือนที่ผ่านมาและเรื่องนี้ซาบซึ้งกินใจฉันมาก สการ์เล็ตไม่ใช่เป็นเพียงแม่แมวที่กล้าหาญ แต่เธอยังเป็นแสงสว่างที่จุดประกายความรักอันยิ่งใหญ่ของแม่ที่มีต่อลูกที่มนุษย์ไม่คาดคิดว่าจะมีความรักที่เสียสละเยี่ยงนี้เกิดขึ้นในสัตว์"    สัตว์มีจิตใจที่บริสุทธิ์มาก  ความรักของพวกเขาคือความรักที่บริสุทธิ์ การแสดงออกของความรักของพวกเขาจึงไม่มีขอบเขต เป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไขและไม่มีวันสิ้นสุดจนกว่าความตายจะมาพรากพวกเขาจากไป และรูปแบบความรักที่สวยงามที่สุดก็คือ - ความรักของแม่ แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 55 14:35:47 จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:29:07

ความคิดเห็นที่ 18          เมื่อวันที่เสาร์ 11 ตุลาคม, 2008 ถึงเวลาที่เราต้องบอกลาที่แม่แมวที่กล้าหาญ Scarlett          สการ์เล็ตต้องทนทุกข์ทรมานจากบาดแผลที่เกิดขึ้นเมื่อครั้งที่เธอฝ่าเปลวไฟร้อนระอุเข้าไปช่วยเหลือลูกๆของเธอ การต่อสู้ไม่มีที่สิ้นสุดของเธอกําลังจะจบลง          สุขภาพของสการ์เล็ตยํ่าแย่ไปตามสภาพ เธอถูกวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองในเดือนมิถุนายน 2007 เธอได้รับเคโมและมีการตอบสนองต่อยาเป็นอย่างดี แต่ก็มีการเจ็บป่วยอื่น ๆ ที่ทำในแต่ละวันของเธอคือการต่อสู้เพื่อยื้อชีวิต          หัวใจของเธอเริ่มทํางานผิดปรกติ  เธอเริ่มมีอาการของภาวะไตวาย และในที่สุดเราก็ต้องยอมรับว่าสการ์เล็ตจะไม่มีโอกาสได้ต่อสู้ยื้อชีวิตของเธออีกต่อไป เพราะอาการไตวายเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ และด้วยอายุที่มากเขึ้นของตัวเธอเอง ทําให้เราต้องปล่อยสการ์เล็ตให้จากไปอย่างสงบ         เจ้าของกล่าวว่า "Scarlett ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เมื่อเราเอาเธอกลับบ้านเมื่อวันศุกร์ เธอลุกขึ้นยืนเองแทบจะไม่ได้ มันไม่เป็นธรรมเลยที่จะให้เธอมีความทุกข์อีกหลังจากที่เธอเคยผ่านทุกข์ที่แสนสาหัสมาแล้ว ดังนั้นเราจึงนำเธอกลับไปที่โรงพยาบาลเพื่อที่จะทําเธอจากไปอย่างสงบในอ้อมแขนของฉัน  แม้ว่าเธอจะไม่ได้กินอาหารเลยในสัปดาห์สุดท้ายของเธอ แต่เมื่อวันศุกร์นี้สการ์เล็ตก็กลับมากินอย่างเอร็ดอร่อยอีกครั้ง ซึ่งฉันรู้ดีว่านั่นคืออาหารมื้อสุดท้ายของเธอ และนั่นจะเป็นความทรงจำที่ฉันจะหวงแหนตลอดไป"          ขอบคุณทุกท่านที่มีความปรารถนาดีและคอยห่วงใยต่อ Scarlett เธอเป็นแมวที่พิเศษมากและทุกคนที่ได้สัมผัสรับรู้เรื่องราวของเธอ จะคงคิดถึงความกล้าหาญและความรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่ที่มีต่อลูกที่สการ์เล็ตได้แสดงออกเพื่อช่วยชีวิตลูกๆของเธอจากเปลวไฟในครั้งนั้นตลอดไป" ลาก่อนสการ์เล็ต....หลับให้สบายโดยที่ไม่ต้องเป็นห่วงเด็กๆอีกต่อไป แม่ส่งลูกๆถึงฝั่งเรียบร้อยปลอดภัยแล้ว สิ่งที่แม่เสียใจที่สุดก็คือการที่แม่ไม่ได้มีโอกาสเลี้ยงดูอุ้มชูจนพวกเจ้าเติบใหญ่ ถ้าชาติหน้ามีจริง แม่หวังว่าจะได้เกิดมาเป็นแม่เป็นลูก เป็นสายใยผูกพันกับพวกเจ้าทุกๆชาติไป แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 55 14:38:05 จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:34:53

