ความคิดเห็นที่ 1 เทคนิคที่ 1. โฟกัสที่แววตา เป็นสำคัญ เช่นเดียวกับการถ่ายภาพบุคคลครับ การถ่ายภาพสิ่งมีชีวิตนั้น ต้องโฟกัสที่แววตาเป็นสำคัญ ท่องไว้ครับ ท่องไว้ "ดวงตา คือ หน้าต่างของหัวใจ" เช่นเดียวกับภาพแรกครับ จุดอื่นจะเบลอ หรือไม่ชัดอย่าไปสนครับ เอาแววตาให้ชัดไว้ก่อนครับ การโฟกัส ถ้าเป็น DSLR สามารถโฟกัสได้หลายแบบครับ จะออโต้ (กล้องโฟกัสให้) หรือแมนวล (มือหมุนเอง) ก็ตาม การโฟกัสของกล้องอาจมีหลายแบบครับ ตัวกล้องอาจตั้งโฟกัสเฉพาะจุด หรือเฉลี่ยทั้งภาพ เป็นต้น แล้วแต่การตั้งค่าของกล้องครับ โดยปกติแล้ว การถ่ายบุคคล ก็จะใช้โฟกัสเฉพาะจุด และเน้นที่ไปแววตาของแบบเป็นหลัก แต่ปัญหาคือ น้องแมวไม่นิ่งไงครับ หยุกหยิกตลอดเวลา การจะโฟกัสเฉพาะจุดกับการถ่ายแมว อาจจะทำได้ลำบาก ผมเลยใช้วิธีโฟกัสเฉลี่ยทั้งภาพเอา ในกรณีแมวไฮเปอร์ และถ้าแมวอยู่นิ่งได้ (มีเทคนิคจะแนะนำต่อไปครับ) ก็จะใช้โฟกัสเฉพาะจุดเอา และยิงโฟกัสไปที่แววตาของแมวเลยครับ ---------- ภาพที่สองนี้ก็เช่นกันครับ น้องแมวจะแสดงกริยา อริยาบทใด พยายามโฟกัสแววตาไว้นะครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 01:40:29

ความคิดเห็นที่ 2 ว่าด้วย ... โฟกัส (ต่อ) แล้วกล้อง คอมแพค มันปรับโฟกัสได้หรือเปล่า ? มันอยู่ตรงไหน ? เฉพาะจุด หรือเฉลี่ยมันปรับได้ด้วยเหรอ ? อันนี้ต้องขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของตัวกล้องแต่ละตัวครับ แต่โดยปกติแล้ว การยิงโฟกัส (กดชัตเตอร์ครึ่งเดียว) ก็ทำให้ผู้ถ่ายเห็นแล้วครับ ว่าขณะนั้น เรากำลังโฟกัสเน้นสิ่งใดเป็นสำคัญ หาก ไปโฟกัสที่หางแทน หน้าแมวเบลอ ก็ควรจะกดยิงโฟกัสโดยพยายามให้ใบหน้าของแมว อยู่กึ่งกลางจอภาพ เพื่อให้กล้องโฟกัสที่แววตาน้องแมวได้ครับ การโฟกัสที่แววตานั้น ในทรรศนะผม ผมว่าสำคัญ ยิ่งถ้าปรับรูรับแสงกว้าง f น้อย ๆ การโฟกัสที่จุดใดจุดหนึ่ง เช่น แววตา ตามที่แนะนำนั้น จะทำใหุ้จุดอื่น โดยเฉพาะฉากหลังเบลอได้ทีเดียว พวกคนถ่ายเค้าอาจเรียกว่า "หน้าชัด หลังเบลอ" ---------- ภาพที่สาม ก็เน้นโฟกัสที่แววตาเจ้าเหมียว ... เผอิญ แววตาน้องเหมียวเค้าค่อนข้างใหญ่ไปนิด ทำำให้โฟกัสได้ง่าย ^^" สังเกตช่วงตัว ช่วงขา ก็จะเบลอตามลำดับลงไปครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 01:47:40

ความคิดเห็นที่ 3 ว่าด้วย ... โฟกัส (ต่อ) การโฟกัสที่แววตา ไม่จำเป็นว่าต้องเฉพาะรูปถ่ายหน้าตรงเท่านั้นนะครับ จะมุมเฉียง ตะแคงข้าง หรือมองเหลียวหลัง ในทรรศนะผม ถ้าในแบบในภาพเ็ห็นแววตาเมื่อใด ให้โฟกัสที่แววตาเป็นสำคัญ ยกเว้น !!! .... ในบางกรณี ผู้ถ่ายต้องการนำเสนอมุมมองใหม่ ๆ หรือต้องการเน้นย้ำ สิ่งอื่นในภาพมากกว่า ก็โฟกัสไปยังสิ่งที่ผู้ถ่ายต้องการได้เช่นกันครับ ---------- ภาพที่สี่ ... ตะแคงข้างก็ถ่ายได้ครับ โฟกัสที่แววตาเป็นหลัก จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 01:51:05

ความคิดเห็นที่ 4 ว่าด้วย ... โฟกัส (ต่อ) แต่ก็ด้วยปัจจัยหลาย ๆ สิ่งครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เจ้าเหมียวของเราไม่ค่อยอยู่นิ่ง อาจทำให้การโฟกัสที่แววตาทำได้ยากครับ เข้าทำนองพูดง่ายทำยาก ก็ลองโฟกัสรวม ๆ ไปที่ใบหน้าของน้องแมวก็ช่วยได้ครับ แม้ดวงตาอาจไม่ชัดบ้าง แต่ก็ยังรับได้ ---------- ภาพที่ห้า ... น้องเหมียวในภาพ หลุกหลิกมาก หาจังหวะถ่ายลำบาก ดังนั้น จึงพยายามโฟกัสให้เร็วที่สุด เมื่อน้องแหงนหน้าขึ้นก็โฟกัสที่ใบหน้า ก่อนรัวชัตเตอร์ ทำให้ ภาพที่ออกมา จะชัดที่จมูกกับค่อนมาตาข้างซ้าย มากกว่าตาข้างขวาที่เกือบหลุดโฟกัสไป แต่ ผมรับได้นะ น้องแมวไม่ได้อยู่นิ่ง 3 วินาทีให้เราถ่าย สักหน่อย - -" จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 01:55:47

ความคิดเห็นที่ 5 เกือบตีสองแล้วขอรับ - -" ขอตัวไปนอนก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อครับ เทคนิคที่ 1 ครับ: เน้นแววตา --------- ภาพแมวจรครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 01:58:11

ความคิดเห็นที่ 6 ตามดูมาหลายทู้แล้วค่ะ ถ่ายรูปเก่งจริงๆ จากคุณ : skull&bones เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 02:49:21

ความคิดเห็นที่ 7 ชอบจังเลย  ได้ทั้งเทคนิคการถ่ายรูป  เเละได้ดูรูปเเมวสวยๆ ถ้าตอนเรียนหนังสือ  เค้าเอารูปเเมวมาช่วยในการสอนคณิต   เราคงเก่งคณิตมากกว่านี้เเล้วหละ จากคุณ : นางฟ้าตาตี่ เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 04:05:15

ความคิดเห็นที่ 8 โดย ... เจ้านายที่บ้านปลุกตั้งแต่เช้า - -" นอนต่อก็เดี๋ยวหลับเพลิน มาแนะนำเทคนิคต่อไปเลยดีกว่า - - ... เทคนิคที่ 1 คือ โฟกัส ตามที่ได้แนะนำไปแล้วข้างต้น เทคนิคประการถัด ๆ มาผมขอแนะนำพร้อม ๆ กันเลยแล้วกัน เพราะมันสัมพันธ์กันหมด คือ เทคนิคที่ 2: "แสงต้องถึง" คำว่าแสงถึง หมายความว่า ขณะที่เรา กำลังจะถ่ายนายแบบ นางแบบ เหมียวแบบ ม๊าวแบบ ของเรานั้นไซร้ เราต้องถ่ายในที่ที่มีแสงมากพอ ขอย้ำว่ามากพอนะครับ !! แสงมากพอจะช่วยทำให้การถ่ายรูปง่ายขึ้น เพราะกล้องจะวัดแสงได้ง่าย และปรับความเร็วของชัตเตอร์ให้มีสปีดสูงขึ้น และเมื่อสปีดสูงขึ้นแล้ว ก็จะทำให้หยุดการเคลื่อนไหวของเหมียวแบบของเราให้มาเป็นภาพงาม ๆ ได้สมใจ !! "แล้วทำไงให้แสงถึง ?" หรือจะถามว่า "ห้ามถ่ายแมวกลางคืนเลยเหรอ ในร่มก็ห้ามเหรอ ?" ตอบครับว่า อยากใคร่ถ่ายที่ไหน ถ่ายได้ครับ แต่ถ้าบริเวณที่เราถ่ายมีแสงมากพอ หรือเวลากลางวัน ก็จะได้ถ่ายภาพได้ง่ายมากขึ้น ตามที่บอกไปครับ ว่ากล้องจะคำนวณความเร็วชัตเตอร์ให้มีความเร็วมากขึ้น ลดอาการภาพสั่นได้ครับ  .... แต่ไม่ต้องถึงขนาดเอาแมวไปวางไว้กลางแจ้งตอนแดดเปรี้ยงยามเที่ยงวัน อันนั้นก็จะเป็นการทรมานท่านเจ้าคุณทั้งหลายเกินไป อาจโดนตบสั่งสอนเบา ๆ ได้ - - ถ้าถ่ายในบ้านก็พยายามให้แสงธรรมชาิติเข้าถึงตัวแบบเราได้ง่าย เช่น เปิดม่านรับแสงข้างนอก เปิดไฟในห้อง ทำแสงให้มากพอเข้าไว้ หรือจะไปวานทาสแมว ให้มาส่องสปอตไลท์ หรือถือ รีแฟลกซ์ ก็ไม่ว่ากัน ---------- ภาพด้านล่าง เป็นภาพน้องแมวที่ถ่ายในบ้านเซฟเฮ้าส์ สมัยแก๊งค์บ้านบาตร (สมาชิกหลายท่านในที่นี้อาจเคยได้ยิน ^^)  แสงในภาพได้จากแสงธรรมชาติที่ส่องเข้าทางหน้าต่าง และช่องกระจกตามประตู ประกอบกับเมี๊ยวแบบของเรากำลังหลับ เลยถ่ายมาได้อย่างไม่ยากเย็น ---------- เทคนิคเรื่อง  "แสงต้องถึง" มีความสัมพันธ์กับเทคนิค ประการอื่น ๆ มากครับ เพราะแสงเป็นส่วนสำคัญที่จะช่วยให้กล้องสามารถหยุดตัวแบบที่เคลื่อนที่ให้หยุดนิ่งได้ แต่ถ้ามีความจำเป็นต้องถ่ายในที่แสงไม่ถึง เช่นในร่ม ในบ้าน หรือตอนกลางคืน ก็มีเทคนิค มาแนะนำได้ดังต่อไปนี้ ครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 05:18:32

