29 ก.ย.55 ก่อนออกมา เปิดซีซ่าให้กิน เพราะอาเจียนในรถหมดแล้ว ไม่รู้พรุ่งนี้ เราจะเจอมอมแมมหรือเปล่า แต่วันนี้ เราอุ้มมอมแมมมากอด รักมอมแมมนะครับ พรุ่งนี้แม่มาเยี่ยม เห็นเขายิ้ม อย่างน้อยมันก็เป็นกำลังใจให้มอมแมมที่จะสู้กับโรคร้าย
30 ก.ย.55เมื่อเช้าก่อนไปรับหมูหยอง แวะเยี่ยมมอมแมม ในใจในตอนนั้นคิดในแง่ดี ถ้ามอมแมมเสีย หมอต้องโทรมาบอกซิ สั่งไว้แล้วนี่ หมอบอกว่า...เมื่อคืนเกือบตายแน่ะ ไข้ 106 หมอต้องฉีดอะโทรปินเพื่อนลดฤทธิ์ยาฆ่าพยาธิ ฉีดยาลดไข้ ฉีดยากันช็อค ตอนเช้าไข้ลดลงแล้ว แต่ยังดูเพลีย ๆ
ตอนเย็นกลับจากโคราชแวะดู หางกระดิกได้แล้ว อาการโดยรวมดีขึ้นมาก แต่ก็ประมาทไม่ได้ ต้องฝากไว้ที่หมอต่อไป จนกว่าจะหาย
1 ต.ค. 55 หมอโทรมาบอกตอนเช้า มอมแมม มีไข้สูงอีกแล้ว ตั้งแต่มาไม่ยอมกินอะไรเลย บอกกับหมอ พักเที่ยงจะลองไปป้อนซุปไก่ดู เพราะหมอป้อนยาบำรุงเลือดก็ไม่อาเจียน ขอหนึ่งกำลังใจให้กับมอมแมมด้วยค่ะ
เพิ่มเติมข้อความ
แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 55 09:19:20
แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 55 06:55:17
...................ขอ 1 โหวต 1 กำลังใจ ให้กับลูกหมาวัดที่ชื่อ..มอมแมม..............
โหวต.. และเป็นกำลังใจให้เด็กๆกับน้องต๋อมก่อนจร้า