ความคิดเห็นที่ 19 แง   TT^TT จากคุณ : kungchair เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:42:36

ความคิดเห็นที่ 20 อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกซ์ จากคุณ : มาแต่แห่งหนไหน? เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:49:46

ความคิดเห็นที่ 21 สุดยอดคุณแม่... จากคุณ : n_vicky เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 13:55:52

ความคิดเห็นที่ 22 แล้วแม่แมวเป็นอะไรตายหรอค่ะ จากคุณ : นางฟ้าที่น่าชม เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 14:04:54

ความคิดเห็นที่ 23 เคยมามาหลายรอบแล้ว ก็ยังอ่านทุกตัวอักษรได้อีกหลายรอบ อ่านกี่รอบๆก็น้ำตาไหลทุกที เพิ่งเจอเรื่องคล้ายกันนี้เหมือนกันคะ ที่บ้านเราเอง แม่แมวเกิดลูกมา 5 ตัว แมวจรจัดเนี่ยแหละ ดุมาก เขามากินข้าวที่บ้านเราประจำ มาแล้วก็ไป เขาเป็นแมวจร นิสัยไม่เหมือนแมวบ้านนะคะ ไม่ชอบอยู่บ้าน วันนึง มันนึกยังไงไม่รู้ ย้ายลูกมันจากหลังคาบ้านร้าง ไปอยู่บนหลังคาเพื่อนบ้านเรา โชคร้าย เจ้าของบ้านไม่ใจดีด้วย มาเรียกให้เราเอาแมวลงจากหลังคา ไม่งั้นเขาจะฆ่าให้หมด เพราะคอกที่แล้วเขาฆ่าไปแล้วคอกนึง มันมาขึ้นหลังคาบ้านเขาเหมือนกัน เราก็ปีนขึ้นไปนะ แต่เอาลงมาไม่ได้ เพราะลูกแมวมันกลัวเรา ถ้าแม่มันไม่เรียก มันก็ไม่ออกมา ยิ่งหนีลึกเข้าไปใหญ่ เลยบอกเขาว่า เราโทรไปเรียกเจ้าหน้าที่ดังเพลิงกับมูลนิธิมาจับให้ เพราะเขาเชี่ยวชาญและมีอุปกรณ์ แมวไม่เหมือนหมา โดยเฉพาะแมวจร มันไม่ได้เรียกแล้วจะเดินออกมาให้จับตัวได้ง่ายๆ ไม่รู้ทำไมคนมีสมองถึงไม่เข้าใจ เขาบอกโอเค อีกสองวันจะถึงวันนัด เขาดันเอาไม้ไปปิดรูบนหลังคา ขังลูกแมวไว้ในนั้น 3 ตัว แม่มันช่วยออกมาได้ อีก 2 ตัวโดนขังอยู่ในหลังคา แม่เข้าไปไม่ได้ ลูกออกมาไม่ได้ แต่เราได้ยินเสียงร้องของลูกมันตลอด ไปถามเขา เขาบอกไม่รู้ ไม่ได้ยิน (แหมเว้ย ไอ้เราอยู่ข้างบ้านยังได้ยิน อัดวีดีโอเสียงออกมาได้ด้วย ตัวมันเองอยู่ในบ้าน แมวร้องอยู่บนหัวกลับไม่ได้ยินซะงั้น) เราขอขึ้นไปงัดไม้เปิดรู ไม่งั้นลูกมันจะเน่าตายในนั้น เราไปจ้างยามของคอนโดแถวบ้านมาปีนหลังคางัดไม้ออกมาเป็นรูนิดนึง พอให้แมวออกมาได้ แต่หาตัวลูกแมวไม่เจอ เขาก็โวยวายว่าไปงัดไม้เขาออก แล้วดันหาแมวออกมาไม่ได้ เราบอกให้รอ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้ายามจะมาปิดให้เหมือนเดิม ขอให้แม่แมวมันมาพาลูกมันออกไปก่อน แต่มันต้องมีทางออก และคนเดียวที่จะพาลูกมันออกมาได้คือแม่ของมัน โชคยังดีที่เขายอม เพราะเขากลัวแมวไปเน่าตายบนฝ้าบ้านเขา (แต่ดันโง่เอาไม้มาปิดก่อนเจ้าหน้าที่จะมาช่วยจับแมว) แต่ยังดันด่าเรา เพราะเขากลัวแม่มันจะขนลูกที่ออกมาได้แล้วกลับเข้าไปใต้หลังคาอีก (รู้สึกว่าแมวมันจะฉลาดกว่าเมิงนะ มันรู้ว่าที่ไหนอันตราย รู้ว่าออกมาแล้วไม่ควรกลับเข้าไปอีก แต่เมิงไม่รู้ ดันกลัวแมวจะกลับเข้าไป) พอค่ำมาก คนเข้าบ้านหมด (แต่เรายังแอบดู) แม่มันมาหาลูกจริงๆ ใต้หลังคา แม่อยู่ด้านนอก ยืนตรงที่เสียงลูกอยู่ด้านใน ห่างกันแค่ไม้กระดานเวรนั่นมากั้นไว้ แต่มันยังหารูไม่เจอ มันทั้งขูดไม้กระดาน วิ่งขึ้นหลังคา หาทางเข้าไม่เจอ วิ่งลงมาอีก วิ่งไปวิ่งมา แล้วก็ขึ้นไปขูดหลังคา ไอ้เจ้าของบ้านออกมาด่าอีก นึกว่าเราไปปีนหลังคาบ้านเขา แต่จริงๆแล้วมันคือแม่แมว พยายามจะขุดรูบนหลังคาเพื่อเอาลูกอีกสองตัวออกมา น่าสงสารมาก มันทำอยู่เป็นชั่วโมง คนแอบดูก็ลุ้นมาก น้ำตาไหลเลย ในนึงก็เสียใจที่ช่วยอะไรไม่ได้ ในที่สุดมันก็หารูที่เราเปิดไว้ให้เจอ แล้วก็คาบลูกออกมาทีละตัว เอาไปไว้ที่บ้านร้างเหมือนเดิม บอกตรงๆว่าดีใจมาก เราดูอยู่ตั้งแต่กลางวันที่เขาเอาไม้มาตอกปิด แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะมันบ้านของเขา จนแม่แมวช่วยลูกออกมาได้ครบทุกตัว หายใจทั่วท้อง ทั้งไหว้พระ สวดมนต์ ไม่รู้จะขอบคุณพระเจ้าอย่างไรดี ทุกวันนี้ เราก็ปีนหลังคาเอาข้าวให้ลูกแมวกิน เพราะแม่มันลงมากินเองข้างล่าง ถ้าให้ไก่เป็นชิ้น หรือปลา มันจะคาบเอาไปให้ลูกข้างบนหลังคา แต่ปกติกินอาหารเม็ดก็เอาไปไม่ได้ มันเข้าใจว่าเราไม่ทำร้ายลูกมันเลยไม่ได้ย้ายลูกไปไหนอีก ส่วนไอ้คนบ้านนั้นเหรอ ใกล้เป็นมะเร็งตายทั้งผัวทั้งเมียแล้ว ตอนยามมาปีนหลังคา เมียมันยังตะโกนมาว่า เอาน้ำร้อนมาสาดมันเลย กรรมมันติดจรวดเฟ้ย ตั่วเฮีย ไม่รู้จักกรรมยุค Facebook ซะแล้ว จากคุณ : saas เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 14:09:11 A:124.121.176.82 X: TicketID:159640

ความคิดเห็นที่ 24 แงๆๆๆๆๆ จากคุณ : shula เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 14:14:49

