ความคิดเห็นที่ 1 ตอนแรกเราอยู่คอนโดอยากเลี้ยงแมวจึงเข้ามาดูในพันธ์ทิพย์ค่ะ เห็นว่ามีการหาบ้านให้แมวจรจัด ถูกชะตากับเจ้าเหมียวตัวนึง เจ้าของกระทู้บอกว่าเจอมันอยู่ตรงท่อน้ำเห็นว่าไม่มีแม่ไม่มีแมวที่ไหน เค้าเลยเก็บมากลัวหมาจะจะกัดมัน แต่บ้านเจ้าของกระทู้มีแต่หมา เหมือนกันเลยประกาศหาเราเลยตกลงจะเลี้ยงเค้าก็เอามาส่งให้ค่ะ รูปนี้ถ่ายไว้ตอนเอามาเลี้ยงใหม่ๆ เค้าท่าทางหวาดกลัวค่ะ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 17:46:24

ความคิดเห็นที่ 2 หล่อจริงๆ จากคุณ : frist16 เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 17:50:39

ความคิดเห็นที่ 4 พอเริ่มโตเค้าเริ่ม ฝนเล็บแล้วก็ หมดค่ะโซฟา ขาเตียง 555 เลยต้องคอยตัดเล้บเค้าค่ะ ชอบกัดเราด้วยและข่วนบ้าง ถึงไม่แรงแต่ก็ฝากรอยจึงต้องตัด ชับๆๆ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 17:59:21

ความคิดเห็นที่ 5 พอเริ่มโตเค้าก็เริ่มฝนเล็บ โดยเลือกโซฟาบ้าง ขาเตียงขาตู้บ้างแล้วเค้าชอบกัด ข่วนเราด้วยถึงไม่ได้กัดแรงข่วนแรงแต่ก็เล่นบางทีถึงเลือดจึงต้อง ตัดเล็บเค้าค่ะ เพราะคิดว่าอยู่ในห้องคงไม่ต้องมีเล็บไว้ป้องกันตัวอะไร จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 18:10:14

ความคิดเห็นที่ 6 อ่าว มันซ้ำขออภัยค่ะ 2 รูปเลย T T จากคุณ : zealy เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 18:11:52

ความคิดเห็นที่ 7 พอเลี้ยงได้ซักพัก เราต้องกลับไปอยู่ที่บ้าน แล้วที่บ้านก้มีแมวเยอะมาก บ้านข้างๆด้วย เราเลี้ยงระบบปิดไม่ได้แล้วต้องเลี้ยงแบบระบบเปิด เริ่มโตเป็นหนุ่มแล้วค่ะ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 18:14:28

ความคิดเห็นที่ 8 พอเข้าวัยติดสัตว์แล้วเราก็ต้องไปทำงาน ไม่อยากขังกรง เค้าก็อยู่กับแม่ค่ะ แต่ดึกๆชอบ ออกไปหาสาวแล้วกเโดนกัด เราต้องไปทำงานที่อื่นนานๆทีกลับ กลับมาก็เห็นแผลค่ะเนท้อแหว่งเป็นชิ้นๆเลย เหตุเพราะเล็บเค้ากุด แถมฟันก็หัก ข้างนึงสู้เค้าไม่ได้ เราจึงต้อง ซท้อกรงค่ะ แล้วพาเค้าไปหาหมอเพื่อทำหมันและทำแผลด้วย ในรูปจะมีรอยแผลที่เนื้อหลุดๆ  T T จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 18:31:02

