คือเรื่องมหัศจรรย์...ที่เราได้รักกัน เราเคยเจอเรื่องแบบนี้ กับเราค่ะ 
เราผูกพันกับน้องหมาตัวเก่าที่เลี้ยงอยู่ด้วยกันมาตลอดเวลา 16 ปีเต็ม ชื่อ...เจ๊ฮอลล์ เมื่อเค้าจากไป เราเผาแล้วเก็บกระดูกไว้ในห้องนอนเช่นเคยค่ะ ทำบ้านไว้อยู่ในห้องนอนของเรา
หลังจากนั้น 1 เดือนผ่านไป วันนั้น เราอยู่บ้านคนเดียว คุณแฟนไม่อยู่ เราอยู่กับน้องหมาที่เลี้ยงไว้อีก 2 ตัว เรานอนอยู่ค่ะ จู่ๆ หมาเราก็ทั้งเห่า และคำราม แบบหวงของกิน และสายตาเค้าที่เห่า....ก็มองไปที่ที่ นอนประจำของเจ๊ฮอลล์
เราได้ยินเสียงคำรามก็งง ว่าหมาเราเห่าใคร ? เพราะ..ที่หมาเราเห่านั้น มันไม่มีใครเลย มันว่างเปล่า.....เราจึงนึกออกเลยค่ะ เจ๊ฮอลล์เค้ามาหาเราแน่เลย เค้าก็คงมานอนเล่นในที่ที่เดิมที่เค้าเคยนอน เท่านั้นเอง
เราจึงบอกหมาเราว่า เจ๊ฮอลล์แวะมาหา แวะมานอนเล่นเท่านั้นเอง เพราะเจ๊ฮอลล์คิดถึงเรานะ จากนั้นหมาเราก็ยังคำรามในลำคอตลอด แต่ก็นอนมองในที่ที่ว่างตรงนั้นตลอดเวลา กว่า 10 นาที จึงเลิกเห่าค่ะ
เราดีใจมาก ค่ะ เราพูดกับความว่างเปล่า ได้บอกเจ๊ฮอลล์ว่า...ขอบใจที่แวะมาหาแม่นะ แม่คิดถึงนู๋เสมอ สักวันเราจะได้เจอกัน...
เราเจอเหตุการณ์คล้ายๆ กันแบบนี้ถึง 2 ครั้งค่ะ แต่คนละบ้านเท่านั้นเอง เราเชื่อจริงๆ ว่าลูกสาวเรา เค้าผูกพันเค้าคิดถึงเรา จึงแวะมาหาเสมอ....แล้วเราก็เชื่อด้วยนะคะว่า ลูกสาวเราเค้าไปดีมีความสุขอยู่เบื้ัองบน....
รัก........เจ๊ฮอลล์เสมอไม่เคยลืมเลือน 