ความคิดเห็นที่ 1 บ้านเราเก็บเด็ก ๆ ทั้ง 3 มาจากห้องหมาและข้างถนน พี่บีเวอร์เป็นลูกสาวคนโต พี่บราวนี่เป็นลูกสาวคนกลาง และน้องเด็กดีเป็นลูกสาวคนเล็ก พี่บีเวอร์ตอนเจอกันวันแรก คุณแขขับรถไปส่งให้ถึงบ้าน จากคุณ : tarn_g เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:41:29

ความคิดเห็นที่ 2 พี่บราวนี่เก็บมาตั้งแต่เด็ก ๆ จากห้องหมาเช่นกัน ตอนนี้โตเป็นสาวเต็มตัว ครบ 4 ขวบไปเมื่อกันยายนที่ผ่านมา จากคุณ : tarn_g เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:42:36

ความคิดเห็นที่ 3 น้องเด็กดีลูกคนเล็กตอนนี้ 3 ขวบกว่า ๆ เก็บมาจากข้างถนน เพราะโดนรถชนก็เลยต้องเอามารักษาและเลี้ยงดู จากคุณ : tarn_g เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:43:19

ความคิดเห็นที่ 4 วันนี้บ้านเรามีข่าวไม่ดีมาบอกทุกคน ลูกสาวคนโตของบ้านเรา พี่บีเวอร์ป่วยหนัก หนักหนา และคงถึงช่วงสุดท้ายของชีวิตพี่เวอร์ เรารักษาและประคับประคองกันมา 1 เดือนเต็ม ๆ แต่มันสุดทางแล้ว พี่บีเวอร์เป็นเนื้องอกที่ม้าม และได้ผ่าตัดตัดเอาม้ามและเนื้องอกออก เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2555 จากคุณ : tarn_g เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:45:55

ความคิดเห็นที่ 5 แม่คิดว่าทุกอย่างจะจบแค่นั้น แต่คุณหมอบอกว่าเนื้อร้ายมันลามไปที่ติดกับตับอ่อน ซึ่งคุณหมอไม่สามารถเลาะออกได้ทั้งหมด เหลือไว้นิดหน่อย พักฟื้นแค่วันสองวัน พี่เวอร์ก็ดูร่าเริง กินได้ และใช้ชีวิตเกือบปกติ จากคุณ : tarn_g เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:47:38

ความคิดเห็นที่ 6 แต่เรามีความสุขกันได้แค่ 3 สัปดาห์หลังจากผ่าตัด พี่ก็กลับมาอ้วก และกินอะไรไม่ได้ แต่ก่อนหน้านั้นที่พักฟื้นเราก็เข้า ๆ ออก ๆ รพส.เกือบทุกวัน เพราะคุณหมอเป็นห่วงและติดตามอาการเป็นระยะ ๆ จนแม่และคุณหมอแน่ใจแล้ว ว่ามะเร็งมันกลับมาภายในระยะเวลาอันสั้น แม่ทำใจไม่ได้เลย ร้องไห้ทุกวัน พี่เวอร์เป็นหมาดี ตั้งแต่รับมาเลี้ยงไม่เคยสร้างปัญหาให้แม่ซักครั้ง จากคุณ : tarn_g เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:50:47

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนนี้ลูกแม่เจ็บหนัก หนักหนาที่สุดในชีวิต แม่บอกลูกทุกวันว่ารักพี่เวอร์ รัก ๆ ๆ ๆ หลังจากวันที่เรารู้ว่ามะเร็งลุกลามเราก็ไป รพส.ทุกวันเพื่อให้น้ำเกลือ ฉีดยาเข้าเส้น เพราะพี่เวอร์กินอะไรไม่ได้เลย แม่รักและเต็มใจดูแลพี่ ตอนนี้พี่เวอร์เหมือนผักต้ม ไม่มีเรี่ยวแรงไม่สามารถอั้นอึได้ แม่สวดมนต์และภาวนาให้ลูกแม่หลับและพ้นจากโรคร้าย พ้นจากความเจ็บปวดทรมาน จากคุณ : tarn_g เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:53:50

ความคิดเห็นที่ 8 ดีใจจังที่ได้เจอคุณตาลที่นี่ พร้อมกะพาเจ้า 3 ชีวิตนี้มาเที่ยวในห้อง   เราได้รับรู้เรื่องราวของทั้ง 3 ชีวิตที่คุณตาลรับเป็นสมาชิกตั้งแต่ต้น     ตัวเราเองไม่ค่อยได้เข้ามา  คนเก่า ๆ หลายๆ คนก็ไม่ค่อยได้เข้ามา ไม่เจอกันเลยค่ะ ทั้งสามตัวนี้โชคดีจริงๆ ที่ได้มาอยู่กะคุณตาล   คิดถึงจัง บีเวอร์ ป่วยเหรอคะ  เห็นน้องภาพเก่า ๆ เค้ามีความสุขมากมาย  เป็นกำลังใจให้คุณตาลนะคะ   แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 15:02:33 จากคุณ : N'cooky เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 14:59:37