ความคิดเห็นที่ 9 พอเราพาไปหาหมอ หมอบอกต้องรักษาแผลเค้าให้หายก่อน เพราะร่างกายเค้าอ่อนแอมาก แล้วต้องเอาไว้ที่คลีนิค พอตอนเช้าหมอโทรมาบอกว่าเมื่อคืนเค้ามีอาการจาม แล้วจมูกก็มีเหมือนเนื้องอก นูนๆ อาจเป็นเชื้อราในโพรงจมูก ต้องเอาชิ้นเนท้อไปตรวจว่าเป็นชนิดที่เป็นอันตรายที่ติดคนหรือเปล่า ต้องรอผล ประมาณ 1 อาทิตย์ และต้องเอาแมวกลับบ้าน เพราะหมอกลัวจะไปติดตัวอื่นด้วย และต้องแยก เค้าออกจากแมวตัวอื่นๆ ในบ้านด้วย พอหลังจากกลับจาก ร้านหมอน้องแมวก็เริ่มป่วย เหมือนเป็นหวัด มีน้ำมูกเยิ้มออกมามีเลือดผสมด้วย เพิ่งเคยเห็นแมวร้องไห้ก็คราวนี้ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 18:38:12

ความคิดเห็นที่ 10 จากนั้นเราก็รอผลแลปจากหมอ ผ่านไปเกือบ 2 อาทิตย์ก็ยังไม่มา เราก็เฝ้าโทรไปถามหมอว่าผลมาหรือยังคะ แล้วถ้าเป็นชนิดร้ายแรงรักษาหานไหม มันจะติดต่อไหม หมอบอกว่ารักษาไม่หายต้องให้ยาตลอด เพราะมันถ่ายทอดสู่คนและสัตว์ด้วย ... สุดท้ายต้องให้ยาให้เค้าหลับไปเลย เราก็ถามหมอว่ายังไงนะคะ หลับไปเลยคืออะไร หมอบอกว่าให้เค้าเสียชีวิตไปเลย...คือแบบเราได้ยินแล้วตัวสั่นร้องไห้ไม่หยุดเลย กลัวผลแลปออกมาแล้วจะเป็นแบบนั้น แล้วน้องแมวไม่ยอมกินอะไรเลย แล้วคลีนิคที่เราไปก็ไกลจากบ้านเราเกือบ 20 กิโล ไกลมากเลยหาร้านหมอใหม่ใกล้ๆบ้าน แต่ร้านนี้จะเปิดเฉพาะวัน เสาร์-อาทิตย์ เราก็เปลี่ยนหมอหมอใหม่เพราะเค้าเริ่มผอมลงๆเลยอยากทราบว่าเป็นชนิดที่ร้ายแรงไหมเลยโทรไปถามผลแลปจากคลีนิคแรกที่เราพาไปหา เค้าบอกว่าผลมาแล้วเมื่อวาน..เป็นชนิดร้ายแรง !! เราน้ำตาอาบสองแก้มเลย แล้วเราก็ปรึกษาหมอคนใหม่ว่ามันมีทางรักษา ให้หายไหมค่ะ หมอบอกว่าเชื้อราแบบนี้ต้องให้ยา แต่จะมีแต่ยาเม็ดเท่านั้น ต้องให้เค้ากินทุกวันจะป้อนยากหน่อยเพื่อดูว่าจมูกจะยุบไหม จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 18:47:54

ความคิดเห็นที่ 11 จมูกเค้าเริ่มไม่รับกลิ่นใดๆแล้ว เรารู้ว่าเค้าหิวมากร้องขอกินข้าวตลอดเราเอาข้าวให้เค้ากิน แม้จะเป็นปลาทูนึ่งแกะเอาแต่เนื้อล้วนเค้าเห็นเค้าร้องจะกินแต่พอเอาไปดมๆ แล้วไม่ได้กลิ่นเค้าก็ไม่ยอมกินแแล้วก็ล้มลงนอนในกรง เราหายาป้ายที่เป็นวิตมินคอยป้ายใส่ปากเค้า แต่เค้าก็ไม่ยอมเราต้องบังคับให้เค้ากินพร้อมกับยาระงับเชื้อราด้วย คนอื่นป้อนยาไม่ได้เพราะเค้าจะข่วนแล้วก็กัด แขนเราหมดมีแต่รอยถูกกัด ถูกข่าวนแต่ต้องยอมเพื่อให้เค้าได้กินอะไรบ้าง ซื้อวิตมินใส่สลิงให้เค้าเค้าก็สะบัด ต้องคอยป้อนตลอด ไปหาหมอทีน้ำหนักลดไปทีละโลครึ่งโล ช่วงหน้าหนาวร่างกายเค้าผอม ตัวสั่นตลอดจึงต้องเอาเสื้อมาใส่ให้ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 19:00:36

