|
เมื่อเช้า ตื่นเช้ามาด้วยอาการขวัญผวาสุดขีด (O_O)!!
ได้ยินเสียงลูกร้อง "แง๊วววว" แล้วตื่นมาเดินหาไม่เจอ!!!!
วิ่งวุ่นทั่วห้อง ตามหาเจ้าตัวอ้วนจ้าละหวั่น เจอแต่น้องชาย พลิกลังและกล่องทุกใบ ค้นทุกซอก ทุกมุม
เอ๊ะ..นั่นอะไร .. (=_o) เอ๊ะะะะะ ระเบียงที่ปิดฟิวเจอร์บร์อดหลุด! ยูโรหายไป!!!
"กรี๊ดดดดดดดด ยู-โรววววววววววววว" อิแม่มันกรี๊ดลั่นหออย่างลืมตัว
แม่มันก็รีบโผล่ Head ไปที่ระเบียงทันที (แม๊ว) .."อะไรนะ ยูโรๆๆ" (แม๊ววววว)
ลูกฉันยังไม่ตายยยย .... รียตาลีตาเหลือกวิ่งลงบันไดอย่างว่อง ..ประตูนางก็ไม่ปิด
วิ่งตามหา "ยูโรววววว" ((แม๊วววว)) เอ๊ะ..ทำไมเสียงแผ่วๆ เหมือนอยู่ด้านบน
ก็วิ่งขึ้นวิ่งลงสามสี่รอบ จนคุณแม่บ้านถามว่า "เป็นอะไร หาอะไร"
"ลูกหนูตกตึกค่ะพี่โอ๋" แม่บ้านงงใหญ่เลย(เออ เขาไม่รู้ว่าเราเลี้ยงแมวนี่หว่า ทำไงดี??
ตัดสินใจกัดฟันพูด โดนไล่ออกจากหอ ปรับหกพันก็ยอม(ก็ได้วะ) "ลูกแมวอะพี่"
พี่แม่บ้านตอบด้วยเสียงที่ดังไม่แพ้ตอนอิแม่มันกรี๊ด "อ๊าวววว ทำไมไม่รีบบอก ไปหาทางนั้นดิ พี่ดูทางนี้"
โอ๊วววว พลิกล็อค!!!
สักพักนึง มีเด็กหอโทรหาพี่โอ๋ "พี่ แมวใครไม่รู้ ตกมาที่ระเบียงห้องผม"
หลังจากทราบดังนั้น อิแม่มันไวยิ่งกว่าแมงสาบ ติดจรวดวิ่งขึ้นชั้นสามทันที!
เค้าเปิดประตูห้องรอด้วยอะ อิลูกมันเห็นแม่ รีบวิ่งมาหาทันที ((โอ๊ววววว ลูกแม่ TT^TT ))
"ยูโร ทำไมหนูทำยังงี้ล่ะลูก แงะฝาบ้านหนีเที่ยวทำไมคะ อ้อ ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยบอก"
เกือบได้เที่ยวเมืองสวรรค์แล้วมั้ยล่ะลูกจ๋า .. ดีนะที่พี่เขาใจดี ส่งคืนให้
และแล้ว อิหมูอ้วนก็ได้กลับบ้าน แถมยังทำท่าอ้อนจนโกรธไม่ลงอี๊กกกก!!
PL.ต้องขอขอบในความใจดีของแม่บ้าน และเพื่อนร่วมหอมา ณ ที่นี้ นะคะ ขอบคุณมากค่ะ
| จากคุณ |
:
Mun Ga-in 
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 ก.ย. 55 14:35:18
|
|
|
| 
อิมู๋น้อยยูโรตกตึก!!!
เพื่อลูกแม่มานทำได้