ความคิดเห็นที่ 9 เล่าเรื่องความขี้เกรงใจและแสนรู้ของพี่เวอร์ให้ฟังนะคะ นั่งทำงานอยู่คิดถึงพี่ คิดถึงเรื่องดี ๆ ที่พี่ทำให้แม่ยิ้ม(ไม่ได้ดราม่านะคะ) วันก่อนขับรถไปรับพี่ที่ CPH เอาพี่นอนเบาะหลังเพราะพี่จะได้ยืดตัวสบาย ๆ แม่ขับรถอยู่ก็หันไปมองทำไมพี่เวอร์ถึงดูกระสับกระส่ายเดินลงมานอนที่พื้น นอนขดอยู่อย่างงั้น พอถึงบ้านแม่อุ้มพี่ออกมาจากรถถึงได้รู้ว่าพี่อั้นอึไม่ได้ อึไหลออกมานิดหน่อย เค้าคงเกรงใจไม่อยากให้เ บาะเปื้อน 555555555 อีกเรื่องพี่เวอร์ไม่เคยฉี่ อึในบ้านซักครั้ง ถ้าแม่ไม่ปล่อยออกนอกบ้านพี่ก็จะอั้น จนกว่าแม่จะปล่อย ถ้าหากน้องบราวนี่ฉี่ใส่แผ่นรองแล้วพี่เห็นก็จะช่วยแม่เก็บ -*- โดยการเอาจมูกดัน ๆ กลบแผ่นรองที่น้องฉี่ไว้ 5555555555555555 ล่าสุดก็ตอนพี่อ้วกหนัก ๆ หลาย ๆ รอบไม่รู้ว่าเกรงใจแม่หรือเพราะอะไร อ้วกออกมารอบสุดท้ายพี่พยายามจะเลีย คงเห็นแม่ถูบ้านหลายรอบแล้ว ไม่อยากให้แม่เหนื่อย 4 ปีผูกพันธ์กันไม่ใช่น้อย มีความทรงจำอีกมากมายที่คิดถึงแล้วยิ้มได้ตลอด บีเวอร์หมาดี ไม่เคยสร้างปัญหาให้แม่หนักใจ มาวันนี้พี่ไม่สบายหนัก หนักหนา เราสู้กัน พยายามประคับประคองจนสุดทาง ตอนนี้แม่ไม่ได้ปล่อยมือพี่ให้ไป แบบเดียวดาย พี่เวอร์อดทนเพราะยังอยากมีชีวิตอยู่ แต่แม่รู้ว่าตอนจบมันเป็นยังงัย ไม่อยากให้ลูกต้องทรมานอีกแล้ว วันไหนที่พี่หลับจะมีความรักของบ้านเราของแม่ ของป๊า ของน้อง ๆ ติดตามพี่ไปทุกที จากกันเพื่อจะมาพบกันอีกครั้ง หมูน้อยของแม่ ตาล copy ข้อความของตาลมาจากเฟสบุ๊คนะคะ อยากจะเล่าความน่ารักของพี่เวอร์ให้ทุกคนได้ฟัง ได้รับรู้ กิจวัตรประจำวันของเราตอนนี้ตื่นเช้าเพื่อมาดูแล เช็ดตัว ทาแป้ง และจุ๊บลาเพื่อออกมาทำงาน ตอนเที่ยงขับรถไปรับพี่เวอร์ที่บ้านเพื่อไปส่งที่ รพส.ให้คุณหมอช่วยดูแลและให้น้ำเกลือ ตอนเย็นขับรถไปรับ เป็นอย่างนี้ทุกวันมาเกือบเดือนแล้ว ตาลเลือกเค้าให้เข้ามาอยู่ในชีวิตแล้วต้องรักและดูแลกันจนวาระสุดท้ายของชีวิต ไม่มีคำว่าเหนื่อย ท้อ ขี้เกียจหรืออะไรทั้งสิ้น อยากฝากข้อคิดให้กับคนเลี้ยงสัตว์ อย่ามองแค่ตอนน่ารักถึงรัก ต่อให้เค้าจะเจ็บ ป่วย พิการ คุณก็ต้องรักและดูแลไปจนตลอดชีวิต จากคุณ : tarn_g เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:03:01