ความคิดเห็นที่ 12 พอหลังจากนั้นซัก เดือนนึง เค้าก็เริ่มขนร่วงเป็นหย่อมๆ แล้วก็มีแผลที่น้ำลายเริ่มไหลมากัดเนื้อตรงแก้มเหมือนน้ำที่ออกมาจากร่างกายเค้า มันกัดกินเนื้อไม่ว่าจะน้ำตาหรือน้ำลาย เป็นแผลลึกเห็นเนื้อใน เราต้องออกมานอนเฝ้าเค้าข้างๆกรงตลอดเค้าจะคอยเรียกหาเราตอนดึกๆแล้วต้องคุยกับเค้าน่าสงสารมาก เราให้เค้ากินแบรนด์แบบน้ำ ให้ยาำบำรุงทุกอย่างเพราะเค้าไม่กินข้าวเลย ตื่นมาเมื่อไหร่ต้องคอยกรอกใส่ปากเค้าตลอด อย่างน้อยๆหยอดสองหยดก็ยังดี นี่เป็นรูๅปแผลค่ะ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 19:08:42

ความคิดเห็นที่ 13 ร่องน้ำตา แก้ม ลำคอ ตามขาหรือที่อับ ขาหนีบ ที่เค้าเลียได้ เป็นแผลแบบนี้หมดเลยค่ะ T T หมอก็แนะนำให้เอาที่ป้ายลิ้นเด้กคอยป้ายลดอาการอักเสบ หมอก็บอกเสมอว่าถ้าเค้ายังไม่กินข้าวเราต้องทำใจนะ เพราะมันจะลามไปเรื่อยๆ อาการเริ่มเหมือนเอดส์แมวมากขึ้นๆ นี่อีกภาพค่ะที่แก้มเป็นแผล จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 19:13:25

