...สัญญาที่เราให้ไว้กับหมูหยอง ...แล้วจะมารับกลับบ้าน ...
เราโทรกลับไปถามในวันรุ่งขึ้นว่าหมูหยองเป็นยังไงบ้าง พี่เขาบอกว่า หมุหยองจะแยกตัวไปอยู่เงียบ ๆตัวเดียว ไม่ยุ่งกับใคร ไม่เล่น คำตอบแบบนี้ที่เราได้รับทุกครั้งที่โทรไปถาม และเราก็ร้องไห้ทุกครั้งที่วางสายเหมือนกัน
เราพูดกับเพื่อน ๆพี่ๆ ที่สนิทกัน เสมอ วันหนึ่งหนูจะไปรับหมูหยองกลับบ้าน ทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้ จะเลี้ยงหมูหยองจนตาย
เพราะหมาวัดหนึ่งที่เราไปให้อาหารทุกวัน จะถูกส่งไปสระแก้ว เราลุยทำหมันที่วัดนี้ให้หมด เพื่อแลกกับการไม่ส่งหมาไปสระแก้ว ทำให้เราไปรับหมูหยองไม่ได้ และเราก็ไม่มีค่ารถที่จะไปด้วย ได้แต่ส่งเงิน ขนมหมา ขนมคนไปให้ทุกเดือน
ปลายเดือนกันยา น้องท่านหนึ่ง ถามเราว่า ไปรับหมูหยองมั๊ย เราตกลงไปวันที่ 30 กันยา ภาระกิจทำหมันเกือบหมดแล้ว เราโทรไปบอกพี่ที่โคราช ...พี่เขาบอกเราว่า ก่อนหน้านี้หมูหยองป่วยหนัก คิดว่าไม่รอด อยู่ดีดuเขาก็กระเตื้องขึ้นมา ตอนนี้ทุกเช้าพี่เขาจะไปส่งหมุหยองที่คลินิคเพื่อให้น้ำเกลือ เย็นก็ไปรับกลับบ้าน ...หรือหมูหยองจะรับรู้่ว่าเราจะไปรับแล้ว เขาถึงได้สู้ขึ้นมาอีกครั้ง
ไปถึงโคราชเกือบบ่าย หมูหยองยังให้น้ำเกลืออยู่คลินิค หมูหยองเป็นโรคไตเรื้อรัง ซีดมาก ภาพหมาตัวหนึ่งที่นอนขดในกรง ตัวเปียก หมอบอกว่า หมูหยองควบคุมการขับถ่ายเองไม่ได้แล้ว จะมีปัสสาวะไหลกระปริบกระปรอยตลอดเวลา หมอเรียกให้ออกมาเขาก็นอนนิ่ง แต่พอเราบอกว่า...หมูหยองกลับบ้านนะลูก ...เหมือนเสียงที่รอคอย เขามีปฏิกิรืยาทันทีเลย พอเราพูดซ้ำ... หมูหยองกลับบ้าน...ประตูกรงมันเล็ก อาการเงอะงะจะออกมาหาเรา คุณหมอยังพูดเลยว่า หมูหยองเขาจำเจ้าของได้
แก้ไขเมื่อ 22 ต.ค. 55 09:11:08