(>^ ^<) กลุ้มใจกับแมวที่รับมาเลี้ยง (>^ ^<)
|
 |
ยาวหน่อยนะคะ กลุ้มใจจริงๆ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับแมวที่ไปรับมาเลี้ยงดี
เรื่องมีอยู่ว่า ประมาณกลางเดือนม.ค.หนิงไปรับแมว (เปอร์เซียเพศผู้) มาตัวนึงค่ะ
ตอนแรกว่าจะขอยืมเค้ามาผสมกับลูกสาวสักอาทิตย์ - 2 อาทิตย์เท่านั้น
แต่เจ้าของ (เป็นผู้ชาย) กลับบอกว่า "ยกให้เลย" ด้วยความดีใจก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
เพราะแมวตัวนี้ก็หน้าตาน่ารัก หุ่นก็น่าฟัด แถมยังขี้อ้อนด้วย
และอีกเหตุผลนึงที่ไม่ได้ติดใจอะไรมากนัก ก็เพราะว่าก่อนหน้านี้
น้องแมวตัวนี้ก็เคยหลงมาที่บ้านด้วย เจ้าของเลี้ยงแบบปล่อยน่ะค่ะ (เราอยู่หมู่บ้านเดียวกัน)
หนิงก็เลยไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะคิดว่าเจ้าของคงเริ่มเบื่อน้องแล้ว
ถ้ามาอยู่กับเราน่าจะดูแลเค้าได้ดีกว่า
ในช่วงแรกๆ ที่รับน้องเค้ามาอยู่ด้วยก็ให้แยกห้องกันอยู่ค่ะ แล้วค่อยๆ ทำความคุ้นเคยกับแมวที่บ้าน
(คือ บ้านหนิงมีแมวอยู่ทั้งหมด 5 ตัว แต่ก็ต้องแยกเป็น 2 กลุ่มค่ะ เพราะว่ามีอันธพาลอยู่ 1 ตัว)
พอเริ่มคุ้นกับแมวกลุ่มแรก ก็เลยย้ายมาอยู่ห้องเดียวกัน ก็เหมือนจะปกตินะคะ
แต่ก็มีความสุขได้ไม่นานค่ะ เพราะว่ากัส (แมวที่รับมา) เค้าไล่กัดแมวตัวอื่นจนแมวผวากันหมด
ส่วนความตั้งใจเดิมที่จะรับเค้ามาผสมกับน้องแมวที่บ้าน ก็หมดหวังค่ะ เพราะว่าน้อง ญ เค้าไม่ยอม
อีกทั้งเรื่องขนาดไซส์ด้วย ต่างกันเยอะค่ะ พี่กัสประมาณ 6 กิโล น้อง ญ แค่ 2.5 กิโลเท่านั้น
เคยลองทับกันแล้วค่ะ แต่ว่าไม่สำเร็จ ทับกันจนโมโหแล้วไล่กัดกัน
หนิงก็เลยตัดใจเรื่องที่จะนำมาผสมกันไปน่ะค่ะ
หลังจากที่ไล่กัดแมวที่บ้าน (รุนแรง) หนิงก็แยกห้องน้องเค้า คือ เวลาไม่อยู่บ้านก็จะจับไว้ห้องนึง
และพอเลิกงานกลับมาก็จะย้ายเข้ามาในห้อง พอตอนนอนก็จะให้กลับไปห้องเดิมของเค้า
เป็นอย่างนี้มาประมาณเดือนนึงค่ะ ก็เหมือนจะเริ่มดีขึ้น แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นค่ะ
คือ น้องเค้าไม่พอใจ เวลาที่ได้กลิ่นแมวตัวอื่น แล้วก็เริ่มหงุดหงิด แล้วก็อาละวาดกับคนในบ้าน
ตอนแรกคิดว่าอากาศร้อนเลยพาล ก็เลยพาไปตัดขน (ไถเกรียน) คิดว่าน่าจะดีขึ้น
แต่เหมือนไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะ น้องเค้าก็ยังอารมณ์รุนแรงเหมือนเดิม
ตอนนี้เลยไม่มีใครกล้าเล่นกับน้องเค้า ใจนึงก็สงสาร อีกใจนึงก็กลัว เครียดกันมากทั้งคนทั้งแมวค่ะ
กล้าๆ กลัวๆ กันไปตามๆ กัน
สถานการณ์ตอนนี้ คือ กลางวันก็จะขังไว้ในห้อง ส่วนตอนกลางคืน
หลังจากที่แมวทุกตัว และคนทุกคนเข้าห้องกันแล้ว ก็จะปล่อยน้องเค้าออกมาเดินในบ้านน่ะค่ะ
น้องเค้าจะได้ไม่มีโอกาสได้เจอแมวตัวอื่นจะได้ไม่กัดกัน
ยากที่สุดก็ตอนเช้า ที่จะต้อนน้องเค้าเข้าห้องนี่แหล่ะค่ะ เพราะเดาอารมณ์น้องเค้าไม่ถูก
ไม่รู้ว่าอารมณ์ไหน กลัวว่าจะโดนลูกหลงกันอีก T____T
| จากคุณ |
:
นะหนิง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 เม.ย. 55 09:10:05
|
|
|
| 
