PANTIP.COM : J12855651 ...เส้นทางนางแบบ ของน้องลูกหยี...53 [สุนัข]

ความคิดเห็นที่ 4

และแล้ว ....ก็ถึงเวลานินทาดาดี๊ของลูกหยี ชิมิคะ

ช่วงแรกๆ ก็ไม่มีอะไรโรแมนติคกับเค้าหรอกค่ะ เพราะบอกตั้งแต่แรกแล้ว ว่า ยินดีคบหา แต่ให้เป็นได้แค่เพื่อนเท่านั้น และเราก็มีคนที่คบเป็นแฟนอยู่แล้ว

เรื่องของเรื่อง ....เวลาแม่น้องลูกหยีเดินไปตามถนน ถ้าเห็นฝรั่งเดินกางแผนที่ แล้วทำท่าไม่แน่ใจ มองซ้ายมองขวา มองหาชื่อร้าน ชื่อถนน หรือจะอะไรก็แล้วแต่ ....แม่น้องลูกหยีจะแสดงความมีน้ำใจเสมอ
เจอใครออกอาการแบบนี้ ไม่ต้องรอให้ถามหรอกค่ะ จะถามเค้าเองเลยว่า มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ จะไปไหน ถ้าชี้ทางได้ก็จะบอก ถ้ามาผิดทาง ต้องไปต่อรถตรงไหน ก็จะช่วย ......(เพราะเรามีปมไงคะ ถ้าพี่ชายไปอยู่ที่ไหน ขอให้พี่เจอคนมีน้ำใจอย่างนี้บ้าง )

ก็เลยกลายเป็นว่า ....กำลังจะไปเส้นทางเดียวกันพอดีเลย งั้นเดินไปพร้อมกันก็ได้

แล้วคนเค้าก็ตื่นเต้นนนนนนนนน .......อูยยยยย ได้คุยกับคนไทยด้วย .....แล้วพี่แกก็บอกว่า ปกติมาเมืองไทยบ่อยนะ ชอบเมืองไทย อยากเรียนรู้เกี่ยวกับเมืองไทย และก็อยากมีเพื่อนเป็นคนไทยด้วย

เอาละสิ เดินไปคุยไป สุดท้ายก็เลยบอกว่า ....เอางี้ ถ้ามาเมืองไทยบ่อย แล้วเจอปัญหา ถ้าจะไปไหนแต่ไปไม่ถูก โทรถามแล้วกัน ...ปกติจะอยู่ที่ทำงาน เบอร์นี้นะ ....และที่ทำงานมีคนพูดภาษาอังกฤษเก่งหลายคน ถ้าเราไม่อยู่โต๊ะ ก็ถามพี่ๆแถวนั้นแล้วกัน ....แต่ถ้าโทรที่ทำงานแล้วไม่มีใครรับสาย แสดงว่าไปประชุมกันหมด ให้โทรถามพี่สาวเราที่บ้าน พี่สาวก็พูดภาษาได้พอสมควร
....และถ้าอยากเรียนรู้ชีวิตคนไทย ถ้ามาบ่อยจริงๆ อาจจะพาเข้ากลุ่มเพื่อนก็ได้
.......(( หลายปีผ่านไป แม่น้องลูกหยีพบกระดาษแผ่นนั้นโดยบังเอิญ ...พี่แกเก็บไว้อย่างดีเชียวค่ะ แกบอกว่าเป็นของที่ระลึกที่มีค่ามากสุดๆ ))

จริงๆ ก็ไม่ได้คิดอะไร ความที่เรามีแต่เพื่อนผู้ชายอยู่แล้ว ถ้าจะพาเด็กใหม่เข้ากลุ่มด้วยก็ไม่น่าจะมีปัญหา
และด้วยความที่รู้ตัวว่า เราไม่สามารถไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศได้ ก็เลยยิ่งคิดว่า ไม่น่าจะมีปัญหาอีกแหละ