ความคิดเห็นที่ 9 เทคนิค 3: "แสงน้อย ISO ช่วยท่านได้" จากข้างต้นครับ เมื่อไม่สามารถจัดแสงให้ถึงพร้อมได้ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา สถานที่ และตัวแบบของเราที่เอาแต่ใจเหลือเกินได้แล้วนั้น วิธีการที่สามารถช่วยให้ถ่ายภาพแมวในที่แสงน้อย ได้ภาพที่ค่อนข้างคมชัด หยุดการเคลื่อนไหวของภาพได้นั้น คือ การปรับ ISO ของกล้องครับ ISO เป็นการปรับค่าความไวแสงของเซนเซอร์ของตัวกล้อง ทางเทคนิคไม่ต้องไปสนมันหรอกครับ เอาเป็นว่า การถ่ายในที่แสงน้อย (อย่าถึงขนาดมืดเลยนะครับ) ให้ปรับ ISO ของกล้องให้เพิ่มขึ้น เป็น 400 640 800 1000 1200 1600 ...... ขึ้นไปเรื่อย ๆ ครับ "ปรับ ISO ช่วยอะไร" การปรับ ISO ช่วยให้กล้องจะคำนวณความเร็วชัตเตอร์ให้ไวขึ้นได้ โดยอาศัยความสามารถของเซนเซอร์ครับ "งั้นก็ดี ... ปรับ ISO สูงสุดไปเยยยยย แมวจะได้หน้าชัด ๆ ดีไหม" ตอบว่า "ไม่ควรครับ" การดัน ISO ให้สูงขึ้นทำให้เกิด noise ในภาพได้ครับ ซึ่ง noise คือ ภาพจะมีลักษณะเป็นจุดสีเล็ก ๆ เกิดจากการดัน ISO สูงมากเกินไปครับ เดี๋ยวจะกลายเป็นกระทู้เทคนิคกล้องเกินไป เอาเป็นว่า ถ้าจะถ่ายในที่แสงน้อย ไม่สามารถจัดแสงให้ถึงได้ หรือลองถ่ายน้องแมวแล้ว สปีดชัตเตอร์ยังช้าอยู่ หมายถึง ไม่สามารถหยุดอากัปกริยาน้องแมวในภาพได้ ทำให้ภาพไม่ชัด เป็นเงา เบลอ ๆ นั้น ให้ทุกท่านลองปรับ ISO ในตัวกล้อง ทั้งคอมแพค DSLR มีหมดครับ บางขณะกล้องอาจตั้งเป็น AUTO คือ กล้องจะปรับ ISO อัตโนมัติ หรือกล้องบางตัวล๊อคค่่า ISO ไว้ที่ 100 หรือ 200 ก็ลองปรับ ISO ให้สูงขึ้นทีละน้อยครับ เป็น 400 640 800 (ตัวเลขแล้วแต่คุณสมบัติกล้องครับ) แล้วลองถ่ายดู ว่าชัตเตอร์ไวพอไหม โอเคหรือยัง ภาพชัดไหม ถ้ายัง ก็ดันขึ้นไปเรื่อย ๆ ครับ แต่ต้องอยู่ในขอบเขตที่รับ noise ของภาพได้นะครับ และอย่าลืมครับ กล้องบางตัวมี option สามารถลด noise ได้ หรือ ควบคุมการสั่น ก็ให้เปิดโหมดเหล่านี้ช่วยนะครับ ---------- ภาพด้านล่าง ถ่ายรูปคุณหลานตัวแสบไว้ครับ พยายามเปิดแสงในห้องให้มากแล้ว แต่ก็ยังไ่ม่พอ แถมคุณหลานก็ซน ไม่อยู่นิ่ง เลยใช้การดัน ISO ช่วยครับ ... กล้องที่ใช้เป็น Fuji ธรรมดาครับ ไม่ใช่ DSLR จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 05:44:13

ความคิดเห็นที่ 10 เทคนิคที่ 4: "แฟลช ใช้ให้เหมาะ!!" หลายท่าน อยากถ่ายน้องเหมียวเวลากลางคืน ยามแสงน้อย ๆ ด้วยการยิงแฟลช จากตัวกล้อง ... ก็ไม่ผิดหรอกครับ เพราะแฟลช ก็ถูกออกแบบมาให้ถ่ายภาพเวลากลางคืน และการยิงแฟลช ทำให้ถ่ายภาพตัวแบบที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่ หยุดนิ่งได้ด้วย (เพราะแสงแฟลชมีกำลังสูง ทำให้กล้องใช้สปีดชัตเตอร์ที่เร็วมากได้ ภาพจะไม่สั่น) แต่ข้อเสียอย่างแรง ที่ท่านเอามาถ่ายท่านเจ้าคุณที่บ้านก็ืคือ ภาพจะแข็ง ไม่ใช่ว่าอัดภาพมาแล้วมันแข็งนะครับ คือ แสงที่ได้มันจะแข็งเกินไป ดูไม่เป็นธรรมชาติเอาเสียเลย ... และข้อเสียที่สำคัญที่ลืืมไม่ได้เลย คือ ท่านจะได้ภาพแมวตาเลเซอร์ !! เพราะตาแมวสะท้อนแสงจากแฟลชที่ยิงออกไปเข้าสู่ตัวกล้องครับ ยกเว้นแต่ว่า ท่านอยากได้ภาพแมวอวกาศ ประมาณนั้น ก็อนุโลม - -" "ถ่ายแมว ห้ามยิงแฟลชเหรอ ?" ตอบ การถ่ายรูปไม่มีห้ามให้กระทำ หรือไม่กระทำสิ่งใดหรอกครับ แล้วแต่ความชอบของผู้ถ่ายที่จะรังสรรค์ภาพตามใจตน แต่การยิงแฟลชจากตัวกล้องก็จะมีข้อเสียตามที่บอกไว้ข้างต้นหล่ะครับ - - แต่ .... ถ้าเป็นแฟลชนอกที่ซื้อมาติดตั้งต่างหาก สำหรับพวก DSLR หรือกล้องบางประเภท ที่ปรับมุมก้มเงย ของหัวแฟลชได้ ก็เอามาประยุกต์ได้ครับ กล่าวคือ ... การยิงแฟลชตรง ๆ เข้าที่น้องแมวของเรา จะได้แสงไม่เป็นธรรมชาติ แถมด้วยตาเลเซอร์ ก็ใช้วิธีการยิงแฟลชขึ้นเพดาน หรือผนังแทน แล้วให้แสงแฟลชสะท้อนกลับมาสู่เจ้าเหมียว เป็นวิธีการเพิ่มแสงประการหนึ่ง และแสงที่ได้ก็ไม่แข็ง และสามารถหยุดการเคลื่อนไหวของตัวแบบได้ด้วย  หรือที่เรียกว่า วิธี bounce flash ---------- รูปด้านล่าง เป็นรูปลูกชายครับ ชื่อ ช๊อคโกล่า เดอ โกโก้บ่ะเอ้ว ... แมวสีดำเป็นแมวปราบเซียนในการถ่ายมากครับ เพราะโฟกัสยาก โฟกัสไม่ติด ต้องอาศัยโฟกัสที่ตาอย่างเดียว ตามเทคนิคที่ 1 ซึ่งภาพที่ถ่ายนี้ใช้วิธีการยิงแฟลชขึ้นเพดาน และให้แสงสะท้อนเอา ทำให้ได้ความเร็วชัตเตอร์ที่เร็ว และไม่ต้องดัน ISO สูง ๆ ได้ครับ (แก้ไขคำผิดครับ) แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 55 06:19:39 จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 06:00:16

ความคิดเห็นที่ 11 สำหรับเทคนิค การใช้แฟลช ผู้ใช้กล้องคอมแพค หรือกล้องอื่นที่ไม่มีแฟลชนอก อาจไม่สามารถใช้เทคนิคเหล่านี้ได้ครับ แต่ก็มีวิธีการโดยใช้กระดาษสีขาวบาง หรือผ้าขาวบาง กั้นแสงแฟลช ทำให้แสงนุ่มลงได้ .... แต่ขอไว้กล่าวในกระทู้อื่นนะครับ เดี๋ยวผิดคอนเซ็ปต์ ---------- กับภาพลูกชาย ที่ใช้เทคนิคยิงแฟลช ขึ้นเพดาน จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 06:02:27

ความคิดเห็นที่ 12 หกโมงกว่าแล้ว .... จรลี ไปทำงานหาเงินมาเลี้ยงท่านเจ้าคุณ เทวดานางฟ้าที่บ้านก่อนนะครับ ... =^^= สาย ๆ จะมาอัพเดท เทคนิคอื่น ๆ ที่ทยอยนึกไปเรื่อย ๆ นะครับ ---------- จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 06:08:16

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณสำหรับเทคนิคดี ๆ ค่ะ จากคุณ : Pink_Purple เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 07:16:55

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : น้องจี๊ดจ๊าด.. (จี๊ดจ๊าด-jamp) เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 07:25:54

ความคิดเห็นที่ 15 ชอบทู้แบบนี้ ไว้จะเอาไปลองกะสีหมอกมั่ง ขอบคุณค่ะ จากคุณ : งามครอบคลุมจักรวาล เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 07:41:24

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบ ช๊อคโกล่า เดอ โกโก้บ่ะเอ้ว 555+ จากคุณ : เหม่งน้อยคอยรัก เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 08:12:29

ความคิดเห็นที่ 17 นั่นชื่อใช่มั้ยคะ :) จากคุณ : คุณน้องหนู เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 08:29:56

ความคิดเห็นที่ 18 ภาพ 5 แมวจรตาเศร้าจัง จากคุณ : ghat เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 08:48:59

ความคิดเห็นที่ 19 มือใหม่ DSLR by Nikon D3100 ค่ะ ภาพนี้ใช้ได้เปล่าคะ จากคุณ : PusZehCat เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 10:21:05

ความคิดเห็นที่ 20 ภาพนี้คอมแพคธรรมดา "นู๋เบื่อ" จากคุณ : PusZehCat เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 10:26:36

ความคิดเห็นที่ 21 พี่มูชิใช้ Ricoh จำรุ่นไม่ได้ฮะ จากคุณ : น้องมู๋ตาล เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 10:41:51

ความคิดเห็นที่ 22 ขอคารวะเซียนตัวจริงคร้าบป๋ม จากคุณ : น้ำค้างรุ่งอรุณ เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 13:47:52

