ป.ปลาในอ่างหลังห้องกับม.มี๊จอมงก … ตอน … เอาละวา … เห็บบุก

    … เห็บปลา …

    ยามเช้าอันสดใส .. ลมโชยพัดมาเอื่อย ๆ … บรรยากาศบริเวณอ่างหลังห้อง
    ยังคงอบอุ่นเช่นเคย ….อ้อ ! เห็นจะมีไม่อบอุ่นอยู่บ้างก็ตรงบริเวณกระถางต้นไม้เหี่ยว ๆ
    ที่ม.มี๊วางไว้บนแผ่นไม้ซึ่งพาดระหว่างขอบระเบียงเหนืออ่าง … เดิมน่ะม.มี๊วางแผนเสียหรู
    เชียวแหละว่าจะอาศัยต้นไม้เป็นร่มเงาบังแสงแดดให้ลูก ๆ อีกทั้งยังได้วิวที่สวยงามเหมือน
    บ้านของเพื่อน ๆ อีกหลายคนในห้องปลาสวยงาม ( ม.มี๊เห็นในรูปที่เค้าส่งมาให้ดูกัน )
    แล้วม.มี๊ก็เริ่มสร้างฝันโดยการไปเลือกซื้อกระถางต้นไม้มาจัดแจงตกแต่ง … ม.มี๊
    เลือกไม้ดอกมาสองสามต้นรวมทั้งไม้ใบพวกพลูด่างชนิดต่าง ๆ เพื่อหวังให้มี
    ใบเลื้อยย้อยดุจแพรม่านลงมาคลุมอ่างปลา … ..เฮ้อ…ภาพฝันมักงดงามเสมอ !!

    หลังจากจัดวางปลูกต้นไม้เสร็จม.มี๊นั่งชมด้วยความชื่นใจได้ไม่กี่วัน … แสงแดดอัน
    ร้อนแรงหลังห้องฟาดมาเปรี้ยงเดียว … ใบที่เคยสวยสดก็ค่อย ๆ เหลือง .. เหี่ยวแห้ง
    กรอบ … ที่เคยเลื้อยก็คออ่อนคอพับจนถึงขั้นไม่มีปัญญาพยุงตัวเองได้อีกต่อไป
    ไม้ดอกที่เคยมีดอกสวยสดก็ร่วงหล่นจนหมด…คงเหลือไว้แต่ต้นโกร๋น ๆ ยืนสั่นสะท้าน
    พร้อมตายอยู่ทุกเมื่อ !!! วังเวงพิลึกล่ะ !!! ต้นไม้พวกนี้นี่น๊าาาา คิดหวังจะพึ่งพา
    เสียหน่อยเป็นไม่ได้หนีตายกันหมด …ไม่ทนไม้ทนมือเอาซะเลย .. เหอะ …
    ไหน ๆ อาศัยร่มเงาจากต้นไม่ได้ก็อาศัยร่มเงาจากกระถางแทนแล้วกัน !!
    ม.มี๊คิดเอาง่าย ๆ ซะงั้นแหละ

    “ มี๊ออกมายัง ๆ ” เหล่าปลาทองทั้งหลายว่ายวนไปมารออาหารส่งเสียงเซ็งแซ่
    แดงน้อยได้รับหน้าที่พิเศษ ( เพราะเป็นปลาริวกิ้นหน้าแหลม ) ให้คอยชะเง้อดูม.มี๊
    พยายามว่ายทำตัวตรงสุดฤทธิ์ … หน้าแหลม ๆ ยื่นเต็มที่ “ มาแล้ว ๆ ๆ ” ป.ปลา
    ทุกตัวรีบว่ายออเบียดกันไปเบียดกันมาอยู่ใกล้ขอบอ่าง .. แถม .. บางตัวยังอ้าปาก
    รอเสียกว้าง … แรงดูดจากการอ้าปากกระทบกับขอบอ่างทำให้เกิดเสียงดัง
    จ๊อบ ๆ แจ๊บ ๆ …โถ ! .. ลูกชั้น… ตะกละอย่าบอกใคร !!!!

    “ หือมมม.. นั่นอะไร ” ระหว่างดูลูก ๆ กินอาหารม.มี๊ก็นั่งสังเกตเนื้อตัวของพวกเค้า
    ไปด้วย … ตรงแก้มของเจ้าจ้อยมีอะไรไม่รู้เหมือนมีวุ้นสีขาวเล็ก ๆ ติดอยู่นิดนึง
    ถ้าไม่สังเกตให้ดีจะมองไม่เห็นเลยล่ะ … ม.มี๊คว้าจับตัวเจ้าจ้อยขึ้นมาดู ( เจ้าตัวดิ้นรน
    นิดหน่อยคงกลัวอาหารหมด ) พยายามเขี่ยวุ้นนั้นออก … ไม่ออกแฮะ … สงสัยเป็นวุ้น
    จากหัวปลามั๊ง … หรือไม่ก็เมือกปลามากองอยู่ที่นี่ … ม.มี๊จึงไม่สนใจที่จะเขี่ยต่อ ( กลัว
    ลูกเจ็บ ) แล้วปล่อยเจ้าจ้อย ( ซึ่งรีบว่ายถลาเข้าหาอาหาร ) ลงอ่างไป
    นั่นเป็นครั้งแรกที่ม.มี๊เห็น … เห็บปลา !!

    จากคุณ : กอวา - [ 9 ก.ย. 46 00:26:35 ]