ความคิดเห็นที่ 14 พอนานเข้านานเข้า ขนเริ่มหลุดเป้นกระจุกๆ เหมือนฮายีน่าผสมสฟริงมากค่ะ ผอมแห้งเหลือแค่กระดูก ช่วงนั้นเราเริ่มไม่อยากถ่ายรูปเค้าเก้บไว้แล้ว สงสารเค้ามาก ได้แต่พูดกับเค้าว่าหนูต้องเข้มแข็ง เราสู้จะหมดเงินแค่ไหน อดหลับอดนอนแค่ไหน เราก็จะอยู่ข้างๆจนนาทีสุดท้าย แมวจะขี้เหร่แค่ไหนแม้จะไม่มีขนเลยซักเส้นเราก็จะยังรักนะไม่ต้องกลัว ขอให้หนุกินข้าวได้ก็พอ ตกเย็นอีกวันแม่โทรมาเราไปธุระค่อนข้างไกลจากบ้าน น้องแมวอาการไม่ดีแล้ว วันนั้นวันอาทิตย์เรารีบกลับมากถึงเกือบทุ่มนึงแล้วเลยโทรหาหมอว่าหมออย่าเพิ่งปิดร้านนะคะ รอก่อน หมอเห็นอาการก็ส่ายหัว บอกถ้าในเวลาอาทิตย์นี้เค้ายังไม่ยอมกินอะไรอีกต้องแย่แน่ เราเลยทวิตหาพี่ที่เป็นสัตวแพทย์เล่าอาการให้เค้าฟังเค้าบอกมันมียาชนิดหนึ่งเป็นแคปซูน สีชมพูฟ้าแล้วมีเม็ดเล็กๆข้างในลองให้เค้ากินดู เราก็บอกหมอว่ามียาแบบนี้ไหม หมอบอกว่าจะลองกินดุก็ได้แต่ป้อนยากนะเพราะมันต้องแบ่งจากแคปวูนออกมา เราบอกว่าได้หมดค่ะเราจะป้อนเองแล้วหมอก็ให้น้ำเกลือทางผิวหนัง เพราะหนังเค้าแห้งติดกระดูกเลย ขากลับแท็กซี่หลายคันไม่ยอมรับเค้าเห็นสภาพแมว แต่เราเจอรถกระบะเก่าๆคันนึง จอดถามว่ากลับทางไหน ทางเดียวกันไหม (เราไปกับน้องชาย)ก็เลยขอเค้าไปลงหน้าหมู่บ้านด้วย ขอชื่นชมน้ำใจค่ะเป็นรถรุ่นเก่ามากกระบะตอนเดียวไว้บบรทุกพวกเศษเหล็กแต่น้ำใจพี่งามมากค่ะ ขอชื่นชม คืนนั้นเราเอาน้องแมวเข้ามานอนด้วยไม่ให้เค้านอนกรง นอนกอดเค้าบอกเค้าว่าถ้าต้องทนทุกข์ทรมาณหรือไม่ไหวแล้วก็ไปอย่างสงบเถิด ไม่ต้องกังวลเกิดชาติหน้าขอให้เป็นคนเป็นพี่เป็นน้องกันก้ได้นะ อย่าเกิดมาเป็นสัตวืเดรัจฉานอีกเลย คือเช้ามาเค้าเริ่มไปกินอาหารอ่ะ คือเราตกใจอ่ะเค้าเริ่มกินปลาทู เราแบบ ร้องไห้แล้วร้องไห้อีกเริ่มดีใจอ่ะ จากนั้นมาเค้าก็ป้อนยาง่ายขึ้น จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 19:31:06

ความคิดเห็นที่ 15 พอเค้าเริ่มกินข้าวแล้วเปลี่ยนยา ก็เริ่มดีขึ้นค่ะขนเริ่มงอกใหม่ เหมือนนกฟินิกส์เกิดใหม่ในเถ้าถ่าน จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 20:22:14

ความคิดเห็นที่ 16 ยังไม่จบใช่มั๊ยคะ   รออยู่นะ   อ่านไปน้ำตาไหลไป จากคุณ : ตั้มโป๋ เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 20:44:17

ความคิดเห็นที่ 17 รออ่านอยู่เหมือนกันค่ะ น้ำตาไหลเหมือนกัน แต่อ่านแล้วได้กำลังใจจริงๆ ในอนาคตถ้าเจ้าแต๊วเจ็บหนักแบบนี้เราจะสู้ไม่ถอยไม่ยอมถอดใจแบบคุณเลยค่ะ จากคุณ : shula เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 20:48:20

ความคิดเห็นที่ 18 จะรออ่านจนจนกว่าจะโพสจบนะคะ จากคุณ : PusZehCat เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 22:22:40

ความคิดเห็นที่ 19 จากคุณ : บัวนลิน เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 22:25:41

ความคิดเห็นที่ 20   น่าสงสารจังเลยลูก .. ขอให้หายสนิทนะคะ ขอบคุณจขกท.ที่อยู่สู้ๆกับน้องมาโดยตลอด ต่อไปนี้ต้องอยู่แต่ระบบปิดนะจ๊ะ จากคุณ : แม่น้องมิส (missmeaw) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 23:26:10

ความคิดเห็นที่ 21 แม่น้องชีส (จขกท) ฝากมาบอกค่ะ เนทเน่า T^T โพสต่อไม่ได้ พรุ่งนี้ ติดตามพัฒนาการของชีสกันต่อเลยนะคะ ^__^V จากคุณ : น้องมู๋~นู๋อ๊อฟ เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 00:29:48