ความคิดเห็นที่ 23 กลับมากันต่อครับ ... ขอบคุณทุกความเห็น และตัวอย่างภาพแมวด้วยนะครับ ผมกำลังแนะให้จระเข้ว่ายน้ำหรือเปล่าเนี่ย - - กับเทคนิดที่ผ่านไป 1. แววตาต้องชัด 2. แสงต้องถึง 3. ISO ช่วยท่านได้ 4. แฟลช เอาให้เหมาะ ผมขอแนะนำเทคนิคต่อไปครับที่สัมพันธ์กับเทคนิคที่กล่าวมาข้างต้น คือ เทคนิคที่ 5: "รูรับแสง" สำหรับคนที่เล่นพวกกล้อง DSLR หรือพวกคอมแพคระดับโปรขึ้นมาหน่อย ก็จะสามารถปรับค่ารูรับแสงได้ครับ รูรับแสงหรือค่า f นั้น จะช่วยให้ผู้ถ่ายสามารถกำหนดระยะชัดลึกของภาพได้ และยังมีผลต่อความเร็วชัตเตอร์ ทำให้ภาพไม่สั่นได้ด้วยครับ เอาง่าย ๆ นะครับ ยิ่งค่า f ยิ่งมาก รูปรับแสงยิ่งน้อย ความเร็วชัตเตอร์ยิ่งช้า เพราะต้องเปิดชัตเตอร์นานขึ้นเพื่อรับแสงให้สว่างพอ ผลที่ได้คือ "ภาพชัดทั่วทั้งภาพ" ค่า f ยิ่งน้อย รูปรับแสงยิ่งกว้าง ความเร็วชัตเตอร์จะเร็วขึ้น เพราะไม่ต้องเปิดชัตเตอร์นานขึ้นเพื่อรับแสงให้สว่างพอ ผลที่ได้คือ "ภาพชัดในระยะด้านหน้าที่จุดโฟกัส ด้านหลังของภาพจะเบลอ หรือ หน้าชัดหลังเบลอครับ" ปกติถ่ายรูปแมวนั้น ถ้าเป็นน้องเหมียวตัวเดียวในแบบ ผมมักจะใช้ f น้อยที่สุด เท่าที่กล้องและเลนส์จะทำได้ และโฟกัสที่แววตา เพื่อให้ได้ภาพที่มีลักษณะเน้นที่แววตาเป็นหลัก ดูชวนฝันนิด ๆ เพราะภาพส่วนหลังจะเบลอลง ยิ่งถ้าฉากหลังอยู่ไกลมาก ๆ จะเกิดภาวะหลังละลายซึ่ง ผมชอบนะ ทำให้ตัวเจ้าเหมียวเด่นดี และที่สำคัญ สามารถใช้ชัตเตอร์ในความเร็วที่หยุดภาพไม่ให้เกิดอาการสั่นเบลอได้ แต่ถ้าน้องแมวหลายตัว แล้วยืนในตำแหน่งไล่ระดับกัน (อยู่ใกล้กล้อง กับอยู่ไกลถัดออก ๆ ไป) การเปิด f น้อย ๆ และโฟกัสที่แมวตัวใกล้สุด ทำให้น้อง ๆ ที่อยู่ถัดไปหน้าไม่ชัดครับ จะชัดที่แบบที่เราโฟกัสอย่างเดียว ดังนั้น ถ้าต้องการเก็บภาพแมวให้ชัดทั่วทั้งภาพ ก็ต้องเปิด f ให้มากขึ้น แต่ก็ต้องแลกมากับความเร็วชัตเตอร์ที่จะช้าลงสัมพันธ์ผกผันกับรูรับแสง f ที่มากขึ้นนะครับ กล้องคอมแพคธรรมดา อย่าน้อยใจนะครับ ถ้ากล้องของท่านไม่มีโหมด แมนวล ที่สามารถปรับรูรับแสง ความเร็วชัตเตอร์ มีแต่โหมดมาตรฐานที่กล้องให้มาเช่น ถ่ายบุคคล ถ่ายวิว ถ่ายกลางคืน เป็นต้น ลองปรับไปที่โหมดถ่ายบุคคลครับ กล้องเองก็จะพยายามเน้นตัวแบบที่ถ่ายก็จะปรับให้รูรับแสงกว้างขึ้น (f น้อย) แต่ถ้าปรับไปโหมดถ่ายวิว กล้องโดยปกติก็จะปรับรูรับแสงให้แคบลง (f มาก) เราก็นำมาประยุกต์ถ่ายน้องเหมียวได้ครับ ---------- ภาพด้านล่าง ถ้าถ่ายตัวเดียว ผมก็จะใช้รูรับแสงที่แคบ เพื่อให้เกิดอาการหน้าชัดหลังเบลอ ทำให้ตัวน้องเหมียวส้มในแบบเด่นขึ้นมา เป็นต้นครับ (แก้ไขคำผิดครับ) แก้ไขเมื่อ 25 เม.ย. 55 15:55:28 จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 14:09:37

ความคิดเห็นที่ 24 "รูรับแสง" ... (ต่อ) ขอนำตัวอย่างมาให้ชมอีกสักภาพครับ อย่างภาพด้านล่างนี้ เป็นน้องแมวจร สองตัวมีระยะใกล้ ไกล ไม่เท่ากัน (ใกล้ ไกล จากกล้อง) การที่เราจะใช้ f มากหรือน้อย เพื่อเลือกว่าจะเอาชัดเฉพาะบางตัว หรือทั้งภาพดีนั้น แล้วแต่ความพึงพอใจในการถ่ายของผู้ถ่าย และจังหวะครับ ผมเลือก f น้อย รูรับแสงกว้าง เพื่อเน้นน้องแมวที่กำลังทานอาหารอยู่ โดยให้น้องตัวหลังเบลอ ละลายอยู่ด้านหลังแทนครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 14:14:49

ความคิดเห็นที่ 25 ชอบภาพถ่ายของคุณ ค้อป มากค่ะ จากคุณ : matimon (matimon) เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 14:22:45

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณความเห็นนะครับ ... ผมมิกล้ารับว่าเป็นเซียนครับ ยังบำเพ็ญตบะไม่ถึง - -" แค่ความรักกับความชอบระหว่างแมว กับกล้องมันลงตัว ถ่ายอย่างอื่นไม่สวย เท่ากับถ่ายแมว ต้องขออภัยด้วยนะครับ ที่เทคนิคที่นำเสนอมาข้างต้น ส่วนใหญ่จะเป็นเทคนิคการใ้ช้กล้องพื้นฐานที่คนเล่นกล้องส่วนใหญ่ จะรับรู้กันอยู่ ซึ่งเทคนิคข้างต้นสามารถนำไปประยุกตใช้ในการถ่ายภาพบุคคลได้เช่นเดียวกัน อาจจะไม่เป็นเทคนิคเฉพาะในการถ่ายแมว หรือถ่ายสัตว์ประเภทอื่น ๆ ส่วนเทคนิคเฉพาะ เดี๋ยวผมจะกล่าวไปเรื่อย ๆ (กลัวกระทู้ยาวจัง >_<) นะครับ เนื้อหาซ้ำบ้าง ใกล้เคียงกับเทคนิคอื่นบ้างก็ขออภัยนะคร้าบ คิดไปพิมพ์ไป -/\- เทคนิคที่ 6: "มือนิ่ง ชัตเตอร์นุ่ม" เปรียบเปรยกันว่า การลั่นชัตเตอร์ เปรียบเสมือนการยิงปืน ยิ่งเหนี่ยวไกปืนเบาเท่าไหร่ หรือภาษาปืนเรียกว่า "ไม่กระตุกไก (ปืน)" ลูกกระสุนที่พุ่งออกไปก็จะไปตามเป้าหมายที่เราเล็งไว้แต่แรก ... การถ่ายรูปก็เช่นกัน หากภาพที่เราเล็งไว้ในกล้องนั้น เราจัดองค์ประกอบ (จะกล่าวต่อไป) ทั้งน้องเหมียวแบบของเราก็นิ่งเก๊กให้เราถ่ายแล้ว (ที่จริงกำลังนอน) แต่เวลาเรากดชัตเตอร์ เรารีบกดเกินไป จนกล้องเกิดขยับ หรือมือที่จับกล้องสั่นไหว ก็ทำให้ภาพที่ได้สั่น ไม่ชัดไปด้วย กรณีเทคนิค "มือนิ่ง" จำเป็นต่อการถ่ายภาพครับ แต่ถ้าในขณะนั้น "แสงถึง" ก็ทำให้ความเร็วชัตเตอร์ของกล้องจะมีความเร็วมากขึ้น ทำให้ อาการมือสั่น หรือกดชัตเตอร์กระชากนั้น ส่งผลน้อยต่อภาพ ดังนั้น นี่คือความสำคัญของ ปริมาณแสงในภาพหล่ะครับ แต่เมื่อแสงน้อยลง ทำให้ต้องใช้เทคนิคต่าง ๆ ทั้ง ISO ปรับรูรับแสงให้กว้างขึ้น เพื่อช่วยให้ความเร็วชัตเตอร์เร็วขึ้นนั้น หากเราปรับเต็มที่หล่ะ แต่ก็ยังเร็วไม่พอ ประกอบกับกรณีนั้นตัวแบบอยู่นิ่งแล้ว เราก็ต้องอาศัยการมือนิ่ง กดชัตเตอร์นุ่มนวลเข้าช่วยครับ "ทำยังไงให้มือนิ่ง ?" ผมแนะนำว่าต้องถือกล้องให้มั่นคงครับ ไม่ต้องเกร็งกับการถือกล้องครับ (ยกเว้นกล้อง DSLR หนักมาก ๆ อาจจะมีสั่นได้) หรืออาจเอากล้องไปวางพิง วางชิด หรือวางบนวัตถุต่าง ๆ เพื่อให้เราสามารถถ่ายน้ำหนักไปที่วตถุนั้น ๆ เช่น กำแพง พื้น ขอบรั้ว เป็นต้น จะทำให้กล้องนิ่งขึ้น ก็ช่วยได้เยอะครับ .... ท่าทางการถือก็มีส่วนครับ ผมอนุมานเอาว่า กล้องที่ใช้เป็นคอมแพค ก็เลยอาจไม่ประสบอาการกล้องหนัก แต่กล้องคอมแพคท่ถ่ายโดยมองจากหน้าจอ Live View ของตัวเครื่อง โดยไม่เอาตาไปประกอบกับ View Finder เหมือน DSLR นั้น ผมแนะนำว่าให้ถือใกล้ตัวนิดนึง แขนไม่ต้องเหยียดออกไปมาก จะทำให้ไม่มั่นคงได้ และหากเป็นไปได้ถ่ายสองมือมั่นคงสุดครับ "การลั่นไกให้นุ่ม" ... คือการกดชัตเตอร์ อย่าให้เกิดอาการกระตุก หรือกระชากจนทำให้กล้องสั่นไหวได้ ผมเคยเจอเทคนิคว่าให้สูดลมหายใจเข้าแล้วกลั้นไว้ ก่อนถ่ายทำให้ไม่กระตุกนิ้ว ... แต่สำหรับผมนะ การกลั้นลมหายใจ เหมือนกับการกลั้นใจถ่ายเสียมากกว่า ผมว่าหลาย ๆ ท่านมือก็ยังสั่นอยู่ดี เพราะร่างกายกำลังฝืนกลั้นลมอยู่ ดังนั้น ผมขอแนะนำเทคนิคที่อาจใช้ไ้ด้ อีกวิธีหนึ่งครับ คือ การสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และผ่อนออกอย่างช้า ๆ เวลาจะกดชัตเตอร์ก็ให้ค่อย ๆ เพิ่มน้ำหนักนิ้วลงไปเรื่อย ๆ ตามจังหวะที่้เราผ่อนลมหายใจ ก็จะช่วยให้มือสั่น กดชัตเตอร์นุ่มได้ครับ ---------- ภาพตัวอย่างด้านล่าง เป็นน้องแมวตามภาพทีี่่ 1 ครับ น้องเค้ากำลังเกาะอยู่ที่รั้ว ด้วยอาการกลัวตก เื่นื่องจากตากล้องจับขึ้นไปวางถ่ายรูป จึงไม่ยอมขยับตัว (บาปเนอะ - -) แม้ตอนนั้น สภาพแสงอาจไม่มากนัก ทำให้ความเร็วชัตเตอร์ไม่ได้เร็ว แต่การที่ตัวแบบค่อนข้างนิ่ง (ถ้าตัวแบบหลับอยู่ หรือกำลังนิ่ง เราใช้เทคนิคนี้จะเห็นผลครับ) ก็เลยใช้วิธีควบคุมลมหายใจ และท่าทางการถือเอาครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 14:43:48

