วันนี้สูญเสียสุนัขตัวโปรดไป
|
 |
จริงแล้วผมก็มีเค้าตัวเดียวในบ้านนะ เป็นหมาไทยพันธ์ทางเค๊าหลงทางมา
ตอนแรกว่าจะไม่เอามาเลี้ยง เนื่องจากตอนเล็กๆเค๊าจะกัดอะไรทุกอย่างที่ขวางหน้า
เป็นสไตล์หมาไทยพันธ์ุทางชื่อ " สี่ตา" คิดว่าคงนึกหน้าตาออกนะตัวสีดำ มีสีน้ำตาล
บนเปลือกตา 2 ข้าง จึงเป็นที่มาของชื่อเขาละครับ.เพศผู้อยู่กันมาประมาณ 10 ปี
นิสัยน่ารักมาก ผมเลี้ยงเค๊าเหมือนคนในบ้านนะ กินข้าวหม้อเดียวกัน ในอยู่ในบ้าน
เหมือนลูกอีกคน แต่สังเกตุช่วงหลังเค๊าทานข้าวเสร็จจะอาเจียรออกมาหมด
เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้วจึงตัดสินใจนำเข้าไปรักษาที่คลีนิค คุณหมอได้ผ่าตัดดูภายใน
ปรากฎว่าตับอ่อนบวมมาก รวมถึงลำไส้เล็กด้วยจึงไม่ได้นำชิ้นเนื้อไปตรวจ เนื่องจากคุณหมอ
เกรงว่าจะเลือดใหลไม่หยุด ก็อยู่ที่คลินิคเกือบสิบวันนำจึงนำเค๊ากลับบ้าน เนื่องจากเค๊าคิดถึงบ้านมาก
ทำใมผมถึงรู้ว่าเค๊าคิดถึงบ้าน เนื่องจากสี่ตาจะไม่ชินกับการขึ้นรถ เนื่องจากไม่เคยฝึกไว้ตั้งแต่เล็ก
แต่วันที่ผมรับเค๊ากลับบ้าน ผมเปิดประตูรถเค๊าแทบจะพุ่งขึ้นรถเลย เพราะรู้ตัวว่าจะได้กลับบ้าน พอมาถึงบ้าน
เปิดประตูรถพุ่งออกจากรถอีกเช่นเคย ล้มแผละเลยเนื่องจากขายังไม่แข็งแรงนัก เดินเข้าบ้านก็สำรวจทุก
ในที่ของเค๊า วิ่งปร๋อไม่เหมือนสุนัขป่วยเลย ผมเอาเค๊ากลับบ้านวันพฤหัส พอวันศุกร์ผมกลับจากทำงาน
เห็นอาการของเค๊าผมก็รู้ว่าคงต้องเสียเค๊าไปในเย็นนี้นอน. เนื่องจากเค๊าสิ้นเรี่ยวแรงแล้ว ตาขาวกลับออกมา
ไม่เห็นตาดำเลย หายใจรวยรินแผ่วเบา ตัวเย็นเฉียบ
ผมจึงให้คนมาเตรียมขุดหลุมเพื่อฝังเค๊าไว้ในบ้าน พอขุดดินไปนิดเดียว เค๊าลุกขึ้นมาได้เฉยเลยเหมือน
โกงความตายมา ลูกสาวตะโกนบอกผมยังไม่เชื่อเลยกอดเค๊าไว้แน่นเลย แต่พอเช้าวันเสาร์เขาก็มีอาการ
ดูเนือยลงไป ผมลองป้อนซุปไก่ให้เขาก็ยังกินได้ เเต่พอช่วง 16.00 น. ผมออกไปรับลูกสาวก็เลยให้
คนข้างบ้านมาเฝ้าแทน พอผมถึงบ้านได้ไม่นานป้อนน้ำให้เขาดื่มประมาณ 17.00น. เขาก็จากไปอย่างสงบ
เหมือนกับที่พูดกันว่า คนที่ใกล้จะจากไปมักมีอาการดีขึ้นผิดหูผิดตา สุนัขของผมก็เช่นกันวันนี้เขาทานได้
ไม่อาเจียร เหมือนจะหายป่วยแต่ปาฎิหารย์ไม่มีจริง พึ่งขุดหลุมฝังเขาไว้ในบ้านเสร็จเมื่อ 21.00น.ละครับ
ผมไม่เคยรู้เลยว่าสุนัขเขาก็คิดถึงบ้านไม่ต่างกับคนเรา แต่ผมดีใจอย่างว่าตัดสินใจให้เขากลับมาอยู่บ้านอย่าง
มีความสุขแม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ขอให้ไปสู่สุขดินแดนแห่งความสุขนะลูกนะ
เขียนมายาวหน่อยครับ อยากระบายความรู้สึกที่มีต่อสุนัขที่จากไป ผมเองต้องยอมรับว่าว่าร้องไห้ไป
หลายครั้ง บางทีนั่งทำงานผมก็ยังร้องไห้เลยทั้งที่ผมเป็นผู้ชายแท้ก็ยังอดเสียน้ำตาไม่ได้ ช่วงนี้คงต้องงด
การเลี้ยงสุนัขไปก่อน เดี๋ยวเขาจะน้อยใจว่าเพิ่งจากไปแท้ๆเจ้านายหาสุนัขตัวใหม่มาแทนซะแล้ว ขอจบกระทู้
เพียงแค่นี้ครับ ขอส่งความรักที่มีอยู่ไปยังสุนัขทุกตัวที่อยู่บนโลกนี้ ราตรีสวัสดิ์
| จากคุณ |
:
Haraki 
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 ก.ย. 55 23:58:57
|
|
|
| 
