น้องคันนะจากไปในตอนเช้าของวันนี้แล้วค่ะ........
อัพเดทโดยคุณ Jantratip ใน คห.63 ขอบพระคุณคุณ Jantratip มากนะคะ
ในครั้งแรกที่ขึ้นกระทู้หาบ้านให้น้องคันนะ ไม่กล้าคาดหวังว่าน้องคันนะจะมีโอกาสได้บ้านใหม่อีกครั้ง ด้วยอายุที่มากและสุขภาพที่ต้องได้รับการดูแลต่อเนื่อง ยิ่งน้องคันนะเป็นน้องหมาพันธุ์ใหญ่ที่มีค่าใช้จ่ายในการดูแลรักษาที่สูงกว่าน้องหมาตัวเล้กโดยปกติ
แต่ปรากฎว่า มีผู้ใจบุญเมตตาน้องคันนะ แจ้งความประสงค์มาว่า ยินดีรับอุปการะน้องคันนะมามากมายหลายท่านจริงๆ เกิดความคาดหมายมากค่ะ
แต่...น้องคันนะ ก็ได้เลือก ...บ้านหลังสุดท้ายในชีวิตของน้องเองแล้ว ดังที่คุณ Jantratip และคุณต่ายบอกไว้จริงๆ
น้องคันนะจากไปอย่า่งสงบแล้ว ขอเชิญทุกท่านร่วมส่งน้องคันนะไปสวรรค์ ไปสู่ภพภูมิที่ดีตลอดไปนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ
**********************************
น้อง “คันนะ” เป็นน้องหมาโกลเด้นท์ เพศเมีย มีอายุมากแล้วค่ะ อยู่ในช่วงบั้นปลายของชีวิตจริงๆ
น้องคันนะมีชีวิตอยู่ได้ทุกวันนี้ ด้วยความเมตตาของรพส.แห่งหนึ่ง ที่รับน้องไว้ จากลูกค้าที่ช่วยน้องมาจากข้างถนน
ความเป็นมาของน้องคันนะน่าสงสารมาก น้องเคยมีเจ้าของ เป็นชาวต่างชาติแถบฮ่องกง ไต้หวัน ที่พักอาศัยอยู่แถวพระราม 9
เดิมเจ้าของคนนั้น เลี้ยงน้องหมาโกลเด้นท์อยู่ 2 ตัว คือ น้องคันนะ คู่กับน้องหมาโกลเด้นท์ เพศผู้อีกหนึ่งตัว แต่เจ้าของนั้น รักแต่น้องโกลเด้นท์ตัวผู้เพียงตัวเดียว แค่เลี้ยงน้องคันนะให้เป็นเพื่อนน้องตัวผู้ ไม่เคยมีความรักหรือแม้เพียงความเมตตาให้กับน้องคันนะ ซึ่งก็มีชีวิตและจิตใจ ไม่ต่างจากน้องหมาตัวผู้ที่เขารักมากใดๆเลย
ต่อมาในวันหนึ่ง ขณะที่น้องคันนะและน้องโกลเด้นท์ตัวผู้ พากันออกไปวิ่งเล่นนอกบ้าน ปรากฎว่า น้องโกลเด้นท์ตัวผู้ ถูกกลุ่มน้องหมาข้างนอกรุมกัด และเสียชีวิตในที่สุด
เจ้าของเสียใจมาก โทษว่า น้องคันนะ เป็นต้นเหตุที่ทำให้น้องหมาที่เขารักมากต้องจากไป
นับจากนั้น น้องคันนะ ผู้บริสุทธิ์ จึงถูกคนที่เป็นเจ้าของ กำหนดชะตาเหมือนเป็นเจ้าชีวิต ที่จะกระทำทารุณ หยิบยื่นความเจ็บปวดทุกข์ทรมานทั้งกายและใจ ให้กับน้องคันนะอย่างไรก็ได้