ความคิดเห็นที่ 22 ติดตามอ่าน จากคุณ : น้องจี๊ดจ๊าด.. (จี๊ดจ๊าด-jamp) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 08:22:59

ความคิดเห็นที่ 23 เมื่อคืน อินเตอร์เน็ทใช้การไม่ได้ขออภัยค่ะ ขอบคุณมากเลยค่ะที่เข้ามาอ่านกัน ^^ ขออนุญาต ต่อเลยนะคะ รูปนี้ตอนเริ่มผอมจมูกบวมมากค่ะ ก่อนขนจะร่วง จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:21:44

ความคิดเห็นที่ 24 อันนี้เป็นรูปตอนขนใหม่เพิ่งเริ่มขึ้น ช่วงนะยะที่ขนร่วงหมดตัวประมาณ 1-2 อาทิตย์ค่ะ ใจแป้วมากว่าจะเป็นฮายีน่าแบบนี้ต่อไปจริงๆเหรอ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:22:20

ความคิดเห็นที่ 25 เริ่มให้ยาบำรุงและก็คอยทายาให้ตลอดค่ะ ลดปริมาณยาลง และ จากให้ ทุกวันเป็น วันเว้นวันค่ะ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:23:35

ความคิดเห็นที่ 26 ขนเริ่มขึ้นเยอะแล้วค่ะ ตอนแรกเนื้อจะขาวๆแบบเนื้อไก่โดนถอนขน แล้วลายเค้าก็เริ่มขึ้นเป็นเหมือน เส้นเลือดที่เป็นรอยช้ำๆ( เหมือนเราโดนประตูแล้วเนื้อเขียวหน่อยๆแต่ไม่มาก) ขึ้นมาตามแนวรอยเดิมของเค้า แต่เราไม่ได้ถ่ายรูปไว้ T T เราก็แอบตกใจเอ๊ะ ชีสจะเป็นอะไรหรือเปล่า แต่เราก็จะทายาเรื่อยๆจนขนเกรียนๆเริ่มขึ้นเป็นเล็กๆเหมือนกัมมะหยีอ่ะคะ เราก็ บ่อน้ำตาแตกอีกแล้ว ดีใจอ่ะขนใหม่เริ่มขึ้น จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:26:57

ความคิดเห็นที่ 27 น้ำตานองหน้าเลย ... ดีนะ อ่านอยู่ในห้องตัวเอง ... ขืนอ่านที่อื่นล่ะก้อ ... แต่เล่ามาถึง "น้องเริ่มกินข้าวได้" ... ใจชื้นขึ้นเยอะเลย ... จากคุณ : น้องบั๊ฟ เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:27:15

ความคิดเห็นที่ 28 ดูจากขนจะสั้นๆๆเกรียนสม่ำเสมอ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:27:50

ความคิดเห็นที่ 29 พอเค้าเริ่มอ้วนเริ่มแข็งแรงเราก็ไม่รีรอที่จะพาเค้าไปทำหมัน กันไว้ก่อนค่ะไม่อยากให้เกิดเหตุการณืแบบนี้อีก ใจจริงเราไม่อยากทำ แต่เพื่อความปลอดภัย นึกถึงเรื่องที่ผ่านมาแล้วต้องพาไปอย่างไว อันนี้รูปตอนเค้าเด็กๆค่ะ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:29:56

ความคิดเห็นที่ 30 ขออัพรูปตอนเค้าเด็กๆหน่อยนะคะ ^^ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:30:44

ความคิดเห็นที่ 31 เมื่อยังเป็นเด็กน้อย จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:31:39

ความคิดเห็นที่ 32 จิ้งโจ้น้อย จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:32:21

ความคิดเห็นที่ 33 โพสท่าจิกกล้อง จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:33:10

ความคิดเห็นที่ 34 เริ่มโตแล้ว จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:34:02