ความคิดเห็นที่ 27 ถ่ายภาพสวยค่ะ แถมมาสอนเทคนิคอีก เยี่ยมไปเลยค่ะ   น้องคคห. 2-3 นั่น ตาเค๊าเป็นอย่างนั้นเหรอคะ   จากคุณ : jeedjaad เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 14:47:22

ความคิดเห็นที่ 28 ผ่านไปแล้วกับเทคนิค 1. แววตาต้องชัด 2. แสงต้องถึง 3. ISO ช่วยท่านได้ 4. แฟลช เอาให้เหมาะ 5. รูรับแสง 6. มือนิ่ง ชัตเตอร์นุ่ม จขกท. ขอแว๊ปไปทำงานในหน้าที่่ก่อนครับ กลับช้าเดี๋ยวคุณ ๆ ที่บ้านจะทรงกริ้วเอา เดี๋ยวกลับบ้านแล้วจะรีบต่อให้จบเสียที กับเทคนิคอื่น ๆ ทั้งการล่อแมว, การวางองค์ประกอบภาพ, กฎ 9 ช่อง กับเจ้าเหมียว เป็นต้นนะครับ ---------- ภาพด้านล่าง เป็นพี่เบิ้ม แห่งศูนย์ประเวศครับ หันมาได้จังหวะพอดีเลย =^^= จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 14:51:31

ความคิดเห็นที่ 29 มาต่อกับเทคนิค การวางองค์ประกอบภาพดูบ้างครับ อาจจะเป็นเทคนิคพื้นฐานที่ใครหลายคนอาจทราบแล้ว แต่ก็ขออนุญาตนำมาเผยแพร่กันนะครับ กับเทคนิคที่ว่า เทคนิคที่ 7: "3 ส่วน 9 ช่อง ยังใช้ได้" หลัก 3 ส่วน 9 ช่อง ก็คือวิธีการใช้เส้นตรงตัดแบ่งภาพทั้งแนวตั้ง และแนวนอนออกเป็น 9 ส่วน เท่า ๆ กัน (จากภาพประกอบ) และเมื่อเส้นตรง 4 เส้นได้ตัดแบ่งจนเกิดเป็นช่อง 9 ช่องแล้ว จะเห็นได้ว่าจะเกิด จุดตัดขึ้น 4 จุด และ สามารถแบ่งภาพตามแนวนอน ได้ 3 ส่วน หรือ ถ้ามองตามแนวตั้งได้ 3 ส่วน จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 18:52:48

ความคิดเห็นที่ 30 3 ส่วน 9 ช่อง .... (ต่อ) ผมหยิบยืมภาพข้างต้นมาจาก Google Image ก็ขออนุญาตเจ้าของมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ^^" การถ่ายภาพตัวแบบนั้น ปกติเราจะวางตัวแบบไว้ที่กึ่งกลางของภาพ (ดูภาพข้างต้นของผมก็ได้) แต่ในบางครั้ง การวางเจ้าเหมียวไว้ที่กลางภาพอย่างเดียวอาจกลายเป็นดูน่าเบื่อไปบ้าง ... ดังนั้น การถ่ายภาพจึงมักแนะนำว่า ให้ใช้ จุดตัดทั้ง 4 เป็นสำคัญ แล้ววางตัวแบบไว้ที่จุดตัดเหล่านั้น ก็จะช่วยสร้างการดึงดูดให้แก่ภาพ และตัวแบบมากขึ้น ส่วนหลักสามส่วน ก็คล้ายกับการวางตัวแบบที่จุดตัด 4 จุดหล่ะครับ ... ภาพที่ดีควรแบ่งองค์ประกอบของภาพได้สามส่วน ซึ่งผมไม่ขอมากความนะครับ สำหรับผม การถ่ายรูปแมว นอกจากจะนิยมถ่ายโดยวางเหมียวแบบไว้ตรงกลางแล้ว หลายครั้งก็จะเปลี่ยน บรรยากาศวางแบบไว้ ที่จุดตัด 4 จุด (โดยประมาณ) หรือ พยายามจัดภาพให้เจ้าเหมียวให้น้ำหนักกับ 1 ส่วนของภาพ ไม่ว่าจะแนวนอน หรือแนวตั้ง ---------- อย่างภาพด้านล่าง 2 ภาพ ผมก็ลองเปลี่ยนบรรยากาศดู โดยใช้หลัก 3 ส่วน 9 ช่อง นี่หล่ะครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 19:18:18

ความคิดเห็นที่ 31 3 ส่วน 9 ช่อง .... (ต่อ) การใช้หลัก 3 ส่วน 9 ช่อง เป็นแค่แนวทางเท่านั้นนะครับ ไม่ใช่กฎตายตัวที่ต้องปฏิบัติ สุดท้ายแล้วขึ้นอยู่กับไอเดียของผู้ถ่ายเท่านั้นหล่ะครับ เป็นสำคัญ ---------- หลัก 3 ส่วน 9 ช่อง สามารถใช้ทั้งภาพแนวตอนและแนวตั้งนะครับ ^_^ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 19:20:27

ความคิดเห็นที่ 32 แบบแว่  โทรศัพท์มือถือที่ถ่ายรูปได้มีประโยชน์มากกว่าอ่ะ  เพราะไม่ต้องซื้อเพิ่ม เก็บตังค์ไว้ให้แม่ หลาน และลูกๆดีก่า....เยอะเจ้าค่ะ จากคุณ : Chef_Family เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 55 23:58:39

ความคิดเห็นที่ 33 ^ ^ Family เเมว  เเมว 9 ชีวิต จากคุณ : นางฟ้าตาตี่ เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 55 00:46:59

ความคิดเห็นที่ 34 เดี๋ยวมาต่อนะครับ ... ทางสำนักงานสั่งงานมาด่วนพอดี ^^ ผมเองก็ใช้กล้องมือถือถ่ายบ่อยครับ สะดวก หยิบง่ายดี ส่วนภาพเจ้าเหมียวที่ 3 และ 4 ที่ตาไม่เท่ากันนั้น เป็นตาของน้องเค้าจริง ๆ ครับ ที่วัดแห่งหนึ่งครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 55 00:58:39

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณ K.copcong มากเลยค่ะ จะเอาเทคนิคไปใช้คราวหน้าให้จงได้ ^^ อันนี้กล้องธรรมดา(มากกกก) ใช้ความบ้าพลังของคนถ่าย ใช้เทคนิคถ่ายไปชมไปค่ะ ลูกสาวเราบ้ายอ และชอบให้เราทำเสียงติ๊งต๊องใส่ "เก่งมากกก สวยที่สูดดด สวยที่สุดในโลกเลย เก่งงงง เก่งจังเลยยยย" 555+ จากคุณ : s o l i d i t y เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 55 06:48:12

ความคิดเห็นที่ 36 แววตาอย่างนี้ บ่งบอกอะไรน้า.... จากคุณ : ท้องฟ้าแจ่มใส เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 55 09:17:45

ความคิดเห็นที่ 37 คุณ s o l i d i t y: ยืมน้องเหมียวมาเป็นนางแบบได้ไหมครับ .... ไม่เคยเจอนางแบบสวยอย่างนี้มาก่อน คุณ ท้องฟ้าแจ่มใส: แววตาเช่นนี้ ต้องประมาณ กำลังสะกดจิตครับ ^^" ขออภัยด้วยนะครับ เผอิญติดงานเอกสารของทาง สำนักงานเลยอาจล่าช้าไปบ้าง ทำให้กระทู้ตกไปสักหน่อย สัญญาว่าเคลียร์งานจบจะมาต่อเทคนิคให้จบครับ -/\- ---------- กับภาพนี้ครับ "อิ่มอุ่น" เทคนิคที่จะกล่าวต่อไป เป็นเรื่ององค์ประกอบ กับอารมณ์ของภาพ ครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 55 09:26:33

ความคิดเห็นที่ 38 ภาพนี้พอได้ไหมคะ จากคุณ : อาเดียร์ เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 55 10:52:18

ความคิดเห็นที่ 39 อีกภาพ จากคุณ : อาเดียร์ เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 55 10:52:43

ความคิดเห็นที่ 40 สวยจังเลยคะ เราเคยมีแมวนายแบบอยู่ตัวนึง เขาชอบให้ถ่ายรูป เสียดายจากไปเพราะเป็นโรคเกี่ยวกับเม็ดเลือด จากคุณ : cezz เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 55 11:33:46

ความคิดเห็นที่ 41 มือใหม่หัดถ่ายค่ะ ^^ จากคุณ : Yoke_Bear (zealy) เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 55 12:33:55

ความคิดเห็นที่ 42 ชอบจริงๆ ชอบคุณจัง จากคุณ : เสี่ยวหยง เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 55 18:11:13