ตอนเด็กๆ แม่น้องลูกหยี เคยคิด และเคยวางแผน ว่าอยากจะไปเรียนต่อต่างประเทศ
แต่ ....ความคิดนั้นก็เปลี่ยนไป .....เมื่อพี่ชายได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศเป็นเวลาหลายปี ....และ ....แค่ผ่านไปไม่กี่ปี พี่ชายเราก็เงียบหายไป ไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย.....
พี่ชายเรียนเก่งมากค่ะ และเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง ...ที่สำคัญ พี่เราเค้าไม่น่าจะมีอาการชอบแหกคอกเหมือนน้อง ...แต่พอได้ไปแล้ว เราก็ไม่ทราบเหตุผล ว่าทำไมพี่ถึงไม่ติดต่อกลับมา
.....อาการโหยหา และความเป็นห่วงพี่ชายอาจจะไม่แสดงออก ในช่วงเวลาที่เรายังตื่น
.....แต่เวลานอนหลับ ...ถ้าคืนไหนฝันว่าพี่ชายกลับมาบ้าน ...ในฝันนี่เราจะตื่นเต้นดีใจ เตรียมตัวกลับบ้านไปพบหน้าพี่ ..........แล้ว .......พอตื่นขึ้นมา เราก็จะรุ้สึกถึงความว่างเปล่า ....มันเป็นอะไรที่เจ็บปวด และก็ทรมาณมากๆ .......และ เพราะเราเป็นแค่น้องยังเศร้าได้ขนาดนี้ .....แล้วแม่เราล่ะ แต่ละวัน แต่ละนาที แม่คงจะเศร้าและเจ็บปวดมาก ......อาการซึมเศร้าและความเจ็บปวดของแม่ที่ไม่สามารถปกปิดได้ ทำให้เราต้องเปลี่ยนความคิด เรื่องไปเรียนเมืองนอกพับทิ้งไปเลย ....ยิ่งไปใช้ชีวิตต่างประเทศ ...ไม่จำเป็นต้องเอ่ยถึง ....คิดว่าตัวเองไม่สามารถทำร้ายจิตใจพ่อแม่ได้ขนาดนั้น .....เพราะในบรรดาพี่น้อง อิฉันเป็นนักแหกคอกแทบจะทุกรายการค่ะ ...ทั้งดื้อ และก็รั้นสุดๆ ......ก็เลยคิดว่า ....ถ้าเราไปอยู่ไกล แม่คงขาดใจแน่ๆเลย

จากคุณ : คุณนายดอกไม้

เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 21:28:34

ความคิดเห็นที่ 5

ในแต่ละช่วงชีวิต ......บางครั้งก็มีคนทักค่ะ ...ว่าเนื้อคุ่เราจะต้องเป็นคนต่างชาติ .......แต่เพราะไม่เคยเชื่อ ...ใครพูดอะไรมา ...ฟังแล้วก็ยิ้ม ........เพราะเรามีปมอยู่ในใจ ว่า ชาตินี้จะไม่ยอมให้พ่อแม่เจ็บปวดเพราะต้องพลัดพรากเป็นอันขาด

แต่ก็อ่ะนะ ....บางครั้ง ไปติดต่องาน ....พอคุยเรื่องงานเสร็จ คุณพี่เค้าว่า ....พี่ขอพูดอะไรหน่อยได้มั้ยคะ ......พี่ว่าดูลักษณะแล้วน้องต้องแต่งงานกับคนต่างชาติแน่ๆเลย ....( แอบคิดในใจ สงสัยพี่เค้าเห็นเราเป็นสาวมั่นหรือเปล่า บุคลิคแบบนี้หาสามีไทยยากมากเลยนะฮะ )

และ มีคุณลุงหมอดูที่มหาวิทยาลัย ที่แม่น้องลูกหยีชอบไปนั่งคุยเวลารอเข้าห้องเรียน ...ที่ไปนั่งคุย ก็เพราะคิดถึงพ่อ .....เพราะพ่อก็ชอบนั่งดูดวงให้คนโน้น ให้คนนี้ คนในครอบครัวพ่อดูให้หมด.......นั่งคุยบ่อยๆจนคุ้นเคย ....คุณลุงหมอดูก็บอกว่า มามะ ลุงจะดูดวงให้ ...ไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร แต่ลุงอยากดูให้เฉยๆ
.......เอ่อ ....แบบว่า ....มาอีกแล้วววววววววว ........เนื้อคู่เป็นคนต่างชาติอีกแหละ ....แต่ก็ฟังเฉยๆ ......และคราวนั้น คุณลุงบอกว่า ....เรียนเหลือกี่วิชา ไปขอจบได้เลยนะ ปีนี้เรียนจบแน่ๆ
แต่คุณลุงก็บอกว่า ....การดูดวง มันก็แค่การทายทักไปตามตัวเลข ...ทุกสิ่งทุกอย่าง อยู่ที่การตัดสินใจของเราทั้งนั้น ....หลายคำถามที่มีคนถาม เราก็พบว่าคุณลุงท่านตอบแบบคนมีเหตุมีผล บางเรื่องให้กลับไปคิดและตัดสินใจเอาเอง .....
.......เอ่อ .....แบบว่า ....อิฉันเป็นคนชอบลองของ .....แอบไปขอจบ ทั้งๆที่ยังเหลือหลายวิชา และหนักๆทั้งนั้น ...........ผลออกมา ......รับปริญญาก่อนหน้าเพื่อนฝูงจริงๆ
.......แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ...ปกติไม่ได้เชื่อเรื่องพวกนี้ ...แต่ใครจะว่ายังไง เราก็ไม่ขัด ....ใครจะพูดอะไรเราก็ฟัง