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณค่ะที่เอาเรื่องดีๆมาเล่าสุ่กันฟัง ตัวนี้ตอนได้มามันก็เกือบตายค่ะ แฟนเราลางานดูแลตลอด 24  ชม. ไม่นึกว่าจะรอดเหมือนกันค่ะ โตมาดื้อมากกกก จากคุณ : jinny5058 เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 14:16:28

ความคิดเห็นที่ 26 ความรักของแม่ที่มีต่อลูกยิ่งใหญ่ แม่ทำได้ทุกอย่าง.....เพื่อลูก จากคุณ : AUNTY A เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 14:52:52

ความคิดเห็นที่ 27 ความรักของแม่ แม้ตายก็ไม่เสียดาย ขอให้ลูกปลอดภัย จากคุณ : adeerz เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 14:54:34

ความคิดเห็นที่ 28 นองหน้าหมดแล้ว (-__-) จากคุณ : ดิฉันขำขันมาก,,* เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 14:59:12

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านกี่ครั้งก้เรียกน้ำตาได้ตลอด ปอรืเช่ก็รักแม่ จากคุณ : happyแมว เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 15:10:01

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณน้ะค่ะ ^_^ น่าส่งต่ออะ จากคุณ : NamSomIIX เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 15:12:32

ความคิดเห็นที่ 31 เคยได้ยินเรื่องนี้มาซักพักแล้ว อ่านทีไรก็ทั้งสะเทือนใจ ทั้งซาบซึ้งใจ จริงๆนะ เป็นเรื่องราวที่ดีมากๆ และที่สำคัญที่สุดมันเป็นเรื่องจริง จากคุณ : PusZehCat เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 15:20:21

ความคิดเห็นที่ 32 ความรักอันยิ่งใหญ่ของแม่แมวสกาเล็ต แล้วมนุษย์ที่เอาลูกตัวเองไปทิ้งล่ะ   บรรยายไม่ถูกเลย จากคุณ : น้ำค้างรุ่งอรุณ เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 15:56:04

ความคิดเห็นที่ 33 แมวตัวนี้หัวใจน่ากราบ จากคุณ : ดาต้าชิลล์ เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 17:42:53

ความคิดเห็นที่ 34 แล้วบรรดาเจ้านายทั้งหลายเค้าจะรู้ไหนว่า แม่ๆในห้องนี้ รักเค้าขนาดไหน ซึ้งใจจริงๆกับคนที่รักแมว จากคุณ : คุณนาย ผกก. เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 17:52:20

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านของ #23 แล้วลุ้นตาม โชคดีที่ลูกแมวปลอดภัยหมด คนบางคนมันก็ไม่มีความเมตตาจริงๆ จากคุณ : นราเกตต์ เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 18:08:09

ความคิดเห็นที่ 36 ความรักของแม่แมวช่างยิ่งใหญ่จริงๆค่ะ  อ่านไปน้ำตาไหลไป ซาบซึ้งมากเลย ขอบคุณ จขกท ที่นำเรื่องดีๆแบบนี้มาแบ่งปันค่ะ จากคุณ : aaeangel19 เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 20:33:26

ความคิดเห็นที่ 37 แล้วลูกๆทั้ง5ตัวของเจ้าscarletไปอยู่ที่ไหนหมดครับ ถ้ายังมีชีวิตอยู่ป่านนี้อายุน่าจะ15ปีแล้ว จากคุณ : 1-sarn เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 55 23:39:06