ความคิดเห็นที่ 43 คุณเสี่ยวหยง: ขอบคุณมากครับ คุณ Yoke_Bear (zealy): น้องน่ารักครับ ถ่ายชัด สวย ถ้าแต่งรูปดึงแสงไม่ให้อมเหลืองจะงามมากมายครับ คุณ cezz: ชอบฉากแบบในรูปมากครับ เหมือนถ่ายน้องแมวในสตูดิโอยังงั้นเลย เป็นปลื้มครับ พื้นขาวฉากขาว เสียดายนิดที่ไปโฟกัสตรงตัวน้อง แทนที่จะเป็นตรงหน้าน้องเหมียว คุณอาเดียร์: ภาพสองภาพสวยมากครับ หน้าชัดหลังเบลอกันทีเดียว ชอบภาพสองมากครับเล่นสีกับฉากในภาพด้วย แบบดูเด่นครับ ภาพบนก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันครับ ---------- รู้สึกเขิน ๆ เหมือนเอาเทคนิคมาแนะเหมือนสอนหนังสือให้สังฆราชเลยครับ เพื่อนสมาชิกถ่ายรูปน้องแมวน่ารักกันทั้งนั้นเลยครับ ^_^ และขอโทษที่หายไปนานครับ กลับมาปิดจ๊อบของเรากันต่อ ---------- เทคนิคที่ผ่านไปแล้ว 1. แววตาต้องชัด 2. แสงต้องถึง 3. ISO ช่วยท่านได้ 4. แฟลช เอาให้เหมาะ 5. รูรับแสง 6. มือนิ่ง ชัตเตอร์นุ่ม 7. "3 ส่วน 9 ช่อง ยังใช้ได้" เทคนิคที่ 8: "เผื่อพื้นที่ อย่าอึดอัด" การ "เผื่อพื้นที่ อย่าอึดอัด" เป็นเทคนิคที่ืสืบเนื่องมาจากหลัก 3 ส่วน 9 ช่อง ตามเทคนิคที่ 7 ครับ กล่าวคือ การถ่ายภาพที่ต้องการเน้นตัวแบบนั้น เราก็มักจะเน้นให้ตัวแบบอยู่ตรงกลางภาพเพื่อให้ตัวแบบเด่น ซึ่งก็ไม่ผิดครับ เพราะผมก็ทำเช่นเดียวกัน แต่ในหลายกรณี ควรเหลือ space หรือพื้นที่ รอบ ๆ ตัวแบบพอสมควร เพื่อให้ แบบดูเต็มเฟรม หรือคนดูภาพรู้สึกอึดอัดเกินไปครับ   อย่างภาพของคุณ cezz ที่นำมาโพสไว้ในความคิดเห็นที่ 40 เป็นต้นครับ ตัวแบบของน้องเหมียว เด่นอยู่ในฉากหลังสีขาว และเหลือพื้นที่ว่างในรูปไว้ไม่ให้รู้สึกอึดอัด ซึ่งการวางตัวแบบลักษณะดังกล่าว ก็เป็นไปตามหลัก 3 ส่วน 9 ช่อง ด้วยเช่นกันครับ นอกเหนือจากนั้น การวางเหมียวแบบของเรา และเผื่อพื้นที่นั้น ให้คำนึงถึงสายตาของเจ้าเหมียวในภาพเป็นสำคัญด้วยนะครับ ถ้าสายตาเจ้าเหมียวมองมายังกล้อง ก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าขณะที่เรากำลังถ่ายภาพ แล้วสายตาเจ้าเหมียวกำลังมองไปยังจุดอื่น ๆ อยู่ เราก็ควรเผื่อพื้นที่ของรูป ไปทางสายตาที่เจ้าเหมียวมองไปครับ จะดูเป็นธรรมชาติมากขึ้นครับ แต่อย่างไรก็ตาม ... การเผื่อพื้นที่ตามเทคนิคดังกล่าว ก็ตามที่ย้ำไปในหลายเทคนิคครับ ว่าการถ่ายขึ้นอยู่กับความพอใจของผู้ถ่ายเป็นสำคัญ ตลอดจนสถานการณ์ และฉากหลังในขณะนั้น ๆ ด้วยครับ ---------- ภาพด้านล่าง เป็นตัวอย่างการ เหลือพื้นที่ตามแนวการมองของเจ้าเหมียวในภาพนะครับ ภาพแรกเป็นกลุ่มแมวบ้านบาตร ... ส่วนภาพที่สองเป็นแมววัด น้องสาวของแมวตามภาพที่ 1 ได้บ้านไปพร้อมกันกับพี่ชายแล้ว จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 00:09:58

ความคิดเห็นที่ 44 เทคนิคที่ 9: "หาเส้นนำสายตา" เค้าว่ากันว่า เส้นต่าง ๆ ในภาพ เมื่อทำมุมกัน หรือทแยง หรือโค้ง จะส่งผลต่ออารมณ์ ความรู้สึกของภาพได้ เช่น ทแยงจะรู้สึกเคลื่อนไหว ตรงจะทำให้มั่นคง โค้งทำให้ดูนุ่มนวลเป็นต้น ดังนั้นครับ  การอาศัยเส้นสายต่าง ๆ ในภาพ ไม่ว่าจะเป็น ขอบถนน ลายพื้นทาง เงาตกกระทบ ฯลฯ มาสร้างให้เกิดเส้นนำสายตาจากจุดใกล้สุด ไปจนถึงจุดไกลสุดของเส้น (ดูภาพประกอบ) ก็จะทำให้เกิดความรู้สึกว่าภาพ ๆ นั้นมี "มิติ" ขึ้นครับ การถ่ายรูป ถ้าเราถ่ายเจ้าเหมียวตามปกติ หลายกรณีจะดูว่า ภาพที่ได้นั้นจะมีลักษณะแบน ราบเรียบ เพราะเราขาดการใช้เทคนิคเส้นนำสายตาันั่นเองครับ แต่ก็แล้วแต่สถานการณ์นะครับ ว่าขณะที่เราจะถ่าย ในภาพขณะนั้นเราสามารถเล่นวัตถุใด หรือสิ่งใดมาสร้างเป็นเส้นนำสายตาของเราได้บ้างครับ ^^ ---------- ภาพด้านล่างถ่ายที่ศูนย์ประเวศ น้องเหมียวในภาพนอนอยู่ตรงขอบด้านในกำแพง ก็เลยได้โอกาสใช้เทคนิค เส้นนำสายตา โดยใช้ขอบกำแพงด้านในมาเป็นเส้น และสร้างความลึกให้เกิดขึ้นครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 00:27:22

ความคิดเห็นที่ 45 หาเส้นนำสายตา .... (ต่อ) ---------- ภาพตัวอย่างแนวนอนด้านล่าง ผมก็ใช้เทคนิคเส้นนำสายตา เพื่อสร้างมิติ ความลึกให้กับภาพเช่นกันครับ ... ภาพแรกเป็นภาพน้องแมววัดแห่งหนึ่ง แถวประชาชื่น ใช้ขอบทางเดินเท้าเป็นเส้นนำสายตา ส่วนภาพที่สอง น้องแมววัด ผมใช้ขอบกำแพงมาสร้างเป็นเส้นนำสายตา ให้ภาพดูทอดยาวออกไป จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 00:32:24

ความคิดเห็นที่ 46 เอาชิชามามึนใส่ จากคุณ : petite_witch เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 00:43:22

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณจ้าน้อง  petite_witch: แอบเห็นเส้นนำสายตาจากลายพื้นกระเบื้องนะครับ ^^ ---------- เทคนิคที่ 10: "เล่นกับ Objects อื่นในภาพ" ในหลาย ๆ ครั้งการถ่ายรูปเจ้าเหมียวเดี่ยว ๆ อาจดูจืดชืดไปเสียหน่อย จึงจำต้องหาพร๊อพ มาเพิ่มเติมให้ ภาพเจ้านายน้อยของเราดูมีอะไร ๆ เพิ่มขึ้น พร๊อพในที่นี้ หลาย ๆ ท่านก็อาจใช้ เครื่องแต่งกาย ตุ๊กตา ของเล่นแมว ของกิน หรือสิ่งอื่น ๆ ตามที่คนถ่ายจะจินตนาการ เพื่อสร้างให้ภาพ เกิดเรื่องราวต่าง ๆ ที่น่ารัก ๆ เพิ่มขึ้น และสร้างความเด่นของภาพมากขึ้น ผมเองมีพร๊อพ ประจำอยู่ 1 ชิ้น นั่นคือ "หัวใจสีแดง" ขนาด 2 นิ้ว 1 ใบ เอาไว้จัดพร๊อพ เวลาเห็นเจ้าเหมียวกำลังนอนหลับ ^^ แต่ การเล่นกับ Objects หรือวัตถุต่าง ๆ ในภาพในที่นี้ ผมขออนุญาตพูดถึง วัตถุที่เราใช้ในสถานการณ์นั้น ๆ หรือที่อยู่ในบริบทแวดล้อมขณะนั้น ๆ ไม่ใช่ที่ทางผู้ถ่ายเตรียมไปนะครับ ก็อย่างที่กล่าวไปแล้วครับว่า การถ่ายแต่ตัวแบบแมวอย่างเดียว หลายกรณีอาจจะดูจืดชืดไปบ้าง ก็ควรหาวัตถุต่าง ๆ ในภาพมาช่วยสร้างบรรยากาศ ความมีเนื้อหาของภาพให้มากขึ้น ซึ่งวัตถุต่าง ๆ เป็นได้ทุกอย่างครับ ก้อนหิน ต้นไม้ ใบไม้ ขยะ หนอนแก้ว ฯลฯ แล้วแต่การนำเสนอออกมาเป็นภาพ แต่คำนึงถึงการวางองค์ประกอบภาพตาม 3 ส่วน 9 ช่องด้วยก็จะช่วยได้มากครับ ---------- ภาพตัวอย่าง ผมเล่นกับรั้วตาข่ายเหล็กขึ้นสนิม เพื่อสร้างเรื่องราว ระหว่างภาพกับเจ้าเหมียวในภาพครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 01:09:55