น้องคันนะไม่รู้เลยว่า นับจากที่เพื่อนตัวเดียวของน้องจากไป น้องคันนะ ก็จะไม่มีบ้านอีกแล้ว เพราะทุกครั้งที่น้องคันนะจะวิ่งเข้าบ้าน ก็จะต้องถูกเจ้าของทำร้าย ไล่ตีออกมา ไม่ยอมให้น้องได้เข้าบ้านอีกเลย
จากนั้นเป็นต้นมา น้องคันนะก็ต้องกลายเป็นน้องหมาข้างถนน ไม่มีบ้านที่จะให้ได้หลบแดดหลบฝน ไม่มีคนดูแลให้ข้าวให้น้ำกินเหมือนเคย ซึ่งน้องคันนะก็คงไม่เข้าใจ สับสน หวาดกลัว มีแต่ความทุกข์อย่างแสนสาหัส ต้องหิวโหย เจ็บป่วย เจ็บปวดทรมานทั้งร่างกายและจิตใจ
ไม่ทราบว่านานเท่าไหร่แล้ว ที่น้องคันนะต้องตกอยู่ในสภาพที่น่าเวทนาเช่นนั้น แต่ผู้ที่ช่วยน้อง ไปพบน้องคันนะนอนซึม ซม แช่อยู่ในน้ำขังบริเวณริมถนน ในสภาพที่เห็นแต่ผิวหนังแดงๆ ไม่มีขนปกคลุมบนตัวของน้องเลย จึงได้พาน้องคันนะมาที่รพส.ดังกล่าว
น้องคันนะได้รับความเมตตาจากคุณหมอและเจ้าหน้าที่ของรพส.ที่รักและสงสารน้องกันทุกท่าน ดูแลรักษาอย่างดี แต่เนื่องจากน้องคันนะอายุมากแล้ว อีกทั้งยังต้องตกอยู่ในสภาพทุกข์ทรมานอย่างที่ผ่านมา จนมีอาการทางโรคผิวหนังอย่างรุนแรงมาก่อน ทำให้ทุกวันนี้ อาการโรคผิวหนังของน้องคันนะ ก็ยังเป็นๆหายๆ มีอาการคัน เกาบ่อยๆ จนเป็นที่มาของชื่อ “คันนะ” หรือ “คันนะจัง” ของพี่ๆ
2-3 ปี ผ่านมา..... ทุกวันนี้ น้องคันนะจะถูกล่ามเชือกสั้นๆไว้มุมหนึ่ง ในบริเวณชั้นล่างของรพส. เนื่องจากถ้าปล่อย น้องคันนะมักจะชอบไปกัดลูกฟักทองของไหว้ศาลเจ้าที่ ที่ตั้งอยู่ชั้นล่างมาแทะกินเล่นเสมอ
ชีวิตทุกวันนี้ของน้องคันนะ คือ นอนหมอบอยู่ในมุมของตัวเอง มีพี่ใจดีที่ดูแลน้อง พาน้องออกไปเดินขับถ่ายเป็นเวลา โดยไม่มีความหวังว่า น้องคันนะจะมีโอกาสได้มี “บ้าน” อีกครั้ง
จขกท.จึงได้ขออนุญาตผู้ดูแล ประกาศหาบ้านให้น้องคันนะ และขอนำชีวิตที่น่าสงสารของน้องคันนะ มาเป็นกรณีตัวอย่างเพื่อรณรงค์เรียกร้องให้ “คน” หยุดทำร้าย “หมา” ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลข้ออ้างใดๆก็ตาม เพราะน้องหมาทุกตัว มีชีวิตและจิตใจ มีความรู้สึก ไม่ต่างจากคนเราเลย
แม้จะทราบว่า โอกาสที่น้องคันนะจะได้บ้านนั้น มีน้อยมาก เพราะน้องคันนะ เป็นน้องหมาพันธุ์ใหญ่อายุมาก มีอาการของโรคผิวหนัง ขยับตัวเดินได้อย่างเชื่องช้า ไม่ใช่น้องหมาพันธุ์อายุน้อย ที่แข็งแรง ร่าเริง มีโอกาสได้บ้านง่าย
