== แชร์ประสบการณ์..แม่คุณแม่ขี้นอยด์พาสาวน้อยไปทำหมัน...==
|
 |
หลังจากผลัดวันประกันพรุ่งกับตัวเองมานานแสนนานกับการพาลูกสาวยัย Flyffy ไปทำหมัน
เพราะทำใจไม่ได้ซักทีกับการพาไปลูกไปเจ็บตัว(เห็นม๊ะ..เริ่มนอยด์) ชั่งใจอยู่หลาย
เดือนว่าจะทำยังไงกับชีวิตของเธอดี..จะให้มีลูกซักครอกดี..หรือทำหมันไปเลยดี...
มีลูกกระต่ายแล้วจะเลี้ยงไหวมั๊ย..รือจะไปยกให้ใคร แล้วไปยกให้แล้วเค้าจะรักหลานเรามั๊ย
บลา บลา บลา(คิดเยอะไปป่ะ)-_-" คิดตั้งแต่น้ำแห้งจนกระทั่งน้ำท่วมและน้ำแห้งไปอีกรอบ
เลยตกลงปลงใจว่า...มีลูกก็ต้องหมน ไม่มีลูกก็ต้องหมัน...งั้นหมันก็ด่ะ...อีแม่ทำใจอีกสองเดือน
นัดหมอตรวจเลือดเสร็จสรพ..นัดว่าอาทิตย์หน้าลงมีด...- -" หมอม่ายฉะบาย...เลื่อนนัดไป
อีกสองอาทิตย์ พอถึงวันนัด...พาไปรอหมอนานมาก...ทำให้เป็นครั้งแรกที่รู้ว่า...
ลูกสาวไม่ชอบโรงพยายบาล..ไม่ชอบเสียงหมาเห่า...ไม่ชอบกลิ่นสัตว์อื่นและทำให้เธอเครียด
เครียดจน...ไข้ขึ้น(ตอนนี้ล่ะขำ..แต่ตอนนั้นขำมไ่ออกนะขอบอก)
เพราะตอนไปรอก็ยังไม่เท่าไหร่ พอถึงคิวหมอเอาเข้าไปวัดก้น..40.3 หมออึ้ง...มีไข้...
เลยบอกหมอว่าก่อนมายังไม่มีอะไรเลยนะ...ร่าเริงปรกติ...สงสัยเครียดป่าว....
หมอเลยบอกให้รอแปล๊บนึง..(แปล๊บนึงของหมอคืออีก 1 ชม.) ผ่านไป..วัดอีกที 39 กว่าๆ
อ้าวไม่มีไข้แระ..แสดงว่าเครียดจริง....จัดการผ่าซะ อีแม่ก็นอยด์มาก ณ จุดนั้น
เดินไปเดินมานั่งไม่ติดยอมรับว่า..โครตเครียด...- -" ผ่านไปเกือบสามชั่วโมงถึงผ่าเสร็จ
งัวๆเงียๆกลับบ้านทั้งแม่ทั้งลูก
ผ่านไป 24 ชม...แอร๊ยยยยลูกไข้ขึ้น โทร จิ๊ก จิ๊ก จิ๊ก ตามหมอ ม๊อออออออ ฟลัฟฟี่ไข้ขึ้น
กระตุก(ไม่ได้ชักนะ) สั่นเป็นระยะ..ม๊อออออมาด่วนนน ณ จุดนั้นอีแม่มือไม้อ่อนแล้ว
แต่ก็ยังรวบรวมแรงเอาลูกขึ้นรถไปหาหมอ หมอวัดไข้ได้ 41 องศาแล้วบอกว่าหมอสงสัยว่า
ฮีทโสตรคหรือเปล่า อีแม่ส่งสายตา...หมอจะฮีทสโตรคได้ไงแม่กัวที่ซู๊ดประเคนแอร์เอาใจ
ลูกสุดๆ..ไม่จริ๊งงงงง หมอเคาะท้องปรากฏว่ามีแก๊สเลยคิดว่าที่ไข้ขึ้นเพราะเครียดจริง
จากการผ่าตัดและไม่ชอบโรงพยาบาล - -" ว่าจะเอาไข้ลงได้ทั้งน้ำ ทั้งฉีด ทั้งน้ำเกลือ
ผ่านไปชั่วโมงครึ่งไข้ฟลัฟฟี่ถึงลดลงมาปรกติ..แต่อีกแม่แทบทุดไปกองแล้ว(เครียดจัด)
วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก...7 วันตัดไหมพาไปหาหมอ หมอพาเข้าไปวัดไข้ก่อน
และในระหว่างวัดไข้หมาเจ้ากรรมห้องข้างๆเห่ามาสี่โฮ่ง...หมอหัวเราะแล้วพูดว่า
แค่หมาเห่า...อุณภูมิกระตุกตามเสียงโฮ่ง 40.3 คิือมีไข้แต่คราวนี้หมอทหน้าชิวมาก
แล้วบอกว่า"หมอไม่ซีเรียส" เพราะรู้ว่าไข้ขึ้นเพราะเครียดเดี๋ยวก็ลง เง้อออออ
สรุปว่า....บางครั้งเราก็คิดว่าเราเลี้ยงลูกมาดีแล้ว...
เข้าใจลูกดีแล้ว..แต่บางครั้งเค้าก็เปราะบางว่าที่เราคิดนะ...
...ว่าแล้วก็...ไปโอ๋ลูกต่อดีกว่า
| จากคุณ |
:
patj   
|
| เขียนเมื่อ |
:
18 เม.ย. 55 20:07:50
|
|
|
| 