ทุกปีเมื่อถึงวันเกิด พ่อจะดูดวงให้ลูกทุกคน ...แต่เราก็ประมาณว่า ...อ่านเสร็จเก็บเข้าลิ้นชัก แล้วก็ไม่ได้สนใจรายละเอียดอีก ....แต่ถ้าพ่อเตือนมาว่า ให้ระวังอุบัติเหตุ ก็จะบอกพ่อว่า จะพยายามระวังตัวตลอดเวลา พ่อแม่จะได้สบายใจ
.......(( กระดาษที่พ่อเขียนส่งมาให้ แม่น้องลูกหยีไปพบในลิ้นชักตอนเก็บของ หลังจากพ่อเสียไปแล้วค่ะ ......ไม่อยากจะเชื่อ ....ว่าพ่อจะรุ้ล่วงหน้า ว่าเราแต่งงานเดือนไหน อะไรยังไง ......แต่มาเจอรายละเอียดทีหลัง ก็เลยไม่ได้บอกพ่อว่า ....พ่อทายแม่นจริงคร๊าบบบบบบบบบ
....ที่เก็บกระดาษแผ่นนั้นเอาไว้ เพราะเป็นลายมือของพ่อเท่านั้นเอง ))

มีอีกรายค่ะ ที่เคยขอทัก
ตอนนั้นไปซื้อสมุนไพรให้พ่อที่วัด แถวสนามหลวง ......พอเราเดินผ่านแผงเช่าพระ .....มีพี่ผู้ชายคนหนึ่ง บอกว่า ขอทักหน่อยเถอะ พอคุณเดินผ่านปุ๊บ ผมมองเห็นภาพขึ้นมาทันที ....และพี่เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้เป็นหมอดู และก็ไม่ได้คิดเงิน และเค้าก็ไม่ได้มองเห็นภาพของทุกคนที่เดินผ่าน มันจะมีขึ้นมาเอง
.......เอาวะ ....คิดในใจว่า ...อยากพูดไรพูดมา เผื่อพี่จะสบายใจขึ้น
.......ฮืออออออออออ ......พี่เค้าบอกว่า ....ผมมองเห็นภาพสามีคุณ คนที่คบอยู่ปัจจุบันไม่ใช่คู่หรอก คู่แท้เค้าเป็นคนต่างชาติ น่าจะเป็นผุ้ชายในเครื่องแบบ แต่เครื่องแบบอะไรผมบอกไม่ได้ และดูเหมือนจะเป็นนักธุรกิจ อืมมม น่าจะเป็นนักธุรกิจนะครับ เพราะเค้าสวมสูทตอนทำงาน ......แต่เค้าต้องเดินทางโดยเครื่องบินบ่อยมากเลยนะครับ ......พี่เค้าพูดอะไรมาอีกหลายอย่างค่ะ บอกเวลา เปรียบเทียบอายุคร่าวๆ
.......แต่ .........เพราะเป็นคนที่ไม่ใส่ใจเรื่องแบบนี้ ก็เลยไม่ได้ใส่ใจ ฟังเสร็จก็ขอบคุณ แล้วก็ปล่อยให้ผ่านเลยไป ไม่เก็บมาคิดอีก
.......มานึกถึงคำพูดของพี่คนนี้ได้ทีหลัง .....น่าจะเกือบๆสิบปีผ่านไปนะคะ .....ตอนนั้นนั่งคุยกับแม่สามีถึงเรืองความเชื่อของคนเกี่ยวกับการดูดวง ...ก็เลยบอกแม่ว่า เคยมีคนขอทักเพราะเค้าบอกอยู่ๆจะมองเห็นภาพขึ้นมาเฉยๆ
.......พอนึกได้ ....แล้วเราก็ต้องกรี๊ดดดดดดดดดดดด บ้านแทบแตก .......แล้วก็ต้องเล่าให้แม่สามีฟัง ว่าพี่เค้าพูดอะไรบ้าง ......แม่สามีก็บอกว่า ....มันน่าแปลกเนอะ เค้ามองเห็นได้ยังไง ....

........จากคนที่ไม่เชื่อเรื่องดวง ........สุดท้ายก็ต้องบอกว่า .....บางทีเราก็ฝืนดวงไม่ได้จริงๆค่ะ และจากที่เป็นคนเชื่อมั่นในการตัดสินใจ และเป็นคนที่วางแผนชีวิตให้ตัวเองตลอด
.....ช่วงหลังๆนี่ชักเขวเหมือนกัน เพราะพอนึกถึงคำพูดของคนที่เคยทักทายเราเอาไว้ ...เมื่อเปรียบเทียบระยะเวลาและอายุ ..มันค่อนข้างจะเป็นอย่างนั้น

........ ถ้ามีคนถามว่า เชื่อเรื่องดวง หรือชอบดูหมอดูมั้ย ....ก็จะยิ้มๆ .....มันเป็นความลึกลับ ที่เราเองก็ไม่แน่ใจ ว่า ควรตอบยังไงดี

จากคุณ : คุณนายดอกไม้

เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 22:07:56