ความคิดเห็นที่ 48 เทคนิคที่ 11: "ระดับมุมมองในการถ่ายภาพ" ไม่แน่ใจนักว่าจัดเป็นเทคนิคได้หรือไม่ หรืออาจเป็นข้อพึงระวังในการถ่ายภาพแมวก็เป็นได้ครับ "ระดับมุมมองในการถ่ายภาพ" ในที่นี้ของผมหมายถึง ระดับของมุมกล้องในการถ่ายเ้จ้าเหมียวของเราครับ .... การถ่ายมีหลายระดับครับ ... จะมุมก้ม ท๊อปวิว หรือ มุมเงย อันเดอร์วิว รวมไปถึงมุมระดับสายตา ครับ ในการถ่ายรูปแมว ผมไม่อยากไปจำกัดนัก ว่าการถ่ายต้องมุมระดับสายตาอย่างเดียว แต่ "มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์จริง ๆ ครับ" และอยู่กับ "ภาพในหัว" ของคนถ่ายที่จะจินตนาการภาพออกมา สังเกตภาพในกระทู้นี้นะครับ จะมีภาพทั้งมุมก้ม มุมเงย และมุมระดับสายตา ซึ่งแต่ละมุม ก็ให้ความรู้สึกแตกต่างกัน และมีเทคนิคที่แตกต่างกันออกไปเช่นกันครับ ... แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็ว่า การถ่ายในระดับเดียวกับน้องแมวนั้น ก็ช่วยให้รู้สึกเป็นธรรมชาติมากกว่า ส่วนการถ่ายมุมเงย (ตัวแบบสูงกว่า) ก็จะช่วยให้เห็นมุมมองแบบแปลก ๆ และช่วยให้ตัวแบบดูยิ่งใหญ่ด้วยครับ ... การถ่ายแบบก้ม (ตัวแบบต่ำกว่า) สำหรับผมจะช่วยให้สามารถนำพื้นมาเป็นฉากหลังได้ ในกรณีฉากหลังไม่สวย หรือไม่สามารถถ่ายในมุมอื่นได้ แต่ก็ต้องทำให้เจ้าเหมียวมองกล้อง หรือ ถ่ายทอดความหมายในลักษณะอื่น ๆ ให้ได้ด้วย ---------- นี่เป็นท่าถ่ายรูปมาตรฐานผมเลยครับ ถ้าต้องการภาพในแนวระดับ .. แต่ถ้าเป็นกล้องคอมแพค ก็จะง่ายกว่านี้เยอะครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 01:46:01

ความคิดเห็นที่ 49 ระดับมุมมองในการถ่ายภาพ .... (ต่อ) ขอเป็นเทคนิค ซ้อนเทคนิคนะครับ ในการถ่ายภาพรูปแมว โดยมีมุมมองจากด้านบน (มุมก้ม .... ตัวแบบต่ำกว่า) ผู้ถ่ายสามารถคอนโทรล ให้ฉากหลังน้อยลง โดยทำพื้นมาเป็นฉากหลังของภาพได้ โดยการปรับมุมภาพในกล้องที่เรามองเห็นให้มีพื้นที่ของพื้นของตัวแบบมีมากกว่าฉากหลัง ... (อธิบายอาจจะงง ๆ ลองดูตามภาพประกอบครับ) ---------- ภาพแรก ได้จากวัดในสิงห์บุรี ส่วนภาพที่เหลือเป็นน้องแมวในศูนย์ประเวศ การถ่ายลักษณะมุมก้มนี้เนื่องจาก สภาพพื้นที่ไม่อำนวยให้สามารถก้มลงไปถ่าย มุมแนวระดับ หรือมุมก้มได้ และไม่สามารถจัดวางตัวแบบตามใจผู้ถ่ายได้ ตลอดจนในบางกรณีนั้น การถ่ายมุมก้มจะช่วยให้ผู้ถ่ายไม่ต้องสนใจฉากหลังที่ไม่สวยได้ด้วยเช่นกัน โดยเปลี่ยนจากมาเน้นที่พื้นของตัวแบบแทน จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 01:57:43

ความคิดเห็นที่ 50 เทคนิคที่ 12: "การถ่ายให้น้องแมวมองกล้อง" ไม่ว่าจะถ่ายในมุมมองไหนก็ตามครับ จะก้ม เงย หรือแนวระดับ หลาย ๆ ท่านอาจประสบกับปัญหาน้องเหมียวแบบของเราไม่ยอมมองกล้อง หรือไม่ยอมอยู่นิ่งสักเสี้ยววินาที ให้เรากดชัตเตอร์ได้ .... - -" ถ้าเจ้านายของสมาชิกท่านใด เป็นผู้สุขมนุ่มลึก หรือชอบถ่ายรูปเป็นชีวิตจิตใจ ท่านเจ้าของก็เปรียบดั่งได้นายและนางแบบมืออาชีพมาสถิตอยู่ ณ บ้านท่าน เพราะท่านจะถ่ายรูปได้ง่าย และสะดวก ... แต่ สำหรับแมววัด หรือแมวจร ที่ผมชอบถ่ายอยู่เป็นประจำนั้น จะสามารถจำแนกได้เป็น 1. พวกขี้กลัว ชี้ระแวง น้อง ๆ ประเภทนี้เข้าใกล้ไม่ได้ครับ ประมาณว่า หากเข้าใกล้ในรัศมี 5 เมตร คุณเธอเหล่านั้น จะกระโจนหายไปในบัดดล - -" เป็นประเภทแมวขี้กลัวสุดโต่ง ผมขอเรียกว่าประเภท "ขวาจัด" 2. พวกขี้อ้อนสุดฤทธิ์ น้อง ๆ ประเภทนี้ เจอคนปุ๊ป จะวิ่งเข้าหาปั๊บ และแสดงอาการตื่นเต้นดีใจแบบสุด ๆ ขอใกล้ชิดสนิทแนบเนื้อ จะเคล้าคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง เราเดินไปไหนก็จะเดินตาม ผมขอเรียกว่าประเภท "ซ้ายจัด" 3. กลุ่มธรรมชาตินิยม เป็นกลุ่มตรงกลาง ประ้เภทนี้ จะไม่ขี้อ้อน หรือขี้กลัวแบบสุดโต่ง จะเป็นตัวของตัวเอง แต่ไม่กลัวคนมากนัก คนมาลูบมาเล่นก็ยอมให้จับ ให้ลูบ แต่ไม่กระดี๊กระด๊าวิ่งเข้าหาเหมือนพวกซ้ายจัด กลุ่มที่ถ่ายยากสุด ผมให้พวกซ้ายจัด เพราะกลุ่มนี้ไม่ยอมอยู่นิ่ง - -" หลุกหลิกสุด ๆ เวลาเราวิ่งถอยห่างเพื่อ ไปเตรียมถ่ายรูปน้องเหมียว พอคุณเธอเห็นเท่านั้น วิ่งเข้ามาชนกล้องซะงั้น เราถอยเพื่อหาระยะถ่าย ก็ตามประกบติด ... ลำบากสุด ๆ วิธีการถ่ายน้องประเภทนี้ ผมอาศัยวิธีวิ่งหนีให้ห่างครับ แล้วอาศัยความเร็วในการถ่ายจังหวะที่น้องกำลังเดินเข้าหา โดยอาศัยการโฟกัสตามที่หน้าของน้อง ๆ ... รูปที่ถ่ายได้ส่วนมากจะเป็นรูปที่น้อง ๆ กำลังเดินเข้าหาซะเป็นส่วนมาก ... ผมเคยลองใช้วิธีเบี่ยงเบนความสนใจน้อง ๆ ไปยังที่อื่น เช่น อาหาร ของเล่น ก็พอไหวครับ แต่ การที่น้อง ๆ ไฮเปอร์สุดฤทธิ์ การถ่ายต้องใช้ความเร็วชัตเตอร์สูง ๆ เพื่อหยุดการเคลื่อนไหว และโฟกัสตามตัวน้อง  ๆ ครับ ไม่งั้นเวลาถ่าย หน้าจะหลุดโฟกัส กลุ่มถ่ายง่าย (ถ้ามีอุปกรณ์) คือ กลุ่มขวาจัด อุปกรณ์คือ เลนส์หรือกล้องคอมแพค ที่สามารถถ่ายระยะ Tele หรือถ่ายระยะไกลได้ น้อง ๆ ขวาจัด จะขี้ระแวง ดังนั้นพวกเค้าจะทำตัวนิ่ง ๆ และสายตาจะจับจ้องที่เราตลอดเวลา ๆ .... ทำให้ถ่ายง่าย แบบชิว ๆ เลยครับ ขอแค่รักษาระยะห่างตามรัศมีที่เหมาะสมครับ ดูได้จาก ลองขยับไปช้า ๆ ครับ ถ้าจังหวะขยับเข้าไปนั้น แล้ว น้องมีการขยับขาปุ๊ป ให้เ้ราหยุด และถอยห่างช้า ๆ แปลว่านั่นหล่ะครับ ระยะรัศมี .... และขอแนะนำครับ น้อง ๆ ขวาจัด อย่าเดินดุ่ม ๆ เข้าไปถ่ายนะครับ เตลิดเปิดเปงหมด ต้องเข้าไปช้า ๆ ทีละนิด ๆ และต้องทำตัวต่ำ ๆ เข้าไว้ ย่อตัวเข้าไป น้อง ๆ เค้าจะได้ไม่รู้สึกว่าถูกคุกคามครับ กลุ่มกลาง ๆ ได้แ่ก่ กลุ่มธรรมชาตินิยมครับ พวกนี้ จะไม่ค่อยสนใจคนมากนัก แต่ก็ไม่ว่า หรือหนีเมื่อเดินไปจับตัว หรือไปถ่ายใกล้ ๆ ... น้อง ๆ กลุ่มนี้ จะถูกผมเลือกเป็นแบบถ่ายรูปเสมอ เพราะจะสังเกตเห็นธรรมชาิติของเค้าในการแสดงออกได้ง่าย และไม่ลำบากนักในการเข้าใกล้ ไม่ต้องพึ่งอุปกรณ์ หรือเลนส์ทางยาว  .... เนื่องด้วยน้อง ๆ เหล่านี้มีความเป็นธรรมชาติในตัวเองสูง จึงไม่ค่อยสนใจ หรือมองกล้องสักเท่าไหร่ ... ผมใช้วิธีทำให้น้องมองกล้องดังนี้ครับ คือ 1. ใช้สองมือจับกล้อง และปรับค่าต่าง ๆ ให้เรียบร้อย ทั้งความเร็วชัตเตอร์ องค์ประกอบคร่าว ๆ แสง และอื่น ๆ ตามเทคนิคครับ 2. ใช้มือขวามือเดียว ในการถือกล้อง และให้นิ้วชี้อยู่ที่ชัตเตอร์ เตรียมพร้อมกด 3. ละมือซ้ายออกจากกล้อง แล้วยื่นขึ้นฟ้าให้สูง ๆ หรือยื่นออกข้างลำตัว หรือ ใกล้ ๆ กับกล้อง (สุดแล้วแต่นะครับ ว่าต้องการให้้น้องมองทางไหน) 4. สายตามองจอภาพ หรือ มองวิวไฟน์เดอร์ ของกล้อง พร้อมจัดองค์ประกอบไปด้วย 5. ใช้มือซ้ายดีดนิ้ว ให้มีเสียงดังเปาะ !!! น้องแมวจะหันหน้ามาสนใจ และสงสัย โดยจะมองไปยังบริเวณแหล่งกำเนิดเสียง หรือที่นิ้วของเรานั่นหล่ะครับ ซึ่งน้องแมวจะหยุดนิ่ง ใช้เวลาในการประมวลผลว่า "เสียงไรหว่า ?" "มันคือไรอ่ะ ?" ประมาณ 2 วินาที (โดยประมาณ) 6. จังหวะนั้น สายตาจัดองค์ประกอบ และเน้นโฟกัสท่แววตา และลั่นชัตเตอร์เลยครับ ... หากแบบยังนิ่งอยู่ ก็กดชัตเตอร์ต่อเนื่อง หรือ ตั้งโหมดถ่ายภาพต่อเนื่องไปเลยครับ แล้วมาเลือกภาพที่ดีที่สุด ^__^ ---------- ภาพตัวอย่างครับ ที่ผมกำลังใช้เทคนิค ดีดนิ้วหลอกล่อให้มองกล้องครับ .... ลองทายได้ไหมครับ ว่าน้องแมวที่มาอยู่บนไหล่ผมนั้น ... เป็นน้องแมวประเภทไหน ??? จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 02:34:34