ความคิดเห็นที่ 10 พี่บีเวอร์มีแต่คนรักใคร่และเอ็นดู ตลอดเวลาที่ไม่สบาย มีพี่ ๆ เพื่อน ๆ ของแม่จากห้องหมาที่เป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊ค ให้กำลังใจและไปเยี่ยมพี่ที่ รพส.อยู่บ่อย ๆ ขับรถมาไกลเพื่อมาหาบีเวอร์ มาให้กำลังใจแม่ มาร้องไห้เป็นเพื่อนกัน แม่ซึ้งใจจนบอกไม่ถูก ขอบคุณมาก ๆ นะคะ ป้าแมว (ชาน้ำผึ้ง) ฝากกลอนมาให้พี่เวอร์ น่ารักมาก ๆ แม่อ่านแล้วน้ำตาไหลค่ะ จากคุณ : tarn_g เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:09:45

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านไป พร้อมกับน้ำตาไหลเลย    หมาน้อยบีเวอร์ ที่เคยถูกทอดทิ้ง ทั้งที่ตาไม่ดี ก็ได้สัมผัสความรัก  มีความสุขที่สุดในชีวิตหลังจากที่ได้มาอยู่กะคุณตาล จากคุณ : N'cooky เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:12:00

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : white&simple เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:13:40

ความคิดเห็นที่ 13 ตามมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : TAY_B เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:19:50

ความคิดเห็นที่ 14 คนที่มีเด็กๆ ป่วยคงคิดคล้ายๆ กันหมดทุกคนเนอะ ขอแค่ให้เค้ามีความสุขที่สุด ดูแลเค้าอย่างดีที่สุดในช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่ หากวาระสุดท้ายที่เค้าจะต้องจากไปขอให้เค้าหลับไปอย่างสงบ อย่าไปด้วยความเจ็บปวดทรมาน เราเองก็คิดแค่นี้จริงๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : อิงตัน เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:28:51

ความคิดเห็นที่ 15 มาเป็นกำลังใจให้ครับ สู้สู้นะครับ จากคุณ : veechaitang เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:31:19

ความคิดเห็นที่ 16 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : monbaifern เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:32:45

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้น้องเว่อร์ เจ็บปวดทรมานน้อยที่สุดนะลูก จากคุณ : ป้าก็ชอบเอฟซื่อจ๊ะ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 15:48:09

ความคิดเห็นที่ 18 เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ   เพราะเคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาแล้ว เป็นกำลังใจให้ทั้งน้องหมาและเจ้าของค่ะ ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ......... จากคุณ : คุณพี่ใจร้าย เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:03:34

ความคิดเห็นที่ 19    เป็นกำลังใจให้แม่ตาลและน้องเว่อร์ด้วยนะคะ จากคุณ : ปอนด์ กะ เป้ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:12:57

ความคิดเห็นที่ 20 สุดยอดเลยครับ สุ้สุ้ จากคุณ : ตูน ท่าทราย (chongchongy) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:20:04

ความคิดเห็นที่ 21 สู้ๆๆ นะคะ จากคุณ : จินนี่5121 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:31:40

ความคิดเห็นที่ 22 มาส่งกำลังใจให้พี่เวอร์ค่ะ จากคุณ : Valen&Nuly เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 16:32:10

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นกำลังใจให้แม่ตาลและพี่เวอร์นะคะ ^^ จากคุณ : น้องดำ.com (aryayarin) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:11:47

ความคิดเห็นที่ 24 สู้ ๆ นะค่ะ เป็นกำลังให้ทั้งเจ้าของ และน้องบีเวอร์ค่ะ จากคุณ : kwangtong_hr เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:15:55

ความคิดเห็นที่ 25 น้องเด็กดีเล่นกล้องด้วยล่ะ  ^^ จากคุณ : ถั่วฝักยาวผัดไข่ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:16:47

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : happyแมว เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:16:53

ความคิดเห็นที่ 27 สู้ๆนะคะ จากคุณ : บ้านนี้ลูกสี่ตัว (บ้านนี้ลูกสี่ตัว) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 17:27:18

ความคิดเห็นที่ 28 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : แมวมาหาที่ฝนเล็บให้แหลมคม เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 18:09:26