ความคิดเห็นที่ 38 หนึ่งใน5ของลูกๆสการ์เล็ตต้องเสียชีวิตลงในเวลาต่อมา เนื่องจากร่างกายของหนูน้อยสูดดมก๊าซคาร์บอน​ไดออก​ไซด์จากควัน​ไฟ​เข้า​ไปจำนวนมาก ​ทำ​ให้สำลักควัน​ไฟจนทําให้ปอดติดเชื้อ ระบบการหายใจล้มเหลว ลูกๆที่เหลืออีก4ตัวของสการ์เล็ตรอดชีวิต และได้อยู่อาศัยที่บ้านสงเคราะห์สัตว์North Shore Animal League เพื่อรอรับคนใจดีที่จะมารับตัวเด็กๆและสการ์เล็ตไปอุปการะ  มีคนส่งข้อความไปถึงเจ้าหน้าที่ที่นอร์ทชอว์เพื่อแสดงความจํานงในการรับเลี้ยงดูครอบครัวของสการ์เล็ตอย่างมากมาย แต่ทางเจ้าหน้าที่บ้านสงเคราะห์สัตว์ได้คัดเลือกผู้ที่มีคุณสมบัติครบถ้วนตามเงื่อนไขการรับอุปการะสัตว์ได้เพียง3ครอบครัว         หนึ่งในนั้นก็คือ ครอบครัวของDebbie Palmarozzo of Miller Place, Long Island ซึ่งได้รับเลี้ยงดูลูกของสการ์เล็ตจํานวน 2ตัว และเธอตั้งชื่อเด็กน้อยทั้งสองว่า "Oreo" and "Smokey" สองตัวที่เหลือได้ผู้โอบอุ้มใจดีชื่อว่า Corinne and Ginette Vercillo of Port Washington, Long Island ครอบครัวนี้ตั้งชื่อเด็กๆว่า "Samsara" and "Panuki"         และผู้โชคดีคนสุดท้ายที่ได้ครอบครองสการ์เล็ต แม่แมวผู้กล้าหาญนั่นก็คือ Karen W เธอกล่าวว่า ก่อนที่เธอจะได้รับเกียรติในการได้เป็นเจ้าของสการ์เล็ต เธอคิดเอาไว้ว่าสการ์เล็ตจะต้องเป็นแมวที่ผอมกระหร่อง และไม่มีขนเพราะเซลล์ผิวหนังถูกเปลวเพลิงทําลายไปหมดสิ้นแล้ว  แต่กลับผิดคาด เพราะวันที่เธอไปรับสการ์เล็ต สิ่งที่เห็นก็คือแมวตัวอ้วนจํ้ามัํ่า ขนสีสวยเป็นเงางาม เป็นแมวที่ดูสง่างามมากในสายตาของเธอ เจ้าหน้าที่บ้านสัตว์สงเคราะห็ได้มอบสการ์เล็ตให้แก่ Karen W เพราะข้อความสะดุดตาจากจดหมายที่Karen W เขียนเข้ามาแสดงความจํานงรับอุปการะสการ์เล็ต  ใจความในจดหมายมีว่า Karen W เมื่อ7ปีที่แล้ว เธอประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และต่อมาเธอก็ได้สูญเสียแมวที่เธอรักไป ความเจ็บปวดทางร่างกายและจิตใจที่เกิดขึ้นในขณะนั้น ทําให้เธอเรียนรู้เข้าใจและเห็นอกเห็นใจสิ่งรอบๆตัวมากขึ้น เธอรับรู้ความเจ็บปวดทรมานจากแผลไฟไหม้ของสการ์เล็ต เพราะเธอเองก็ต้องทนกับความเจ็บปวดจากบาดแผลจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่เกิดขึ้นกับเธอ เธอสัญญากับตัวเองว่า ถ้าเธอได้มีโอกาสรับเลี้ยงแมวอีกซักครั้งในชีวิต เธอจะเลี้ยงดูให้ความรักและเอาใจใส่แมวตัวนั้นอย่างดีที่สุด จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 01:14:29

ความคิดเห็นที่ 39 The rescuers have called me cat...... but I am also "mother." there's no way of measuring a mother's love จากคุณ : CIGGY เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 01:22:28

ความคิดเห็นที่ 40 สุดยอดเลยอะ นับถือหัวใจแมวตัวนี้เลยจริง ๆ จากคุณ : น้องจี๊ดจ๊าด (จี๊ดจ๊าด-jamp) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 55 10:16:02

ความคิดเห็นที่ 41 โชคดีจัง ที่ได้เข้ามากระทู้นี้ ซาบซึ้งสะเทือนใจจริงๆค่ะ จากคุณ : rose&cats เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 10:10:02

ความคิดเห็นที่ 42 เรื่องของเหมียวๆ ทำเราน้ำตาึซึมอีกแล้ว จากคุณ : ชบาหลอด เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 15:47:45

ความคิดเห็นที่ 43 ซึ้งมากจริงๆ ตัวเล็ก แต่จิตใจไม่เล็กเลย จากคุณ : s o l i d i t y เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 55 12:44:24