ความคิดเห็นที่ 35 แปลงร่างเป็นกระต่าย จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:34:26

ความคิดเห็นที่ 36 กระต่ายอีกรอบ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:35:05

ความคิดเห็นที่ 37 ช่วงนี้ก่อนเค้าป่วยค่ะ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:35:43

ความคิดเห็นที่ 38 ตอนนี้คือรูปปัจจุบันที่เค้าหายดีแล้ว ถ่ายไว้เมื่อเดือนที่แล้ว จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:36:48

ความคิดเห็นที่ 39 จิกกล้องลูก จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:40:22

ความคิดเห็นที่ 40 ชีส จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:49:31

ความคิดเห็นที่ 41 ตอนนี้อ้วนมากค่ะ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:50:03

ความคิดเห็นที่ 42 แอร๊กกก รูปใหญ่เกินไป T T จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:50:28

ความคิดเห็นที่ 43 นอนตัวยาว จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:51:41

ความคิดเห็นที่ 44 ช่วงบ่ายๆจะมาเขียนเพิ่มนะคะ ขอบคุณค่ะ ^^ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 10:58:22

ความคิดเห็นที่ 45 เรื่องที่ผ่านมามันทำให้เราอดทนและเรียนรู้ได้ว่าไม่ว่าคนหรือสัตว์เลี้ยง สิ่งที่ต้องการคือกำลังใจกละความรักเราว่ามันรับรู้ได้ มันเข้าใจที่เราบอกนะแต่การแสดงกลับมาของมันจะมีเป็นแบบไหนเราไม่รู้ แต่สิ่งที่เราอยากขอบคุณที่เค้าเข้มแข็งและไม่ท้อกับโรคนี้ หลายคนบางว่ามันรุนแรงและรักษาไม่ได้เราไม่อยากถอดใจ จนกว่าจะถึงที่สุดและวินาทีสุดท้าย เมื่อเราคิดจะรับผิดชอบหรือเลี้ยงสัตว์ ไม่ว่าจะชนิดใดก็ตามมันก็เหมือนว่าเราต้องดูแลและรับผิดชอบอีก1ชีวิตที่ฝากเราไว้ เค้าพูดไม่ได้เจ็บตรงไหนปวดตรงไหนบอกให้เรารู้ไม่ได้ ไม่ว่าใครก็ตามที่สัตว์เลี้ยงเจอกับโรคร้ายหรือปัญหาอื่นๆอย่าถอดใจอย่าทอดทิ้งเค้า เราเคยเจอประโยคนึงบอกไว้ว่า “เราอาจมีใครหลายคนบนโลกใบนี้ แต่โลกของสัตว์เลี้ยงของเราเค้ามีเพียงเราที่เป็นโลกทั้งใบของเค้า” อาจมีบางคราวที่เค้าดื้อเค้าซนเพราะมันเป็นธรรมดาของสัตว์ อย่าไปตีเค้าหรือทำร้ายเค้าเลย ไม่ว่าจะสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่นั่นมันก็คือ1ชีวิตเท่ากับชีวิตคนคนนึงเหมือนกัน จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:18:17

ความคิดเห็นที่ 46 น่าร๊ากอ่ะ สีเหมือนแมวเราเลย แต่ของเราตายไปแล้ว ... จากคุณ : อ เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:20:31 A:58.8.18.74 X: TicketID:347326

ความคิดเห็นที่ 47 ใช้ไปหนึ่งชีวิตแล้วนะเจ้าชีส ยังเหลืออีก 8 โอ้ย ชิวชิว 555 จากคุณ : shula เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:49:16

ความคิดเห็นที่ 48 น้ำตาไหลเลยค่ะ ขนลุกไปทั้งตัว ดีจริงๆที่ไม่ถอดใจ โชคดีที่หายจนได้ อยู่ด้วยกันไปอีกนานๆนะ น้องชีสสสส ^^ จากคุณ : PeiLiN เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:50:08