ความคิดเห็นที่ 29 สู้ๆนะคะคุณตาล เมื่อวานเพิ่งได้เห็นผ่านทางเฟสว่าบีเวอร์ป่วย อ่านไปก็ร้องไห้ไปสงสารพี่บีเวอร์มากๆ ยังจำวันที่คุณตาลลงรูปบีเวอร์หนีเที่ยวได้อยู่เลย น้องน่ารักมาก บีเวอร์โชคดีที่ได้ความรักจากครอบครัวคุณตาลนะคะเค้ารับรู้ได้ไม่ว่าเค้าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม  ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งแม่ทั้งลูกนะคะ พี่เวอร์สู้ๆน๊า มีคนเป็นกำลังใจให้หนูเพียบเลยลูก จากคุณ : PepZy หมาZa เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 18:26:49

ความคิดเห็นที่ 30 ขอพระคุ้มครอง เป็นกำลังใจให้สู้ๆนะคะ จากคุณ : Fantasy world เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 18:49:20

ความคิดเห็นที่ 31 เป็นกำลังใจให้หนูหายป่วยไวๆนะคะ จากคุณ : มามี้บุ้งกี๋ (Nong~Kee+) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 19:49:02

ความคิดเห็นที่ 32 ขอให้มีกำลังใจค่ะ จากคุณ : วัยวัลย์ (วัยวัลย์) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 20:54:20

ความคิดเห็นที่ 33 เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : dashinobi เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 21:25:39

ความคิดเห็นที่ 34 เอาใจช่วยแม่ตาล ให้ผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายนี้ไปได้ และขอมอบกำลังใจทั้งหมดทีมีให้พี่เวอร์แข็งแรง ดีวันดีคืนค่ะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (แม่บ๊วยเค็ม) เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 22:02:46

ความคิดเห็นที่ 35 เข้มแข็งนะคะ  ทำทุกอย่างให้เต็มที่ เมื่อถึงวันนั้น จะได้ไม่ต้องนึกเสียดายเวลา เพราะเราทำให้เค้าจนสุดความสามารถ เท่าที่แม่คนหนึ่งจะทำได้ เคยอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ เมื่อตอนที่พี่ไลก้า ที่อยู่กันมาสิบห้าปีครึ่ง เริ่มเจ็บป่วย  ณ.เวลานั้น พร้อมที่จะละทิ้งอย่างอื่น เพื่ออยู่ดูแลเค้าอย่างใกล้ชิด และก็ได้ทำให้เค้าเป็นเวลาหลายเดือน  จนเมื่อถึงเวลาที่เค้าจากไป  ก็จะมีแค่ความเศร้าที่เค้าไม่อยู่กับเราแล้ว แต่ก็ดีใจ ที่มีโอกาสตอบแทนความรักและความสุขที่เค้าเคยมอบให้เราอย่างเต็มที่ค่ะ จากคุณ : คุณนายดอกไม้ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 22:16:30

ความคิดเห็นที่ 36 เอาใจช่วยคุณตาลและน้องบีเวอร์นะค่ะ อยากเข้าไปดู facebook คุณตาลค่ะ จากคุณ : som777 เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 22:18:50

ความคิดเห็นที่ 37 เอาใจช่วยให้ผ่านพ้นเรื่องร้ายไปด้วยดี เป็นกำัลังใจให้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 55 23:49:39 จากคุณ : nuanunna เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 23:49:19

ความคิดเห็นที่ 38 เป็นกำลังใจให้ค่ะคุณตาล ขอให้ผ่านคืนวันอันโหดร้ายไปได้ด้วยดีนะคะ เราเชื่อว่าบีเวอร์รับรู้ได้และเขาจะมีความสุขจนถึงวันนั้นค่ะ จากคุณ : เต้าฮวย น้ำขิง เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 02:31:52

ความคิดเห็นที่ 39 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : นู๋ที เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 07:12:19

ความคิดเห็นที่ 40 เป็นกำลังใจให้พี่เวอร์ กับ แม่ตาลนะคะ จากคุณ : ไข่มุกสีทอง เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 08:55:06

ความคิดเห็นที่ 41 ขอให้ส่งเขาจนถึงลมหายใจสุดท้ายนะคะ  ลางานได้ก็ต้องลาค่ะ อ่านแล้วซึ้งใจจังและกลัวว่าวันนึงเราก็จ้องเจอแบบนี้ จากคุณ : beauty aoy เขียนเมื่อ : 21 พ.ย. 55 09:00:21

ความคิดเห็นที่ 42 ขอให้น้องและคุณแม่ผ่านช่วงเวลานี้ๆปได้ด้วยดีนะคะ จากคุณ : prettyninja เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 02:38:18

ความคิดเห็นที่ 43 ขอเป็นกำลังใจให้กับทั้งสองค่ะ สู้ๆๆ จากคุณ : gEkIm เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 55 22:10:32