แต่เมื่อมองดูน้องคันนะแล้วสะท้อนใจมากค่ะ ที่เห็นน้องนอนหมอบอยู่ที่พื้นแทบตลอดเวลา เพราะด้วยข้อจำกัดของพื้นที่และพื้นหินขัดที่มีผิวเรียบลื่น ไม่อำนวยให้น้องหมาพันธุ์ใหญ่ อายุมากอย่างน้องคันนะ สามารถเดินไปมาได้อย่างสะดวกและอิสระ ที่ผ่านมา ผู้ที่ดูแลน้องก็หาที่นอนปูให้น้องคันนะ แต่ก็สกปรกง่าย ต้องนำไปซักบ่อยๆ จนตอนนี้ไม่ได้ใช้แล้ว จขกท.คิดเองว่า พื้นจะเย็น น้องคันนะจะหนาวมั้ยหรือว่าน้องเคยชินแล้ว
ไม่อยากให้น้องคันนะต้องนอนหมอบอยู่ที่พื้น มองดูคนพาน้องหมาเดินเข้ามาในรพส. ทักทายน้องคันนะที่หมอบอยู่ใกล้ๆ แล้วก็พาน้องหมากลับไป สุดท้าย เมื่อถึงตอนกลางคืน รพส.ปิด ก็จะเหลือแต่น้องคันนะ ที่อยู่อย่างเงียบเหงาเพียงลำพัง น้องคันนะคงอยากมีบ้าน มีเจ้าของดูแลให้ความรักเหมือนน้องหมาตัวอื่นๆ
น้องคันนะเป็นมิตร เมื่อชูลูกบอลแบบบีบมีเสียงชวนน้องเล่น น้องคันนะที่นอนหมอบอยู่ ก็จะยื่นหน้ามางับลูกบอลจนมีเสียงเล่น เหมือนลูกบอลเล็กๆลูกนี้ เป็นเพื่อนแท้เพียงหนึ่งเดียว ที่ไม่เคยทอดทิ้งจากไปไหน
จึงมาขอความเมตตา ให้น้องคันนะมีโอกาสได้มีบ้าน ได้รับความรัก ดูแลเอาใจใส่ในช่วงเวลาบั้นปลายของชีวิตที่เหลืออยู่ มีพื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับสุขภาพร่างกายของน้อง ให้น้องคันนะได้พักผ่อน เดินออกกำลังอย่างอิสระ มีชีวิตที่เป็นปกติสุขทั้งทางร่างกายและจิตใจไปจนวันสุดท้ายของชีวิตด้วยนะคะ
หากท่านใดเมตตายินดีรับอุปการะน้องคันนะ กรุณาส่งรูปบ้านพร้อมรายละเอียดข้อมูลของบ้านที่จะรับน้องเข้าอยู่ และหากมีน้องหมาเดิมอยู่ในบ้าน ก็ขอรูปพร้อมข้อมูลด้วยเช่นกัน โดยส่งมาที่ อีเมล์ msmuey@gmail.com" target=_blank>msmuey@gmail.com นะคะ โดยจะส่งข้อมูลให้ผู้ที่ดูแลน้องคันนะ เป็นผู้สกรีนต่อไปนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ
แก้ไขเมื่อ 11 ต.ค. 55 17:55:56
แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 55 16:51:06
ขอบ้านถาวรให้ คันนะ โกลเด้นท์อายุมาก ได้มีบ้านอีกครั้งนะคะ
น้ำตาร่วงเผาะๆ อ่านแล้วเข้าใจมากๆ
โหวต.. น่าสงสารจังเลยค่ะ