ความคิดเห็นที่ 51 การถ่ายให้น้องแมวมองกล้อง .... (ต่อ) จากการที่แบ่งประเภทเจ้าเหมียวออกเป็น 3 กลุ่ม และได้เสนอเทคนิคส่วนตัว ในการถ่ายภาพเจ้าเหมียวทั้ง 3 กลุ่มแล้วนะครับ ภาพตัวอย่างด้านล่าง ผมก็ลองหยิบ ๆ ภาพที่เคยถ่ายเก่า ๆ ส่วนเล็กน้อย จากหลายแหล่งมารวม ๆ กันครับ ส่วนใหญ่แล้วน้องแมวที่ผมชอบถ่ายก็จะเป็นน้องแมวประเภท "ธรรมชาตินิยม" มีแบบ "ขวาจัด" และ "ซ้ายจัด" ในบางรูปเท่านั้น ... และเทคนิคที่ใช้ก็เป็นการใช้การดีดนิ้ว ดึงดูดความสนใจ เพื่อให้น้องแมวมองไปในทางที่เราต้องการครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 03:19:35

ความคิดเห็นที่ 52 การถ่ายให้น้องแมวมองกล้อง .... (ต่อ) การวางแนวทั้ง แนวนอนและแนวตั้ง ก็สามารถปรับใช้ได้กันทั้งหมดในทุกเทคนิค นะครับ แต่ ... หลายกรณีผมเองก็ชอบถ่ายมุมเฉียง เพื่อสร้างความแปลกใหม่ของภาพเหมือนกัน =^^= ผมชอบถ่ายแมววัด แมวจร ครับ ชอบไปเี่ยี่ยมเยียนไปเล่นกับน้อง ๆ เค้า และเป็นนิสัยของผมเลยทีชอบถ่ายรูป แบบได้มองเห็นแววตาของน้องเหมียว ... ผมว่าเราได้เห็นอะไรหลาย ๆ อย่าง สะท้อนออกมาจากแววตาของน้อง ๆ เหล่านี้ครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 03:33:55

ความคิดเห็นที่ 53 ตีสามครึ่งแล้วครับ ... เริ่มตาจะปิด - -" แต่ยังต้องปิดจ๊อบ ... กระทู้นี้ซะก่อน ขอนำเสนอเทคนิค เล็ก ๆ น้อย ๆ เพิ่มดังนี้ครับ เทคนิคที่ 13: "ตั้งความละเอียดสูงสุด"          เป็นการตั้งค่ากล้องของเราให้บันทุกภาพความละเอียดสูงสุด เท่าที่กล้องจะสามารถพึงกระทำได้ครับ ในทรรศนะของผมนั้น เราควรตั้งความละเอียดสูง ๆ ไว้ เื่พื่อใช้ในกรณีการตรวจสอบรูปภายหลังการถ่าย ซึ่งเราจะสามารถ crop รูป โดยตัดวัตถุที่เราไม่พึงประสงค์ในภาพ และสามารถ crop เพื่อจัดองค์ประกอบให้ของเจ้าเหมียวให้เหมาะสมกับภาพ ตลอดจน การซูม เพื่อเน้นรายละเอียดของภาพด้วยครับ การตั้งค่าความละเอียดสูง ๆ ไว้สำหรับผมก็เพื่อการนี้หล่ะครับ ถ้าเป็นไปได้ ไม่ห่วงเรื่องเมมจะเต็ม ก็ควรที่จะตั้งความละเอียดสูง ๆ ไว้ก่อนนะครับ เทคนิคที่ 14: "แต่งภาพ ใครว่าไม่สำคัญ"          หลายคนเชื่อครับว่า การตกแต่งภาพด้วยคอมพิวเตอร์ ไม่ว่าจะด้วยโปรแกรมต่าง ๆ เช่น โฟโต้ชอป นั้น เป็นการแสดงว่าคนทำเช่นนั้นไม่มีฝีมือถ่ายรูปจริง ๆ ... คนถ่ายเก่งจริงต้องสวยเลิศ พร้อมมูลมาจากกล้อง ... ซึ่งก็นานาทรรศนะ นะครับ แต่สำหรับผมแล้ว การแต่งรูปนั้น ถ้า source ที่เกิดจากการถ่ายเราไม่ดี เอามาแต่งยังไงมันก็ไม่ได้ดีไปกว่านั้นสักเท่าไหร่หรอกครับ การแต่งรูปในที่นี้ หมายถึง การตรวจสอบความเรียบร้อยของภาพ โดยดูว่าควรจะปรับค่าพื้นฐานอะไรหรือไม่ จำพวก แสง ขาว-ดำ คอนทรัส ความเข้มสี เป็นต้น เพื่อให้ภาพสมบูรณ์ที่สุด ซึ่งสำหรับผมการแต่งต้องอยู่บนพื้นฐานภาพจริง ไม่ทำจนดูหลอกเกินไป หรือ จนเกินสมควรครับ .... การแต่งรูปที่ผมมักจะใช้บ่อย คือ การ crop ภาพ ครับ โดยจะสัมพันธ์กับเทคนิคที่ผ่านมา คือ ไฟล์ภาพต้องมีรายละเอียดพอสมควร จึงจะ crop รูปได้โดยไม่สูญเสียความละเอียดมากเกินไป ผมจะเน้นการ crop ขอบของภาพ เพื่อขยับตัวแบบให้เหมาะสมกับตำแหน่งในภาพ เช่น ตรงกลาง หรือ ตามหลัก 3 ส่วน 9 ช่อง เป็นต้นครับ นอกจากนั้น ก็อาจจะเปลี่ยนบรรยากาศ โดยการปรับทำเป็นขาว-ดำ หรือซีเปีย หรือจะใส่กรอบ ลวดลายน่ารัก ๆ ก็ไม่ผิดอะไร มันขึ้นอยู่กับความพอใจ และความคิดจินตนการของตัวเราในการนำเสนอครับ ---------- ตัวอย่างภาพด้านล่างครับ ... ภาพบน เป็นภาพหลานสาวที่บ้านครับ เจ้าคาปูปุ๊ สีกระดองเต่า ผมเห็นในภาพมีเงาตกกระทบ ก็เลยเปลี่ยนบรรยากาศทำเป็น ขาว-ดำ พอขำ ๆ ส่วนภาพถัดไป เป็นน้องแมววัด ที่สิงห์บุรี พื้นและฉากเป็นขั้นบันไดไม้เก่า ๆ ก็ลองทำเป็นซีเปียดูครับ ---------- ภาพอยู่ในความเห็นถัดไปครับ ... เริ่มง่วง มีอาการเบลอเป็นระยะ ๆ - - (แก้คำเพิ่มเติม) แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 55 03:54:13 จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 03:53:11

ความคิดเห็นที่ 54 ภาพตามคำอธิบายที่ ความคิดเห็นที่ 43 ครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 03:54:51

ความคิดเห็นที่ 55 ขอตัวไปงีบก่อนครับจะตีสี่แล้ววววว - -" ตื่นแล้ว จะมานำเสนอเทคนิค เกี่ยวกับการ "ความหมายภาพ" และ "จังหวะ" กันนะครับ =^_^= ---------- หลับฝันดี .. ราตรีและอรุณสวัสดิ์ครับ (แก้ไขคำผิด) แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 55 07:40:49 จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 03:58:03

ความคิดเห็นที่ 56 เพื่อนในเฟสบุค ... บอกให้อัพรูป แมวที่ทำเป็นตาราง ๆ ตามความคิดเห็นที่ 51 เพิ่มเติม เลยขอนำมาอัพเพิ่มด้วยครับ ... ซึ่งภาพทุกภาพที่ผมถ่ายไว้ เช่นบางส่วนที่รวมมานี้นั้น ผมเองก็ลองผิดลองถูกหล่ะครับ ด้วยความชอบแมว อยากได้ภาพแมวสวย ๆ ก็สรรหาเทคนิคต่าง ๆ ... เช่นตามที่โพสไว้ในกระทู้นี้หล่ะครับ =^^= ขอบคุณเพื่อนสมาชิกที่สนใจนะครับ -/\- จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 07:31:54

