ใครผ่านหน้าลานรัชกาลที่หกตอนนี้ ถ้าไม่ใจร้ายจะใจหาย
ด้วยจู่ๆต้นพิกุลที่ขึ้นเป็นพุ่มหนาสวยเรียงรายริมขอบลาน
ถูกโค่นหายเกลี้ยงดื้อๆไม่ปราณี ทั้งขนาดกำลังงาม ออกดอกหอม
ให้ผลสีแดงสวยประดับตาและใจผู้พบเห็น แถมต้นปาล์มสิบสองปันนา(รึเปล่าไม่ทราบ)
ที่เข้าแถวต่อขนาบทางเข้า ที่ชาวหมอเดาชอบ
อาศัยโคนต้นนั่งทายทัก
ก็ถูกฟันเรียบวุธ
แวววินาศมันส่อเค้าตั้งแต่เริ่มรื้อทุบปราบลาน และปิดถนนเลนเลี้ยวลัดแล้ว
แต่แรกนึกอนุโมทนาที่เขาจะบูรณะให้น่าชมขึ้น
เพราะมีแปลนท้อปวิวมาติดโชว์ แนวขอบคิ้วปูพื้นทางให้สวย
แต่ทำไมต้นไม้ที่มีชีวิตอยู่สำคัญกว่าลายเส้นใหม่บนกระดาษออกแบบ
ตอนแรกทำใจว่าเขาคงจะถมลานเพิ่มไปในเนื้อที่ต้นไม้เรียงอยู่
แต่ทว่า กลับเป็นว่าเอากล้าต้นไม้ใหม่มากองเรียงรอฝังลงไปแทน
มันคืออะไรทราบไหมท่าน
อนิจจา คือต้นสัตตบรรณผอมโย่งไม้โหลจัดสวนกันเกร่อ
ไม่ได้งามซึ้งให้คุณค่าไปกว่าต้นที่สล้างเดิมเลย
แถม(อีก)ตรงกลางสนามเดิมทีเห็นมีต้นเสลาโด่หลงรอดอยู่เพราะไม่ได้ไปกีดแนวใคร นึกดีใจริบหร่ในความเศร้าว่า เอาวะก็ยังมีเชลยหนีรอดสงครามมาได้
ที่ไหนได้วันนี้หันไปแล ไหงเหลือแต่ตอกุ๊ดดุ๊ด
ไม่เข้าใจคนดูแลเลย
แต่นึกภาพมันคงไม่แคล้วเป็นกระบวนการขั้นตอนของบประมาณมา
ว่า เอ้า จะทำลานโชว์เอาหน้านะ ทำแบบเสนอมาเซะ
ไอ้คนทำก็ทำๆไปไม่เคยมาดูต้นเดิมหรือมีจิตใจรักต้นไม้หรอก
ก็เขียนสวนแวร์ซายมาแล้วล้อมไว้ด้วยต้นอะไรก็ได้ให้เป็น"ทหาร"เรขาคณิต
เข้าแถวลงกับองค์ประกอบใหม่
ใช้ต้นไม้ที่เบิกซื้อได้ตามงบใหม่
กลัวไรล่ะ ต้นพุ่มกว้างอันเดิมไม่เข้ากับลานใหม่ก็"กำจัด"ซะ
โอ้ อนิจจา นี่ละหนา"ตา"อันไม่มีแววของชีวิตของคนออกแบบระดับกทม.ทมิฬ
เขียนไปก็ไล้บอย ป่านนี้ต้นพิกุลกับสิบสองปันนาคงไปเกิดชาติภพใหม่ไล่บี้เจ้าคนออกแบบบ้าง เสียวอยู่อีกมุมคือไม้ใหญ่
สองต้นที่อยู่ใกล้ทางขึ้นรถใต้ดินมุมขวา
เห็นเขาเอากล้าสัตตบรรณใหม่ไปวางพิงๆแล้ว
ต้น"ฟอร์ม"มันก็ไม่เข้า"คอมโพ้สิชั่น"กันซะด้วย
ได้แต่หวังว่าไม้ใหญ่น่าจะมีอะไรสิงและออกมาเข้าฝันไอ้คนช่างฟันมั่ง
ขออภัยที่บ่นยาว (เพราะไม่เห็นมีใครบ่นเรื่องนี้กันเลยแฮะ แม้แต่พวกแฟนสวนลุม)
จากคุณ :
มาร(ไม่)ดี(ไม่เดอแล้ว)
- [
11 ก.ย. 46 18:54:50
A:203.146.150.230 X:
]
ฆาตกรรมหมู่สุดโหดหน้าสวนลุมฯ