ความคิดเห็นที่ 49 โอยยยย...น้ำตาแตกอีกแล้ว “เราอาจมีใครหลายคนบนโลกใบนี้ แต่โลกของสัตว์เลี้ยงของเราเค้ามีเพียงเราที่เป็นโลกทั้งใบของเค้า” ขอบคุณ จขกท นะคะ สำหรับการแบ่งปันเรื่องดีๆ แบบนี้ ขอให้น้องชีสแข็งแรงและน่ารักแบบนี้ตลอดไปค่ะ จากคุณ : ลูกปลาทาโร่ เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 11:58:33

ความคิดเห็นที่ 50 อ่านจนจบน้ำตาคลอเลย เข้มแข็งทั้งคู่เลยโดยเฉพาะน้องชีส อยู่ด้วยกันในยามที่เจ็บป่วย จนหายดีแบบนี้ โคตรซึ้ง น้องน่ารักมากๆค่ะ ไงก็อย่าปล่อยไปไหนอีกนะคะ คราวหน้าอาจไม่โชคดีก็ได้นะ แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 55 13:17:21 จากคุณ : PusZehCat เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 13:16:47

ความคิดเห็นที่ 51 เราเองที่ประกาศหาบ้านให้เค้า ปกติก็ไม่ค่อยได้เข้าห้องจตุจักรนอกจากหาบ้านให้แมวหมาค่ะ พอดีเจ้าของกระทู้ส่งเรื่องไปให้อ่าน ก็น้ำตาซึมตามระเบียบ ไม่คิดว่าจะเิป็นมาก ไม่เคยเจอโรคนี้ โชคดีเป็นของน้องชีสที่มีเจ้าของที่รักเค้าจริง ๆ เสียสละเวลา ความอดทน ไม่ยอมแพ้ที่จะพยายามรักษาให้ถึงที่สุด เป็นเราน้องชีสคงไปสวรรค์แล้ว ชีัสหายป่วยแล้วหล่อมากกกกก อิ อิ ขอบคุณที่ดูแลชีสเป็นอย่างดีมากกกกกกก ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงทั้งแม่ทั้งลูกนะคะ จากคุณ : เบญจลักษณ์ เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 55 19:54:39

ความคิดเห็นที่ 52 ชีส แอบมีลายเหมือน อเมริกันช๊อตแฮร์ด้วย ลูกครึ่งแหงๆเลยค่ะ โชคดีที่ได้มาเจอกันนะค่ะ ชีสกับ จขกท จากคุณ : tictin เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 55 00:25:55

ความคิดเห็นที่ 53 น้องมีบุญมากมายที่ได้คนเลี้ยงที่เข้าใจ และไม่ท้อถอย เราเข้าใจค่ะ และแมวที่บ้านเคยเป็นเชื้อราที่จมูกเหมือนกัน ตอนนี้หายแล้ว ได้แผลมาเยอะเหมือนกันตอนกินยาต้านเชื้อรา นี่รูปปัจจุบันค่ะ (เอ๊ะ หรือเชื้อรามันขึ้นกะแมวส้มๆ อิอิ) จากคุณ : หญิงเจี๊ยบ เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 11:39:56

ความคิดเห็นที่ 54 #53 เราว่ามันหายนะโรคนี้ แต่หมอหลายคนบอกรักษาไม่หาย ยินดีด้วยค่ะ แจ่อย่าลืมให้ทานยาบำรุงตับด้วยนะคะ เพราะพวกนี้มีผลกับตับเพราะมันต้องให้เค้าต่อเนื่อง จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 55 16:13:03

ความคิดเห็นที่ 55 ดีใจที่น้องหายป่วย จขกท ยอดเยี่ยมจริงๆ จากคุณ : The protector191 (The protector191) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 55 17:43:21

ความคิดเห็นที่ 56 เอาวีดีโอมาฝากค่ะ ^ ^ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 19 เม.ย. 55 13:05:32