ความคิดเห็นที่ 57 เทคนิคที่ผ่านไปแล้ว 1. แววตาต้องชัด 2. แสงต้องถึง 3. ISO ช่วยท่านได้ 4. แฟลช เอาให้เหมาะ 5. รูรับแสง 6. มือนิ่ง ชัตเตอร์นุ่ม 7. 3 ส่วน 9 ช่อง ยังใช้ได้ 8. เผื่อพื้นที่ อย่าอึดอัด 9. หาเส้นนำสายตา 10. เล่นกับ Objects อื่นในภาพ 11. ระดับมุมมองในการถ่ายภาพ        เทคนิค ถ่ายมุมก้ม นำพื้นมาเป็นฉากหลัง 12. ถ่ายให้น้องแมวมองกล้อง        เทคนิคแมว 3 จำพวก ขวาจัด ซ้ายจัด และธรรมชาตินิยม 13. ตั้งความละเอียดสูงสุด 14. แต่งภาพ ใครว่าไม่สำคัญ ---------- เทคนิคที่ 15: "ให้ภาพเล่าเรื่อง"          เวลาการถ่ายน้องเหมียว ผมเองก็มักจะถ่ายน้องแมว โดยมุ่งเน้นที่แววตาของน้องแมวเป็นหลัก เพื่อดูสิ่งที่สื่ออกมาจากแววตาของเจ้าเหมียววัด เหมียวจรในภาพ ... ซึ่งภาพที่ได้ก็มักจะเป็นภาพในมุมเดิม ๆ ที่เน้นแววตาของแมวเป็นสำคัญ แต่อย่างไรก็ตามครับ ผมเองก็รู้สึกว่าบางทีก็เป็นเช่นรูปติดบัตรมากเกินไปสักหน่อย - -" ผมเคยได้ยินได้ฟังมาว่า "ภาพถ่ายที่ดีต้องสามารถเล่าเรื่องได้ด้วยตนเอง" .... "ภาพเพียงรูปเดียว สามารถแทนถ้อยคำได้มากมายนับพัน" ... ดังนั้น ครับ การถ่ายรูปแมว เราอาจใช้เทคนิควิธีในการคิด ทบทวน และจินตนาการ ภาพแมวที่เห็น ณ ตอนนั้น ว่าจะถ่ายทอดอะไรออกมาจากภาพที่เรากำลังจะถ่าย ... จะถ่ายทอดความเศร้า ความเจ็บปวด  ความสุข ความรัก ฯลฯ ซึ่งก็ต้องอาศัย "จังหวะ" ตามเทคนิคที่จะกล่าวต่อไปด้วยเช่นกัน เมื่อเราจินตภาพที่เราต้องการไว้แล้ว ก็ลงมือครับ ปรับค่ากล้อง และหามุมมองที่จะนำเสนอภาพถ่ายออกมา ... นี่คือเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผมชอบไปถ่ายแมววัดและแมวจร เพราะผมเองได้เห็นสิ่งต่าง ๆ ทั้งความเจ็บ ความอดทน การดำรงชีวิต ที่น้อง ๆ เหล่านั้นได้ถ่ายทอดมาจากการใช้ชีวิต และผมก็อยากจะถ่ายทอดแง่มุมเหล่านั้นให้แก่ทุกคน ครับ เทคนิคที่ 16: "สังเกต และจับจังหวะ"          การถ่ายภาพ ให้ไ้ด้ภาพในแง่มุมที่สวย หรือแปลกตา บางครั้งอาจต้องพึ่งดวง เป็นสำคัญ เพราะคนถ่ายเองก็ไม่สามารถคาดเดาถึงสิ่งที่จะเกิดได้ในอนาคต ... การถ่ายแมวก็เช่นกันครับ เราเองก็ไม่สามารถจะคาดการณ์ การกระทำของน้องแมวได้เช่นกัน .... แต่ไม่ทั้งหมดครับ คนรักแมว และเลี้ยงแมวมาตลอด ก็จะย่อมรู้อุปนิสัยพื้นฐานของน้องแมวได้พอสมควรครับ นี่เป็นข้อได้เปรียบของการถ่ายภาพธรรมชาติของน้องแมวได้จังหวะที่ดี กว่าคนที่ไม่รู้อุปนิสัยพื้นฐานของน้องแมวครับ การสังเกต น้องแมว จะช่วยให้รู้ครับ ว่าน้องแมวนั้นกำลังจะทำอะไร กำลังจะจับนก กำลังจะกระโดด จะหาว จะขู่ (ไม่ได้อำนะครับ - -") ผมเชื่อนะ ว่าเพื่อนสมาชิกที่ัรักแมว บางครั้งแค่ฟังเสียงแมวที่ตัวเองร้อง ก็รู้แล้วว่าน้องแมวเค้าพูดอะไร ดังนั้นครับ นำมาประยุกต์ใช้กับการถ่ายน้องแมวได้เลยครับ การที่เราสังเกตน้องเหมียวแบบของเรา ก็จะทำให้เราพอที่จะคาดการณ์ได้ว่าเหตุการณ์ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น ทำให้เราเตรียมพร้อมที่จะเก็บภาพได้ทันท่วงที .... การจับจังหวะ ก็มีส่วนครับ ... หลายครั้งผมตั้งกล้อง และเฝ้ารอจัังหวะ ที่น้องเหมียวที่ผมกำลังจะถ่ายเค้าแสดงอาการหาว ขู่ หรือแม้แต่ยกมือ โจ๊ะ หัวเพื่อนแมวข้าง ๆ เราต้องเตรียมพร้อม และนิ้วก็พร้อมลั่นชัตเตอร์ รวมถึงตั้งโหมดถ่ายภาพต่อเนื่องรอไว้ ... ซึ่งการที่เราจะเตรียมรอจับจังหวะได้นั้น ก็เกิดมาจากการสังเกตนี่แหล่ะครับ ---------- ภาพด้านล่าง ก็เป็นเรื่องการอาศัยการสังเกตและการจับจังหวะ ในการถ่าย ... เหตุการณ์ระหว่างแม่แมวกับลูกแมว และ ช่วงที่ลูกแมวหยอกล้อกัน ... โดยการถ่ายผมเองก็หวังจะถ่ายทอดความสัมพันธ์ระหว่างแม่แมวกะลูกแมว รวมไปถึงอากัปกริยาของลูกแมวทั้งสอง ควบคู่ไปด้วยนั่นเองครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 08:05:03

ความคิดเห็นที่ 58 ภาพด้านล่าง ... ก็อาศัยการสังเกตและจับจังหวะ ระหว่างน้องแมว 2 ตัว ที่ได้เดินมาเคล้าเคลียกันครับ =^^= จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 08:11:20

ความคิดเห็นที่ 59 ตัวอย่างรวมภาพด้านล่าง .... ก็เป็นความพยายามที่จะสื่อความหมายของภาพ (ได้บ้างไม่ได้บ้าง - -") กับการสังเกต และจับจังหวะของเจ้าเหมียวที่เรากำลังเก็บภาพครับ ^^ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 08:30:23

ความคิดเห็นที่ 60 กับเทคนิค ที่ผมเองนึกไป พิมพ์ไป อาจจะเรียบเรียงสื่อความหมายได้ไม่ตรงประเด็นนัก ก็ต้องขออภัยเพื่อนสมาชิก (หรือ ผมพูดไม่รู้เรื่องเองหว่า - -) ... ที่จริงแล้ว จะมีเทคนิคอื่น ๆ เช่น ความเข้า หรือขัดกันของสี ระหว่างตัวแมวกับพื้นและฉาก เป็นต้น แต่ อย่างไรก็ตามครับ ด้วยความที่ผมเองชอบถ่ายรูปแมววัด แมวจร ส่วนใหญ่แล้วโดนบังคับในสถานการณ์นั้น ๆ เสียมากกว่า การที่ผู้ถ่าย หรือตัวผมเองจะสามารถจัดบริบทแวดล้อมของภาพที่จะถ่ายได้อ่ะครับ ถ่ายภาพแมว ไม่ใช่ถ่ายเพื่อเงินรางวัล หรือเป็นอาชีพ แต่เป็นการถ่ายเพราะความรักความชอบที่จะถ่ายรูป และความสุขที่ได้อยู่กับแมว ...   ... การถ่ายรูปทุกครั้ง ก็ต้องติดอาหารแมวเล็ก ๆ น้อย ๆ ติดไป เพื่อนำไปให้น้อง ๆ เหล่านี้ได้มีโอกาสอิ่มท้องบ้าง ไปเกาพุง ลูบหัวน้อง ๆ ให้สัมผัสถึงความรักบ้าง .... สุดท้ายแล้วเทคนิคมากมายเพียงใด ก็ไม่เท่ากับความสุขที่ได้จาก ภาพที่เกิดจากความสุขที่ได้กดชัตเตอร์ ความสุขที่ได้อยู่ท่ามกลางหมู่แมว ครับ ก็ขอฝากเทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ ไว้ให้เพื่อนสมาชิกทดลองปฏิบัติกันดู ^^ เช่นที่ออกตัวไปแล้วข้างต้นครับ ผมไม่ใช่เทพ หรือเซียนถ่ายภาพ แค่คนรักแมวคนหนึ่งครับ -------- ฝากรูปเจ้าเหมียว ... แอบงีบนะครับ คร่อกกกกกก จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 09:02:03

ความคิดเห็นที่ 61 ขอให้มีความสุขกับการถ่ายภาพ ... กับเจ้าเหมียวอันเป็นที่รักนะครับ =^^= ---------- ขอบคุณครับ ... หากนึกอะไรเพิ่มได้จะมาบอกกล่าวกันเพิ่มนะครับ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 09:15:46

ความคิดเห็นที่ 62 ขออนุญาต  จขกท.นะคะ    จากคห.52  แมวตัวที่วงกลมในภาพมีเจ้าของไหมคะ อยากได้อ่า จากคุณ : อาเดียร์ เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 10:52:11

ความคิดเห็นที่ 63 คุณอาเดียร์: น่าเสียดายจังครับ น้องในภาพ เป็น 1 ใน 6 (หรือ 7 นี่แหล่ะ) ของแมวพี่น้องลูกเสี้ยวเปอร์เซียครับ เป็นพี่น้องกับแมว รูปด้านซ้าย กับ คคห.4 คคห.23 ครับ เป็นรูปเก่าครับ  เกือบ 2 ปีได้แล้ว ในตอนนั้น ได้ประกาศกับทางโครงการรักษ์แมว ก็มีคนขออุปการะไปเกือบทั้งหมด เหรอแต่น้องในวงกลมหล่ะัครับ - -" ผมเลยรู้สึกเสียดายจัง คุณอาเดียร์ น่าจะเห็นตั้งแต่ตอนช่วงที่ประกาศครับ (แก้คำผิดครับ) แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 55 12:03:05 จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 11:05:32

ความคิดเห็นที่ 64 ขอเก็บเข้าคลังกระทู้เก่านะคะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลที่นำมาแชร์ให้กับเพื่อน ๆ ด้วยนะคะ จากคุณ : วชิรา เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 13:07:15

ความคิดเห็นที่ 65 หมายถึงว่าน้องไม่มีใครเอาเหรอคะ   แล้วป่านนี้เป็นไงมั่งน๊อ จากคุณ : อาเดียร์ เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 14:10:53

ความคิดเห็นที่ 66 เป็นคนชอบถ่ายภาพเหมือนกันค่ะ อ่านแล้วชอบความคิดและวิธีการนำเสนอของ จขกท ค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวและภาพสวยๆค่ะ ^^ จากคุณ : เขียนบน iPad (แมวส้มแมวขาว) เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 55 23:27:03

ความคิดเห็นที่ 67 ขอแจมสักภาพครับ จากคุณ : ..sp@wn.. เขียนเมื่อ : 28 เม.ย. 55 17:07:56

ความคิดเห็นที่ 68 ถ่ายสวยมากๆเลยค่ะ จากคุณ : ++!!PIGGAPOI!!++ เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 55 12:36:32

ความคิดเห็นที่ 69 ขอบคุณครับ ... สมาชิกห้องแมว หลายท่าน ถ่ายรูปสวยกว่าผมอีกครับ ^_^ จากคุณ : copcong เขียนเมื่อ : 29 เม.ย. 55 21:01:21