|
เกริ่นก่อน ตอนนั้นเป็นเวลา 3 ทุ่ม เราอยู่ชลบุรีจะต้องเข้ากรุงเทพ(จขกท.ขับรถนิสสันมาร์ช) สตาร์ทรถก็ขับออกไปปกติ
ซักพัก ได้ยินเสียงแปลกๆ เหมือนเสียงแมว แต่ก็คิดว่าคงเป็นเสียงผ้าเบรค(ปลอบใจตัวเอง) แต่เสียงนั้นยิ่งดังบ่อยขึ้นและแถมมีเสียง "แง้ว"
ไอ้เราก็นึกในใจ เฮ้ยมันไม่ใช่แล้วหว่ะ เสียงเบรคทำไมมีแง้วด้วย เลยตัดสินใจจอดข้างทางก่อนออกไปก้มๆเงยๆดูใต้ท้องรถ ไม่เห็นมีอะไร
คิดว่ามันคงโดดลงไปตอนจอดแล้ว เลยขับรถออกไปอีกที พอสตาร์ทรถเท่านั้นแหละ เสียงลูกแมวก็ดังขึ้นมาอีก เอาวะขับกลับบ้านก่อน ไปให้คนที่บ้านดู (ขับกลับบ้านสามรอบ)
พอรอบสุดท้าย เห็นแม่แมวคาบลูกแมววิ่งปุเลงๆไป คนที่นั่งอยู่หน้าบ้านก็บอกว่า ตัวนี้แหละๆที่เข้าไปใต้ท้องรถ เราก็เฮ้อออ ออกมาซะทีจะได้ไปกรุงเทพแบบสบายใจหน่อย
ขับออกจากบ้านอีกรอบคราวนี้เสียงไม่มีแล้ว แต่เรื่องยังไม่จบแค่นั้นค่าทุกๆท่าน พอเราเข้ามอเตอร์เวย์ปุ๊ป(ซึ่งไม่มีทางวนกลับบ้านได้แล้ว)
เสียงลูกแมวก็ร้องขึ้นมาอีก แง้วว !!! เราก็นึกในใจ อิ๊บอ๋ายแอ๊ววววว >< ตายแน่ๆแมว กลัวมากๆ กลัวลูกแมวเข้าไปโดนสายพานปั่นต้องรื้อรถ
คิดได้ดังนั้นจึงรีบขับรถอย่างเร็วและเปิดเพลงดังๆกลบเสียงลูกแมว T^T แลดูใจร้ายอะ 5555 แต่ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ เพราะว่าตอนนั้นคิดว่าถ้ายิ่งถึงที่หมายเร็วเท่าไหร่ลูกแมวก็น่าจะปลอดภัย
ระหว่างที่ขับก็คอยมองกระจกหลังตลอดเพื่อดูว่ามีอะไรแปลกปลอมหล่นออกจากรถหรือไม่ ขับไปซักครึ่งชั่วโมงเสียงลูกแมวหายไปแล้ว เราก็โอยยยตายแล้วมันจะเป็นอะไรมั้ยเนี่ย
แต่โชคยังเข้าข้างเราและลูกแมวอยู่เมื่อก่อนจะถึงที่หมายได้มีเสียง แง้ว ขึ้นมาอีก เราก็โล่งงงงใจ แมวไม่ตาย เราไม่ต้องรื้อรถ 555
พอถึงที่หมายปุ๊ป หน้าตาตื่นออกมาจากรถรีบบอกพี่ๆเลยว่ามีลูกแมวอยู่ในกระโปรงรถ แต่พี่ๆเค้าบอกว่า เดี๋ยวมันก็ออกมาเอง
ไอ้เราก็กลัวมันจะร้อนตายอยู่ในนั้น แต่ก็ได้แต่นั่งรอดูว่ามันออกมารึยัง
พอดีแถวบ้านที่กรุงเทพมีแมวจรด้วยมันคงได้กลิ่นลูกแมวเลยมาเดินดมๆอยู่ สองตัว แล้วทันใดนั้นไอ้ตัวการก็ร้องแง้วๆๆ พวกพี่ๆเค้าก็เลยเปิดกระโปรงรถดู
มันขึ้นมานั่งอยู่ข้างบนแล้วคงร้อนมาก+หาทางออก เราก็เฮ้ยยยดีใจอะแมวไม่ตาย เดี๋ยววันอาทิตย์จะเอาไปคืนแม่นะลูก
ตัดภาพมาวันอาทิตย์เลย 555 ตอนนั้นไม่ได้คิดว่าจะต้องเลี้ยงแมวหรอกเพราะเหมือนจะแพ้ขนแมว หรือแพ้ฝุ่นที่ตัวแมว (เพราะตอนเด็กๆเห็นแมวไม่ได้เลยจามคัดจมูกตลอด)
กลับมาถึงบ้านปุ๊ป จะคืนแม่มันยังไงดีหว่าในเมื่อแม่มันคาบลูกๆที่เหลือย้ายถิ่นฐานไปแล้ว คงต้องเลี้ยงไว้ไม่งั้นถ้าปล่อยไปจะเป็นไงก็ไม่รู้
ด้วยความที่เป็นคนรักสัตว์(ที่บ้านมีหมาแก่ๆอยู่สองตัวหนูแกสบี้อีกหนึ่ง)และสงสารลูกแมว เลยต้องกลายมาเป็นทาสแมวโดยปริยาย (เกริ่นเยอะมากค่ะ)
นี่ไงรูปเจ้าตัวการ คงไม่ต้องบอกละเนอะว่าทำไมถึงชื่อ "น้องมาร์ช" 555
ปล.ตอนนี้เลยต้องสนิทกับยาแก้แพ้เป็นพิเศษ หุหุหุ
| จากคุณ |
:
พี่ปั๊วกะน้องเข่ง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 มิ.ย. 55 15:45:01
|
|
|
| 
"น้องมาร์ช" แมวกระโปรงรถ
เฮ้อ! ค่อยยังชั่ว.. จบแบบแฮปปี้เน๊อะ
